menu

Prince and the Revolution - Parade (1986)

Alternatieve titel: Music from the Motion Picture "Under the Cherry Moon"

mijn stem
3,98 (346)
346 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Funk
Label: Paisley Park

  1. Christopher Tracy's Parade (2:11)
  2. New Position (2:20)
  3. I Wonder U (1:40)
  4. Under the Cherry Moon (2:57)
  5. Girls and Boys (5:30)

    met Marie France

  6. Life Can Be So Nice (3:14)
  7. Venus de Milo (1:55)
  8. Mountains (3:58)
  9. Do U Lie? (2:44)
  10. Kiss (3:38)
  11. Anotherloverholenyohead (4:01)
  12. Sometimes It Snows in April (6:49)
totale tijdsduur: 40:57
zoeken in:
avatar van LucM
4,5
Sometimes It Snows in April , een schitterende ballad die nu actueel is.

avatar van vinylbeleving
4,5
LucM schreef:
Sometimes It Snows in April , een schitterende ballad die nu actueel is.


Hier een prachtig eerbetoon van D´Angelo, die het op het einde ook niet helemaal droog houdt. Hij ziet er een beetje mal uit in z´n yeti kostuum, maar man o man wat prachtig, oprecht en ontroerend.

Eerbetoon prince

avatar van pmac
4,0
Ik heb Prince mogen zien en beleven tijdens de Parade tour in Ahoy. Indrukwekkend en swingend concert. De film destijds ook in de bioscoop gezien maar deed me niet zo veel. Ik ben Prince na Sign uit het oog verloren en deze na zijn overlijden weer eens beluistert. Ik geloof dat ik hetzelfde heb met musician; deze doet me nog het meeste. En hoewel ik hier het gitaarwerk wel wat mis (tijdens het concert speelde hij ook niet heel veel gitaar trouwens) blijven de nummers het meest hangen.

avatar van aERodynamIC
5,0
pmac schreef:
Ik heb Prince mogen zien en beleven tijdens de Parade tour in Ahoy. Indrukwekkend en swingend concert. De film destijds ook in de bioscoop gezien maar deed me niet zo veel.

Dit achter elkaar klopt niet. Waar ben je nu geweest? De Parade tour in 1986? Daar is geen film van. Of de SOTT tour uit 1987 (daar is wel een film van).

Beide tours waren in Ahoy (alhoewel SOTT eerst in de Galgenwaard Utrecht plaatsvond, Ahoy was een extraatje wat ten koste ging van de concerten in de UK).

avatar van pmac
4,0
aERodynamIC schreef:
(quote)

Dit achter elkaar klopt niet. Waar ben je nu geweest? De Parade tour in 1986? Daar is geen film van. Of de SOTT tour uit 1987 (daar is wel een film van).

Beide tours waren in Ahoy (alhoewel SOTT eerst in de Galgenwaard Utrecht plaatsvond, Ahoy was een extraatje wat ten koste ging van de concerten in de UK).


sorry; ik ben naar het Parade concert geweest in Ahoy destijds en heb de film Under the cherry moon toen ook in de bios gezien. Ik refereerde aan Sign als laatste lp die ik van hem kocht.

avatar van aERodynamIC
5,0
Ah duidelijk! Het missen van de Parade tour wegens vakantie vind ik nog steeds één van de ergste dingen die me op Prince concert vlak is overkomen (ik heb er wel meer gemist wegens vakanties maar deze is de ergste). Gelukkig kon ik de schade een jaar later inhalen.
Helaas heb ik dus nooit Prince met de Revolution live kunnen meemaken.

avatar van pmac
4,0
Haha ik ken dat gevoel (McCartney 89, Stones 82) Het is allemaal wel goed gekomen. Ik denk overigens dat de SOTT show misschien nog wel indrukwekkender was dan de Parade tour als ik de dvd van Sign zo bekijk. Er staat op youtube trouwens nu een fraai stukje van de Parade tour (Anotherloverholenyohead) , Wendy en haar zus doen de koortjes maar in mijn herinnering was de laatste er niet bij in Ahoy. Wel weer Sheila E.

avatar van Come On
5,0
Na zijn jammerlijke overlijden mijn bescheiden Prince verzameling (Purple Rain, Parade, SOTT) weer eens afgestoft. Dit vind ik als geheel toch de beste van die 3. Echt fenomenaal. Klinkt minder gedateerd dan Purple Rain en ik vind hem constanter dan SOTT. Eigenlijk alleen Life can be so nice heb ik nooit zo kunnen waarderen. Jammer dat de plaat zo kort duurt. Ik moet zeggen dat ik wel serieus een uitbreiding van mijn Prince verzameling overweeg. Drie albums in de rotatie momenteel is wel wat weinig.

Was destijds niet een hele grote fan (wel een kleine) maar gelukkig heeft mijn bevriende huisgenoot uit mijn toemalige studentenhuis me op 18-8-88 meegesleurd naar Lovesexy op het veld van de Kuip (kaartje nog in bezit). Dat was een haast religieuze ervaring. Fantastisch optreden. Nog vaak aan teruggedacht de laatste weken. Nu spijt dat ik niet vaker ben gegaan toen. SOTT in de Galgenwaard was bij mij om de hoek

4,5
Zijn meest ongrijpbare blijkt nu zijn meest tijdloze. De wisselvalligheid is enerzijds ook de charme, aan de andere kant is dat wel wat maakt dat ik geen 5 sterren geef, die zijn toch voor SOTT.

avatar van Tony
4,0
boemp schreef:
Zijn meest ongrijpbare blijkt nu zijn meest tijdloze.

Mooi gezegd. Ik draai deze daarom waarschijnlijk ook het meest van alle Prince platen die ik heb. Toen ie uitkwam was het een lichte tegenvaller, de film was een beetje vreemd en de plaat leek maar een allegaartje te zijn. Als je het album door en door kent, is de variatie juist erg aangenaam en word je als luisteraar bij de les gehouden. Fijne luisterplaat.

avatar van lennon
4,5
Het trieste feit dat dIt album slechts 5 pagina's heeft gevuld met commentaar hier op musicmeter is veelzeggend over de onderwaardering voor deze plaat.

avatar van aERodynamIC
5,0
lennon schreef:
de onderwaardering voor deze plaat.

Ehm, deze plaat? Ik zou eerder zeggen deze artiest, en dat is hier altijd al geweest. Zelfs na zijn dood (in vergelijk met Bowie bijvoorbeeld), terwijl er op andere muziekkanalen heel anders gereageerd werd. Prince en MusicMeter is nooit een enorme klik geweest. Uiteraard moet je het wel in de juiste verhouding zien natuurlijk want het is nu ook niet zo dat hij hier genegeerd is, maar je zou wat meer verwachten.

Stijn_Slayer
Musicmeter is ook niet echt representatief.

avatar van aERodynamIC
5,0
Stijn_Slayer schreef:
Musicmeter is ook niet echt representatief.

Is het ook niet, is ook niet erg.

avatar van lennon
4,5
Ik heb zelfs hèt idee dat Prince nog veel meer aandacht krijgt na zijn dood (ik kan hier nog steeds niet aan wennen ) dan bowie.

avatar van Lontanovicolo
4,5
lennon schreef:
Ik heb zelfs hèt idee dat Prince nog veel meer aandacht krijgt na zijn dood (ik kan hier nog steeds niet aan wennen ) dan bowie.


De gedachte dat er nooit meer een nieuwe Bowie verschijnt word ik al doodziek van. Prince die ons verlaten heeft vind ik zelf ook verschrikkelijk wat een rampjaar. Bij Prince kunnen we ons gelukkig prijzen"zijn kluis" aan muziek die hij achter gelaten heeft.

avatar van Come On
5,0
Bowie was ook een geniale gek, maar persoonlijk vind ik hem een mindere geniale gek dan Prince. Hoe dan ook eindigde 2015 en begon 2016 rampzalig.

avatar van Come On
5,0
Mijn voorkeur zal er mee te maken hebben dat Prince meer in de funk zit en Bowie meer in de pop.

avatar van Come On
5,0
Rip Lemmy Kilmister, Bowie, Prince en Lonnie Mack , Malcolm Young dement en Brian Johnson doof. Sweet Lord wat een tijden.

avatar van Come On
5,0
New position (kale bass & drumms), I wonder U, overgang naar Under the cherry moon geef ik een 10. Dat is een van de meest geniale dingen ooit geregisteerd. Alleen daarom al een 5.

avatar van west
5,0
Come On schreef:
Rip Lemmy Kilmister, Bowie, Prince en Lonnie Mack , Malcolm Young dement en Brian Johnson doof. Sweet Lord wat een tijden.

En zo is het Come On. Helaas.....

Wel mooi dat je zo enthousiast bent over Parade.

avatar van Come On
5,0
Ja West, gelukkig kunnen we troost en plezier vinden in de mooie dingen die op tape (tegenwoordig zal het wel een harde schijf zijn) zijn vastgelegd. Het is niet weg.

avatar van heartofsoul
Come On schreef:
Rip Lemmy Kilmister, Bowie, Prince en Lonnie Mack , Malcolm Young dement en Brian Johnson doof. Sweet Lord wat een tijden.


Dood gaan we straks allemaal, en op weg naar de eindstreep kun je nog steeds een nare ziekte krijgen, ook Bowie, Prince, en straks al die anderen die nu nog actief zijn. De schok die ervaren wordt is het besef van onze eigen mortaliteit, dus: kop op en niet zo zeuren.

avatar van lennon
4,5
heartofsoul schreef:
dus: kop op en niet zo zeuren.


Na bijna een maand heb ik het er persoonlijk nog steeds moeilijk mee. Het is zo makkelijk om kop op te roepen.
Ieder zijn manier van verwerken. Maar niet iedereen heeft t zo makkelijk als jij voorstelt nu. Wellicht iets om rekening mee te houden?

avatar van heartofsoul
Heb je de knipoog niet gezien? Een beetje relativeren, Lennon. Prince was tenslotte je broer niet, wel een tijdsbepalende en getalenteerde musicus. Ik heb kennis genomen van zijn overlijden en een paar van zijn albums afgestoft, dat wel. Maar verder doet hem me niets - in tegenstelling tot de dood van een goede vriendin vorig jaar, wat me nog steeds pijn doet. Dat is toch een verschil, dunkt me.

avatar van lennon
4,5
Natuurlijk is het niet een persoon.die ik ken. Daar ben ik ook niet verdrietig om. Maar wel iets wat ik 32 jaar bij me droeg als groot liefhebber. Zoiets zit in je bloed.. meer dan 25 concerten, vrouw leren kennen door zijn muziek, vrienden ... het is veel meer dan jij denkt. Het voelt alsof er een goede vriend is heen gegaan.

Ben dus verdrietig omdat er een stukje van mij is verdwenen. Je kan het overdreven vinden, maar zo voel ik het.

Je hoeft t niet te begrijpen maar respecteren zou mooi zijn.

Ik heb de knipoog gezien, maar wat je daarna schrijft laat toch zien dat je het lichtelijk overtrokken vindt als iemand er nu nog mee zit. Zo komt t over in ieder geval.

avatar van heartofsoul
Volgens mij heb je de essentie van wat ik heb proberen te zeggen niet begrepen. Dat iemand houdt van de muziek van Prince, Bowie of wie dan ook, dat snap ik, maar dat je je er zo mee identificeert, dat is iets wat totaal buiten mijn ervaringswereld valt. Muziek als religie, daar lijkt het een beetje op. Hoe kun je nou verdrietig zijn als je hem nooit persoonlijk hebt leren kennen. Mijn aardige buurman, die ook zeer onlangs overleed, mis ik nog iedere dag. Hij was een levend persoon, maar zo'n artiest, hoe geniaal ook, is een fantasiefiguur voor je en veel meer niet. Ik ben altijd vrij nuchter in dit soort dzaken geweest. Mensen hebben blijkbaar helden nodig als projectiescherm. Maar als je niet zo'n goede gitarist of componist kunt zijn als de artiest in kwestie, dan kun je nog altijd je eigen talenten proberen te ontplooien, dat lijkt me trouwens gezonder. En verder gewoon genieten van de vele muziek die Prince ons heeft nagelaten. Wie weet wat er nog uit de kluis tevoorschijn komt. Vooral benieuwd ben ik naar de opnames die hij met Miles Davis zou hebben gemaakt.

Overigens: mijn oorspronkelijke bericht ging niet alleen over het treuren om Prince, maar om het verschijnsel van het blijven stilstaan bij de dood van bewonderde en/of iconische artiesten in het algemeen. Kop op en niet zo zeuren was dus gericht aan alle treurenden, maar je hebt het je wel aangetrokken. Dat betreur ik uiteraard.

avatar van lennon
4,5
Ik zeg dus ook dat ik niet verdrietig ben om de persoon, maar om het verlies van een soort van levensstijl. (Geen concerten meer, geen spanning bij nieuwe releases (postaat mortum zal anders zijn)
Ik snap dat je t niet begrijpt. Ook dat schreef ik al. Maar dat hoeft niet te betekenen dat een ander het niet zo ervaart. Dus een coole kop op zal vast aardig bedoeld zijn, helaas werkt dat nie t altijd zo, en het komt zo koud over.

Als je relatie op de klippen loopt is " er zijn er nog zat" een soortgelijke dooddoener.

Muziek als religie schrijf je. Dat is een interessante, want natuurlijk is dat niet zo, maar een concert van Prince gaf mij (en ik weet vele anderen ook).een gevoel van één geheel zijn. Een zeer bijzondere ervaring die je 2 uur (of langer)een zeer bijzonder gevoel gaf. Het is niet voor niks dat de man wereldwijd erg veel trouwe volgers heeft. Misschien heb jij m live niet kunnen meemaken, en dan zal je ook dit niet kunnen bevatten.

Maar hang aub geen label aan het feit dat mensen een artiest erg bewonderen en dus moeite hebben met het verlies van die artiest. Dat jij nuchter bent is fijn, maar een ander is dat niet. Daar zou geen waardeoordeel op geplakt moeten worden.

In die 32 jaar zit ik redelijk diep geworteld in het wereldje wat Prince heet. Veel kluis materiaal is al bekend. Daar zit veel moois tussen, ook met Miles. Dat is de zeer de moeite waard, zeker als t eens in goede kwaliteit uitgebracht zal worden. Ook ik ben er nieuwsgierig naar, maar nu nog niet. .. het is te vroeg.

avatar van heartofsoul
Nog één berichtje dan. Snap dat er artiesten, kunstenaars, schrijvers e.d. zijn die er zó uitspringen in het tijdsbeeld waarin ze optreden, dat ze een extra nadruk in je beleving krijgen. Toen The Beatles definitief uit elkaar waren markeerde dat iets in het leven van hun bewonderaars - ook ik heb daar bij stilgestaan, en toen geconstateerd dat er een periode was afgesloten. Dan moet je vrolijk verder gaan, dat is heel goed mogelijk. De ervaring die jij beschrijft bij de concerten van Prince heeft trouwens wel degelijk een religieuze component. Ik ken dat gevoel ook wel een beetje, al heb ik het meer ervaren bij diverse klassieke concerten. Maar om Prince dan op een voetstuk te zetten, dat gaat (mij) te ver, dat moet je niet doen. Gechargeerd kun je zeggen, dat het alleen om de muziek gaat, en niet om de artiest of componist als persoon. Bij Prince stoorde mij dan ook zijn ego-gedrag, dat deed voor mij behoorlijk afbreuk aan zijn prestaties. Een artiest of componist heeft naar mijn opvatting vooral een dienende functie t.o.v. de muziek, ongeacht het genre. Jij denkt daar misschien anders over. Sterkte hoor, al neem ik een radicaal ander standpunt in.

avatar van lennon
4,5
Zijn gedrag heeft me ook vaal zat geirriteerd. Maar voor zover ik kon zien was de man intelligent, en ik heb 'm bij een aantal wat intiemere shows / soundchecks toch ook anders meegemaakt dan de grote ster die hij vaak was.
Uiteindelijk gaat het ook om de muziek, dat is duidelijk, maar wat ik nu zal gaan missen is hoe hij zijn beleving in zijn (bijvoorbeeld) gitaarspel gooide bij weer een heerlijke solo. Of ziijn "funky faces" tijdens een nummer. Of zijn dance moves, was hij wel of niet in een goede mood? Hele simpele kleinde dingen die er voor zorgen dat het dus toch ook om de persoon draait.

Prince is het complete plaatje. De man zien, is de helft van de beleving. Het is niet voor niks dat hij live een enorme reputatie had, en ondanks -tig jaren geen hit toch wereldwijd grote shows uitverkocht tot aan zijn onfortuinlijke dood.

Nogmaals, jij hoeft die beleving niet te delen, maar je kan iemand niet verwijten dat het overdreven is dat het na 1 maand nog steeds lastig te verkroppen is dat hij er niet meer is.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:43 uur

geplaatst: vandaag om 16:43 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.