Muziek / Algemeen / Slechte albums met 1 heel goed nummer
zoeken in:
0
geplaatst: 24 oktober 2019, 18:54 uur
Kennen jullie dat? Echte bagger albums die eigenlijk niet eens 1 ster verdienen maar waar toch een hele goede track op staat.
0
geplaatst: 24 oktober 2019, 20:33 uur
Ik las onlangs over 1tje (hier op MuMe), maar ik kom niet op de naam - maar van die plaat ken ik alleen dat nummer. Jij?
2
geplaatst: 25 oktober 2019, 08:14 uur
Ze zijn er ongetwijfeld, maar ik kom er zo snel ook niet op. Al was het maar omdat dat soort albums niet in mijn collectie zitten.
Het is in deze vorm dan ook wel heel extreem gesteld. Er zijn natuurlijk zat albums waarbij één nummer hoog boven de rest uittorent. Maar dat de rest zodanig slecht is dat je er niet eens een 1 aan zou toekennen? Bij mij moet er in dat geval wel heel wat aan de hand zijn: muzikaal volstrekt inferieur, onbeluisterbaar eigenlijk.
Vermoedelijk kom je dan al snel in de sfeer van one-hit wonders: een onbekende artiest had opeens een hit, en dan moest er pijlsnel een album bij gemaakt worden om in te cashen op het onverwachte succes. Een 'guilty pleasure' waarvan je toevallig 1 nummer geweldig vindt. Of artiesten die normaal gesproken heel andere muziek maken, maar toevallig één keer heel wat anders doen, wat dan bij sommige luisteraars weer in de smaak valt.
Ik kocht er onlangs eentje in de eerste categorie. Met de fantastische synthesizertrack Underwater in het achterhoofd kocht ik de LP van Harry Thumann, in de hoop dat daar meer van hetzelfde op stond. Dat bleek niet het geval, verre van. Al vond ik de titeltrack American Express nog wel aardig, dus eigenlijk telt deze niet...
Het is in deze vorm dan ook wel heel extreem gesteld. Er zijn natuurlijk zat albums waarbij één nummer hoog boven de rest uittorent. Maar dat de rest zodanig slecht is dat je er niet eens een 1 aan zou toekennen? Bij mij moet er in dat geval wel heel wat aan de hand zijn: muzikaal volstrekt inferieur, onbeluisterbaar eigenlijk.
Vermoedelijk kom je dan al snel in de sfeer van one-hit wonders: een onbekende artiest had opeens een hit, en dan moest er pijlsnel een album bij gemaakt worden om in te cashen op het onverwachte succes. Een 'guilty pleasure' waarvan je toevallig 1 nummer geweldig vindt. Of artiesten die normaal gesproken heel andere muziek maken, maar toevallig één keer heel wat anders doen, wat dan bij sommige luisteraars weer in de smaak valt.
Ik kocht er onlangs eentje in de eerste categorie. Met de fantastische synthesizertrack Underwater in het achterhoofd kocht ik de LP van Harry Thumann, in de hoop dat daar meer van hetzelfde op stond. Dat bleek niet het geval, verre van. Al vond ik de titeltrack American Express nog wel aardig, dus eigenlijk telt deze niet...
0
geplaatst: 25 oktober 2019, 11:25 uur
gaucho schreef:
Ze zijn er ongetwijfeld, maar ik kom er zo snel ook niet op. Al was het maar omdat dat soort albums niet in mijn collectie zitten.
Het is in deze vorm dan ook wel heel extreem gesteld. Er zijn natuurlijk zat albums waarbij één nummer hoog boven de rest uittorent. Maar dat de rest zodanig slecht is dat je er niet eens een 1 aan zou toekennen?
Ze zijn er ongetwijfeld, maar ik kom er zo snel ook niet op. Al was het maar omdat dat soort albums niet in mijn collectie zitten.
Het is in deze vorm dan ook wel heel extreem gesteld. Er zijn natuurlijk zat albums waarbij één nummer hoog boven de rest uittorent. Maar dat de rest zodanig slecht is dat je er niet eens een 1 aan zou toekennen?
Idem hier - het gebeurt wel dat je een album om één uitstekend nummer koopt, zoals The Motels - The Motels (1979) of deze Martha and the Muffins - Metro Music (1980) of deze Amanda Bergman - Docks (2016) maar de rest is gewoon redelijk tot (zeer) goed. Maar wat wil je dan? Geen toppen zonder dalen!
Verder een beetje typerend voor hoe hier vaak wordt gedacht, binair (slecht/goed)
2
geplaatst: 25 oktober 2019, 13:14 uur
Echt bagger vind ik het niet, maar ik ben nog altijd verbaasd over het gigantische kwaliteitsverschil tussen de The Trip en de rest van het Still Corners-album Strange Pleasures.
0
geplaatst: 25 oktober 2019, 14:52 uur
ZAP! schreef:
Ik las onlangs over 1tje (hier op MuMe), maar ik kom niet op de naam.
Dit was 'm: Rockwell - Somebody's Watching Me (1984). Maar ik ken alleen dat titelnummer, dus ik kan niet oordelen...Ik las onlangs over 1tje (hier op MuMe), maar ik kom niet op de naam.
Verder toch wat gaucho zegt. In de buurt komt misschien The Brothers Four - The Brothers Four (1960) ('Greenfields'), maar de rest vind ik niet bepaald bagger...
0
geplaatst: 25 oktober 2019, 16:58 uur
Tot mijn spijt moet ik zeggen dat ik er eentje heb:
John Fogerty - Deja Vu All over Again (2004).
Het titelnummer is dik in orde. De rest is onder de maat. Tenminste, dat vind ik.
Een kennis van me die groot Creedence en John Fogerty fan is - hij zit zelfs in een tribute band van deze groep en artiest - heeft de CD na twee keer beluisteren in de kliko gegooid. Zelf heb ik 'm gehouden, juist omdat het titelnummer wel erg fraai is. En ik wilde mijn collectie compleet houden...
John Fogerty - Deja Vu All over Again (2004).
Het titelnummer is dik in orde. De rest is onder de maat. Tenminste, dat vind ik.
Een kennis van me die groot Creedence en John Fogerty fan is - hij zit zelfs in een tribute band van deze groep en artiest - heeft de CD na twee keer beluisteren in de kliko gegooid. Zelf heb ik 'm gehouden, juist omdat het titelnummer wel erg fraai is. En ik wilde mijn collectie compleet houden...
1
geplaatst: 25 oktober 2019, 20:35 uur
Ik heb gekeken naar mijn 1,5* en 2*-albums en dit is het resultaat (het gaat om één sterke uitschieter in een verder zwak tot matig album).
Boney M. - Oceans of Fantasy : Gotta Go Home
Lou Reed & Metallica - Lulu: Little Dog
Ringo Starr - Stop and Smell the Roses: Wrack My Brain
4 Non Blondes - Bigger, Better, Faster, More! : What's Up?
Avicii - True : Wake Me Up
Clouseau - Of Zo... : Domino
Gerard Joling - No More Boleros: No More Boleros
Hoobastank - The Reason: The Reason
Major Lazer - Free the Universe: Get Free
Mick Jagger - Primitive Cool: Let's Work
The Clash - Cut the Crap: This Is England
The Waterboys - Book of Lightning: Everybody Takes a Tumble
Boney M. - Oceans of Fantasy : Gotta Go Home
Lou Reed & Metallica - Lulu: Little Dog
Ringo Starr - Stop and Smell the Roses: Wrack My Brain
4 Non Blondes - Bigger, Better, Faster, More! : What's Up?
Avicii - True : Wake Me Up
Clouseau - Of Zo... : Domino
Gerard Joling - No More Boleros: No More Boleros
Hoobastank - The Reason: The Reason
Major Lazer - Free the Universe: Get Free
Mick Jagger - Primitive Cool: Let's Work
The Clash - Cut the Crap: This Is England
The Waterboys - Book of Lightning: Everybody Takes a Tumble
0
geplaatst: 25 oktober 2019, 21:16 uur
Van deze plaat vind ik alleen het eerste nummer een beetje leuk:
Wetton Manzanera - One World (1987)
Maar om nou te zeggen: heel goed? Nee, ik denk dat dat gewoon niet bestaat.
Edit: ik zie dat de titel van de thread is aangepast.
Wetton Manzanera - One World (1987)
Maar om nou te zeggen: heel goed? Nee, ik denk dat dat gewoon niet bestaat.
Edit: ik zie dat de titel van de thread is aangepast.
0
geplaatst: 25 oktober 2019, 21:17 uur
LucM schreef:
Ik heb gekeken naar mijn 1,5* en 2*-albums...
Goed idee om dat zo te checken!Ik heb gekeken naar mijn 1,5* en 2*-albums...
0
geplaatst: 11 november 2019, 17:39 uur
Apparat - The Devils Walk
Goodbye is goed! Maar de rest slaat echt als een tang op een varken.
Goodbye is goed! Maar de rest slaat echt als een tang op een varken.
0
geplaatst: 21 juli 2020, 15:58 uur
Eerste wat me hier te binnen schoot is U2 - Songs of Experience, waar The Little Things That Give You Away toch enorm boven de rest van de nummers uitstijgt.
1
geplaatst: 21 juli 2020, 16:16 uur
The Alan Parsons Project - Eve (1979)
Lucifer is een van de beste nummers van TAPP.
De rest van het album is niet vreselijk, maar ook zeker niet overtuigend.
Lucifer is een van de beste nummers van TAPP.
De rest van het album is niet vreselijk, maar ook zeker niet overtuigend.
0
geplaatst: 21 juli 2020, 18:54 uur
Survivor - Eye of the Tiger
Het titelnummer is meer dan ok. De rest durf ik niet eens meer te luisteren met de bagger in mijn herinnering (maar het kan natuurlijk altijd meevallen).
Het titelnummer is meer dan ok. De rest durf ik niet eens meer te luisteren met de bagger in mijn herinnering (maar het kan natuurlijk altijd meevallen).
1
geplaatst: 21 juli 2020, 19:42 uur
"Frozen" vind ik een prachtig nummer. Een zinderende rimpeling in de verder troosteloze bak vol paardendrek dat Madonna onder de titel "Ray Of Light" over de argeloze luisteraar uitstortte.
0
geplaatst: 21 juli 2020, 23:56 uur
Ah, dat vind ik nu net een van de mindere van het album. Altijd een goedkope Björk anno Homogenic imitatie gevonden.
Albums die bij mij 1,5 of 2 scoren, met een nummer dat ik toch graag mag horen:
Coldplay - X&Y -> The Hardest Part (doet me een beetje aan R.E.M.'s Imitation of Life denken)
Stephen Malkmus - Stephen Malkmus -> Jenny and The Ess-dog
Albums die bij mij 1,5 of 2 scoren, met een nummer dat ik toch graag mag horen:
Coldplay - X&Y -> The Hardest Part (doet me een beetje aan R.E.M.'s Imitation of Life denken)
Stephen Malkmus - Stephen Malkmus -> Jenny and The Ess-dog
0
geplaatst: 22 juli 2020, 08:29 uur
herman schreef:
Coldplay - X&Y -> The Hardest Part (doet me een beetje aan R.E.M.'s Imitation of Life denken)
Coldplay - X&Y -> The Hardest Part (doet me een beetje aan R.E.M.'s Imitation of Life denken)
Nu je het zegt hoor ik het ook
0
geplaatst: 22 juli 2020, 11:47 uur
Edwynn schreef:
"Frozen" vind ik een prachtig nummer. Een zinderende rimpeling in de verder troosteloze bak vol paardendrek dat Madonna onder de titel "Ray Of Light" over de argeloze luisteraar uitstortte.
"Frozen" vind ik een prachtig nummer. Een zinderende rimpeling in de verder troosteloze bak vol paardendrek dat Madonna onder de titel "Ray Of Light" over de argeloze luisteraar uitstortte.
Het titelnummer bevalt je óók niet (mijzelf btw duidelijk beter dan Frozen)?
Verder leuk omschreven. Dit was bij Madonna wel zo'n beetje de laatste periode waarin ze nog regelmatig iets beluisterbaars uitbracht.
0
geplaatst: 22 juli 2020, 12:11 uur
nee, het titelnummer vind ik vreselijk. Wat een gejengel. Ik heb verder ook niet zoveel met Madonna. Ja, Dress You Up enzo. Dat vind ik leuk. Maar das jeugdsentiment ofzo. Ik ben Frozen pas (beter) gaan beluisteren nadat Talisman (Jeff Scott Soto) dit coverde.
0
geplaatst: 22 juli 2020, 19:37 uur
Gistermiddag sprak ik iemand die net als ik een liefhebber is van The Band. De man kwam in de loop van het gesprek op het eerste soloalbum van Robbie Robertson, origineel getiteld: Robbie Robertson (1987). Daar stond een fantastisch mooie en sfeervolle track op: Somewhere Down The Crazy River. De rest was helaas, in elk geval voor mij, bagger. Hoe is het mogelijk dat iemand die zulke mooie pareltjrs heeft gecomponeerd de ruimte krijgt om met zoiets te komen? En dat met Daniel Lanois als producer. Gelukkig waren er in de periode 1987-1989 veel liefhebbers voor dit album. Heb 'm zonder al te groot verlies van de hand kunnen doen.
0
BrotherJohn
geplaatst: 24 juli 2020, 16:19 uur
a-ha - Minor Earth | Major Sky misschien. Het titelnummer is uitstekend, de rest is zeer matig (waaronder Summer Moved On).
Eigenlijk heb ik dat bijna nooit, dat een album uitgesproken slecht is en er wel één goed nummer tussen staat. Vaker komt het voor dat een album goed is, en er één slecht nummer tussen staat.
Eigenlijk heb ik dat bijna nooit, dat een album uitgesproken slecht is en er wel één goed nummer tussen staat. Vaker komt het voor dat een album goed is, en er één slecht nummer tussen staat.
* denotes required fields.