Heb nu de uitgebrachte nummers een aantal keren beluisterd. Maar ja, het zijn drie nummers en ik heb trek in meer. Dus vanochtend weer eens
Dogrel (2019) opgezet. Tuurlijk, ik heb een zwak voor dat album. De energie, het ruigere, de liefde voor hun instrumenten. Heerlijk !
Maar als ik dan daar het geweldige einde van Television Scream meteen hoor overschieten in Hurricane Laughter dan is dat zo kaboem, knallen, los gaan en basic dat ik zelf ook los ga. En dan de litanie van Chatten erin. Dan komt er pure energie los.
En dan ben ik wat kritisch op de nieuwe nummers van dit album. Wennen, nog niet genoeg kunnen beluisteren. Ja, Starbuster vind ik lekker.
Dus aan mezelf beloofd dat ik wacht tot 23 augustus en dan gewoon het hele album in het geheel beluisteren. Dat lijkt mij eerlijker dan nu al te oordelen.
En dan nu weer terug naar 2019..