Prada/Rakate is heel herkenbaar Arca natuurlijk, Luna Llena is dan weer bijna een ballad te noemen naar Arca normen, misschien is het daarmee wel het meest interessante nummer op deze plaat. Tiro lijkt wat verder te borduren op de succesvolle samenwerking met Rosalía. Het nummer met Sia springt eruit als minst experimentele (lees Arca) nummer, het was misschien goed geweest als het wat vroeger kwam.

Lijkt iets minder kan kiCk i, maar vrij zeker dat deze nog zal groeien.

Toeval bestaat niet. Op de dag dat ik een oneindig lange busrit naar new york heb, komt een nieuwe plaat van interpol uit. Op repeat dan maar

Toegegeven, ik had schrik voor de dag dat ze eens iets nieuw gingen proberen. Dit is eens iets nieuws, en tegelijk ook nog altijd heel herkenbaar interpol.

Het album opent geweldig, met Banks die zich zowaar eens aan een hogere noot waagt. Na de eerste seconden is het al duidelijk dat dit een tikje anders dan anders wordt, en maar goed ook, want interpol moet het eigenlijk niet hebben van de verrassing.

Number 10 blijft voorlopig mijn favoriet, wat zit dat nummer geweldig ineen, die opbouw, die zo plots alle lucht afgesneden wordt met de mededeling dat je geheim hier veilig is. Ik zou er toch niet gerust op zijn. Het zijn die typische mysterieuze lyrics van banks waardoor je nog met veel meer vragen zit dan net voor je aan het nummer begon. En dan had je al 9 nummers achter de rug.

Het enige dat ik echt niet begrijp zijn die interludes. Willen ze wat compenseren voor het ietwat hogere tempo dan normaal? Geen enkele meerwaarde wat mij betreft.

Ik begrijp heel weinig van die technische discussie over het geluid, maar ik ben dan ook verre van een kenner. Ja de drum is mss wat meer naar voor geduwd, maar dat maakt het juist rauw klinken, en dat past best goed bij deze plaat.

Ik kan niet wachten tot ik vannacht door manhatten kan dwalen met deze op, gevolgd door totbl natuurlijk.

Wat een festijn, de creativiteit en vakmanschap die al in veel afzonderlijke nummers te horen was wordt nu eindelijk gedurende een hele plaat aangehouden. Dan toch eens een plaat die consistent hoog van niveau is en blijft groeien, een duidelijk onderscheid met bijna alle voorgangers. Ik denk dat deze vroeg of laat de volle mep krijgt. Top Notch.

Regelrecht in mijn straat dit, en het feit dat de helft van de comments die hier geplaatst zijn komen van users die voor het laatst hebben ingelogd in andere tijden, draagt om de een of andere reden alleen maar bij aan de sfeer van dit album. Het brengt mij terug naar die vervlogen tijden, naar lokale, kleine kroegen waar een deel van de magie bestond uit het er in slagen van het organiseren van een optreden; daar waar je de volgende avond weer maar eens afvraagt hoe dat bandje én al die mensen er een plaatsje vonden.

Ik hoop dat de bijdrages van inactieve users nooit verwijderd worden, en al zeker niet bij puberale emo platen. Dank hiervoor.