menu

Overig / Algemeen / Vraag van de dag #2

zoeken in:
avatar van thelion
Met het overlijden van Glen Campbell verliest de muziekindustrie opnieuw een icoon. Maar wie is eigenlijk de grootste levende legende?

- Edgar18: Eigenlijk nog best lastig. Een aantal namen die me te binnen schieten zijn Bob Dylan, Aretha Franklin en Ralf Hütter maar ik ga voor Paul McCartney.
- Don Cappuccino: Rick Astley
- Kanye West: Kanye West
- Ataloona: Eens met voorganger. Deze man natuurlijk.
- Laxus11: Ik ga met Edgar mee, Paul dus.
- Johan: Bob Dylan, op de voet gevolgd door Neil Young, Morrissey en Sir Paul
- OWW: Vera Lynn natuurlijk! Met honorable mentions voor Charles Aznavour & Fats Domino.
- itchy: Mark E. Smith. Maar misschien niet lang meer, want hij schijnt érg ziek te zijn.
- Sir Spamalot: Robert Plant, Jimmy Page en John Paul Jones van Led Zeppelin (RIP John Bonham)
- dix: Was Glen Campbell een legende? Dan is Mark E. Smith dat zeker. John Lydon mag ook genoemd worden ondanks een aantal kutplaten. En natuurlijk niet te vergeten: Lee Scratch Perry.
- Kronos: Elvis
- Gretz: Glen Campbell zou ik geen legende willen noemen. Ik ben vast niet de enige die tot gisteren nooit van hem gehoord had, of wel? De grootste levende legende is voor mij Morrissey.
~Slowgaze: Wat Kanye West zegt.
- Fathead: Ivo Niehe. Daarna komt Mick Jagger.
- Masimo: David Thomas
- Rudi S : ik ga met de Don en andere mee, Rick moet het zijn.
- Franck Maudit: Vera Lynn. En Harry Belafonte.
- vigil: dat kan toch alleen maar Macca zijn
- Casartelli: het zal mijn jeugdigheid wel zijn, maar ik had ook nog nooit van Glen Campbell gehoord. Verder, de naam zegt het al, de grootste nog levende legende is natuurlijk Boudewijn
- panjoe: Tupac Shakur
-Lennon: Henny Vrienten is een ware Nederlandse legende. Internationaal ga ik met vigil mee, McCartney, zonder twijfel.
- rkdev: absoluut zonder enige twijfel Paul McCartney
- Graf: duidelijk Macca, met een nette tweede plaats voor Jagger. Voorspelbaar, maar het is niet anders.
- Johnny Marr: Delic, als ie nog leeft tenminste.
- Rogyros: Ik kies ook voor Macca. (En ik heb ook geen idee wie Glen Campbell is...)
- herman: Elvis Presley, Jarvis Cocker en Paul McCartney (de grootste nog levende muzikant wat mij betreft). Daarna Bob Dylan, Mick Jagger, Neil Young, Madonna en Bruce Springsteen.
- Poles Apart: ach er zijn er zoveel, ik doe ook maar effe een duit in het zakje voor Stevie Wonder en Brian Wilson. Onvoorstelbaar dat met name Stevie over het hoofd wordt gezien.
- trebremmit: Ozzy Osbourne
- HugovdBos: Neil Young, Bob Dylan, Paul McCartney, Robert Plant, Robert Fripp, Roger Waters, Bruce Springsteen en nog een hele serie aan grootheden.
- deric raven: Nick Cave, en zeker ook Tom Waits.
- J.J. Wever: Little Richard én Jerry Lee Lewis
- jordidj1: Gino Pietermaaaaai
-Dungeon: Brian Wilson, Paul McCartney, Khujo Goodie en Boudewijn de Groot. En Bruce Springsteen en Roland Orzabel....
- Justus18: Kirk Douglas en op muziekgebied Bea Wain en Vera Lynn.
- thelion: Aretha Franklin en Paul McCartney

Hendrik68
Met het overlijden van Glen Campbell verliest de muziekindustrie opnieuw een icoon. Maar wie is eigenlijk de grootste levende legende?

- Edgar18: Eigenlijk nog best lastig. Een aantal namen die me te binnen schieten zijn Bob Dylan, Aretha Franklin en Ralf Hütter maar ik ga voor Paul McCartney.
- Don Cappuccino: Rick Astley
- Kanye West: Kanye West
- Ataloona: Eens met voorganger. Deze man natuurlijk.
- Laxus11: Ik ga met Edgar mee, Paul dus.
- Johan: Bob Dylan, op de voet gevolgd door Neil Young, Morrissey en Sir Paul
- OWW: Vera Lynn natuurlijk! Met honorable mentions voor Charles Aznavour & Fats Domino.
- itchy: Mark E. Smith. Maar misschien niet lang meer, want hij schijnt érg ziek te zijn.
- Sir Spamalot: Robert Plant, Jimmy Page en John Paul Jones van Led Zeppelin (RIP John Bonham)
- dix: Was Glen Campbell een legende? Dan is Mark E. Smith dat zeker. John Lydon mag ook genoemd worden ondanks een aantal kutplaten. En natuurlijk niet te vergeten: Lee Scratch Perry.
- Kronos: Elvis
- Gretz: Glen Campbell zou ik geen legende willen noemen. Ik ben vast niet de enige die tot gisteren nooit van hem gehoord had, of wel? De grootste levende legende is voor mij Morrissey.
~Slowgaze: Wat Kanye West zegt.
- Fathead: Ivo Niehe. Daarna komt Mick Jagger.
- Masimo: David Thomas
- Rudi S : ik ga met de Don en andere mee, Rick moet het zijn.
- Franck Maudit: Vera Lynn. En Harry Belafonte.
- vigil: dat kan toch alleen maar Macca zijn
- Casartelli: het zal mijn jeugdigheid wel zijn, maar ik had ook nog nooit van Glen Campbell gehoord. Verder, de naam zegt het al, de grootste nog levende legende is natuurlijk Boudewijn
- panjoe: Tupac Shakur
-Lennon: Henny Vrienten is een ware Nederlandse legende. Internationaal ga ik met vigil mee, McCartney, zonder twijfel.
- rkdev: absoluut zonder enige twijfel Paul McCartney
- Graf: duidelijk Macca, met een nette tweede plaats voor Jagger. Voorspelbaar, maar het is niet anders.
- Johnny Marr: Delic, als ie nog leeft tenminste.
- Rogyros: Ik kies ook voor Macca. (En ik heb ook geen idee wie Glen Campbell is...)
- herman: Elvis Presley, Jarvis Cocker en Paul McCartney (de grootste nog levende muzikant wat mij betreft). Daarna Bob Dylan, Mick Jagger, Neil Young, Madonna en Bruce Springsteen.
- Poles Apart: ach er zijn er zoveel, ik doe ook maar effe een duit in het zakje voor Stevie Wonder en Brian Wilson. Onvoorstelbaar dat met name Stevie over het hoofd wordt gezien.
- trebremmit: Ozzy Osbourne
- HugovdBos: Neil Young, Bob Dylan, Paul McCartney, Robert Plant, Robert Fripp, Roger Waters, Bruce Springsteen en nog een hele serie aan grootheden.
- deric raven: Nick Cave, en zeker ook Tom Waits.
- J.J. Wever: Little Richard én Jerry Lee Lewis
- jordidj1: Gino Pietermaaaaai
-Dungeon: Brian Wilson, Paul McCartney, Khujo Goodie en Boudewijn de Groot. En Bruce Springsteen en Roland Orzabel....
- Justus18: Kirk Douglas en op muziekgebied Bea Wain en Vera Lynn.
- thelion: Aretha Franklin en Paul McCartney
-Hendrik68: Bob Dylan

Misterfool
Met het overlijden van Glen Campbell verliest de muziekindustrie opnieuw een icoon. Maar wie is eigenlijk de grootste levende legende?

- Edgar18: Eigenlijk nog best lastig. Een aantal namen die me te binnen schieten zijn Bob Dylan, Aretha Franklin en Ralf Hütter maar ik ga voor Paul McCartney.
- Don Cappuccino: Rick Astley
- Kanye West: Kanye West
- Ataloona: Eens met voorganger. Deze man natuurlijk.
- Laxus11: Ik ga met Edgar mee, Paul dus.
- Johan: Bob Dylan, op de voet gevolgd door Neil Young, Morrissey en Sir Paul
- OWW: Vera Lynn natuurlijk! Met honorable mentions voor Charles Aznavour & Fats Domino.
- itchy: Mark E. Smith. Maar misschien niet lang meer, want hij schijnt érg ziek te zijn.
- Sir Spamalot: Robert Plant, Jimmy Page en John Paul Jones van Led Zeppelin (RIP John Bonham)
- dix: Was Glen Campbell een legende? Dan is Mark E. Smith dat zeker. John Lydon mag ook genoemd worden ondanks een aantal kutplaten. En natuurlijk niet te vergeten: Lee Scratch Perry.
- Kronos: Elvis
- Gretz: Glen Campbell zou ik geen legende willen noemen. Ik ben vast niet de enige die tot gisteren nooit van hem gehoord had, of wel? De grootste levende legende is voor mij Morrissey.
~Slowgaze: Wat Kanye West zegt.
- Fathead: Ivo Niehe. Daarna komt Mick Jagger.
- Masimo: David Thomas
- Rudi S : ik ga met de Don en andere mee, Rick moet het zijn.
- Franck Maudit: Vera Lynn. En Harry Belafonte.
- vigil: dat kan toch alleen maar Macca zijn
- Casartelli: het zal mijn jeugdigheid wel zijn, maar ik had ook nog nooit van Glen Campbell gehoord. Verder, de naam zegt het al, de grootste nog levende legende is natuurlijk Boudewijn
- panjoe: Tupac Shakur
-Lennon: Henny Vrienten is een ware Nederlandse legende. Internationaal ga ik met vigil mee, McCartney, zonder twijfel.
- rkdev: absoluut zonder enige twijfel Paul McCartney
- Graf: duidelijk Macca, met een nette tweede plaats voor Jagger. Voorspelbaar, maar het is niet anders.
- Johnny Marr: Delic, als ie nog leeft tenminste.
- Rogyros: Ik kies ook voor Macca. (En ik heb ook geen idee wie Glen Campbell is...)
- herman: Elvis Presley, Jarvis Cocker en Paul McCartney (de grootste nog levende muzikant wat mij betreft). Daarna Bob Dylan, Mick Jagger, Neil Young, Madonna en Bruce Springsteen.
- Poles Apart: ach er zijn er zoveel, ik doe ook maar effe een duit in het zakje voor Stevie Wonder en Brian Wilson. Onvoorstelbaar dat met name Stevie over het hoofd wordt gezien.
- trebremmit: Ozzy Osbourne
- HugovdBos: Neil Young, Bob Dylan, Paul McCartney, Robert Plant, Robert Fripp, Roger Waters, Bruce Springsteen en nog een hele serie aan grootheden.
- deric raven: Nick Cave, en zeker ook Tom Waits.
- J.J. Wever: Little Richard én Jerry Lee Lewis
- jordidj1: Gino Pietermaaaaai
-Dungeon: Brian Wilson, Paul McCartney, Khujo Goodie en Boudewijn de Groot. En Bruce Springsteen en Roland Orzabel....
- Justus18: Kirk Douglas en op muziekgebied Bea Wain en Vera Lynn.
- thelion: Aretha Franklin en Paul McCartney
-Hendrik68: Bob Dylan
-Misterfool: Steve Reich, Paul McCartney, Sonny Rollins, Robert Fripp, Aretha Franklin, Kate Bush en nog een heleboel andere muzikale grootheden die mij nu ontschieten.

avatar van Cellulord
Met het overlijden van Glen Campbell verliest de muziekindustrie opnieuw een icoon. Maar wie is eigenlijk de grootste levende legende?

- Edgar18: Eigenlijk nog best lastig. Een aantal namen die me te binnen schieten zijn Bob Dylan, Aretha Franklin en Ralf Hütter maar ik ga voor Paul McCartney.
- Don Cappuccino: Rick Astley
- Kanye West: Kanye West
- Ataloona: Eens met voorganger. Deze man natuurlijk.
- Laxus11: Ik ga met Edgar mee, Paul dus.
- Johan: Bob Dylan, op de voet gevolgd door Neil Young, Morrissey en Sir Paul
- OWW: Vera Lynn natuurlijk! Met honorable mentions voor Charles Aznavour & Fats Domino.
- itchy: Mark E. Smith. Maar misschien niet lang meer, want hij schijnt érg ziek te zijn.
- Sir Spamalot: Robert Plant, Jimmy Page en John Paul Jones van Led Zeppelin (RIP John Bonham)
- dix: Was Glen Campbell een legende? Dan is Mark E. Smith dat zeker. John Lydon mag ook genoemd worden ondanks een aantal kutplaten. En natuurlijk niet te vergeten: Lee Scratch Perry.
- Kronos: Elvis
- Gretz: Glen Campbell zou ik geen legende willen noemen. Ik ben vast niet de enige die tot gisteren nooit van hem gehoord had, of wel? De grootste levende legende is voor mij Morrissey.
~Slowgaze: Wat Kanye West zegt.
- Fathead: Ivo Niehe. Daarna komt Mick Jagger.
- Masimo: David Thomas
- Rudi S : ik ga met de Don en andere mee, Rick moet het zijn.
- Franck Maudit: Vera Lynn. En Harry Belafonte.
- vigil: dat kan toch alleen maar Macca zijn
- Casartelli: het zal mijn jeugdigheid wel zijn, maar ik had ook nog nooit van Glen Campbell gehoord. Verder, de naam zegt het al, de grootste nog levende legende is natuurlijk Boudewijn
- panjoe: Tupac Shakur
-Lennon: Henny Vrienten is een ware Nederlandse legende. Internationaal ga ik met vigil mee, McCartney, zonder twijfel.
- rkdev: absoluut zonder enige twijfel Paul McCartney
- Graf: duidelijk Macca, met een nette tweede plaats voor Jagger. Voorspelbaar, maar het is niet anders.
- Johnny Marr: Delic, als ie nog leeft tenminste.
- Rogyros: Ik kies ook voor Macca. (En ik heb ook geen idee wie Glen Campbell is...)
- herman: Elvis Presley, Jarvis Cocker en Paul McCartney (de grootste nog levende muzikant wat mij betreft). Daarna Bob Dylan, Mick Jagger, Neil Young, Madonna en Bruce Springsteen.
- Poles Apart: ach er zijn er zoveel, ik doe ook maar effe een duit in het zakje voor Stevie Wonder en Brian Wilson. Onvoorstelbaar dat met name Stevie over het hoofd wordt gezien.
- trebremmit: Ozzy Osbourne
- HugovdBos: Neil Young, Bob Dylan, Paul McCartney, Robert Plant, Robert Fripp, Roger Waters, Bruce Springsteen en nog een hele serie aan grootheden.
- deric raven: Nick Cave, en zeker ook Tom Waits.
- J.J. Wever: Little Richard én Jerry Lee Lewis
- jordidj1: Gino Pietermaaaaai
-Dungeon: Brian Wilson, Paul McCartney, Khujo Goodie en Boudewijn de Groot. En Bruce Springsteen en Roland Orzabel....
- Justus18: Kirk Douglas en op muziekgebied Bea Wain en Vera Lynn.
- thelion: Aretha Franklin en Paul McCartney
-Hendrik68: Bob Dylan
-Misterfool: Steve Reich, Paul McCartney, Sonny Rollins, Robert Fripp, Aretha Franklin, Kate Bush en nog een heleboel andere muzikale grootheden die mij nu ontschieten.
- Cellulord: Who tfk was Glen Campbell? Doe mij maar Schlippenbach, Han Bennink, Pharoah Sanders, Peter Brötzmann om er maar enkelen te noemen. Zijn trouwens allen te zien/horen op het aanstaande LGW? fest. Grijp je kans!

avatar van pjh1967
Met het overlijden van Glen Campbell verliest de muziekindustrie opnieuw een icoon. Maar wie is eigenlijk de grootste levende legende?

- Edgar18: Eigenlijk nog best lastig. Een aantal namen die me te binnen schieten zijn Bob Dylan, Aretha Franklin en Ralf Hütter maar ik ga voor Paul McCartney.
- Don Cappuccino: Rick Astley
- Kanye West: Kanye West
- Ataloona: Eens met voorganger. Deze man natuurlijk.
- Laxus11: Ik ga met Edgar mee, Paul dus.
- Johan: Bob Dylan, op de voet gevolgd door Neil Young, Morrissey en Sir Paul
- OWW: Vera Lynn natuurlijk! Met honorable mentions voor Charles Aznavour & Fats Domino.
- itchy: Mark E. Smith. Maar misschien niet lang meer, want hij schijnt érg ziek te zijn.
- Sir Spamalot: Robert Plant, Jimmy Page en John Paul Jones van Led Zeppelin (RIP John Bonham)
- dix: Was Glen Campbell een legende? Dan is Mark E. Smith dat zeker. John Lydon mag ook genoemd worden ondanks een aantal kutplaten. En natuurlijk niet te vergeten: Lee Scratch Perry.
- Kronos: Elvis
- Gretz: Glen Campbell zou ik geen legende willen noemen. Ik ben vast niet de enige die tot gisteren nooit van hem gehoord had, of wel? De grootste levende legende is voor mij Morrissey.
~Slowgaze: Wat Kanye West zegt.
- Fathead: Ivo Niehe. Daarna komt Mick Jagger.
- Masimo: David Thomas
- Rudi S : ik ga met de Don en andere mee, Rick moet het zijn.
- Franck Maudit: Vera Lynn. En Harry Belafonte.
- vigil: dat kan toch alleen maar Macca zijn
- Casartelli: het zal mijn jeugdigheid wel zijn, maar ik had ook nog nooit van Glen Campbell gehoord. Verder, de naam zegt het al, de grootste nog levende legende is natuurlijk Boudewijn
- panjoe: Tupac Shakur
-Lennon: Henny Vrienten is een ware Nederlandse legende. Internationaal ga ik met vigil mee, McCartney, zonder twijfel.
- rkdev: absoluut zonder enige twijfel Paul McCartney
- Graf: duidelijk Macca, met een nette tweede plaats voor Jagger. Voorspelbaar, maar het is niet anders.
- Johnny Marr: Delic, als ie nog leeft tenminste.
- Rogyros: Ik kies ook voor Macca. (En ik heb ook geen idee wie Glen Campbell is...)
- herman: Elvis Presley, Jarvis Cocker en Paul McCartney (de grootste nog levende muzikant wat mij betreft). Daarna Bob Dylan, Mick Jagger, Neil Young, Madonna en Bruce Springsteen.
- Poles Apart: ach er zijn er zoveel, ik doe ook maar effe een duit in het zakje voor Stevie Wonder en Brian Wilson. Onvoorstelbaar dat met name Stevie over het hoofd wordt gezien.
- trebremmit: Ozzy Osbourne
- HugovdBos: Neil Young, Bob Dylan, Paul McCartney, Robert Plant, Robert Fripp, Roger Waters, Bruce Springsteen en nog een hele serie aan grootheden.
- deric raven: Nick Cave, en zeker ook Tom Waits.
- J.J. Wever: Little Richard én Jerry Lee Lewis
- jordidj1: Gino Pietermaaaaai
-Dungeon: Brian Wilson, Paul McCartney, Khujo Goodie en Boudewijn de Groot. En Bruce Springsteen en Roland Orzabel....
- Justus18: Kirk Douglas en op muziekgebied Bea Wain en Vera Lynn.
- thelion: Aretha Franklin en Paul McCartney
-Hendrik68: Bob Dylan
-Misterfool: Steve Reich, Paul McCartney, Sonny Rollins, Robert Fripp, Aretha Franklin, Kate Bush en nog een heleboel andere muzikale grootheden die mij nu ontschieten.
- Cellulord: Who tfk was Glen Campbell? Doe mij maar Schlippenbach, Han Bennink, Pharoah Sanders, Peter Brötzmann om er maar enkelen te noemen. Zijn trouwens allen te zien/horen op het aanstaande LGW? fest. Grijp je kans!
- pjh1967: Iggy Pop, David Byrne, Fats Domino.

avatar van Gretz
Nieuwe vraag, naar aanleiding van een aantal meningen die ik las op de albumpagina's van de grote indie-releases van dit jaar:

Benos schreef:
Ik geef het op met alle indie darlings voor de rest van het jaar. Snap niet wat er tegenwoordig nog zo bijzonder is aan bands als LCD Soundsystem, The War on Drugs, Everything Everything en Broken Social Scene. Alleen Brand New was nog een beetje boeiend. En met dit album groeit de stapel matige, vergeetbare indie rock alleen maar verder.

Mjuman schreef:
In alle eerlijkheid: kijk ik naar de releases van de laatste maanden dan doe ik deze band tekort door te stellen dat het weer zo'n US clichématige release is. Ik vind The War on Drugs zich daar eerder voor kwalificeren. Dit is best draaibaar, maar het geniale zie ik er niet van in, net zomin het consistente als prijzenswaardige element. Het is een teken des tijds dat de positivo's - zeg maar het huisorkest De Roeptoeters - luid en duidelijk te herkennen zijn en daarmee is de cirkel rond.

Appels123 schreef:
Weer een wisselvallig album van The National. The System Dreams In Total Darkness vond ik een heerlijke single - het klonk gelaagder dan veel van de andere nummers die ik ken van the National. Daarom had ik ook erg zin om dit album te gaan beluisteren. Toen ik het album opzette, echter, werd ik direct teleurgesteld. Nobody Else Will Be There en Day I Die klinken erg vlak en ook het 'experiment' op Walk It Back kan mij niet bekoren. Bij een nummer als Turtleneck krijg ik deprimerende flashbacks aan de jaren 70 en een nummer als I'll Still Destroy You komt aardig in de buurt van de stadionrock die Coldplay tegenwoordig maakt. Wat overblijft zijn slechts een paar aardige nummers (The System Dreams, Carin At The Liquor Store).
Zoals iemand eerder al opmerkte: ik snap echt totaal niets van de hype rond bepaalde albums dit jaar. Steven Wilson, the National, War on Drugs, Rodger Waters, LCD Soundsystem, Mastodon, Moss, Spinvis... Albums die zeker niet slecht zijn maar waar ik moeite mee heb.

(bij The National - Sleep Well Beast (2017))

Benos schreef:
Goed wanneer het dreamy en noisy gaat. Generic indie rock als dat het niet doet en het vasthoudt aan de standaard indie rock/pop structuur. Maar zelfs wanneer de instrumentatie energieker wordt en af en toe zelfs een bijna-wall of sound-achtig geluid weet te creeëren, slaagt de zanger erin om alle energie uit het nummer te zuigen.
Leuk voor als je vindt dat de late 90s - early 00s indie rock scene nog niet alle creativiteit uit alternative en indie rock hebben genomen, maar doe mij maar iets wat meer meeslepend of uitdagend is.
(bij The War on Drugs - A Deeper Understanding (2017))

Jessensei schreef:
Ik denk dat ik net van een generatie te laat ben om het geniale hiervan in te zien.
Of indie is dead. Dat zal het zijn.
(bij LCD Soundsystem - American Dream (2017))

Heeft de traditionele indie (gitaar)pop/rock zijn langste houdbaarheidsdatum gehad?

(Toelichting: In die zin dat de hedendaagse releases te weinig diepte/vernieuwing/creativiteit in zich hebben en voornamelijk voortborduren op een voorspelbare sound? Of is deze stroming juist springlevend te noemen en wordt er nog volop geëxperimenteerd? (getuige de enorme buzz die de nieuwe albums van o.a. Radiohead, The National, The War on Drugs, Arcade Fire en Nick Cave & the Bad Seeds genereerden))

avatar van GrafGantz
Dat is geen vraag, dat is een essay.

avatar van Edgar18
Heeft de traditionele indie (gitaar)pop/rock zijn langste houdbaarheidsdatum gehad?
Ik neem aan dat dit dan de concrete vraag is?

avatar van Gretz
GrafGantz schreef:
Dat is geen vraag, dat is een essay.

Gewoon even wat leven brengen in een topic waar nauwelijks nog nieuwe vragen geformuleerd worden. Het is uiteraard aan jou hoe uitgebreid je er op wilt antwoorden.

avatar van Kronos
‘Pop en rock zijn klef en saai geworden. De echte rock-’n-roll-spirit en de experimenteerdrang zitten tegenwoordig in hiphop, jazz en wereldmuziek.’

AB gooit het roer om: 'Pop en rock zijn klef en saai geworde... - De Standaard

avatar van Edgar18
Heeft de traditionele indie (gitaar)pop/rock zijn langste houdbaarheidsdatum gehad?

Edgar18: Laat ik hem dan maar aftrappen. Heeft traditionele indie zijn langste tijd gehad? Nee. Begrijp ik de kritische commentaren bij de albums van The National, The War on Drugs en LCD Soundsystem? Ja. Alle drie de aangehaalde albums zijn op zich goed luisterbaar maar nergens wordt het bijzonder of wordt je als luisteraar geprikkeld en uitgedaagd. Naar mijn idee komt dit deels door een gebrek aan creativiteit en buiten dat zijn de albums ook gewoon niet heel sterk. Maar, door de buitenproportionele aandacht die de albums op deze site krijgen lijkt het of er nog een hele buzz omheen hangt. Eigenlijk onterecht dus, want meesterwerkjes zijn het voorlopig geen van alle. Natuurlijk zijn er best nog indie pareltjes te vinden, je moet er alleen goed naar zoeken. En klakkeloos er vanuit gaan dat je het bij de grote namen wel zult vinden is niet meer voldoende. Daarnaast zou ik op zoek gaan binnen andere muziekstromingen want daar vind ik nog wel regelmatig mooie en vernieuwende muziek. Het is ook niet voor niks dat een festival als Le Guess Who? veel meer inzet op jazz, elektronische muziek en wereldmuziek want daar valt vandaag de dag gewoon meer te halen. Een nieuwer en experimenteler geluid dat (naar mijn mening) de tijdgeest beter vangt dan de indiereleases die hierboven aangehaald worden.

avatar van Gretz
Kronos schreef:
‘Pop en rock zijn klef en saai geworden. De echte rock-’n-roll-spirit en de experimenteerdrang zitten tegenwoordig in hiphop, jazz en wereldmuziek.’

AB gooit het roer om: 'Pop en rock zijn klef en saai geworde... - De Standaard

Dit artikel kan ik helaas niet lezen (betaalmuur). Heb je er ook een eigen mening over?

@Edgar18: niet alleen veel aandacht op deze site, maar zeker ook op RYM en alle invloedrijke/toonaangevende muziekblogs. En het feit dat deze artiesten nu vrijwel alle grote festivals kunnen headlinen.

avatar van Edgar18
Gretz schreef:
niet alleen veel aandacht op deze site, maar zeker ook op RYM en alle invloedrijke/toonaangevende muziekblogs. En het feit dat deze artiesten nu vrijwel alle grote festivals kunnen headlinen.
Maar aandacht staat natuurlijk niet gelijk aan kwaliteit. Dat grote namen (Radiohead, Arcade Fire, The National) veel aandacht krijgen vind ik niet verrassend. En dan de grote gemene deler veel besproken wordt is ook niet verrassend want het trekt het meeste volk. En de reden dat dit soort namen festivals headlinen lijkt me duidelijk, ze hebben een gitaar in hun handen. Pop/Rock is simpelweg de meest breed gedragen muziekstroming, maar dit betekent niet dat het ook vernieuwend of uitdagend is.

Misterfool
Heeft de traditionele indie (gitaar)pop/rock zijn langste houdbaarheidsdatum gehad?

Edgar18: Laat ik hem dan maar aftrappen. Heeft traditionele indie zijn langste tijd gehad? Nee. Begrijp ik de kritische commentaren bij de albums van The National, The War on Drugs en LCD Soundsystem? Ja. Alle drie de aangehaalde albums zijn op zich goed luisterbaar maar nergens wordt het bijzonder of wordt je als luisteraar geprikkeld en uitgedaagd. Naar mijn idee komt dit deels door een gebrek aan creativiteit en buiten dat zijn de albums ook gewoon niet heel sterk. Maar, door de buitenproportionele aandacht die de albums op deze site krijgen lijkt het of er nog een hele buzz omheen hangt. Eigenlijk onterecht dus, want meesterwerkjes zijn het voorlopig geen van alle. Natuurlijk zijn er best nog indie pareltjes te vinden, je moet er alleen goed naar zoeken. En klakkeloos er vanuit gaan dat je het bij de grote namen wel zult vinden is niet meer voldoende. Daarnaast zou ik op zoek gaan binnen andere muziekstromingen want daar vind ik nog wel regelmatig mooie en vernieuwende muziek. Het is ook niet voor niks dat een festival als Le Guess Who? veel meer inzet op jazz, elektronische muziek en wereldmuziek want daar valt vandaag de dag gewoon meer te halen. Een nieuwer en experimenteler geluid dat (naar mijn mening) de tijdgeest beter vangt dan de indiereleases die hierboven aangehaald worden.

-Misterfool Het klopt ten dele. Ik denk dat de grote vernieuwingsslag tegenwoordig niet meer binnen rockmuziek te vinden is. Met 'vernieuwing' doel ik overigens niet eens op iets dat volkomen nieuw is, maar wel op een zeker ongebruikelijk en verfrissend geluid. Pop/rock lijkt te zijn beland in een jong-bejaardenstadium. Ik hoor veel rustige en reflectieve muziek. In het beste geval is dat warm en nostalgisch. In het slechtste geval gezapig en clichématig. Ik geloof niet dat rockmuziek bedorven is of kwaliteit ontbeert, maar ik denk dat we tegenwoordig wel mogen stellen dat rock de hegemonie over de tijdsgeest heeft verloren.

Misterfool
PS: Overigens wel grappig. Zeven jaar terug wisten Arcade Fire en The National met respectivelijk 'The Suburbs' en 'High Violet' wel nog de vinger precies op de zere plek van de tijdsgeest te leggen. Twee klassiekers me dunkt Wat gaat de tijd toch snel.

"Sorrow found me when I was young. Sorrow waited, Sorrow Won!"

avatar van Kronos
Heeft de traditionele indie (gitaar)pop/rock zijn langste houdbaarheidsdatum gehad?

- Edgar18: Laat ik hem dan maar aftrappen. Heeft traditionele indie zijn langste tijd gehad? Nee. Begrijp ik de kritische commentaren bij de albums van The National, The War on Drugs en LCD Soundsystem? Ja. Alle drie de aangehaalde albums zijn op zich goed luisterbaar maar nergens wordt het bijzonder of wordt je als luisteraar geprikkeld en uitgedaagd. Naar mijn idee komt dit deels door een gebrek aan creativiteit en buiten dat zijn de albums ook gewoon niet heel sterk. Maar, door de buitenproportionele aandacht die de albums op deze site krijgen lijkt het of er nog een hele buzz omheen hangt. Eigenlijk onterecht dus, want meesterwerkjes zijn het voorlopig geen van alle. Natuurlijk zijn er best nog indie pareltjes te vinden, je moet er alleen goed naar zoeken. En klakkeloos er vanuit gaan dat je het bij de grote namen wel zult vinden is niet meer voldoende. Daarnaast zou ik op zoek gaan binnen andere muziekstromingen want daar vind ik nog wel regelmatig mooie en vernieuwende muziek. Het is ook niet voor niks dat een festival als Le Guess Who? veel meer inzet op jazz, elektronische muziek en wereldmuziek want daar valt vandaag de dag gewoon meer te halen. Een nieuwer en experimenteler geluid dat (naar mijn mening) de tijdgeest beter vangt dan de indiereleases die hierboven aangehaald worden.
-Misterfool Het klopt ten dele. Ik denk dat de grote vernieuwingsslag tegenwoordig niet meer binnen rockmuziek te vinden is. Met 'vernieuwing' doel ik overigens niet eens op iets dat volkomen nieuw is, maar wel op een zeker ongebruikelijk en verfrissend geluid. Pop/rock lijkt te zijn beland in een jong-bejaardenstadium. Ik hoor veel rustige en reflectieve muziek. In het beste geval is dat warm en nostalgisch. In het slechtste geval gezapig en clichématig. Ik geloof niet dat rockmuziek bedorven is of kwaliteit ontbeert, maar ik denk dat we tegenwoordig wel mogen stellen dat rock de hegemonie over de tijdsgeest heeft verloren .
- Kronos: Geen flauw idee.

avatar van Benos
Indie rock is al een goede 10 jaar over haar houdbaarheidsdatum heen. Een vergelijking kan gemaakt met third wave post-rock. Sinds de enorm invloedrijke albums van GY!BE rond de eeuwwisseling is post-rock grotendeels veranderd van een interessant genre waar Gastr del Sol, Slint, Talk Talk en Macha zeer boeiende muziek uitbrachten, naar een genre dat enorm by the numbers is en steeds terug valt naar de 'good' old GY!BE formule.

En ik zie iets vergelijkbaars met indie rock vanaf +/- 2005, waar Interpol en Arcade Fire de belangrijkste bands waren met een, op dat moment, zeer interessante formule (vooral Interpol, zie mijn rating voor TOTBL). Rond 2007 leek het nog enigszins de goede kant op te gaan met onder andere LCD Soundsystem en Deerhunter, maar grotendeels was het toen al veel van hetzelfde.Ook The National, Car Seat Headrest, Arcade Fire en The War on Drugs zijn een aantal bands die de laatste jaren óf teveel vast houden aan hun vroegere succesformule, óf de succesformule van indie rock van begin deze eeuw overnemen zonder enorm veel boeiende veranderingen

Dus ja, het genre is al enige tijd over haar houdbaarheidsdatum heen. Maar het zou best een opleving kunnen beleven als er minder veilig werd gespeeld: minder aan de formule vast blijven hangen en lekker de grenzen opzoeken zoals de pioniers van de indie rock dat deden. Maar als het op deze manier door blijft gaan denk ik dat een hoop fans ook over een aantal jaar afscheid nemen van dit soort muziek.

Radiohead en Nick Cave zijn trouwens beide niet indie rock.

avatar van itchy
Heeft de traditionele indie (gitaar)pop/rock zijn langste houdbaarheidsdatum gehad?

- Edgar18: Laat ik hem dan maar aftrappen. Heeft traditionele indie zijn langste tijd gehad? Nee. Begrijp ik de kritische commentaren bij de albums van The National, The War on Drugs en LCD Soundsystem? Ja. Alle drie de aangehaalde albums zijn op zich goed luisterbaar maar nergens wordt het bijzonder of wordt je als luisteraar geprikkeld en uitgedaagd. Naar mijn idee komt dit deels door een gebrek aan creativiteit en buiten dat zijn de albums ook gewoon niet heel sterk. Maar, door de buitenproportionele aandacht die de albums op deze site krijgen lijkt het of er nog een hele buzz omheen hangt. Eigenlijk onterecht dus, want meesterwerkjes zijn het voorlopig geen van alle. Natuurlijk zijn er best nog indie pareltjes te vinden, je moet er alleen goed naar zoeken. En klakkeloos er vanuit gaan dat je het bij de grote namen wel zult vinden is niet meer voldoende. Daarnaast zou ik op zoek gaan binnen andere muziekstromingen want daar vind ik nog wel regelmatig mooie en vernieuwende muziek. Het is ook niet voor niks dat een festival als Le Guess Who? veel meer inzet op jazz, elektronische muziek en wereldmuziek want daar valt vandaag de dag gewoon meer te halen. Een nieuwer en experimenteler geluid dat (naar mijn mening) de tijdgeest beter vangt dan de indiereleases die hierboven aangehaald worden.
-Misterfool Het klopt ten dele. Ik denk dat de grote vernieuwingsslag tegenwoordig niet meer binnen rockmuziek te vinden is. Met 'vernieuwing' doel ik overigens niet eens op iets dat volkomen nieuw is, maar wel op een zeker ongebruikelijk en verfrissend geluid. Pop/rock lijkt te zijn beland in een jong-bejaardenstadium. Ik hoor veel rustige en reflectieve muziek. In het beste geval is dat warm en nostalgisch. In het slechtste geval gezapig en clichématig. Ik geloof niet dat rockmuziek bedorven is of kwaliteit ontbeert, maar ik denk dat we tegenwoordig wel mogen stellen dat rock de hegemonie over de tijdsgeest heeft verloren .
- Kronos: Geen flauw idee.
- itchy: totaal niet. Al eens gezien hoeveel jonkies op deze site vooral luisteren naar muziek uit grootmoeders tijd? Die komen over 20 jaar massaal bij indierock aan.

avatar van Mjuman
Laten we dan eerst eens vaststellen wat we met "indie" bedoelen. Wat mij betreft staat "indie" oorspronkelijk voor "independent" - bedoeld was labels die een onafhankelijke status hadden tov (toen nog "the big four") the big three: Universal, Sony, Warner (EMI is 'opgelost'). In de 80s hadden we het dan bijv over Factory, 4AD, IRS en Rough Trade.

Momenteel is Beggars Group de grootste entiteit met onafhankelijke labels als 4AD, Matador, Rough Trade en XL Blijven we werken met de 'klassieke' inhoud van het begrip indie dan komen we voor een aardige verrassing te staan: de best verkopende artieste op XL is nl Adele

Langzamerhand is indie een soort van containerbegrip (parapluie mag ook in dit weer) voor de aanduiding van minder traditionele, 'kleinschalige', 'non mainstream-achtige' muziek en in die typering past Adele dan weer zeker niet. Eerlijk gezegd kan ik vrij weinig met die typering, ware het niet dat ik de tweedehandswinkels de leukste vondsten doe in de bakken die met "indie" worden aangeduid.

In een notendop: de typering lijkt mij inhoudelijk een korter leven beschoren dan het brede spectrum van de muziek die hier over het algemeen hieronder gerekend wordt.

avatar van chevy93
https://www.musicmeter.nl/list/top2016
Op één stond Radiohead. Daarvoor achtereenvolgens Sufjan Stevens, War On Drugs, The National, Alt-J, Bon Iver, The National, dus hoezo zou indie over de houdbaarheidsdatum zijn?

Dat een paar muzikale snobs anders willen beweren, lijkt me daar niets aan afdoen.

avatar van Benos
chevy93 schreef:
https://www.musicmeter.nl/list/top2016
Op één stond Radiohead. Daarvoor achtereenvolgens Sufjan Stevens, War On Drugs, The National, Alt-J, Bon Iver, The National, dus hoezo zou indie over de houdbaarheidsdatum zijn?

Dat een paar muzikale snobs anders willen beweren, lijkt me daar niets aan afdoen.
Indie doet het goed op een site die vol zit met indie fans, wat een nieuws! Maar even serieus, dat is net alsof je beweert dat prog in de jaren '80 niet al lang haar beste tijd heeft gehad omdat Rush en Marillion op deze site zo lekker scoren

avatar van johan de witt
Eens, alle popmuziek is allang dood en begraven.
Wat we alleen nog zien is de as om ons heen.

Nu quote ik een beroemde zanger, maar dat terzijde.

avatar van Gretz
Heeft de traditionele indie (gitaar)pop/rock zijn langste houdbaarheidsdatum gehad?

- Edgar18: Laat ik hem dan maar aftrappen. Heeft traditionele indie zijn langste tijd gehad? Nee. Begrijp ik de kritische commentaren bij de albums van The National, The War on Drugs en LCD Soundsystem? Ja. Alle drie de aangehaalde albums zijn op zich goed luisterbaar maar nergens wordt het bijzonder of wordt je als luisteraar geprikkeld en uitgedaagd. Naar mijn idee komt dit deels door een gebrek aan creativiteit en buiten dat zijn de albums ook gewoon niet heel sterk. Maar, door de buitenproportionele aandacht die de albums op deze site krijgen lijkt het of er nog een hele buzz omheen hangt. Eigenlijk onterecht dus, want meesterwerkjes zijn het voorlopig geen van alle. Natuurlijk zijn er best nog indie pareltjes te vinden, je moet er alleen goed naar zoeken. En klakkeloos er vanuit gaan dat je het bij de grote namen wel zult vinden is niet meer voldoende. Daarnaast zou ik op zoek gaan binnen andere muziekstromingen want daar vind ik nog wel regelmatig mooie en vernieuwende muziek. Het is ook niet voor niks dat een festival als Le Guess Who? veel meer inzet op jazz, elektronische muziek en wereldmuziek want daar valt vandaag de dag gewoon meer te halen. Een nieuwer en experimenteler geluid dat (naar mijn mening) de tijdgeest beter vangt dan de indiereleases die hierboven aangehaald worden.
-Misterfool Het klopt ten dele. Ik denk dat de grote vernieuwingsslag tegenwoordig niet meer binnen rockmuziek te vinden is. Met 'vernieuwing' doel ik overigens niet eens op iets dat volkomen nieuw is, maar wel op een zeker ongebruikelijk en verfrissend geluid. Pop/rock lijkt te zijn beland in een jong-bejaardenstadium. Ik hoor veel rustige en reflectieve muziek. In het beste geval is dat warm en nostalgisch. In het slechtste geval gezapig en clichématig. Ik geloof niet dat rockmuziek bedorven is of kwaliteit ontbeert, maar ik denk dat we tegenwoordig wel mogen stellen dat rock de hegemonie over de tijdsgeest heeft verloren .
- Kronos: Geen flauw idee.
- Benos: Indie rock is al een goede 10 jaar over haar houdbaarheidsdatum heen. (zie uitleg)
- Mjuman: In een notendop: de typering lijkt mij inhoudelijk een korter leven beschoren dan het brede spectrum van de muziek die hier over het algemeen hieronder gerekend wordt. (toelichting hier)
- Chevy93: https://www.musicmeter.nl/list/top2016 Op één stond Radiohead. Daarvoor achtereenvolgens Sufjan Stevens, War On Drugs, The National, Alt-J, Bon Iver, The National, dus hoezo zou indie over de houdbaarheidsdatum zijn? Dat een paar muzikale snobs anders willen beweren, lijkt me daar niets aan afdoen.
- johan de witt: Eens, alle popmuziek is allang dood en begraven. Wat we alleen nog zien is de as om ons heen. Nu quote ik een beroemde zanger, maar dat terzijde.

avatar van Gretz
Heeft de traditionele indie (gitaar)pop/rock zijn langste houdbaarheidsdatum gehad?

- Edgar18: Laat ik hem dan maar aftrappen. Heeft traditionele indie zijn langste tijd gehad? Nee. Begrijp ik de kritische commentaren bij de albums van The National, The War on Drugs en LCD Soundsystem? Ja. Alle drie de aangehaalde albums zijn op zich goed luisterbaar maar nergens wordt het bijzonder of wordt je als luisteraar geprikkeld en uitgedaagd. Naar mijn idee komt dit deels door een gebrek aan creativiteit en buiten dat zijn de albums ook gewoon niet heel sterk. Maar, door de buitenproportionele aandacht die de albums op deze site krijgen lijkt het of er nog een hele buzz omheen hangt. Eigenlijk onterecht dus, want meesterwerkjes zijn het voorlopig geen van alle. Natuurlijk zijn er best nog indie pareltjes te vinden, je moet er alleen goed naar zoeken. En klakkeloos er vanuit gaan dat je het bij de grote namen wel zult vinden is niet meer voldoende. Daarnaast zou ik op zoek gaan binnen andere muziekstromingen want daar vind ik nog wel regelmatig mooie en vernieuwende muziek. Het is ook niet voor niks dat een festival als Le Guess Who? veel meer inzet op jazz, elektronische muziek en wereldmuziek want daar valt vandaag de dag gewoon meer te halen. Een nieuwer en experimenteler geluid dat (naar mijn mening) de tijdgeest beter vangt dan de indiereleases die hierboven aangehaald worden.
-Misterfool Het klopt ten dele. Ik denk dat de grote vernieuwingsslag tegenwoordig niet meer binnen rockmuziek te vinden is. Met 'vernieuwing' doel ik overigens niet eens op iets dat volkomen nieuw is, maar wel op een zeker ongebruikelijk en verfrissend geluid. Pop/rock lijkt te zijn beland in een jong-bejaardenstadium. Ik hoor veel rustige en reflectieve muziek. In het beste geval is dat warm en nostalgisch. In het slechtste geval gezapig en clichématig. Ik geloof niet dat rockmuziek bedorven is of kwaliteit ontbeert, maar ik denk dat we tegenwoordig wel mogen stellen dat rock de hegemonie over de tijdsgeest heeft verloren .
- Kronos: Geen flauw idee.
- Benos: Indie rock is al een goede 10 jaar over haar houdbaarheidsdatum heen. (zie uitleg)
- Mjuman: In een notendop: de typering lijkt mij inhoudelijk een korter leven beschoren dan het brede spectrum van de muziek die hier over het algemeen hieronder gerekend wordt. (toelichting hier)
- Chevy93: https://www.musicmeter.nl/list/top2016 Op één stond Radiohead. Daarvoor achtereenvolgens Sufjan Stevens, War On Drugs, The National, Alt-J, Bon Iver, The National, dus hoezo zou indie over de houdbaarheidsdatum zijn? Dat een paar muzikale snobs anders willen beweren, lijkt me daar niets aan afdoen.
- johan de witt: Eens, alle popmuziek is allang dood en begraven. Wat we alleen nog zien is de as om ons heen. Nu quote ik een beroemde zanger, maar dat terzijde.
- Gretz: Oneens, de hedendaagse indiescene is nog enorm levend en buitengewoon interessant. Voor vernieuwing moet je misschien niet bij de allergrootste namen zijn, maar er wordt wel degelijk een hoop geëxperimenteerd, onder andere met de mogelijkheden die de electronica vandaag de dag biedt. Nieuwe alternatieve festivals zijn de laatste jaren als paddenstoelen uit de grond geschoten en lijken grotendeels te kunnen overleven, niet in de laatste plaats omdat het aanbod aan nieuwe, veelbelovende indieacts ongekend is (ook in Nederland en België). Daarnaast is de clubscene ook behoorlijk opgebloeid: veel bands lassen nu 2x per jaar een tour in, terwijl ze in andere tijden aan 1 tour genoeg hadden om de albumverkopen aan te vullen. Dat bands en artiesten meer zijn gaan optreden draait volgens mij ook bij aan de vernieuwde populariteit van de indiemuziek.

avatar van Onweerwolf
Heeft de traditionele indie (gitaar)pop/rock zijn langste houdbaarheidsdatum gehad?

- Edgar18: Laat ik hem dan maar aftrappen. Heeft traditionele indie zijn langste tijd gehad? Nee. Begrijp ik de kritische commentaren bij de albums van The National, The War on Drugs en LCD Soundsystem? Ja. Alle drie de aangehaalde albums zijn op zich goed luisterbaar maar nergens wordt het bijzonder of wordt je als luisteraar geprikkeld en uitgedaagd. Naar mijn idee komt dit deels door een gebrek aan creativiteit en buiten dat zijn de albums ook gewoon niet heel sterk. Maar, door de buitenproportionele aandacht die de albums op deze site krijgen lijkt het of er nog een hele buzz omheen hangt. Eigenlijk onterecht dus, want meesterwerkjes zijn het voorlopig geen van alle. Natuurlijk zijn er best nog indie pareltjes te vinden, je moet er alleen goed naar zoeken. En klakkeloos er vanuit gaan dat je het bij de grote namen wel zult vinden is niet meer voldoende. Daarnaast zou ik op zoek gaan binnen andere muziekstromingen want daar vind ik nog wel regelmatig mooie en vernieuwende muziek. Het is ook niet voor niks dat een festival als Le Guess Who? veel meer inzet op jazz, elektronische muziek en wereldmuziek want daar valt vandaag de dag gewoon meer te halen. Een nieuwer en experimenteler geluid dat (naar mijn mening) de tijdgeest beter vangt dan de indiereleases die hierboven aangehaald worden.
-Misterfool Het klopt ten dele. Ik denk dat de grote vernieuwingsslag tegenwoordig niet meer binnen rockmuziek te vinden is. Met 'vernieuwing' doel ik overigens niet eens op iets dat volkomen nieuw is, maar wel op een zeker ongebruikelijk en verfrissend geluid. Pop/rock lijkt te zijn beland in een jong-bejaardenstadium. Ik hoor veel rustige en reflectieve muziek. In het beste geval is dat warm en nostalgisch. In het slechtste geval gezapig en clichématig. Ik geloof niet dat rockmuziek bedorven is of kwaliteit ontbeert, maar ik denk dat we tegenwoordig wel mogen stellen dat rock de hegemonie over de tijdsgeest heeft verloren .
- Kronos: Geen flauw idee.
- Benos: Indie rock is al een goede 10 jaar over haar houdbaarheidsdatum heen. (zie uitleg)
- Mjuman: In een notendop: de typering lijkt mij inhoudelijk een korter leven beschoren dan het brede spectrum van de muziek die hier over het algemeen hieronder gerekend wordt. (toelichting hier)
- Chevy93: https://www.musicmeter.nl/list/top2016 Op één stond Radiohead. Daarvoor achtereenvolgens Sufjan Stevens, War On Drugs, The National, Alt-J, Bon Iver, The National, dus hoezo zou indie over de houdbaarheidsdatum zijn? Dat een paar muzikale snobs anders willen beweren, lijkt me daar niets aan afdoen.
- johan de witt: Eens, alle popmuziek is allang dood en begraven. Wat we alleen nog zien is de as om ons heen. Nu quote ik een beroemde zanger, maar dat terzijde.
- Gretz: Oneens, de hedendaagse indiescene is nog enorm levend en buitengewoon interessant. Voor vernieuwing moet je misschien niet bij de allergrootste namen zijn, maar er wordt wel degelijk een hoop geëxperimenteerd, onder andere met de mogelijkheden die de electronica vandaag de dag biedt. Nieuwe alternatieve festivals zijn de laatste jaren als paddenstoelen uit de grond geschoten en lijken grotendeels te kunnen overleven, niet in de laatste plaats omdat het aanbod aan nieuwe, veelbelovende indieacts ongekend is (ook in Nederland en België). Daarnaast is de clubscene ook behoorlijk opgebloeid: veel bands lassen nu 2x per jaar een tour in, terwijl ze in andere tijden aan 1 tour genoeg hadden om de albumverkopen aan te vullen. Dat bands en artiesten meer zijn gaan optreden draait volgens mij ook bij aan de vernieuwde populariteit van de indiemuziek.
- OWW: Het best verkochte indie album aller tijden is 'Smash' van 'The Offspring'.

avatar van Gretz
Dat is geen antwoord op de vraag Onweerwolf.


avatar van Casartelli
Casartelli (moderator)
Heeft de traditionele indie (gitaar)pop/rock zijn langste houdbaarheidsdatum gehad?

- Edgar18: Laat ik hem dan maar aftrappen. Heeft traditionele indie zijn langste tijd gehad? Nee. Begrijp ik de kritische commentaren bij de albums van The National, The War on Drugs en LCD Soundsystem? Ja. Alle drie de aangehaalde albums zijn op zich goed luisterbaar maar nergens wordt het bijzonder of wordt je als luisteraar geprikkeld en uitgedaagd. Naar mijn idee komt dit deels door een gebrek aan creativiteit en buiten dat zijn de albums ook gewoon niet heel sterk. Maar, door de buitenproportionele aandacht die de albums op deze site krijgen lijkt het of er nog een hele buzz omheen hangt. Eigenlijk onterecht dus, want meesterwerkjes zijn het voorlopig geen van alle. Natuurlijk zijn er best nog indie pareltjes te vinden, je moet er alleen goed naar zoeken. En klakkeloos er vanuit gaan dat je het bij de grote namen wel zult vinden is niet meer voldoende. Daarnaast zou ik op zoek gaan binnen andere muziekstromingen want daar vind ik nog wel regelmatig mooie en vernieuwende muziek. Het is ook niet voor niks dat een festival als Le Guess Who? veel meer inzet op jazz, elektronische muziek en wereldmuziek want daar valt vandaag de dag gewoon meer te halen. Een nieuwer en experimenteler geluid dat (naar mijn mening) de tijdgeest beter vangt dan de indiereleases die hierboven aangehaald worden.
-Misterfool Het klopt ten dele. Ik denk dat de grote vernieuwingsslag tegenwoordig niet meer binnen rockmuziek te vinden is. Met 'vernieuwing' doel ik overigens niet eens op iets dat volkomen nieuw is, maar wel op een zeker ongebruikelijk en verfrissend geluid. Pop/rock lijkt te zijn beland in een jong-bejaardenstadium. Ik hoor veel rustige en reflectieve muziek. In het beste geval is dat warm en nostalgisch. In het slechtste geval gezapig en clichématig. Ik geloof niet dat rockmuziek bedorven is of kwaliteit ontbeert, maar ik denk dat we tegenwoordig wel mogen stellen dat rock de hegemonie over de tijdsgeest heeft verloren .
- Kronos: Geen flauw idee.
- Benos: Indie rock is al een goede 10 jaar over haar houdbaarheidsdatum heen. (zie uitleg)
- Mjuman: In een notendop: de typering lijkt mij inhoudelijk een korter leven beschoren dan het brede spectrum van de muziek die hier over het algemeen hieronder gerekend wordt. (toelichting hier)
- Chevy93: https://www.musicmeter.nl/list/top2016 Op één stond Radiohead. Daarvoor achtereenvolgens Sufjan Stevens, War On Drugs, The National, Alt-J, Bon Iver, The National, dus hoezo zou indie over de houdbaarheidsdatum zijn? Dat een paar muzikale snobs anders willen beweren, lijkt me daar niets aan afdoen.
- johan de witt: Eens, alle popmuziek is allang dood en begraven. Wat we alleen nog zien is de as om ons heen. Nu quote ik een beroemde zanger, maar dat terzijde.
- Gretz: Oneens, de hedendaagse indiescene is nog enorm levend en buitengewoon interessant. Voor vernieuwing moet je misschien niet bij de allergrootste namen zijn, maar er wordt wel degelijk een hoop geëxperimenteerd, onder andere met de mogelijkheden die de electronica vandaag de dag biedt. Nieuwe alternatieve festivals zijn de laatste jaren als paddenstoelen uit de grond geschoten en lijken grotendeels te kunnen overleven, niet in de laatste plaats omdat het aanbod aan nieuwe, veelbelovende indieacts ongekend is (ook in Nederland en België). Daarnaast is de clubscene ook behoorlijk opgebloeid: veel bands lassen nu 2x per jaar een tour in, terwijl ze in andere tijden aan 1 tour genoeg hadden om de albumverkopen aan te vullen. Dat bands en artiesten meer zijn gaan optreden draait volgens mij ook bij aan de vernieuwde populariteit van de indiemuziek.
- OWW: Het best verkochte indie album aller tijden is 'Smash' van 'The Offspring'.
- Casartelli: nee, voor een deugdelijk gitaar-pop/rock-liedje is altijd wel een markt. Dat het liedje niet vernieuwend is, doet minder ter zake, als het liedje gewoon actueel is en bij een kritische massa van dat moment aanslaat. Op het aanslaan van (indie)bands op festivals als maatgever voor wat dan ook moeten we ons verder niet te veel blindstaren: we festivalliseren sowieso met zijn allen (dus is er ook meer ruimte voor niches) en verder ligt er nogal wat groupthink ten grondslag aan de programmering van een en ander.

avatar van Appels123
Ik denk dat één van de grote problemen van rock/indie/pop dezer dagen het beperkte aantal mogelijkheden is. Iedereen weet dat er maar een x aantal mogelijke geluiden te maken zijn met een gitaar en aangezien het genre al erg lang aan de voorgrond is, is het gewoon verdomd lastig om originaliteit en kwaliteit te mixen. De enige twee grote mogelijkheden die ik zie om erg origineel te zijn zijn door:
a) genres te mixen
b) zeer grote muziekstukken maken waarin veel invloeden/instrumenten verwerkt zijn

We moeten echter niet vergeten dat, om dit te doen, er een aardig budget nodig is. Ook al waren er 10.000 bands op deze aarde met evenveel talent als de mannen van Radiohead, dan nog zouden maar een beperkt aantal bands nummers van Radiohead kwaliteit kunnen maken, simpelweg omdat dit ook een erg duur proces is. De (indie)rock markt is niet meer de grootste muziekmarkt en hierdoor vloeit er ook minder geld. Binnen een nieuwer genre als hip-hop zijn er nog veel meer mogelijkheden tot experimenteren puur en alleen omdat de markt groter is en omdat er nog minder ontdekt is. Dit wil niet zeggen dat indie/rock "verzadigd" is, maar ik denk wel dat het steeds moeilijker wordt om kwalitatieve, originele muziek uit te brengen.

Hendrik68
Heeft de traditionele indie (gitaar)pop/rock zijn langste houdbaarheidsdatum gehad?

- Edgar18: Laat ik hem dan maar aftrappen. Heeft traditionele indie zijn langste tijd gehad? Nee. Begrijp ik de kritische commentaren bij de albums van The National, The War on Drugs en LCD Soundsystem? Ja. Alle drie de aangehaalde albums zijn op zich goed luisterbaar maar nergens wordt het bijzonder of wordt je als luisteraar geprikkeld en uitgedaagd. Naar mijn idee komt dit deels door een gebrek aan creativiteit en buiten dat zijn de albums ook gewoon niet heel sterk. Maar, door de buitenproportionele aandacht die de albums op deze site krijgen lijkt het of er nog een hele buzz omheen hangt. Eigenlijk onterecht dus, want meesterwerkjes zijn het voorlopig geen van alle. Natuurlijk zijn er best nog indie pareltjes te vinden, je moet er alleen goed naar zoeken. En klakkeloos er vanuit gaan dat je het bij de grote namen wel zult vinden is niet meer voldoende. Daarnaast zou ik op zoek gaan binnen andere muziekstromingen want daar vind ik nog wel regelmatig mooie en vernieuwende muziek. Het is ook niet voor niks dat een festival als Le Guess Who? veel meer inzet op jazz, elektronische muziek en wereldmuziek want daar valt vandaag de dag gewoon meer te halen. Een nieuwer en experimenteler geluid dat (naar mijn mening) de tijdgeest beter vangt dan de indiereleases die hierboven aangehaald worden.
-Misterfool Het klopt ten dele. Ik denk dat de grote vernieuwingsslag tegenwoordig niet meer binnen rockmuziek te vinden is. Met 'vernieuwing' doel ik overigens niet eens op iets dat volkomen nieuw is, maar wel op een zeker ongebruikelijk en verfrissend geluid. Pop/rock lijkt te zijn beland in een jong-bejaardenstadium. Ik hoor veel rustige en reflectieve muziek. In het beste geval is dat warm en nostalgisch. In het slechtste geval gezapig en clichématig. Ik geloof niet dat rockmuziek bedorven is of kwaliteit ontbeert, maar ik denk dat we tegenwoordig wel mogen stellen dat rock de hegemonie over de tijdsgeest heeft verloren .
- Kronos: Geen flauw idee.
- Benos: Indie rock is al een goede 10 jaar over haar houdbaarheidsdatum heen. (zie uitleg)
- Mjuman: In een notendop: de typering lijkt mij inhoudelijk een korter leven beschoren dan het brede spectrum van de muziek die hier over het algemeen hieronder gerekend wordt. (toelichting hier)
- Chevy93: https://www.musicmeter.nl/list/top2016 Op één stond Radiohead. Daarvoor achtereenvolgens Sufjan Stevens, War On Drugs, The National, Alt-J, Bon Iver, The National, dus hoezo zou indie over de houdbaarheidsdatum zijn? Dat een paar muzikale snobs anders willen beweren, lijkt me daar niets aan afdoen.
- johan de witt: Eens, alle popmuziek is allang dood en begraven. Wat we alleen nog zien is de as om ons heen. Nu quote ik een beroemde zanger, maar dat terzijde.
- Gretz: Oneens, de hedendaagse indiescene is nog enorm levend en buitengewoon interessant. Voor vernieuwing moet je misschien niet bij de allergrootste namen zijn, maar er wordt wel degelijk een hoop geëxperimenteerd, onder andere met de mogelijkheden die de electronica vandaag de dag biedt. Nieuwe alternatieve festivals zijn de laatste jaren als paddenstoelen uit de grond geschoten en lijken grotendeels te kunnen overleven, niet in de laatste plaats omdat het aanbod aan nieuwe, veelbelovende indieacts ongekend is (ook in Nederland en België). Daarnaast is de clubscene ook behoorlijk opgebloeid: veel bands lassen nu 2x per jaar een tour in, terwijl ze in andere tijden aan 1 tour genoeg hadden om de albumverkopen aan te vullen. Dat bands en artiesten meer zijn gaan optreden draait volgens mij ook bij aan de vernieuwde populariteit van de indiemuziek.
- OWW: Het best verkochte indie album aller tijden is 'Smash' van 'The Offspring'.
- Casartelli: nee, voor een deugdelijk gitaar-pop/rock-liedje is altijd wel een markt. Dat het liedje niet vernieuwend is, doet minder ter zake, als het liedje gewoon actueel is en bij een kritische massa van dat moment aanslaat. Op het aanslaan van (indie)bands op festivals als maatgever voor wat dan ook moeten we ons verder niet te veel blindstaren: we festivalliseren sowieso met zijn allen (dus is er ook meer ruimte voor niches) en verder ligt er nogal wat groupthink ten grondslag aan de programmering van een en ander.
- Hendrik68: Hangt er van af wat je bedoelt. Origineel zal het niet gauw meer worden, maar dat geldt voor de meeste genres. Je hoeft echter maar 1 band te hebben op het juiste moment die bijna hetzelfde doet, maar net iets speciaals heeft waardoor een heel genre weer springlevend is. Alles gaat in fases. Voor mijn gevoel kakt de door mij geliefde americana wat in momenteel, maar gaat de blues de laatste jaren weer als een speer.

Dit topic is gesloten. Alleen moderators kunnen nog berichten plaatsen.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:03 uur

geplaatst: vandaag om 21:03 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.