Queensrÿche - The Warning (1984)

Ik denk dat dit album ook onmisbaar is, met dit album hebben ze natuurlijk hun definitieve sound bepaald. Ik ken Queensryche nog niet zo lang natuurlijk, en ben met OM begonnen, daarna Rage For Order, toen Empire en daarna Promised Land. Ik ben erg blij met die 4 albums, en heb niet een grote behoefte om dit album er nog org naast te gaan kopen. Ik ken een paar nummers ervan, die ik erg goed vind, maar niet goed genoeg om naast mijn 4 andere topalbums erbij te gaan kopen. De reden zou dan zijn wat Kronos al zegt, dat ik dan een betere kijk zal krijgen op hun ontwikkeling als band. Als ik geintereseerd ben in een band die al wat langer bestaat, dan koop ik natuurlijk gelijk het beste album van die band en begin je nu eenmaal niet met de iets minder goede albums. ik niet tenminste.

Ik dacht altijd dat dit een soort dream theater (walg) avant la lettre was, maar hetgene wat ik heb gehoord op joetube doet me bewegen om toch eens wat meer van deze heren te beluisteren. Wel ff wennen aan die strot.

Ik vind Kwiensrijg beter dan Dream Theater, vooral gevoelsmatig vind ik dat. Er zit in ieder album van deze band een andere sfeer in. En bij Dream Theater zijn ze vaak moeilijk aan het doen om het moeilijk doen, goede artiesten allemaal bij DT hoor, maar niet zo'n goede balans en goed samenspel als bij deze band vind ik.

Even de producer (James Guthrie), de platenmaatschappij (EMI America Records) en de drummer (Scott Rockenfield) in het zonnetje zetten !
Niet dat ze daarop zaten te wachten maar toch, de producer vanwege de unieke sound die hij deze klassieker heeft gegeven onder het motto Less is More.
Die dubbele gitaren naar de achtergrond mixen, fantastische actie was dat al zal niet iedereen het met me eens zijn.

De platenmaatschappij voor het vele geld wat ze inde deze band gestoken hebben en natuurlijk drummer Scott.
Een van de best gedrumde platen ooit gehoord, valt me echt op echt elk gaatje wordt vakkundig dichtgetimmerd.

O.K, de songs zijn natuurlijk ook dik in orde maar vaak is er toch wat extra's nodig om een klassieker af te leveren.

nou nou, nie overdrijven

maar een enorm sterk debuut , en het werd alleen maar beter en mooier

met een van tates beste zangprestaties uit zijn carriere, child of fire

Met "the Warning" zette ze iedereen op het verkeerde been, ook ik was ietwat teleurgesteld maar al vrij snel wist ik dat dit een klassieker werd.
Ingetogen produktie, heel sferisch en mede doordat de gitaren zo naar de achtergrond waren gemixt klonk dat album zo apart.

Heb nog altijd spijt dat ik destijds niet naar het concert in de Edenhal ben geweest nav"the Warning" tournee.

De Aardschok schreef ze trouwens (terecht) de hemel in en daardoor leek het alsof ze qua populariteit dezelfde hoogte hadden als Iron Maiden maar dat hebben ze bij lange na nooit bereikt.

Destijds was het echt in spanning afwachten op de opvolger....

Meesterlijk debuut van deze band. Net als veel anderen moest ik wennen aan de productie. Toen ik het album voor het eerst hoorde vond ik het niets (lees: te soft, niet metal). Nu vindt ik het juist de kracht van dit album. Verstand komt met de jaren

Deze had de openbare bibliotheek vroeger aangekocht. Op die manier kon je met veel bands kennismaken. Later heb ik The warning zelf gekocht op lp en onlangs op cd. Gewoon een prachtig album.

Gadverdamme, kan die vent zingen...

Geweldig hoe goed hij was op de eerste zeg maar 5 platen. Dat is wel behoorlijk minder geworden, maar dat is bij bijna alle "high-pitched" zangers zo als ze op leeftijd geraken.

Met als uitzondering Glenn Hhghes.

Reden voor mijn ultrakorte observatie was de zanglijnen in een aantal nummers en voornamelijk Child of Fire. Ik heb hier al de opmerking gehoord "theatraal", ik zeg "expressief". Techniek en power zat maar ook met enorm veel expressie, emotie, noem het wat je wil: Geoff Tate heeft de beruchte gouden strot. Het is een album waarmee ik aanvankelijk worstelde - zie mijn eerdere berichten - maar .. die stem, bangelijk en een ongelooflijke meerwaarde in de verdere loopbaan van Queensrÿche. Velen praten maar over Operation:Mindcrime, maar vergeet aub niet deze en de opvolger Rage For Order. Verdomd goeie muzikanten waren het, zijn het en zullen het blijven. Gadverdamme, kan die vent zingen...

Je maakt me nu toch wel erg schieuwnierig naar dit album Sir. Deze heb ik echt nog nooit gehoord.

Ik vind deze plaat zeer de moeite waard als je erg fan bent van de metalzijde van Queensrÿche. Ik heb dat wat minder, maar moet toch erkennen dat hier vakkundig gespeeld wordt. En ja Geoff Tate zingt natuurlijk onweerstaanbaar hoog en vol met emotie, maar hij zingt op deze en op de EP voor mij toch vaak wat irritant hoog... bijna alsof hij helium ademt.

ricardo, je filosofie van, ik heb al 4 platen van ene band en hoef nie meer, gooi die eens aan de kant en ontdek de schoonheid van deze

hij IS geweldig, geen andere conclusie mogelijk

maar besef wel dat dit pas de eerste volledige plaat is van de band, en verwacht jaren 80 geluid

Je hebt gelijk, deze hoor je ook gehoord te hebben als je van kwiensraig houd. Ik zal zien of ik wat cd's kan ruilen met dit plaatje, deze zal me vast niet tegen gaan vallen. Die 4 die ik heb van deze band gaan echt nooit weg. Alle 4 gewoon geweldige albums. Voor mij is Empire de beste.

Het mooie van Queensrÿche is dat elk album zijn eigen stijl en sfeer kent. In die zin is het laten liggen omdat je al het een en ander kent van de band geen geldig argument. The Warning is dan ook net als elk ander Queensrÿche album compleet anders dan het luchtige, commercieel getinte Empire.
Met veel kracht en pathos vuurt de band een handvol opzwepende metaltracks op je af. De zang van Tate speelt hierin een absolute hoofdrol. De fantasy achtige sfeer spreekt al snel tot de verbeelding. The Warning is een album die de luisteraar onmiddellijk bij de strot grijpt, maar tegelijkertijd nog ontzettend veel te ontdekken over laat. Dat is een hele knappe prestatie.
Stilistisch liggen de nummers dicht bij de debuut ep. Maar nummers als En Force, Take Hold Of The Flame en het magistrale Roads To Madness zijn zoveel rijker aan smaakvolle details dan de nummers op die ep.
Het mechanisch klinkende NM 156 kondigt alvast de stap naar Rage For Order aan. Dat laat zien dat deze band niet stil blijft staan.
Klasseplaat van een klasseband.

queensryche is een band die mij blijft boeien.
geweldige muzikanten en een ongelooflijke zanger.
helaas is chris de garmo niet meer van de partij en begint geoff slijtage te vertonen.
heb ze tijdens de rage for order tour voor het eerst live gezien. in het voorprogramma van bon jovi (ja, was na het optreden van queensryche best gezellig aan de bar). heb destijds letterlijk met open mond staan kijken. niet verwacht dat ze de muziek van het album zo strak live neer zouden kunnen zetten.

dit in tegenstelling tot iemand die dmv copy paste 3 x exact dezelfde reactie plaatst bij 3 platen van queensryche

dat zijn alleen maar van die rare badmutsen die dat doen

Deze plaat heb ik net even opgehaald, hattum besteld en was vandaag binnen.

De eerste indruk vind ik dat alles in de verte iets weg heeft van Iron Maiden, zelfde gitaarsound en drums vind ik, alleen de zangstem klinkt natuurlijk wel iets anders, maar komt ook aardig in de richting van Bruce Dickingson. Dit is echt heel wat anders dan de 4 platen die hierna kwamen. Dit is echt nog een beetje hardrock oude stijl vind ik. Ben hem nu voor het eerst aan het beluisteren, en is een eerste indruk, mijn mening zal in verloop van tijd nog wel veranderen denk ik.

O ja en ik hoor hier en daar ook een beetje Kiss invloeden erin terug soms. Mooie kruising tussen Maiden en Kiss klinkt het, positief bedoeld hoor. Maar daar zullen vast niet veel het met mij eens zijn.

Ik zou eens voorzichtig op het label van de cd kijken of daar niet met kleine lettertjes Dokken op staat ofzo.

label van mijn cd is EMI. Valt me wel op dat er geen textboekje bijzit, zit wel artwork bij natuurlijk, maar een boekje met maar 2 bladzijden.

Dan heb je in elk geval wel het juiste doosje....

Bij vlagen klinkt het haast maniakaal wat een expressie zit er in dit album. Ik ben hem nu voor de 3 de keer vandaag aan het beluisteren, maar begin hem steeds beter te vinden.

Opmerkelijk vind ik dat in de titeltrack hetzelfde akoord en/of geluid zit wat ik ook in de Trooper hoor van Maiden, ook van dat schelle gitaargeluid, of vergis ik mij nu?

Ik vind dat de muziek niet erg hard op cd gezet is, maar maakt niet uit gewoon de spelert een paar tandjes hoger zetten dan. Ook vind ik zoals Joy weleens gezegd heeft met het jaren 80 geluid nog wel meevallen.

Nu nog de juiste oren zeker.

Mijn cd-uitgave komt uit '84. Geen teksten,zacht geluid. Die invloeden van Maiden hoor je direct, maar ik hoor hier geen Kiss in. Of het zou Music from the elder moeten zijn. Mooiste nummer: Roads to madness.

Probeer de remaster te scoren (7 euro). Deze klinkt geweldig en dan krijg je ook nog eens "Prophecy" erbij. Gaaf nummer en komt ook nog eens uit dezelfde periode, dus past er prima bij !

Prophecy staat toch tegenwoordig alleen op de ep erbij?

Nee hoor....weet niet of ik mag linken ?

Amazon.com: Warning: Queensryche: Music