menu

The Chameleons - What Does Anything Mean? Basically (1985)

mijn stem
3,92 (163)
163 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Statik

  1. Silence, Sea and Sky (1:59)
  2. Perfume Garden (4:35)
  3. Intrigue in Tangiers (5:16)
  4. Return of the Roughnecks (3:27)
  5. Singing Rule Britannia (While the Walls Close In) (4:18)
  6. On the Beach (4:11)
  7. Looking Inwardly (4:28)
  8. One Flesh (4:30)
  9. Home Is Where the Heart Is (4:54)
  10. P.S. Goodbye (4:03)
  11. In Shreds * (4:10)
  12. Nostalgia * (5:26)
  13. Intrigue in Tangiers [Original Album Demo] * (4:44)
  14. Return of the Roughnecks [Original Album Demo] * (3:38)
  15. Singing Rule Britannia [While the Walls Close In) (Original Album Demo] * (4:40)
  16. Perfume Garden [Original Album Demo] * (3:55)
  17. On the Beach [Original Album Demo] * (3:45)
  18. One Flesh [Original Album Demo] * (4:31)
  19. Home Is Where the Heart Is [Original Album Demo] * (4:36)
  20. Looking Inwardly [Original Album Demo] * (4:02)
  21. P.S. Goodbye [Original Album Demo] * (4:27)
toon 11 bonustracks
totale tijdsduur: 41:41 (1:29:35)
zoeken in:
avatar van Leeds
5,0
Yeah Right

Ik vind het eerder een groot respect voor de Beatles.

avatar van RealChameleon
5,0
Net cd ontvangen van blue apple music. Hoor remastering niet. Jullie wel?

Bron : soundslike.be.

De Britse band THE CHAMELEONS onder leiding van Mark Burgess stond in de beginjaren '80 mee aan de wieg van de cold-wave scène die kwam overgewaaid uit de UK. De band debuteerde in 1983 met het album 'Script Of The Bridge', een album dat mettertijd zou uitgroeien tot een heuse klassieker in het genre. Naar aanleiding van de 25ste verjaardag van de release werd de plaat vorig jaar uitgebracht met bonusmateriaal. In februari kunnen we alweer een re-release verwachten want dan wordt namelijk het tweede - al even klassieke - album 'What Does Anything Mean? Basically' heruitgebracht. Het oorspronkelijk album werd voor deze gelegenheid geremasterd en aangevuld met een bonus-cd met daarop demo-opnames opgenomen tijdens de 'What Does Anything Mean? Basically' sessies.


Tracklisting:
DISC ONE (Re-mastered album): Silence Sea and Sky / Perfume Garden / Intrugue In Tangiers / Return of the Roughnecks / Singing Rule Britannia / On The Beach / Looking Inwardly / One Flesh / Home is Where the Heart Is / P.S. Goodbye / In Shreds / Nostalgia

DISC TWO (Album demos): Intrigue In Tangiers / Return of the Roughnecks / Singing Rule Britannia / Perfume Garden / On The Beach / One Flesh / Home is Where the Heart Is / Looking Inwardly / P.S. Goodbye.

avatar van nightfriend
5,0
Tsja, ik hoop natuurlijk dat ie wat toevoegt aan het origineel, maar ik weet niet of die demo versies nu de moeite waard zijn. Geremasterde versies zijn vaak niet zo verschillend, dus ik geniet nog maar verder van het origineel (vandaag toevallig nog beluisterd)

Grappige benaming trouwens, cold-wave, schijnt wel vnl. in Belgie en Frankrijk te worden gebruikt, waar anderen het waarschijnlijk op dark-wave zullen houden. Zelf vind ik alles goed uit de reeks:
postpunk/wave (zonder toevoeging!)/dreampop. Imo allen op zijn tijd op zijn plaats bij de Chameleons.

skyline
Ik heb - na er bij de remaster van Script otB toch weer ingetrapt te zijn - mijn buik nu echt vol van deze geldklopperij.
Ik denk niet dat er ooit een plaat beter van is geworden.

avatar van herman
Berichten over een aankomend concert verplaatst naar The Chameleons

avatar van steve harris
5,0
vooral intrigue in tangiers

avatar van Man of Sorrows
5,0
Prachtplaat van een cultband naar welke vaak gerefereerd wordt, maar zelden evenaard laat staan overtroffen. Streling voor het oor, de manier waarop zij gebruik maken van hun delays en de combinatie van dromerig synth- en gitaargeluid. Muziek ook met contrasten, enerzijds dat idylische sfeertje, vormgeving en tekstflarden maar anderzijds bevat zowat elke song bitterharde realiteit met meer dan zweepslagen richting het Britse regime en samenleving anno '84.

Hoogtepunten zijn (om niet het volledige album te noemen) Perfume Garden, Singing Rule Britannia en Home Is Where The Heart Is.
Minder punky dan Script, meer nadruk op de dromerige aspecten van hun muziek; beide albums zijn wat mij betreft evenwaardig en verdienen zonder twijfel de maximumscore.

avatar van likeahurricane
3,5
Man of Sorrows schreef:

Hoogtepunten zijn (om niet het volledige album te noemen) Perfume Garden, Singing Rule Britannia en Home Is Where The Heart Is.


Toevallig speelde ChameleonsVox met Mark Burgess en Tony Lever afgelopen zondag in Rotterdam ook Perfume Garden en Singing Rule Britannia (While the Walls Close In). Prachtige nummers.

avatar van Leeds
5,0
Wat heb ik weer genoten van deze plaat. Bijna angstvallig dat deze plaat 26 jaar oud is. Wat een Post-Punk klassieker!!!

avatar van wibro
4,5
Uitstekend vervolg op "Script of the Bridge" met als enig nadeel dat de sound nagenoeg hetzelfde is. De nummers zijn niettemin weer ijzersterk maar in zijn geheel vind ik het album toch wat minder dan het debuut "SotB". Niet zo verwonderlijk uiteraard want "SotB" staat nu eenmaal op # 1 in mijn top 10.
btw Het derde album "Strange Times" klinkt toch wel behoorlijk anders. Meer rock en minder wave.

4,5*

BigSleep
Deze plaat is toch wat minder dan hun debuut

Nochtans begint het album zeer sterk, kant A bevat stuk voor stuk steengoede nummers. Maar op kant B en vooral de eerste 3 nummers mis ik de rauwheid die ze op SotB tentoonstelden.

Enigzins een goede plaat
4*

avatar van Leeds
5,0
Voor mij zijn The Chameleons 1 van de aller beste bands uit de jaren 80. Ze hebben 3 geweldige platen uitgebracht. De opvolger en voorganger zijn over het algemeen muzikaal iets beter maar het is maar hoe je het bekijkt. Want laat nu net "What Does Anything Mean? Basically" het meest mythische album zijn. Het is een sfeervol album en het wekt nog steeds dat nostalgisch gevoel bij me los. Voor mij is het 1 van de meest nostalgische albums. De hoes is verbluffend mooi en ik ben verzot op de tekstuele inhoud. Ik heb hier 3 vinyl exemplaren van. En ik mag daar sinds kort al een 4de exemplaar aan toevoegen. The Holy Grail van The Chameleons, the pink vinyl versie.

avatar van Helicon
4,0
Kolere heerlijke plaat dit. Doet imho niet veel onder voor SOTB Heb nog geen slecht nummer kunnen ontdekken

avatar van DjFrankie
3,5
DjFrankie (moderator)
Ik vind deze stukken minder als SOTB, blijft ook veel minder hangen, en ik mis idd de rauwheid die Bigsleep hierboven schetste.

avatar van likeahurricane
3,5
En de Chameleons Vox speelde in de Melkweg tijdens het Grauzone festival ook weer nummers van dit album:

Looking Inwardly\

avatar van stoepkrijt
4,0
De muziek is goed, maar de nummers weten me niet zo te boeien als de nummers op hun debuut. Sommige (delen van) nummers hier zijn weliswaar behoorlijk stevig, maar dat helpt er niet aan. Ik mis hier toch een stukje sfeer en melancholie.

Niet zo goed als Script of the Bridge dus, maar nog steeds een prima album. Perfume Garden hoort tot de beste nummers van deze band en de rustige intro en outro (als ik P.S. Goodbye zo mag noemen) bedden de rest van het album mooi in.
De bonustracks zijn ook zeker de moeite waard. Vooral In Shreds vind ik een verrukkelijk nummer.

avatar van joko16
3,0
de band is wel o.k. maar de opname van de re-ïssue van 2009 is dramatisch slecht.

Jean-Maurice
stoepkrijt schreef:
De bonustracks zijn ook zeker de moeite waard. Vooral In Shreds vind ik een verrukkelijk nummer.


Absoluut! De demo's zijn geweldig en ik betrap me erop dat ik die soms vaker draai dan de studio versie.

avatar van ArthurDZ
3,5
Looking Inwardly... briljant nummer, wat een energie! Zo'n nummers schrijven en toch compleet vergeten worden, op een enkel muziekforum na misschien... het leven is oneerlijk!

avatar van madmadder
4,0
madmadders loswekende oeuvreverkenningstocht #2: The Chameleons – What Does Anything Mean? Basically

Deel 1, mocht je terug willen lezen.

Ik kan me geen leven meer zonder Script of the Bridge voorstellen. Ik zat nog op de middelbare school toen ik het album voor het eerst hoorde en een heel aantal nummers van het album vonden daarna de weg naar mijn afspeellijst vol persoonlijke favorieten, maar de echte liefde voor het album als geheel ontstond pas tijdens mijn studie. Het album heeft heel lang in mijn top10 gestaan en ik vind het nog altijd een van de beste albums ooit gemaakt. De kers op de taart was toen een studiegenoot me de LP voor een euro verkocht, 'omdat ik er meer van zou genieten dan hij deed'. De hoes hangt tussen andere van mijn favoriete albums aan de muur, het album beluister ik nog heel regelmatig en het album klinkt nog steeds net zo krachtig als jaren geleden. Dit is dus echt een perfect voorbeeld van een album waar ik volledig mee vergroeid ben geraakt. En nee hoor, nooit de behoefte gehad aan meer. Nu, zo'n 15 jaar na dato, beluister ik What Does Anything Mean? Basically voor het eerst.

Waar de nummers op Script of the Bridge vrij dynamisch zijn, zijn de songs op dit album wat meer eenvormig. Bovendien voelen de nummers op SotB voor mij wat dromeriger aan (daar dragen de teksten overigens ook aan bij), terwijl op dit album de nummers naar mijn idee wat meer rechttoe rechtaan zijn. Wat deze zaken betreft geef ik de voorkeur aan Script of the Bridge. Dat wil echter totaal niet zeggen dat WDAM?B een slecht album is. Na meerdere luisterbeurten moet ik concluderen dat de songs op deze plaat stuk voor stuk ijzersterk zijn. De combinatie van de stuwende drums en de wat meer dromerige gitaarpartijen zorgt voor een heel fijn evenwicht. In tegenstelling tot SotB kent dit album weinig echte prachtnummers die op zichzelf staan, maar de enorme drive die van WDAM?B uitgaat is echt heerlijk en ik heb gemerkt dat ik me er graag in verlies.

Het enige waar ik echt wat minder van gecharmeerd ben zijn de teksten. Ik vind ze hier wat simpeltjes, wat nietsig en bovenal te letterlijk. Helaas niet de bevreemding die ik ervaar bij sommige teksten op SotB. Gelukkig is het niet moeilijk om de tekstuele inhoud te negeren. Daarvoor zingt Mark Burgess weer met veel te veel overgave. Het maakt eigenlijk helemaal niet uit waar hij over zingt, het klinkt altijd belangwekkend en urgent.

Waar SotB me jarenlang in zijn greep hield, waar ik telkens tevergeefs grip probeerde te krijgen op de ongrijpbare passages op dat album (en dat is in mijn wereld een heel erg positief ding), is dit meer een hapklare brok. Wel een heel lekkere overigens, die ik ongetwijfeld ook nog vaak ga consumeren. Maar SotB blijft nog wel even favoriet hier. Misschien kan Strange Times, dat ook nog op mijn lijstje staat, daar verandering in brengen. Dat The Chameleons een van de vetste sounds van de jaren tachtig heeft weten te produceren is mij in ieder geval nu wel duidelijk.

Next stop: Suede – Dog Man Star

avatar van ArthurDZ
3,5
Mooi madmadder! Deze vind ik ook een stukje minder dan het debuut, maar toch staan ook hier de nodige topsongs op, vind ik. Met name Looking Inwardly doet helemaal niks onder voor de beste nummers op Script mijn inziens

Naar Strange Times ben ik ook al eventjes benieuwd, dat is er ook nog niet van gekomen (hoewel Swamp Thing is)

avatar van Chameleon Day
3,5
madmadder schreef:
Ik kan me geen leven meer zonder Script of the Bridge voorstellen. Ik zat nog op de middelbare school toen ik het album voor het eerst hoorde en een heel aantal nummers van het album vonden daarna de weg naar mijn afspeellijst vol persoonlijke favorieten,....


Herkenbaar. Ik zat ook op de middelbare school toen klasgenoot Roel mij 'Script' tipte. Het zal ergens in de buurt van 1985 geweest zijn. Playlisten hadden we niet, wel cassettebandjes om albums mee op te nemen en zo uit te wisselen. En langs die weg kreeg ik 'Script' op tape en schoolvriend Roel gaf ik 'From the Lions Mouth' (dat album kende hij nog niet en hij kon zich niet voorstellen dat die plaat beter zou zijn dan 'All Fall Down'). Ik vond 'Script' meteen prachtig - een 'all time classic'. Toen ook op vinyl gekocht (maar niet aan de muur gehangen).

Ik zou je willen adviseren om voor je 'next stop' nog even een koffiemomentje te doen bij Sad Lovers & Giants - Feeding the Flame (1983). Een band en album met een geluid dat aansluit bij het geluid van The Chameleons ttv 'Script'. Minder dramatisch, wat ingetogener en lieflijker. Voorproefje. Of ben je daar al op bezoek geweest?

avatar van madmadder
4,0
Chameleon Day schreef:
(quote)


Herkenbaar. Ik zat ook op de middelbare school toen klasgenoot Roel mij 'Script' tipte. Het zal ergens in de buurt van 1985 geweest zijn. Playlisten hadden we niet, wel cassettebandjes om albums mee op te nemen en zo uit te wisselen. En langs die weg kreeg ik 'Script' op tape en schoolvriend Roel gaf ik 'From the Lions Mouth' (dat album kende hij nog niet en hij kon zich niet voorstellen dat die plaat beter zou zijn dan 'All Fall Down'). Ik vond 'Script' meteen prachtig - een 'all time classic'. Toen ook op vinyl gekocht (maar niet aan de muur gehangen).

Ik zou je willen adviseren om voor je 'next stop' nog even een koffiemomentje te doen bij Sad Lovers & Giants - Feeding the Flame (1983). Een band en album met een geluid dat aansluit bij het geluid van The Chameleons ttv 'Script'. Minder dramatisch, wat ingetogener en lieflijker. Voorproefje. Of ben je daar al op bezoek geweest?


Die ken ik nog niet nee. Dank voor de tip, dit klinkt wel als iets voor mij ja.

avatar van Rainmachine
5,0
Ook een klassieker uit de 80's met weer mooi artwork van Reg Smithies. De vinyl uitklaphoes was dubbel smullen, een prachtige uitgave op het toch wel bijzondere Statik label. Ik heb dit album destijds helemaal grijs gedraaid en vooral het openingsnummer met die fantastische strings is de perfecte sfeerzetter voor de rest van het album. Ik kan hier niets negatiefs over zeggen en voor de vele uren muziekplezier wat dit album mij bezorgt heeft verdient het de volle mep van 5 sterren. Ik draai dit album liever dan Script, geen idee waarom, het is gewoon een statistisch feit. Beide mooie albums van een band waarbij de neuzen nog allemaal nog dezelfde kant uit stonden. Van het latere gehakketak en onderlinge geruzie werd ik toch wel erg moe, ook de stroom van releases met een extra of (zogenaamd) onbekend nummer waarvoor je dan toch weer de portemonnee trok werd vervelend op een gegeven moment.


avatar van Rainmachine
5,0

Haha foutje, bedankt!

Al jaren mijne favoriet van de chameleons nu eindelijk ook op vinyl besteld

Gast
geplaatst: vandaag om 23:55 uur

geplaatst: vandaag om 23:55 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.