menu

Genres / Rock / 52 essentiële klassiekers uit de pop/rock geschiedenis

zoeken in:
avatar van Kronos
Dit is nu net een van de albums van Neil Young dat ik nog niet ken. Ten onrechte blijkbaar. Maar om zoiets goed te maken, daar is dit topic voor.

avatar van Arrie
herman schreef:
Ik vind deze echt veel beter dan Harvest en After the Gold Rush. Ook door die langere nummers.

Ik vind deze juist veel maar dan ook véél slechter dan Harvest en After The Gold Rush, ook door die langere nummers.

avatar van Mjuman
Arrie schreef:
(quote)

Ik vind deze juist veel maar dan ook véél slechter dan Harvest en After The Gold Rush, ook door die langere nummers.


Even een chill-pil slikken voor je gaat typen Arrie; dit album - en ik heb 't net gedraaid (op koptelefoon tijdens filmkijken, mjulady was erg boos, maar nee nog geen fysiek letsel) bevat echt geen enkele slechte/mindere track. Harvest heeft een vrij hoge kitsch-factor (violen en zo).

Nog steeds ben ik blij dat (Tomos-rijder) Luuk mij deze leende op het schoolplein in ruil voor 100 Ton of Chicken (van Chickenshack, zonder Christine Perfect, dat dan weer wel ) - deze is oneindig veel beter; al is dat lichtblauwe Blue Horizon label wel heel nostalgisch.

avatar van Rudi S
En 100 ton of chicken heeft een prachtige hoes

Maar everybody knows is different cake.
Zonder de 2 geweldige long track, blijft er genoeg moois over.
Het titelnummer is zelfs mijn favoriet, recensie op maandag.
Deze plaat moet het ook van de flow, het gevoel hebben.

avatar van Arrie
Die kitschfactor ben ik wel met je eens. Dat vind ik ook wel wat minder aan Harvest. Maar of ik nou een chill-pil slik of niet, ik heb het vaak genoeg geprobeerd met dit album van ome Niel, en het wil gewoon echt niet lukken tussen dat album en mij. Gewoon absoluut niet mijn ding, het enige nummer dat ik de moeite waard vind is Round & Round (It Won't Be Long). Mooi nummer is dat, de rest kan ik helemaal niks mee.

Edit: ik heb trouwens nooit gehoord van Chicken Schack, maar blijkbaar is dat het begin van de muzikale carrière van Christine Perfect. Ook een bluesband. Toch leuk om te weten.

avatar van Stalin
Mjuman schreef:
Als ik 'em hogelijks waardeer en Stalin ook, dan geeft dat wel aan in wat voor divergerende smaakzones dit goed valt.


Ach, met Talking Heads en Miles Davis in je Top 10 (2 van mijn favoriete artiesten) ''divergeren'' we heus niet zoveel van mekaar...

avatar van Kronos
We horen een pauk en een viool en 't is geen kunst dus moet het kitsch zijn.


Harvest heeft hier en daar wat bombast maar pretendeert volgens mij nergens kunst te zijn.


Maar over naar Everybody Knows... Met reeds zo'n twintig Neil albums in huis voegt het voor mij weinig of niets essentieels toe. Maar ik gun het zijn verdiende plaatsje in de pop/rockgeschiedenis.

avatar van orbit
Eén van de beste platen tot dusver! Waarom? Omdat deze plaat ook echt klopt, itt veel vorige wannabe classics.

Zorin
Goeie plaat van Young , alleen hadden voor mij die lange gitaargedeeltes/solo's in Down By The River en Cowgirl wel wat korter gekund. It Won' t Be Long vind ik ook wat.... lang voor dat nummer en (mede) daardoor wat saaiig.

Ik ga wel akkoord met de keuze hier .

avatar van harm1985
Staat derde in mijn top 10 en is een van mijn favoriete Neil Young albums. Heb em op CD en LP en wil ook nog eens de remaster origineel hebben, want die klinkt echt verdomde goed. na zijn wat tegenvallende debuut is dit de eerste voltreffer, en het begin van een zeer sterk decennium voor Young waarin hij de ene na de andere topplaat afleverde. Luister voor de grap ook eens Live at Fillmore East 1970, waar het gros van deze nummers live worden gespeeld, met als hoogtepunten Cowgirl in the Sand en Down by the River, twee nummers die Neil Young met hoge koorts in bed schreef. De solo's zijn naar mijn mening helemaal niet te lang. Crazy Horse pakt een groove en laten zich daardoor leiden, strak en ook los tegelijk. Blijft zonde dat Danny Whitten dood is gegaan.

Stijn_Slayer
Eén van Neil's beste albums inderdaad. 'Round & Round' is nogal zwak en eentonig en 'The Losing End' was live in 1976 beter, maar verder niets dan lof.

Eens wat betreft Whitten, maar aan de andere kant hadden we dan zijn Ditch Trilogy niet gehad.... Zo is het lot nu eenmaal.

avatar van Mjuman
Het trio dat met deze begint (t/m Harvest) heb ik altijd als quintessential van het werk van Young beschouwt. Zijn solo-debuut was relatief onopvallend, dit album heeft nog wat ruwe kantjes, maar voldoende scherpte en drive om zich gewoon blijvend in je hoofd te nestelen.

Mijn waardering voor dit supertrio zal - op de keper beschouwd - een variantie hebben max. 0,75 *. Harvest heeft nog het meest te lijden van de "finishing touch of production" - vandaar dat ik het (bijv. "Man Needs a Maid") typeerde als enigszins kitscherig, niet om een tegenstelling met kunst aan te dragen, want Neil Young is gewoon een groot artiest/kunstenaar.

Dat ik zijn werk niet meer zoveel draai, ligt dan ook geheel aan mij. Alhoewel de verschijning van de Buffalo Springfield box, wel een positieve invloed heeft gehad.

Hier staan een paar fijne juweeltjes op (die me altijd doen verlangen naar de tijd dat alles nog simpel leek (maar zo simpel was het toen ook niet - toen lag je alleen wakker van andere dingen dan PVV, intolerantie, slechte service en storing van je ISP).

Eindigen met een nummer van meer dan 10 minuten, Cowgril in the Sand, vond ik heel gedurfd toen. Later deed ie het nog eens dunnetjes over, met Cortez the Killer, op Zuma.

avatar van Rudi S
Recensie Neil Young op de albumpagina gepost.

avatar van Rudi S
En op naar de volgende, misschien dat Vissenkoppen album (matig album, ook zeker naar de Beefheartnorm) van de kapitein (R.I.P.)

avatar van Cabeza Borradora
Deze week een album wat zeker enige controverse zal veroorzaken. Ook denk ik het album hier tot nu toe voorgesteld met het laagste stemmengemiddelde.
Ik heb er reeds gisteren een paar maal naar geluisterd, en denk niet dat mijn stem een gunstige invloed op dat gemiddelde zal hebben, eerder in tegendeel. Maar zoals in de introductie reeds vermeld word, is het een album dat enige inspanning vergt, dus geef ik het nog zekere meerdere kansen en een ruime rijpings-tijd.

Trout Mask Replica, Captain Beefheart & His Magic Band (1969)


(afbeelding)

Introductie uit De Cultuurkenner hier bij het album geplaatst.

Voor een overzicht van eerder hier behandelde albums klik hier.

avatar van Rudi S
Ah, Heb ik het ook een keer goed.
Kon je op wachten, ik vind hem duidelijk minder dan Doc at the radarstation en Shiny beast (zeer sterk).
Leuk is de docu die ik gisteren op de Beefheart pagina gepost heb:
Captain Beefheart | Online Documentaries - online-documentaries.tv.

De jongens in de band werden 8 maanden opgesloten op water en brood om dit album uit het hoofd te leren.
Zappa's commentaar is ook leuk.
Dat Beefheart hier ook partijen zonder hoofdtelefoon heeft ingezongen is goed te horen.
Ik ga me er vandaag nog maar een keer doorworstelen.

avatar van GrafGantz
Absoluut niet de beste Beefheart (ik zweer nog altijd bij het debuut), maar wel degene met de meest legendarische status dus het lijkt me terecht dat hij in de lijst voorkomt. Een vervreemdend en apart album, maar heus niet zo "onluisterbaar" als vaak geclaimd wordt. Maar wellicht ligt dat aan mij...

Stijn_Slayer
Het is denk ik wel mijn favoriete album van Beefheart, al is Lick My Decals Off Baby niet veel minder.

Inderdaad niet onluisterbaar, maar je moet er wel veel tijd in willen steken, en er mee kunnen leven dat je niet snel het hele album volledig kent.

avatar van Kronos
Goed album, maar zeker niet zijn beste om eerst kennis mee te maken.

avatar van chevy93
Niet mijn ding, als ik dit zo lees. Een niet echt toegankelijk album van ruim een uur.

avatar van Rudi S
Nou Chevy, Lijkt mij anders wel echt iets voor jou, gewoon 8 keer achter elkaar draaien dan valt het kwartje vanzelf

Enne kun je volgende week weer naar de gitaarsolo's

avatar van chevy93
Ik hou niet van albums die je 8 keer moet draaien om het kwartje te laten vallen.

avatar van Kronos
Ik hou niet van albums die je 8 keer kan draaien en dan moet laten vallen.

avatar van chevy93
In die 8 keer vind je vast wel weer een nieuw album dat je 8 keer kunt draaien.

avatar van Cabeza Borradora
chevy93 schreef:
In die 8 keer vind je vast wel weer een nieuw album dat je 8 keer kunt draaien.


Is er iemand die dit antwoord snapt? Of ligt het (weer) aan mij?

Stijn_Slayer
Waarschijnlijk bedoeld hij tijdens, of in de tijd dat hij die albums acht keer gedraaid heeft.

avatar van chevy93
Het is toch niet zo dat ik moeilijke filosofische teksten neerkrabbel?

Begrijpend lezen, niveau basisschool...

In de tijdspanne dat je dat album 8 keer beluisterd, kun je ondertussen een ander album zoeken dat je weer 8 keer kunt luisteren. Hoe kun je dat er niet uithalen?

Stijn_Slayer
Misschien omdat je 'de tijdspanne' weglaat.

Ik ben het er mee eens dat het wel duidelijk is wat er bedoeld werd, maar een beetje flauwe reactie is het wel chevy, aangezien de zin niet helemaal klopt.

avatar van Cabeza Borradora
Ah zo, nu begrijp ik wel wat hij wil zeggen, maar (nog steeds) niet wat hij daar nu mee wil zeggen.

Ik dacht dat het punt was ergens in door te bijten, zodat er eventueel iets moois te ontdekken valt, iets dat niet meteen aan de oppervlakte blijkt. Maar wat nadien wel dat extra geeft om er dubbel van te genieten. Betreffende kwaliteit dus, Chevy , niet kwantiteit.
Niet alleen moeilijk filosofisch, maar ook te kinderlijk simpel kan soms verwarrend te interpreteren zijn.

avatar van Stalin
Cabeza Borradora schreef:

Trout Mask Replica, Captain Beefheart & His Magic Band (1969)


Ik had het eerlijk gezegd niet durven hopen, want dit is voor velen toch een nagenoeg geheel ontoegankelijk en volstrekt van de pot gerukte muzikale belevenis.
Toch verdiend de onlangs overleden Don Van Vliet, zijn muziek en nalatenschap zeker wat extra aandacht en is dit dus een zeer welkom initatief !

Zal hem deze dagen maar weer eens uit het stof halen en aan een aantal luisterbeurten onderwerpen

victor hayden: fast and bulbous!
don van vliet: that's right, the mascara snake, fast and bulbous.
victor hayden: bulbous also tapered.
don van vliet: yeah, but you got to wait till i say: 'also a tinned...: teardrop'.
victor hayden: (laughs) oh, christ!
frank zappa: alright, again. beginning...
victor hayden: fast and bulbous.
don van vliet: that's right, the mascara snake. fast and bulbous. also a tinned teardrop.
victor hayden: bulbous also tapered.
don van vliet: that's right.


Gast
geplaatst: vandaag om 10:14 uur

geplaatst: vandaag om 10:14 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.