menu

The Chameleons - Strange Times (1986)

mijn stem
3,97 (197)
197 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Geffen

  1. Mad Jack (3:58)
  2. Caution (7:51)
  3. Tears (5:07)
  4. Soul in Isolation (7:29)
  5. Swamp Thing (5:57)
  6. Time the End of Time (5:42)
  7. Seriocity (3:00)
  8. In Answer (4:54)
  9. Childhood (4:39)
  10. I'll Remember (3:46)
  11. Tears (Full Arrangement) * (5:06)
  12. Paradiso * (4:35)
  13. Inside Out * (3:33)
  14. Ever After * (3:58)
  15. John, I'm Only Dancing * (2:34)
  16. Tomorrow Never Knows * (6:07)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 52:23 (1:18:16)
zoeken in:
avatar van Rainmachine
3,5
Jazeker Chameleon Day we luisteren naar dezelfde plaat en je moet het in de context van mijn bericht lezen. Premonition had het over bombastisch en misschien is dat een beter omschrijving. Het was destijds ook mijn beleving en was gebaseerd op basis van de vorige twee platen. Toen dit album uitkwam was dit geen logisch vervolg op voorgaande albums en eerst zelfs een afknapper voor mij. Misschien ben jij later ingestapt en heb je dat niet zo ervaren, ik volg de band al vanaf de debuutplaat. Origineel waar hoor!

Wat overigens ook wel grappig is dat de band per ongeluk door Geffen werd getekend, het was de bedoeling dat ze de Stone Roses zouden tekenen. De vertegenwoordiger van Geffen was naar Manchester gestuurd en tekende de verkeerde band. Dat was geen slimme actie en zoals later bleek tot groot ongenoegen van beide partijen. Geffen wou iets heel anders dan de band en dat is denk ik voor een deel ook de reden voor het totale andere geluid (ja daar is ie weer, rockeriger/hoekiger) Mark Burgess trok later de koers wat door met The Sun & The Moon en ook al was dat ook een prima album, het miste de gitaarchemie van Fielding en Smithies. Maar dat lieve kijkbuiskinderen is voor een andere review bij een ander album.

avatar van Juul1998B
4,5
Waarom ontdek ik deze band nu pas?
Swamp thing is wonderschoon
Unieke sound brengt deze band met zich mee.
Toch, ( ik ben van de vergelijkingen), dit kon zo een kind van suede en echo and the bunnyman zijn.

avatar van Rainmachine
3,5
Juul1998B schreef:

Toch, ( ik ben van de vergelijkingen), dit kon zo een kind van suede en echo and the bunnyman zijn.

Voor sommigen zal dit blasfemie zijn maar het zij je vergeven mijn kind.

5,0
The Chameleons met hun album Strange Times, zovele jaren later, ik meen oorspronkelijk uit 1986, opnieuw uit, tenminste op fraai smokey gekleurd dubbel vinyl, incluis bonustracks op de 2e lp ja. Een jaar later dan gepland maar ach, worth the waiting. Waarom deze band nooit echt is door gebroken, blijft een groot raadsel. Onder begeleiding van een bezielende Mark Burgess sprankelt dit album als vanouds en herleef ik weer glorieuze New Wave dagen van destijds in het NU. Wat een plaat zeg, daar kunnen menige andere (New Wave) bandjes een punt aan zuigen. Prachtige gitaarriedeltjes die links en rechts omhoog en omlaag dartelen, sferisch middels keys, melodieus, kortom gewoon AF. Staat op onder het schrijven dezer woorden en kan er geen genoeg van krijgen. Ben ze altijd blijven volgen en gelukkig word ik de laatste maanden overstelpt met (re)releases, waarlijk skitterend ja. Nu dus deze. Geen enkele mindere song hier, hoog niveau, puik dus. Met her en der absolute parels, nog steeds ja. Denk dan vooral aan Tears, Swamp Thing, Time the End of Time...maar eigenlijk alles ja.

avatar van Hollister
Tramps like us schreef:
The Chameleons met hun album Strange Times, zovele jaren later, ik meen oorspronkelijk uit 1986, opnieuw uit, tenminste op fraai smokey gekleurd dubbel vinyl, incluis bonustracks op de 2e lp ja. Een jaar later dan gepland maar ach, worth the waiting. Waarom deze band nooit echt is door gebroken, blijft een groot raadsel. Onder begeleiding van een bezielende Mark Burgess sprankelt dit album als vanouds en herleef ik weer glorieuze New Wave dagen van destijds in het NU. Wat een plaat zeg, daar kunnen menige andere (New Wave) bandjes een punt aan zuigen. Prachtige gitaarriedeltjes die links en rechts omhoog en omlaag dartelen, sferisch middels keys, melodieus, kortom gewoon AF. Staat op onder het schrijven dezer woorden en kan er geen genoeg van krijgen. Ben ze altijd blijven volgen en gelukkig word ik de laatste maanden overstelpt met (re)releases, waarlijk skitterend ja. Nu dus deze. Geen enkele mindere song hier, hoog niveau, puik dus. Met her en der absolute parels, nog steeds ja. Denk dan vooral aan Tears, Swamp Thing, Time the End of Time...maar eigenlijk alles ja.


Probeer the Haunted Youth eens te ontdekken.. Veel raakvlakken

avatar van Rainmachine
3,5
Deze vandaag ook op de gok besteld op dubbel vinyl. Ben benieuwd of dit een officiele release is want het originele label was Geffen en dit is Moochin Records. Het origineel is al jaren niet te betalen dus dit is voor mij een kansje om 'm weer op vinyl te scoren. Voor de liefhebbers: The Chameleons - Strange Times: 2xLP, Album, RE, S/Edition, 35t

avatar van Rainmachine
3,5
De reissue dubbelaar inmiddels binnen, ziet er erg fraai uit moet ik bekennen. Zelfs mooier dan de originele blauwe en roze versies. Klinkt het ook beter? Nou nee, dit is weer zo'n nieuwe vinyl persing die je niet hoeft te kopen voor het geluid. Matige geluidskwaliteit en dan is het ook als dubbelaar uitgebracht met genoeg ruimte om er een goede kwaliteitsopnamen op te zetten. Gemiste kans...

avatar van Mjuman
Eerlijk gezegd leidt dit album, tenminste de lp, aan hetzelfde euvel als het debuut ze hebben er te veel op gepleurd.

Productie is ook matig en er staan een paar ferme draken op - zie ook mijn eerdere commentaren - zoals Soul in Isolation. Mijn ziel wordt daardoor niet geraakt, het is net alsof ik een pad in wordt gestuurd met knipperende neon-pijlen "hierheen voor reflectie en inkeer" tja dan denk ik this is the way, step inside en where are the young men, the weight on their shoulders

Maar goed ik ga niet simmen en smaspelen, het debuut is goed te draaien en door een sloksen Uisce Beatha wordt het geluid beter te verteren

avatar van Chameleon Day
4,5
Niks met ‘Soul in Isolation’. De bombast is nog te hebben…bovendien passend: de ziel “schreeuwt” het uit in isolatie.

Heart and soul, one will burn.

avatar van Premonition
3,0
Behalve het levenswater (nog te vroeg, zelfs in de vakantie), ga ik hierin met Mjuman mee. Ik vind dit album hun minste en te geforceerd urgent klinken. Jammer dat Statik en met dit album, Geffen, zo weinig aandacht hebben besteed aan de productie van de albums van the Chameleons.
Waarom Ian Curtis geciteerd moet worden, ontgaat me even. Burgess wilde juist niet klinken als zijn voormalige Greater Manchester plaatsgenoot, maar luisterde vooral naar Boy, toen de band begon.

avatar van Mjuman
Ik kwam aanzetten met teksten van Ian Curtis omdat die me wél raakten (en nog steeds), direct, authentiek melancholisch, zonder het bewuste effectbejag waarvan Soul in Isolation echt overloopt.

Die whiskey had ik al klaargezet maar nog even laten staan - voorpret; Black Bush

Zal vanavond The Peel Sessions 'ns draaien - kijken hoe die nu bevallen

avatar van Juul1998B
4,5
Paradiso is een van de mooiste nummers ooit gemaakt, poe..

avatar van bikkel2
4,0
Fijn album inderdaad. Wel een beetje new wave van het grote gebaar. De produktie is overdonderend, vrij druk ook en The Chameleons zijn wel van het vullen.
Songmatig overtuigend en zelfverzekerd. Niet alles is raak, maar het kwartje valt de goede kant op. Swamp Thing is een klassiekertje wat mij betreft.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:07 uur

geplaatst: vandaag om 02:07 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.