Dat zou ik denken, ja. Toegegeven: het is wel en beetje een 'acquired taste' - je houdt ervan of je loopt er gillend voor weg. Hangt ervan af of je woorden als 'smooth' en 'gelikt' positief of negatief beoordeelt, denk ik. Voor mij geldt het eerste.
Eerlijk is eerlijk, toen hij halverwege de jaren tachtig op ik-weet-niet-hoeveel hitsingles op de radio te horen was, vond ik het ook en beetje teveel van het goede worden. Maar Michael McDonald is een uitstekende zanger mt een uniek timbre, uit duizenden herkenbaar.
En ja, verder is dit natuurlijk De Belangrijkste Plaat Aller Tijden, sprak hij met gevoel voor overdrijving. Uitstekende nummers, fantastische muzikanten, topkwaliteit. Hun aanpak is nogal excentriek, maar daardoor krijgt elke SD plaat zo'n uniek geluid mee.
De sfeer van deze plaat voert mij nog altijd terug naar de jaren zeventig, toen er echt een waas van mystiek om dit duo heen hing. Ze gaven destijds ook helemaal geen interviews en waren onbenaderbaar.