Het tweede album van U2. Waar Bono en co op het eerste album al meteen een eigen sound wisten te creëren, borduren ze daar op October op voort. Het klinkt allemaal heel erg hetzelfde als op Boy, maar dan grotendeels allemaal net wat minder. Omdat de teksten gestolen waren, heeft Bono een heleboel tekst geïmproviseerd waardoor het tekstueel ook een stuk minder is. Toch is dit album nog wel de moeite waard, en met name dankzij twee prachtige tracks.
Tomorrow is het eerste prachtige nummer. Hier is de invloed van Ierse volksmuziek te horen, en verder is het gewoon een ontzettend mooi melancholisch nummer dat je helemaal meesleept. Bono zingt erg mooi, maar vooral de instrumentatie maakt het tot een pareltje. Op een gegeven moment komt er een versnelling in, waar er ineens nog een lekker baslijn inkomt, en even later komt er nog een akoestische gitaar bij, de opbouw van de instrumenten is dus ontzettend goed gedaan. Wat begint als een nummer dat klinkt als een melancholische Ierse folksong, eindigt in een sterke sfeervolle rocksong. Echt een ontzettend goed nummer!
Het tweede prachtige nummer komt er meteen achteraan: October. Weer omdat er zoveel sfeer in zit. Het bestaat voor het grootste gedeelte uit mooi melodieus pianospel, en het nummer is lange tijd mijn favoriete U2-nummer geweest, omdat Bono er zo weinig in zingt. Een erg mooi ingetogen emotioneel pareltje, dat totaal niet als U2 klinkt, vind ik.
Naast die twee nummers is het album redelijk middelmatig. De opener is niet zo sterk als het energieke I Will Follow op Boy. Gloria, tevens een single is een aardig nummer, maar mist toch wat energie, en gaat ook nog eens wat te lang door. Als je denkt: ha, hij is afgelopen, volgende nummer... dan gaat ie nog een stukje door. Maar toch een opvallend nummer met het Latijn in de tekst.
Fire is de andere single van het album, maar vind ik een stuk minder interessant. Logische singlekeuze, want het bevat een catchy melodie. Weinig bijzonders verder.
Wel memorabel zijn I Threw a Brick Through the WIndow, vanwege het sterke basspel in combinatie met de sterke percussie, en With a Shout (Jerusalem) omdat dat zo'n heerlijk meeschreeuwnummer is. Verder is het over het geheel genomen net iets minder dan Boy, maar zijn Tomorrow en October mooier dan elk nummer op Boy.
Eigenlijk, bedacht ik me laatst, eigenlijk kan je wel een mooi album maken als je het beste van de twee albums samenvoegt. Nu zijn het allebei middelmatige albums, die vlak na elkaar zijn uitgekomen. Daar had meer in gezeten, denk ik. Als je het beste van de twee samenvoegt, kan je denk ik zeker een goed album maken. Misschien ga ik dat eens doen, mijn eigen samengestelde Octoberboy.
Voor dit album dezelfde score als Boy: 3 sterren.