menu

U2 - October (1981)

mijn stem
3,66 (734)
734 stemmen

Ierland
Rock
Label: Island

  1. Gloria (4:12)
  2. I Fall Down (3:39)
  3. I Threw a Brick Through a Window (4:54)
  4. Rejoice (3:38)
  5. Fire (3:52)
  6. Tomorrow (4:39)
  7. October (2:21)
  8. With a Shout (4:02)
  9. Stranger in a Strange Land (3:56)
  10. Scarlet (2:53)
  11. Is That All? (3:01)
  12. Gloria [Live] * (4:43)
  13. I Fall Down [Live] * (3:01)
  14. I Threw a Brick Through a Window [Live] * (3:52)
  15. Fire [Live] * (3:31)
  16. October [Live] * (2:22)
  17. With a Shout [BBC Session] * (3:34)
  18. Scarlet [BBC Session] * (2:45)
  19. I Threw a Brick Through a Window [BBC Session] * (4:17)
  20. A Celebration * (2:57)
  21. J. Swallo * (2:20)
  22. Trash Trampoline and the Party Girl * (2:35)
  23. I Will Follow [Live] * (3:44)
  24. The Ocean [Live] * (2:15)
  25. The Electric Co. [Live] * (4:27)
  26. 11 O'clock Tick Tock [Live] * (4:57)
  27. I Will Follow [Live in Holland] * (3:52)
  28. Tomorrow [Common Ground Remix] * (4:35)
toon 17 bonustracks
totale tijdsduur: 41:07 (1:40:54)
zoeken in:
avatar van dazzler
3,0
OCTOBER 1981

In de jaren 80 ging het hard. Elk jaar een nieuwe plaat.
Ook U2 ontkwam niet aan die regelmaat en leverde met October een tweede album af.
De genesis van October verliep niet zonder pijn of ongemakken. Er is het bekende verhaal
van de verloren teksten die Bono verplichtten om de woorden opnieuw te schrijven.

Eerst werd Fire in 7" versie op het publiek losgelaten.
Het heilige vuur, zullen we maar zeggen, want U2 is op October in de Heer.
De single flopte, want het onvergetelijke vuur zou pas echt gaan branden in 1984.

Over naar de volgende single. Gloria trok het album definitief op gang.
Een loflied aan de Heer en in de verte hoor ik de oorlogspaarden al door de sneeuw hossen.
De definitieve versie staat voor mij toch op het live mini-album Under a Blood Red Sky.

Eer aan God in den hoge en meteen daarna komt de val.

I Fall Down brengt ons met beide voeten op de grond. October is een plaat
over ontnuchtering, over groeipijnen en teleurstelling. Bono als gevallen engel.
Maar I Fall Down overtuigt mij meer als metafoor dan als song.

October is een plaat van glasscherven en aan diggelen gegooide idealen.
In I Threw a Brick Through a Window slaat de wanhopige mens zijn eigen ruiten stuk.
Met zijn stevige gitaar riffs zet dit nummer zich bij de winnaars van deze langspeler.

Op Rejoice mag The Edge excelleren. Een song als een vuist.
Met de moed der wanhoop, maar het is die moed die centraal staat.
De gitaar snauwt en bijt om zich heen. Deze band wil door de blinde muur.

Wat October van zijn voorganger en zijn opvolger onderscheidt is de eerlijkheid.
Geen doordacht plan, geen songs die tijd kregen om bijgeschaafd te worden in de studio.
Op October gaat U2 recht door de pijn heen. De songs mogen dan iets minder sterk zijn,
ze winnen door die overgave voldoende aan puurheid en trefzekerheid. U2 snijdt diep.

Kant 2 opent met Tomorrow, het afscheidslied aan Bono's jong gestorven moeder.
De zwarte wagen en een ijzige wind vormen het decor van een hartverscheurend afscheid.
Misschien laat Bono hier te diep in de wonde kijken. Een lichte gêne maakt zich van me meester.
Toch mag het nummer bij de betere van dit album gerekend worden. Het folk element werkt.

En dan volgt er 2.21 minuten pure schoonheid.
De titelsong introduceert op treffende wijze de piano in U2s klankpalet.
Hoed af voor de poëzie die zowel uit de tekst als uit de muziek tot ons spreekt.

October
And the trees are stripped bare
Of all they wear
What do I care

October
And kingdoms rise
And kingdoms fall
But you go on


Dit nummer heeft dezelfde impact op mij als de intermezzo's op 17 Seconds van The Cure.
October klinkt als een prelude op The Eternal van Joy Division (moet je echt eens proberen).

With a Shout slaat spijkers met koppen en vat het dilemma mooi samen.

Oh, and where do we go, where do we go from here?

U2 herberekent de eigen koers. Natuurlijk loert het drama van het heilige Jeruzalem,
de stad van drie identieke goden en tegelijk één van de bloedigste steden om de hoek.
Maar het lijkt of Bono er tekstueel niet uit komt ... veel meer dan een kreet wordt de song niet.

Op die manier wordt het probleem van dit album blootgelegd. Het nieuwe materiaal kreeg
te weinig tijd om te rijpen. October klinkt nog te veel als een album in de steigers.

Stranger in a Strange Land drijft gelukkig wel op een mooie zanglijn.
Een spervuur van gitaren en drums pompt het adrenaline peil enigszins op.
Maar die vreemdeling (zou Camus er voor iets tussen zitten?) zit niet lekker in zijn vel.
Toch plaats ik het nummer nog net bij de betere helft van deze collectie.

Scarlet is een reprise van Rejoice. En als Fire er niet in slaagde om zich te meten
met The Unforgettable Fire, weet Scarlet wel te klinken als een nummer dat uit de sessies
van het door Eno en Lanois vormgegeven album is geglipt. Hoe ongepolijst het songmateriaal
op October ook moge klinken, de plaat zit vol met kleine kiemen naar een grote toekomst.

Toch zit ik na October altijd met een soort van "Is dit alles?" gevoel.
En laat dat nu net de titel zijn van een elfde nummer dat er echt teveel aan is.
Autobiografisch natuurlijk helemaal op zijn plaats dat moment van zelfreflectie.
Maar het nummer was misschien beter een potige rock instrumental gebleven.

Soms moet je streng zijn in de punten, zeker als de leerling meer in zijn mars heeft.

avatar van Premonition
4,5
dazzler schreef:
Wat October van zijn voorganger en zijn opvolger onderscheidt is de eerlijkheid. Geen doordacht plan, geen songs die tijd kregen om bijgeschaafd te worden in de studio. Op October gaat U2 recht door de pijn heen. De songs mogen dan iets minder sterk zijn, ze winnen door die overgave voldoende aan puurheid en trefzekerheid. U2 snijdt diep.


Ben ik het helemaal mee eens en daarom is October mijn favoriete U2 album.

dazzler schreef:
Soms moet je streng zijn in de punten, zeker als de leerling meer in zijn mars heeft.
Gezien jouw bovenstaande quote vind ik dat je inderdaad te streng bent met 3*

avatar van freakey
4,0
Ik ben het niet helemaal met je eens Premonition, diezelfde eerlijkheid hoor ik wel degelijk ook in Boy, en omdat die sterkere songs heeft dan October vind ik die toch echt nog iets beter dan deze.... blijft wel een sterke plaat, dat wel....

avatar van Premonition
4,5
Boy heeft de sterkere songs en ook de eerlijkheid, maar October heeft de rauwe emotie en vertwijfeling en dat spreekt mij nog meer aan.

avatar van freakey
4,0
Net de luxe editie van deze binnengekregen, ook hier, net als bij Boy, doet de nieuwe remaster de plaat goed.

avatar van Twinpeaks
3,0
De tweede van U2 en een hele aardige plaat.En het eens met Freaky dat de remasterer de plaat meer eer aandoet dan de voorgaande versie.Het klinkt wat voller allemaal.Kan me heel goed vinden in Dazzlers review.Het klinkt als een album onder constructie ,maar al de bouwmaterialen zijn er al.Het titelstuk is mooiste hier en ook Scarlet is een mooi stukjewerk. 3 sterren.

Cured
October moet het vooral hebben van de sfeer en dat is ook een sterke troef. Er staan ook prachtige nummers op ; naast de vertwijfeling gloort er toch ook hoop (rejoice !). De B-kant opener met daarna de titelsong vind ik nog altijd een prachtig begin van een plaatkant.

avatar van vielip
4,0
Ik zat vanmiddag de lp weer eens te luisteren. Blijft toch erg geweldig om U2 in dit stadium te horen! Op de binnenhoes staat trouwens een foto waarop een man met hond op de voorgrond te zien is. De band staat in de verte wazig afgebeeld. Is die man met hond een bekende van de band of gewoon een toevallige passant die ze gevraagd hebben? Iemand die deze trivia weet toevallig? Totaal onbelangrijk uiteraard maar zulke dingetjes vind ik altijd wel geinig. Stel dat die man een toevallige passant was....die zal later toch ook vreemd hebben opgekeken

avatar van DjFrankie
5,0
DjFrankie (moderator)
Album waar het plezier vanaf druipt, de spirit van U2 zoals die op de eerste 4 albums te horen was is hier het sterkst hoorbaar.

Krachtige songs afgewisseld met rustige ballads. Waarvan Scarlet een van mijn favoriete rustmomenten is, met het uit duizenden herkenbare geluid van The Edge zet deze bijna instrumentale parel een geweldige sfeer neer. De tegenhanger het punky Rejoice laat de andere kracht de spirit kant horen van U2.

Andere hoogtepunten het Aziastische Tomorrow en de ingetogen pianoballad October laten de veelzijdigheid horen.

Dit album inmiddels al meer dan 30 jaar oud, laat een stel jonge honden horen, die hun enthousiasme en drive met bravoure spelen, dat weet mij zo te raken dat ik dit album mij altijd wanneer ik het draai een bepaalde sfeer brengt van euforie. Hulde aan dit meesterwerk.

avatar van deric raven
4,5
En als je dan weet dat Bono de teksten kwijt was toen ze de studio ingingen, en veel moest improviseren, en dan nog met dit resultaat.

avatar van pmac
3,5
Prima plaat van een groep die hier nog spontaan in het leven staat. De plaat is rauw en stemmig en klinkt al iets volwassener dan het debuut.

avatar van Dibbel
4,5
Ja, dan toch maar weer eens opgezet.
Ik vind hem net niet zo goed als Boy, maar veel scheelt het niet.
Over het algemeen wat ingetogener en spiritueler dan het wat rauwere debuutalbum, hoor je dat de groep snel volwassen wordt.
Ik was in ieder geval fan vanaf Pinkpop 1981.
Op dit album zijn het hartverscheurende Tomorrow, de heerlijke meezinger Gloria en het schitterende I Fall Down mijn favoriete nummers.
Ook heel fijn vind ik Rejoice, Fire, Scarlet, en With A Shout.
October is een mooi rustpuntje.

Topgroep in de dop en dat kon je op dit tweede album al aan horen komen.

avatar van Premonition
4,5
DjFrankie schreef:
het Aziastische Tomorrow


Je bedoelt denk ik Keltische

Naast het gitaarspel van Edge en de passievolle zang van Bono is hier een compliment voor het stuwende baswerk van Clayton aan het juiste adres.

avatar van Chameleon Day
5,0
En een compliment aan de ruimtelijk klinkende productie van Lillywhite die veel aandacht had voor het geluid van de ritmesectie.

avatar van Premonition
4,5
Hier werkt de klankkathedraal van Lillywhite inderdaad prima.

4,0
Chameleon Day schreef:
En een compliment aan de ruimtelijk klinkende productie van Lillywhite die veel aandacht had voor het geluid van de ritmesectie.


Daar stond hij om bekend. Hij deed dat ook bij The Simple Minds en Joan Armatrading (en ik dacht ook eentje van Peter Gabriel)

avatar van Mjuman
Premonition schreef:
Hier werkt de klankkathedraal van Lillywhite inderdaad prima.


Bij Sparkle in Pain is ie anders knap in elkaar gepleurd

avatar van Chameleon Day
5,0
Wel nee joh. Dat was z'n finest hour (met al dat trommelgeweld)

avatar van Mjuman
Chameleon Day schreef:
Wel nee joh. Dat was z'n finest hour (met al dat trommelgeweld)


Heb je je Schoonenberg-pas al verlengd? Lillywhite heeft besliszt zijn verdiensten voor de pop/rock - en nu na de koffie ben ik bereid toe te geven dat dit album aardig gedaan is - verder don't push your luck.

Vergeleken met de productie van TUF is dit een 6,5 - niet meer.

avatar van rolandobabel
4,0
With a shout (Jerusalem), wat een verassing......

avatar van Premonition
4,5
Sturm und Drang in optima forma. De evangelische boodschap stoort geen seconde, sterker nog zorgt voor de extra beladenheid en urgentie van het nummer

avatar van edje1969
4,5
1 van de mooiste/beste albums van de heren U2. Heb als favoriete tracks Gloria, Tomorrow en October aangeklikt maar eigenlijk is dit album van een gelijkmatige goede kwaliteit en ik benijd mijn voormalige zwager nog altijd dat hij U2 begin jaren 80 in Gigant Apeldoorn zag. Wat moet dat mooi geweest zijn....Zie hier trouwens allerlei bonusnummers staan. Maar eens zien dat ik daar ook aan kom.

avatar van vielip
4,0
Het is inderdaad moeilijk voor te stellen dat U2 ooit in zaaltjes als 't Heem in Hattem en de Gigant in Apeldoorn heeft gespeeld.

avatar van Premonition
4,5
Vera in 1980 heb ik gemist (te jong), maar in december 1982 wel gezien in de Martinihal. New Years Day werd voor het eerst live gespeeld.

avatar van vielip
4,0
Damn, soooo jealous!!!

avatar van zaaf
3,5
Dit was ook een fijn concert.... (Vielip, dribble!)
Kaartje Groenoordhallen 81

avatar van vielip
4,0
Ja ja ja, nou weet ik het wel!
En dan ook nog The Alarm erbij zie ik....mooie tijden!

avatar van lennon
3,5
Ik doe er weer een halfje bij. Toch wel een lekkere plaat dit. Titeltrack blijft mijn favoriet

avatar van rkdev
4,0
Het is onvermijdelijk om bij een recensie van dit album niet zijn moeilijke totstandkoming aan te stippen, zoals velen al voor me deden. Want de combinatie tussen de interne religieuze strubbelingen binnen de band (Bono, The Edge en Larry sloten zich aan bij het Christelijk gezelschap Shalom, en Bono en The Edge verlieten hierdoor zelfs tijdelijk de band), het verlies van Bono's tekstboekje en de reeds geboekte studiotijd (waardoor er veel 'on the spot' bedacht moest worden) hebben dit album juist gevormd.

Deze aspecten zijn natuurlijk duidelijk te horen in het eindproduct. De religieuze teksten zijn goed terug te horen in nummers als Gloria (die bassolo van Adam!), I Threw a Brick Through a Window ("No-one, no-one is blinder Than he who will not see") en With a Shout. Dat Bono de teksten vaak ter plekke moest bedenken valt te horen in Is That All? (met z'n intro dat tegenwoordig bekend staat als The Cry) en het wonderschone Scarlet.

Maar al deze zaken hebben uiteindelijk geen hele grote invloed gehad op de kwaliteit van de liedjes. Gloria is nog steeds een terechte live-favoriet, de oprechtheid van Tomorrow (over de dood van Bono's moeder) blijft hartverscheurend en het titelnummer is de perfecte herfstsong. Als geheel is het album misschien een tikkeltje minder dan het overweldigende debuut, maar de puurheid en rauwheid die dit album heeft is hierna (om begrijpelijke redenen) niet meer door de band geëvenaard. Al werd qua spontaniteit nog zeker zo'n poging gedaan bij The Unforgettable Fire.

avatar van Funky Bookie
3,5
Het altijd moelijk tweede album is bij U2 prima gelukt. Als geheel vind ik het album beter dan de voorganger omdat het op mij gevarieerder overkomt. De enige reden dat het ook op 3.5* blijft hangen, is het feit dat er een "I Will Follow"-achtige topper ontbreekt.
Tomorrow is het enige nummer dat bij dat niveau in de buurt komt.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:22 uur

geplaatst: vandaag om 20:22 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.