B.Robertson schreef:
Con Man vind ik hier nou juist de voornaamste reden om Live niet de volle mep te geven
Conman is gewoon een vreemde eend in de bijt. Maar mij behoort het tot één der toppers van het album.
De misleiding begint met het nummer zelf: tot aan het tweede refrein schept het namelijk geen enkele verwachting dan een 13-in-1-dozijn rocksong. Maar dan...
Met het eerste refrein lijkt het toch nog interessant te worden, zowaar: er bouwt iets op, het wordt steviger. Het beton lijkt te worden gestort en de verwachting lijkt haar vrucht te werpen.
Maar helaas..., ze breken de opbouw af om terug te vervallen in het standaard riedeltje.
En dan komt het tweede refrein, waarna het beton opnieuw gestort wordt en steviger wordt in opbouw voor belading. En die belading doet de lat der verwachting nóg hoger leggen naar bombast en dynamiek. Met een vette en opbouwende solo, en ieder gespeelde noot 'spot on' krijgt de song echt kloten van adrenalineverwekkend kaliber.
En jawel, zelfs dát wordt afgebroken. Gelukkig echter wordt hier afscheid genomen van het riedeltje en is het moment van kalmte, stilte voor spanningsopbouw, voor wat nog komen gaat, de welbekende stilte voor de storm..
En ga er maar voor zitten, want de storm, die komt: er wordt een belofte ingelost. En Barry waarschuwt nog even: 'Beware! Take care! Now, he's èverywhere!!!, die beantwoord wordt met een orgastische gitaarexplosie met een opbouwende doch voortreffelijke wanhoopssolo van enkele minuten om echt de vingers bij af te likken!
Samen met Vanilla Queen, Eight Miles High, Mad Love 's Coming en Radar Love echt mijn toppers van deze cd.