menu

Hier kun je zien welke berichten 1996Customer als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

dEUS - The Ideal Crash (1999)

4,5
Daar straks gekocht voor 9.99 en voorlopig een echte topper.
Had eerst de compilatie gekocht en vond het goed maar ik wou meer,en omdat hun laatste plaat net uit was besloot ik die te kopen(ook briljant trouwens),daarna kocht ik vantage point(een goede cd maar toch iet minder dan de rest)en dan nu deze 'The Ideal Crash'.
Met geweldige singles als instant street(de meest briljant,geniale 3 minute durende outro),het fragiele sister dew en het expirimentele titelsong.Het openingsnummer is ook geweldig alsook de afsluiter dreamsequence.dEUS bewijst wat mij betreft nogmaals dat het een band is die verschrikkelijk onderschat is,al is het mischien beter zo dan dat de groep immens gehypt wordt(zoals dat nu gedaan werd met 'constant now').De groep heeft een cultstatus in Belgie en zijn sterren in andere landen.Wederom weet belgie niet wat doen met zo'n talent 4.5 is mijn voorlopig oordeel

Muse - Origin of Symmetry (2001)

5,0
Dit album was niet mijn eerste kennismaking met Muse (die 'eer' komt toe aan Black Holes & Revelations). Het 2de album van Muse bouwt wat mij betreft zeker verder op de overvloedige aanwezigheid van de pathos op het eerste album. Maar dan wel op een goede manier.

Waar op Showbizz nog weinig ruimte is voor elektronica of piano is er hier wel degelijk sprake van meer klassieke instrumenten(al dan niet met een elektronische twist, zie Bliss en New Born).

Dat deze Origin Of Symmetry een hedendaagse klassieker is, en dat we er over dertig jaar nog steeds over zullen praten, daar durf ik gif op innemen. Want voor mij straalt het album gewoon het woord klassieker uit. Het Artwork, de titel, alles is perfect, en dan heb ik nog niets gezegd over de nummers.

Over de singles ga ik niet veel schrijven omdat andere dat al beter gedaan hebben. En dat Plug In Baby na Seven Nation Army DE Riff van de 21ste eeuw bevat weet iedereen ondertussen al wel.

Citizen Erased is voor mij al een reden om dit album op te hemelen, de geweldige dynamiek en verschillende lagen in het nummer. De mix tussen de heavy metal-achtige riff en het verfijnde gitaarspel van Bellamy. En dan die magistrale outro. Prachtig.

Opvolger Micro Cuts gaat eigenlijk verder op Citizen Erased. Maar wat is het toch een heerlijk schreeuw nummer. Hier bewijst Bellamy toch wel dat hij een gouden strot heeft a la Ian Gillan en Robert Plant.

Feeling Good is een cover, maar wat voor één. Het stoort mij totaal niet dat het nummer op dit album staat, het is juist een leuk beuk en feel good nummer. Dat mag wel na al die hevige emoties.

Over Megalomania ben ik nog niet helemaal uit, en Futurism is een goede afsluiter. Nog een laatste keer al het gitaargeweld bovenhalen en dan is deze fijne plaat weer afgelopen.

Deze plaat bewijst toch wel dat Muse niet een afkooksel was van Radiohead zoals men ten tijden van Showbizz beweerde. Muse heeft zeker en vast zijn plaats verdiend in het rocklandschap. En ik ben er zeker van dat ze later hun plaats in de analen van de rockmuziek te danken zullen hebben aan dit meesterwerk.

Queens of the Stone Age - …Like Clockwork (2013)

3,5
Na deze Like Clockwork 3x te hebben beluisterd zou ik kunnen zeggen dat deze SFTD overtreft.
Maar in tegenstelling tot andere ben ik nog niet zo overtuigd om zo iets drastisch te zeggen. SFTD is wat mij betreft dan ook niet QOTSA's beste plaat, die eer komt Rated R toe.

Maar goed om het over Like Clockwork te hebben. De plaat begint goed met Keep your Eyes Peeled, een nummer dat eerder teruggrijpt naar de oudere Stonersound (het is dan ook een van de enige songs die in C gestemd is op de plaat), een goede opener die lekker wegstampt.

I Sat By The Ocean met dat lekker stukje slide guitar. Het nummer klinkt vrolijk maar gaat over een minder vrolijk onderwerp. Doet me denken aan Millionaire. Een 2de topper.

Dan komt de eerste verassing, The Vampyre of Time & Memory. Piano ? Op een QOTSA album? klinkt als een slechte grap, maar het is het eerste hoogtepunt van de plaat(en het is nog maar pas de 3de track). De piano en de geweldige solo, de tekst en piano doen een beetje denken aan dEUS' dissapointed in the sun'.

If I Had A TaiL, geweldig refrein en dito solo, de o lala is zo nonchalant dat het grappig wordt. De humor is ook weer terug bij QOTSA.

My God Is The Sun. Arctic Monkeys, was het eerste dat ik dacht toen ik hem op de radio hoorde. Niet slecht maar toch niet geweldig. Hier op plaat een nieuw hoogtepunt, vooral de bas klinkt prominenter dan op single.

Kalopsia, als een onvoorwaardelijke Reznor fan, kon ik niet teleurgesteld zijn in dit nummer. De intro is geweldig donker en je kunt het steegje ruiken waarin de song zich begeeft. Al blijft het toch een van de mindere songs van het album, ik verwachtte meer van Trenton. Desalniettemin blijft het een goede track die de pech heeft omsingeld te worden door parels.

Fairweather Friends, doet me aan Muse denken. Knights of united eurasia, de aanwezigheid van John tijdens het refrein( de piano en die fuzz gitaar) is zalig.

Smooth Sailing is voorlopig mijn minst favoriete track, ik weet niet wat het is maar het klikt niet tussen ons. Klinkt wel wat als Leg Of Lamb, uit jawel Rated R

Dan I Appear Missing, ik was dolenthousiast toen ik de trailer van dit nummer hoorde(deels door de geweldige animatie). Het nummer laat tekstueel Go With The Flow, wat ik hun beste 'love-break-up-song' vond, in het niets verdwijnen. Instrumentaal dan, na de drumroll van Dave Grohl lijkt het nergens heen te gaan maar dan volgt die epische solo. Absoluut hoogtepunt, en het a capella eindigen maakt het magnifiek.

dan Like Clockwork, de titeltrack die afsluit, zo hoort het. Weer piano, maar nog beter als daarstraks. Homme die vocaal de hoogte ingaat, kippenvel. It's all down hill from here, laten we hopen van niet Josh.

Want dit is zonder twijfel zijn beste plaat in jaren. Na vele persoon wissels zit het weer goed. QOTSA is terug met een in mijn ogen verassend concept album met veel verschillende tracks. Tijdloos noemen is nog niet aan de orde maar ik denk (en schiet me hier niet voor neer), dat dit album binnen enkele jaren naast een The Wall of een Black Album geplaatst kan geplaatst worden.

ps. Als ik je iets mag aanraden, luister nadat je deze Like Clockwork helemaal hebt uitgezeten naar Regular John (bij wijze van aftiteling. Dan merk je dat het allemaal klopt, dat het hiertoe had moeten komen.

The National - High Violet (2010)

5,0
Dit geniale album is zonder twijfel één van DE beste platen allertijden (toch als het van mij afhangt). Het scoort misschien minder dan 'The Boxer' maar toch denk ik dat The National vooral door dit album de geschiedenis in zal gaan binnen een goede 20 jaar wanneer de impact echt duidelijk blijkt.

Dit album heeft geen enkele misser, en kent eigenlijk alleen hoogtepunten. Vooral Terrible Love, Sorrow, Bloodbuzz Ohio, Afraid Of Everyone, Conversation 16, Lemonworld en Vanderlyle Cry Baby Geeks zijn van ongekend niveau en zijn simpelweg steengoede nummers. Ik vind haast geen superlatieven om dit album te beschrijven, maar Absolute perfectie komt toch gevaarlijk dicht in de buurt.