New Musik - From A to B (1980)

In de new wave ladder kiezen volgens mij fans van het album.
Deze groep kent het album genoeg om singles naast albumtracks te plaatsen.
Ze pikken er hun persoonlijke favorieten uit.

Bij het album zelf kiezen liefhebbers van het album.
Die herinneren zich in de eerste plaats de hits en kochten de plaat wellicht ook om die reden.
De kans is groter dat deze mensen specifieker voor de hits gaan in hun stemgedrag.

Ik deed ooit het voorstel (er kwam nauwelijks reactie op)
om het aantal nummers die je kan aanvinken op te drijven.
1 per 3 tracks, zodat je op deze plaat 3 nummers kan aanduiden.

Want daarin zit ook een belangrijk verschil tussen beide lijsten.
In de new wave lijst mocht je drie nummers kiezen, en word je dus gedwongen
om verder te gaan dan de twee bekendste (meestal de hits) songs van het album.
Op die manier krijgen albumtracks meer kansen.

En om bij het album te blijven.

On Islands is ook voor mij het beste nummer op de plaat
die vooral uit steriele, maar perfect uitgekiende, pop 'n' wave juweeltjes bestaat
omdat het nummer, mede door de kinderstem, ook een zekere dosis emotie uitstraalt.

dazzler, je zegt hier eigenlijk twee keer hetzelfde, is dit een typo? Uit de context zou je denken dat je in de tweede zin "liefhebbers van de singles" of iets vergelijkbaars bedoelt.
        On islands is inderdaad een sterk nummer, maar het contrast dat je noemt tussen steriliteit en emotie hoor ik eigenlijk op het hele album terug (zie mijn bericht van 24 augustus 2011) en is voor mij één van de belangrijkste kwaliteiten van deze plaat.

This World of Water springt er voor mij ver boven uit.
Om dat nummer het album gekocht, maar vind de rest stukken minder.
Ik vind een band als Blancmange wel in het verlengde van deze band liggen, en Buggles ook wel een beetje.

Met fans bedoel ik mensen die het album
omwille van de artiest prijzen en wellicht ook de opvolgers in de collectie hebben.
Met liefhebbers bedoel ik de mensen die de plaat omwille van de singles in huis haalden.

Dus: jouw nuance klopt. Ik ben het ook eens met die spanning over het hele album.
Maar On Islands springt er voor mij uit omwille van de iets hogere emotionele geladenheid.

Zo lijkt deric raven me een liefhebber.

Ja, zou ik ook verwachten.

Ik ken die ladders pas sinds deze week, en ben al 7 jaar redelijk actief mume gebruiker, dus geloof dat je bewering wel klopt!
Zou't mooi vinden als de resultaten van de ladders bij de albums stonden. Nu kun je niet makkelijk zoeken of er een ladder is van een specifiek album zonder alles (=heel veel) door te kijken), nietwaar? Of zoek ik dan niet goed?

Nee, als zo'n album in een forumonderwerp zit "ingebed" is het volgens mij niet te vinden wanneer andere gebruikers je er niet op wijzen. Als ik in de zoekbalk from a to b intyp kom ik ook alleen maar bij drie gelijknamige albums uit. En jij en ik zijn niet de enigen die zo'n topic over het hoofd zien, want bij de new-wave-ladder is al sinds 4 november 2012 geen bericht meer geplaatst...

Oja... en als ik zelf zo initiatiefrijk zou zijn om een bericht daar te posten met een nieuw album weet ik dus ook niet of het album al is geweest zonder alles door te kijken. da's wel een drempel!
Hoewel... als ik een new wave album van na november 2012 neem? Of gaat het in die ladder alleen om 70s en 80s wave?

Tjonge! Deze band gespot via MM en tot beluistering zei het me niets.

En nu ik het beluister herken ik het ineens. Lp's geleend van de bieb indertijd, op cassettebandje gezet, grijs gedraaid, nooit meer gevonden.
En mijn geheugen is, zeker waar het om muziek gaat best oke... Nou, dierbare platen teruggevonden, thanks MM!!

Het overkomt me ook nog soms...
Heerlijke momenten als je plots naam en titel kunt plakken op muziek uit lang vervlogen dagen.

Toen ik Ariel Pink beluisterde kreeg ik plots een flashback naar mijn kindertijd: snuisterend in de cd kast van mijn moeder en plots kwam deze cover me voor de geest! Retestrak album!

Dan zal je zeker die andere albums van deze groep ook moeten beluisteren....

Dit is wel erg lekkere new-wave. Mooie songstructuren, goede zang, fijne instrument-keuze en bovenal een erg mooie productie.

Ik hoor aan deze band, dat er veel nieuwe bandjes hier een beetje de mosterd vandaan halen. Een soort proto-indie, me dunkt.

In één woord: BRILJANT!

hele leuke plaat, die nog altijd superfris klinkt. Mansfield moet echt een productie-kei zijn. Het geluidsbeeld klinkt soms bijna driedimensionaal. Ook de keyboards/synths zijn nauwelijks gedateerd met de jaren. Echte trendsettende sound dus. En zeker op de A-kant ook met kekke liedjes. (Bijvoorbeeld voor fans van Jett Rebel, maar dan minder aanstellerig, en een beetje meer Joe Jackson).

DE 12 PLATEN VAN 1980 DIE MIJN LEVEN HEBBEN GERED

vervolg van: Mike Oldfield - QE2 (1980)

07. NEW MUSIK 1980 FROM A TO B

Ik veronderstel dat ik niet hoef uit te leggen dat de rangschikking van de twaalf platen een alfabetische nummering is. Het is al moeilijk genoeg om twaalf platen te kiezen uit het aanbod die een belangrijke rol gespeeld hebben in mijn leven. Deze eerste van drie New Musik platen leerde ik nog niet zo heel lang geleden kennen. Vermits de groep nooit echt grote hits heeft gehad en slechts actief was tussen 1979 en 1982 was hun werk mij in mijn jeugd ontgaan. Uiteindelijk ben ik een jaar of tien geleden toch eens gaan zitten voor het debuut van de band rond de Britse studiotechneut Tony Mansfield. Zoals wel vaker trok de hoes me over de streep. De plaat begint met Straight Lines, meteen ook de allereerste single van New Musik. En het is meteen raak. De titel dekt de lading. Als ik het over de Nederlandse Nits heb, gebruik ik graag de term popmuziek van de klare lijn, naar analogie met de klare lijn tekenkunst van Hergé, de geestelijke vader van Kuifje. Het is maar een kleine stap van klare lijn naar strakke lijn. Straight Lines laat goed horen waar het bij New Musik om draait: heldere poplijnen in een elektronisch jasje. New wave voor nerds. Liefst vier keer probeerde platenlabel GTO met evenveel singles om hun product in de markt te krijgen. Na Straight Lines volden Living By Numbers, Sanctuary en This World Of Water. Dat laatste singletje vind je nog wel eens terug op 80's verzamelaars. Laat ik dat nou net omwille van het smurfenstemmentje de minst mooie single vinden. De rest van het album probeert het niveau even hoog te houden als dat van de aanstekelijke, maar weinig succesvolle singles. Maar mijn absolute favoriet is On Islands. Toen ik dat lied voor het eerst hoorde zag ik mezelf onmiddellijk weer in korte broek met mijn Lego Space collectie spelen. Muziek als teletijdmachine. Ik vraag me af hoe dat mogelijk is? Heb ik het nummer ooit onbewust in me opgeslagen toen ik de leeftijd van 11 of 12 jaar had. Het zou kunnen, want From A To B (1980) dateert van toen.

FILE I

01. Straight Lines
02. Sanctuary
03. A Map Of You
04. Science
05. On Islands
06. This World Of Water
07. Living By Numbers
08. Dead Fish (Don't Swim Home)
09. Adventures
10. The Safe Side

FILE II

01. Straight Lines (single)
02. On Islands (b-side)
03. Living By Numbers (single)
04. Sad Films (b-side)
05. Sanctuary (single)
06. She's A Magazine (b-side)
07. Chik Musik (b-side)
08. Magazine Musik (b-side)
09. This World Of Water (single)
10. Missing Person (b-side)
11. Tell Me Something New (b-side)

Ik heb even getwijfeld of ik mijn eigen deluxe versie van de plaat over twee files zou uitspreiden of tot één file zou beperken. Ik koos voor de eerste optie waardoor ik op file II weliswaar vijf nummers herneem van file I. Maar de zorg die New Musik aan de singles besteedde, verdient extra aandacht. Zo telden hun 7" plaatjes soms meer dan twee bonustracks en die zitten er nu allemaal bij. In sommige landen was On Islands een a-kant. En die Tony Mansfield zou in 1984 opnieuw van zich laten horen als de originele producer van het debuutalbum van het Noorse a-ha. Al werd het gros van zijn producties voor het finale album uit 1985 nog eens overgedaan door een collega.

wordt hier vervolgd: Orchestral Manoeuvres in the Dark - Organisation (1980)

Heerlijke debuutplaat van New Musik vol met prima songs zalige Korg sounds en inventieve synthesizer pop toen dit genre nog in de kinderschoenen stond. Hun tweede plaat is het beste , maar deze is zeer zeker ook de moeite waard. Mijn favoriet is zeker niet On Islands die ik een wat onbestemde track vind, maar het prachtige Sanctuary. Het laat New Musik op de toppen van haar kunnen horen, een prachtige melodielijn met functionele zang en met de power die prachtige synthpop kan hebben. Schitterend. 4 sterren voor deze memorabele plaat

Op 24 maart 2023 brengt Cherry Red de 3 albums van New Musik opnieuw uit in een box, inclusief een 4e schijf met bonusmateriaal. Maar zoals zo vaak is het net weer niet gelukt om helemaal compleet te zijn

Die 4e schijf bestaat uit 7" edits, b-kanten en remixen en overlapt bijna volledig het bonusmateriaal van de losse heruitgaven van pak 'm beet 10 jaar geleden. Bijna ja, want de enige 2 tracks die ontbreken zijn Under Attack en And. Dit waren geen (non-album) singles of b-kanten, maar 2 'volwaardige' albumtracks die oorspronkelijk waren toegevoegd aan de cassette-versie van Anywhere (het 2e album). Met andere woorden, als bonus ten opzichte van de vinyl-versie. Bij de latere heruitgaven op CD zijn ze vreemd genoeg niet toegevoegd aan Anywhere maar aan From A to B.

Wat is dan wel nieuw op de 4e schijf in de aankomende box set? Single-edits van Straight Lines en While You Wait. Dat is alles.

Het is toch altijd hetzelfde met dit soort gemiste kansen.
Dus ook geen 7" versie van They All Run After The Carving Knife.

Dat die twee bonustracks op de cassette van Anywhere stonden, wist ik niet.
Klopt het dat ze enkel op een Japanse CD uitgave uit 2001 te vinden zijn?

deze single van new music gekocht in 1980, het album ken ik eigenlijk niet, laatst 1 x gehoord maar daarbij bleef niets echt hangen wel een echte 80 sound

misschien toch nog eens naar luisteren

Tjonge. Ik ben jaloers op je Steve. Er liggen drie heerlijke synthpop albums van deze band op je te wachten!

Nee, die ontbreekt ook.

Ja, dat klopt. Ik refereerde aan de eerdere heruitgaven van Cherry Red van circa 10 jaar geleden, maar daar staan ze niet op. Nog veel eerder, in 2001 dus, waren er Japanse heruitgaven van de 3 albums op het label Epic.