menu

U2 - Pop (1997)

mijn stem
3,30 (733)
733 stemmen

Ierland
Pop / Rock
Label: Island

  1. Discothèque (5:19)
  2. Do You Feel Loved (5:07)
  3. Mofo (5:49)
  4. If God Will Send His Angels (5:22)
  5. Staring at the Sun (4:36)
  6. Last Night on Earth (4:45)
  7. Gone (4:26)
  8. Miami (4:52)
  9. The Playboy Mansion (4:40)
  10. If You Wear That Velvet Dress (5:15)
  11. Please (5:02)
  12. Wake Up Dead Man (4:52)
  13. Holy Joe [Guilty Mix] * (5:08)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 1:00:05 (1:05:13)
zoeken in:
avatar van Maartenn
3,5
Maartenn (crew)
Ik heb even vluchtig het forum en ik ben het wel met de meerderheid van de positief ingestelde reacties eens.

Ik kwam voor het eerst in aanraking met deze plaat door de collectie van mijn vader zo'n 6 jaar geleden en ik heb hem sinds deze week ook zelf maar eens aangeschaft voor het luttele bedrag van 5 euro.

Ik moet zeggen dat ik deze plaat bijzonder mag. Alle nummers hebben wel iets en zijn in bijna alle gevallen pareltjes. Natuurlijk kende ik het gros ook al van live DVD's (Elevation Tour staat er redelijk vol mee) en het grijsgedraaide EP'tje wat ik ook ooit van mijn vader heb gekregen: U2 - Please, Live @ Ahoy.

De rest van de nummers zijn daarnaast ook geen domme fillers, maar vertellen allemaal hun eigen verhaal in een sound die mij verdomd goed ligt. Het gitaarspel van The Edge met de distortionknop goed open, kan mij zeer bekoren. Ook de overgedubde effecten zijn niet storend, zoals dat wel eens het geval kan zijn in eerder jaren '80 werk.

Wat mij betreft geen zwart schaap in de U2 discografie, maar eerder een klein onderschat werkje!

4.0*

avatar van james_cameron
3,5
Eén van de meest verguisde albums van de band, maar ik kan er nog steeds wel wat mee. Vooral de eerste zeven tracks zijn sterk, met uitzondering van het vervelende If God Will Send His Angels. De vijf laatste nummers zijn wat wisselvalliger, maar eigenlijk altijd wel interessant. De dance- en techno-invloeden vind ik erg geslaagd op dit album; die elementen zijn naadloos in het totaalgeluid verwerkt, op vernuftige wijze.

avatar van Johnny Marr
4,0
Toch een onderschat plaatje gebleken dit. Hun laatste écht goede plaat wat mij betreft. De statistieken op MuMe bij dit album vind ik wel een beetje vreemd: Please is echt niet het beste nummer van het album. Voor mij is dat duidelijk Discotheque, Gone of Mofo.

Staring at the Sun staat gelukkig gedeeld op de eerste plaats en dat is en blijft toch ook een fantastich nummer. Heerlijk wegzwijmelen op dat gitaartje. Dat is nog zoiets: wat blijft The Edge toch een schitterende gitarist, en vooral op dit album laat hij duidelijk z'n kwaliteiten zien.

1,5
Superzwakke plaat dit , eigenlijk is geen enkel nummer de moeite waard als je echt eerlijk bent. Staring at the sun, wellicht. Met pop laat staan goede popmuziek heeft dit niets maar dan ook helemaal niets te maken. Het is mij een raadsel met welke intenties dit product is vrijgegeven. Hoort echt bij de zwakste albums aller tijden. 1 ster

Gast
geplaatst: vandaag om 12:16 uur

geplaatst: vandaag om 12:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.