Gorillaz - Gorillaz (2001)

Uitstekende opvolgers. Wel wat geraffineerder in sounds en wat grootser in opzet.
Strijkers oa. wat gelikter geproduced en wat meer guests, maar vol afwisseling.

Ben zeer benieuwd, maar met het grote aanbod van te beluisteren albums was het er nog niet van gekomen. Heb ook zo'n brede smaak, dat werkt wel eens verkeerd uit."In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister" zei Goethe eens, maar die les heb ik nog niet goed geleerd.

Komt me bekend voor.

Als je een brede smaak hebt, zijn de latere albums van Gorillaz juist geschikt zou ik zeggen. Die zijn nog gevarieerder dan deze.

Ik vind juist deze plaat heel erg een eenheid, vooral door de overkoepelende sfeer. Een sfeer, die mede wordt bereikt door de productie. Je kan hem mat noemen, ik vind hem perfect op dit album eigenlijk. Ik vind Plastic Beach ook heel tof, maar die vind ik toch veel minder een eenheid en veel meer alle kanten op schieten.

Goed verwoord, Arrie, van die "overkoepelende sfeer". Dat was de reden dat ik hem maar bleef draaien en draaien en gaandeweg steeds meer nuances hoorde. Maar ben nu wel toe aan Plastic Beach
onderhand.

Plastic Beach gaat wel door als een conceptalbum. Het mag in stijl dan wel alle kanten op schieten, het sluit allemaal wel perfect op elkaar aan.
Terug naar deze. Hij wordt wel steeds beter naarmate ik 'm hoor - dus een groeier is het zeker.

Goed bezig bikkel2

Thanx Rudi !

Ik ben sinds kort in 't bezit van de vinyl versie..

Een vraag voor mede bezitters... Ik neem aan dat het bewust is, maar toch even de vraag: als laatste nummer staat de Clint Eastwood mix op de plaat. Maar als de plaat bij zijn laatste reguliere nummer is blijft ie hangen, en moet je de arm verzetten om de bonus track te horen.. Hebben jullie dat ook, of ligt t aan mijn exemplaar?

Eigenlijk gaan Gorillaz verder waar The Clash op hield.
Wereldmuziek met een punk achtergrond waar ruimte is voor een mix tussen Hip-Hop, Reggae en met een Western sfeertje.
De latere samenwerking met Paul Simonon in The Good, the Bad & the Queen geeft ook wel aan dat Damon Albarn een bewonderaar van deze band is.
Later zou er meer Hip-Hop en Soul in hun muziek komen.
Ik vraag mij af of het karakter 2D een vette knipoog is naar Ian Brown van The Stone Roses, vermengt met Liam Gallagher van Oasis.
Ik kan mij goed voorstellen dat dit qua opzet eigenlijk een eenmalig project is, maar door het grote succes er meer albums volgden.
Albarn kon in het begin doen en laten wat hij wilde, maar toen Gorillaz eenmaal hun herkenbare sound hadden ontwikkeld, werd hij weer beperkt.
Soms vraag ik mij af of hij echt wel de rol als populaire superster wilde vervullen, of liever anoniem muziek wil maken.
Eigenlijk heb ik dat ook wel bij de overige leden van Blur.
Gorillaz is vergelijkbaar met New Order en Public Image Ltd.
Voorbeelden van artiesten die (gedeeltelijk) onder een andere naam een goede doorstart maken.
Wel heb ik nog een vraagje?
Is Clint Eastwood een ode aan de (western) acteur of aan de Reggae zanger (Clint Eastwood & General Saint), bekend van hun hitsingle Stop That Train?

Volgens Wikipedia:

Dus toch!

Blijft gewoon een geweldig album eigenlijk, met zoals hierboven genoemd een sterke ''overkoepelende sfeer''. Het hele concept van de virtuele band en hoe Damon deze ontworpen heeft draagt daar ook sterk aan bij. Als ik dit album luister zie ik deze vier vage gastjes spelen, wat een absolute aanvulling is op de muziek.

Een heerlijk, afwisselend album dat na Sound Check iets eentoniger wordt en dan voor mij uiteindelijk wat te lang duurt. Staat echter een aantal hele fijne nummers op.

Heb ik ook, is kennelijk normaal

Hij zal in een andere groef zitten vermoed ik.. is een grapje wat men in de 80s ook wel deed (maxi van Michael Jackson, the way you make me feel) had 2 groeven lopen waardoor je nooit van te voren wist welke mix je te horen kreeg.

Damon Albarn maakte de stap naar de 21e eeuw best wel goed, terwijl de meeste Britpop artiesten (ondanks hun sterke albums) toch zijn blijven hangen in de jaren '90. Visueel interessant en een nieuwe coole sound. Ik was toen al meteen verkocht door het album. Het album heeft een mooie mix van genres en een knipoog naar Clint Eastwood en de spaghetti westerns. Muziek met de nodige humor zonder dat het belachelijk wordt. Sterk album!

Vandaag 20 jaar geleden verschenen

Nog steeds een knaller van 'n plaat

Een vermakelijk album met een aantal aardige nummers. Toch mis ik een echte knaller. Vermakelijk dat wel.

Huh. Als Gorillaz één nummer hebben gemaakt dat je als een knaller zou omschrijven, dan is dat toch wel Clint Eastwood?

Die track heb ik trouwens niet eens als favoriet aangehinkt hier - mijn absolute numero uno van dit album is Tomorrow Comes Today.

Clint Eastwood is idd een hele dikke knaller. Kan nog altijd helemaal los gaan op dat nummer.