DE 12 PLATEN VAN 1980 DIE MIJN LEVEN HEBBEN GERED
vervolg van:
New Musik - From A to B (1980)
08. ORCHESTRAL MANOEUVRES IN THE DARK 1980 ORGANISATION
1980 begon met een album van OMD en het jaar eindigde er ook mee. Het verhaal start in 1975 wanneer Andy McCluskey en Paul Humphreys getuige zijn van een concert van Kraftwerk in Londen. Beide vrienden besluiten om zelf aan de slag te gaan met elektronische muziek. Andy (kunstacademie) levert de ideeën en Paul (elektromechanica) verzorgt de uitvoering. Wanneer McCluskey aantreedt als zanger in lokale bands als Pegasus en The Id, staat Paul in voor de PA. Beide vrienden leveren ook songs aan. Toch blijft het duo ook los van die bands samen experimenteren. In oktober 1978 debuteren ze in de befaamde Liverpoolse club At Eric's, bijgestaan door hun bandopnemer Winston.
In de zomer van 1979 verschijnt de eerste single Electricity. Het is een van de eerste uitgaven van het Factory label (FAC 6). Andy en Paul toeren als Orchestral Manoeuvres In The Dark met onder meer Joy Division die in dezelfde zomer Unknown Pleasures (1979) uitbrengen. Tony Wilson heeft meteen in de gaten dat de jongens een neus hebben voor popsongs en verkast OMD naar Dindisc, het new wave sublabel van Virgin. In de herfst van 1979 mogen Andy en Paul mee als voorprogramma van Gary Numan, die dat jaar twee UK nummer 1 hits achter zijn naam wist te schrijven.
Met het voorschot van Dindisc bouwen de twee vrienden een eigen opnamestudio (The Gramophone Suite) en in drie weken tijd wordt het debuutalbum opgenomen. Dat bestaat vooral uit de popsongs die Andy en Paul voor The Id hadden geschreven. Hun eigen, meer experimentele soundscapes houden ze angstvallig achter de hand. Orchestral Manoeuvres verschijnt begin 1980 in een iconische hoes van Peter Saville. Electricity wordt nog tweemaal opnieuw op single uitgebracht, maar kan nooit goede hitparadecijfers voorleggen. Een doorbraak komt er pas met de derde single en publiekslieveling Messages, weliswaar in een heropgenomen versie. Want het debuut van OMD klinkt al gauw primitief en een beetje gedateerd. Net daarin schuilt ook de charme van de plaat.
Dankzij het prille succes slaagt OMD er in zich te herorganiseren. Het instrumentarium wordt uitgebreid met de modernste synthesizers en drummer Malcolm Holmes maakt voortaan deel uit van de band. Als in mei 1980 Ian Curtis overlijdt, laat dat Andy en Paul niet onberoerd. In de muziek waar ze op dat moment aan werken voeren de sombere en weemoedige tonen de bovenhand. Het duo durft haar experimentele gelaat nadrukkelijker te tonen. Dat resulteert eind 1980 in het tweede album Organisation (1980). De single Enola Gay wordt een instant klassieker en bevestigt het talent van de band als het op schrijven van popklassiekers aankomt. Maar de jongens zelf denken daar op dat moment in hun carrière helemaal anders over: ze zien zichzelf als volstrekt niet-commerciële pioniers die het cliché dat elektronische muziek klinisch en kil zou klinken, proberen te weerleggen. In die missie slaagt Organisation (1980) met songs als 2nd Thought, Statues (een verwijzingen naar de hoezen van Joy Division en een ode aan Ian Curtis) en Stanlow (een liefdeslied opgedragen aan de gelijknamige olieraffinaderij in Liverpool) met verve.
FILE I
01. Enola Gay
02. 2nd Thought
03. VCL XI
04. Motion And Heart
05. Statues
06. The Misunderstanding
07. The More I See You
08. Promise
09. Stanlow
FILE 2
01. Introducing Radios (live ep)
02. Distance Fades Between Us (live ep)
03. Progress (live ep)
04. Once When I Was Six (live ep)
05. Pretending To See The Future (Peel session)
06. Enola Gay (Peel session)
07. Dancing (Peel session)
08. Motion And Heart (Peel session)
09. Enola Gay (single)
10. Annex (b-side)
11. Electricity (1980 version)
12. Organ Ditty (outtake)
Bij de eerste oplage van Organisation (1980) hoort een gratis 7" EP'tje met daarop vier live nummers die werden opgenomen in november 1978 en de meer experimentele zijde van de band laten horen. Hun tweede van vier Peel sessies is de interessantste omdat ze een paar maanden na het debuutalbum en een half jaar voor Organisation (1980) is opgenomen en dus heel prille versies van Enola Gay en Motion And Heart laat horen. Annex, de b-kant van Enola Gay, is een heel mooi voorbeeld van de experimenteerdrang van Andy en Paul. Ze steken Electricity nog eens in een nieuw jasje met een verrassende wending in het arrangement, maar die versie zal niet verder komen dan een verzamelaar van het Dindisc label. Organ Ditty is een outtake uit de albumsessies. 20 van die heerlijke outtakes (soms flarden, soms nooit uitgebrachte songs) verschenen in 2019 in de Souvenir box naar aanleiding van OMD's 40ste verjaardag.
wordt hier vervolgd:
Split Enz - True Colours (1980)