menu

Queen - The Game (1980)

mijn stem
3,42 (472)
472 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: EMI

  1. Play the Game (3:32)
  2. Dragon Attack (4:15)
  3. Another One Bites the Dust (3:03)
  4. Need Your Loving Tonight (2:48)
  5. Crazy Little Thing Called Love (2:44)
  6. Rock It (Prime Jive) (4:32)
  7. Don't Try Suicide (3:52)
  8. Sail Away Sweet Sister (3:32)
  9. Coming Soon (2:49)
  10. Save Me (3:42)
  11. Dragon Attack [1991 Bonus Remix by Jack Benson and R.A.K.] * (4:20)
  12. Save Me [Live in Montreal, November 1981] * (4:16)
  13. A Human Body * (3:42)
  14. Sail Away Sweet Sister [Take 1 with Guide Vocal, February 1980] * (2:32)
  15. It's a Beautiful Day [Original Spontaneous Idea, April 1980] * (1:29)
  16. Dragon Attack [Live in Milton Keynes, June 1982] * (5:14)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 34:49 (56:22)
zoeken in:
avatar van bikkel2
2,5
Voor mijzelf sprekend beoordeel ik puur op wat ik hoor en niet op verkoopcijfers/ beoordelingen van derden.
Ik dacht dat The Game wisselend was ontvangen door de muziekpers, maar ik denk dat het al vroeg begon in de carrière van de groep. De pers haalde de neus op voor Queen in het algemeen.
Tijdens het verschijnen van The Game was ik 12 en een groot fan vanaf 1977. Dus op die leeftijd vond ik alles goed van de band. Niet geheel onlogisch op die leeftijd.
Achteraf wordt je kritischer, je smaak verandert en ben ik tot de conclusie gekomen dat eigenlijk al vanaf Jazz het mij minder begint te bekoren.
Maar voor mij heeft dat in ieder geval niets te maken met nogmaals wat ze op bijv. "Opera" en "Races" deden en dat ook op latere platen hadden moeten doen.
Geenszins. Het gaat mij puur om de composities en het geheel en dat vind ik op dit album niet groots.
Dat Queen minder de bombast en studiotrucs gebruikte is prima. Een band wil door en het op andere manieren proberen.

avatar van Edwynn
3,5
Dragon Attack is wel mijn favoriet hier. Die kent echt een puike groove. Het titelnummer van Killing Machine van Judas Priest heeft exact dezelfde vibe. De sound is weer vrijwel gelijk aan British Steel dat ook in 80 verscheen. Wie inspireerde nu wie?

Openen met een als een musical opgetuigde ballade als Play The Game is gewaagd. Ofschoon dat in progrockkringen weer niet ongebruikelijk is. Fraai nummer, maar ik had hem achteraan gezet. Maar ja, daar stond Shave Me al. Sail Away staat dan wel weer als een mooi breekpunt geparkeerd op deze plaat.

Need Your Loving Tonight is weer helemaal Kiss. Feelgood rock n roll pur sang. Rock It vind ik ook te gek. Daar zit een lekkere stoot adrenaline in.

Al met al geen onaardige plaat. Zoals zoveel Queenplaten bevat het leuke en minder leuke dingetjes. De stijl waarin geopereerd wordt, moet je maar net bevallen. Naar mijn smaak zijn veel dingen net wat té frivool en té luchtig. Voor mij in die zin niet anders dan iets als A Day At The Opera. Al drijft die op twee monumentjes tussen een hoop modder. Op The Game staat dan toch wat meer leuks op.

avatar van musician
3,0
Iedereen mag z'n favorieten hebben, qua albums en nummers. ik heb zelf ook 2** albums die ik op 4,5**** waardeer, maar per saldo worden Queen albums gemiddeld, na een aanvankelijke hoge inschaling, steeds lager gewaardeerd, tot en met Hot Space.

Laat ik mij beperken tot musicmeter.

Die constatering, die lijn van beoordelen, daar kan ik mij helemaal in vinden. Ook dat het daarna weer omhoog gaat voor Queen.

Dat anderen het er, voor hun eigen gevoel, helemaal niet mee eens zijn mag uiteraard, maar dat verandert niets aan de situatie dat users het album gemiddeld (beduidend) minder vinden dan voorgaande albums.

Elke band maakt betere en mindere albums, het gevoel er bij kan per persoon verschillen. Ongetwijfeld zijn er mensen die bij Queen uitsluitend gaan voor het leer van The Game of de muziek van Hot Space.

Mag allemaal, gemiddeld vindt de Queen liefhebber het niet het beste werk dat er van de band is verschenen. En dat betekent dat er veel users zijn met een lagere waardering, hoe je het ook wendt of keert.
Dan kun je tekeer gaan tegen deze mensen, er van alles bij slepen, daar gaan de users die allemaal dit album hebben beluisterd niet anders van oordelen.

avatar van Edwynn
3,5
musician schreef:
de users die allemaal dit album hebben beluisterd niet anders van oordelen.


Alsof mij dat wat boeit.

Ik sleep dat er allemaal niet bij. Dat doe jij. Jij zegt immers dat The Game niets bijzonders is omdat de gemiddelde Queenfan dit vindt. Min of meer. Kennelijk vind jij het heel belangrijk wat de goegemeente vindt. Dat is mij allemaal best.
Ik vraag me alleen af hoe het kan dat The Game om dezelfde redenen afgescheept wordt waar Opera juist om geprezen wordt.

avatar van De buurman
4,5
musician schreef:

Dat anderen het er, voor hun eigen gevoel, helemaal niet mee eens zijn mag uiteraard, maar dat verandert niets aan de situatie dat users het album gemiddeld (beduidend) minder vinden dan voorgaande albums.


Nou, dan zijn we eruit. Goeie analyse!

avatar van musician
3,0
Edwynn schreef:
Ik vraag me alleen af hoe het kan dat The Game om dezelfde redenen afgescheept wordt waar Opera juist om geprezen wordt.

Tja. Waarom vinden veel mensen A night at the opera beter dan The Game. Eigenlijk bijna allemaal.
Ik constateer slechts dat het zo is. Het is, zal moeten worden toegegeven, in ieder geval vrij uitzonderlijk dat Queen fans liever The Game hebben dan A night at the Opera.

Wil je er over praten?

avatar van bikkel2
2,5
Ik denk dat het ook scheelt wanneer Queen op je pad kwam.
Ik kan mij best voorstellen als je Queen in de 80's ontdekte, meer binding hebt met de platen die ze toen uitbrachten. Hoeft niet, maar kan wel.
Voor mij geldt dat hun begin periode en laat ik dat gemakshalve tot c.a 1977 aan houden, mij behoorlijk aan trok.
Hele avontuurlijke muziek die steeds diverser werd, maar toch de typerende signature behield.
Dat nam voor mijn gevoel wat af in de periode Jazz en is ook na The Game nooit echt meer teruggekomen.
Queen bleef zeker uitstekende dingen maken, maar nooit meer zo stabiel als hun vroegere dagen.
Ik kom dan ook na News Of The World niet meer boven 3.5 sterren.

Maar dat is puur mijn gevoel en beleving. Nogmaals, in de originele bezetting hebben ze nooit rotzooi geproduceerd. Elk Queenalbum heeft hele toffe muziek.
Maar goed, dat heb ik al uitgelegd.

avatar van Edwynn
3,5
musician schreef:
(quote)

Tja. Waarom vinden veel mensen A night at the opera beter dan The Game. Eigenlijk bijna allemaal.
Ik constateer slechts dat het zo is. Het is, zal moeten worden toegegeven, in ieder geval vrij uitzonderlijk dat Queen fans liever The Game hebben dan A night at the Opera.

Wil je er over praten?


Ik niet. ik vind het alleen grappig dat dezelfde argumenten steeds aangevoerd worden om het één af te serveren en het andere te bewieroken. En om dat dan kracht bij te zetten, moet even geroepen worden dat iedereen die je kent dat zelf ook vindt.

Voor mij geldt dat Queen de enige 'moderne' band was die bij ons thuis gedraaid werd. Ik denk dat ik vanaf The Works bewust werd van alles wat Queen deed. Ik moet wel zeggen dat ik niet alles even goed kan hebben. Van het klassieke spul mag duidelijk zijn dat de heavy kant mij het meeste kan bekoren. Van het latere werk vind ik het heavy spul behoorlijk plat en bij vlagen vervelend. Alles wat er tussenin zit, komt zo als het komt. Soms leuk, soms niet.

2,0
Ik hoor ook liever Now I'm here, dan Crazy Little Thing. Edwynn!

avatar van De buurman
4,5
musician schreef:

Tja. Waarom vinden veel mensen A night at the opera beter dan The Game. Eigenlijk bijna allemaal.


Ik denk dat een zekere Freddie Mercury het niet met je eens zou zijn. In interviews begin jaren ‘80 was hij van mening dat Queen zichzelf in het verleden een beetje te serieus nam.

Hoewel ik hou van het oudere werk, begrijp ik denk ik wat hij bedoelt. Heb The Game net nog eens goed hard gedraaid. Fijne plaat, uitstekende nummers, goeie sound. Nergens pretentieus.

Of het nou de koortjes in Crazy Little Thing zijn, de gitaarsolo in Sail Away Sweet Sister of de emotie in Save Me... In mijn oren hoor je overal de kwaliteit, maar het wordt nergens over the top. Balans lijkt het codewoord op The Game.

avatar van musician
3,0
Ik denk dat Freddie zichzelf enige moed zat in te praten en bovendien vinden artiesten die nieuwe albums moeten verkopen altijd dat de nieuwste beter is dan alle voorgaande albums.

Ooit over een artiest gelezen met een nieuw album die zei: "Het spijt me, al de vorige albums waren eigenlijk beter!"? Ik niet.

Dus die interviews begin jaren '80 zou ik maar laten zitten voor wat het was, interessanter is natuurlijk te lezen, als een band "klaar" is, wat de bandleden dan hun favoriete tijd en album hebben gevonden.

Het is heel simpel: iedereen mag uiteraard z'n eigen favoriete albums hebben. Ik constateer alleen dat het gemiddelde van A night at the Opera veel en veel hoger ligt dan dat van The Game en dus dat het vermoeden mag worden uitgesproken dat veruit de meeste Queen liefhebbers voor A night at the Opera zullen kiezen.

De eerste die The Game verkiest boven A night at the Opera (of Queen II of sheer heart attack) moet ik nog tegenkomen.
Dan geef ik The Game ook nog wel net een voldoende maar daar is dan ook alles mee gezegd. Elke band maakt goede en mindere albums is de ontegenzeggelijke regel in de muziekwereld. Maar ieder kan natuurlijk z'n eigen favorieten er uit pikken.

avatar van De buurman
4,5
musician schreef:

De eerste die The Game verkiest boven A night at the Opera (of Queen II of sheer heart attack) moet ik nog tegenkomen.


Eh, tja.... ik dus. Ik realiseer me dat het eigenaardig is, en dat mijn voorkeur over een maand weer anders kan zijn. Maar toch.

avatar van bikkel2
2,5
Ik denk ook dat Freddie zich realiseerde dat Queen best wel over de top was in de 70's en naarmate de 80's zich aandiende voor een wat lossere benadering werd gekozen. In een interview begin jaren 80 moet hij eigenlijk hard lachen om de 70's outfits die hij droeg.
Al de nagellak, extravagante kostuums en het het lange haar werden vervangen voor een strakkere sportievere look. Als de boys liepen ineens op nikes en strakke shorts.
Freddie kwam uiteindelijk uit de kast met borstelsnor en leder. In de glam 70's maakte het allemaal niet uit. Veel bands liepen er verwijfd bij.
En dat heeft uiteindelijk ook invloed gehad op de muziek van Queen.
Maar ze bleven zichzelf uitdagen, alleen op een minder theatraal level.
Op News Of The World is er al een omslag te bespeuren.
Meer in your face. Ze wilden laten horen dat ze ook zonder alle productionele opsmuk een goede band waren.
Anderzijds ( vind ik dan) zijn ze wat minder op dreef op dit album. Ik kan er niets anders van maken.

avatar van Mssr Renard
3,5
Deze plaat zouden we hedentendage een EP noemen, zo kort is het.
Maar daar waar Jazz teveel missers had, is deze plaat wel echt een stuk beter.

Krachtige, puntige songs die uitpuilt van de (terechte) hits. Mack weet ook hoe hij moet produceren. De rock rockt, de funk funkt en de ballads zijn gewoon mooi. Save Me en Play the Game zijn echt erg mooi te noemen en ik ken geen Queen-plaat waar de gitaar zo goed is afgemixt.

Jammer dat met name Don't Try Suicide deze plaat toch niet naar een dikke voldoende trekt.

avatar van B.Robertson
3,0
Vanaf hier heb ik altijd het idee dat Queen zich definitief op singles richtte en dat albums ondergeschikt werden, vanwege de kwalitatief nogal wisselende verhouding tussen singles en albumtracks. Toegegeven: je moet het maar kunnen, wereldhits schrijven. Maar wat een nietszeggende miskleunen worden er verder toch op The Game gepropt. Alleen Dragon Attack is klasse, voor zulke nummers koop ik een album, Sail Away Sweet Sister vind ik daarna het best te pruimen, maar eigenlijk maar een zeurnummer. Kwam laatst op het idee alles van Queen in de periode II t/m Innuendo te completeren, want Greatest Hits I & II volstonden niet meer. Ik had al een paar CD's, de rest tweedehands van het MuMe-verkoopforum gehaald of nieuw bij Dodax besteld.

avatar van Germ
3,5
Germ (crew)
Ik blijf dit toch wel een lekkere plaat vinden. Er worden weer wat nieuwe stijlen uitgeprobeerd en de tijdsgeest wordt op The Game uitstekend gevangen. Feit blijft wel dat de platen na A Night At The Opera telkens iets minder werden m.i.

Wat mij betreft is The Game minder dan alle albums die hier voor kwamen maar beter dan alles wat er na kwam.

avatar van B.Robertson
3,0
A Day at the Races is wat mij betreft misschien nog wel hun beste album. News of the World bracht de eerste nietszeggende nummers, wat natuurlijk met smaakbeleving en mate van fan zijn te maken heeft. Jazz en Innuendo vind ik de sterkste albums nadien. The Game te wisselvallig, al vind ik het geluid van het album wel erg goed en ben voldaan de collectie bijna compleet te hebben. Als je van basgitaar houdt zit je goed met Queen, misschien dat dat een reden tot verzamelen is of dat ik Queen als muziek van algemeen nut beschouw wellicht.

avatar van bikkel2
2,5
Produktie is dik in orde op The Game. Aan herr Mack heeft het in ieder geval niet gelegen.
Één van hun beste geproduceerde platen. Alles perfect op z'n plek.
Maar te wisselvallig songmatig. Vanaf Rock It haak ik af.
Save Me is een alleraardigste afsluiter, maar die konden we al.

avatar van FrodoK
3,0
Ik zou toch inderdaad wel een lans willen breken voor Save Me, één van de sterkste ballads die Queen geschreven heeft. Live in Montreal doetie het ook erg goed: Save Me - live

avatar van bikkel2
2,5
FrodoK schreef:
Ik zou toch inderdaad wel een lans willen breken voor Save Me, één van de sterkste ballads die Queen geschreven heeft. Live in Montreal doetie het ook erg goed: Save Me - live


Heel authentiek ook. De wat vertrouwdere Queenstijl. Als ik het wel heb de laatste single (en clip) voordat Fred met een snor door het leven ging.

avatar van haythijs
FrodoK schreef:
Ik zou toch inderdaad wel een lans willen breken voor Save Me, één van de sterkste ballads die Queen geschreven heeft. Live in Montreal doetie het ook erg goed: Save Me - live


Dan verkies ik weer de live versie op Queen on fire, Milton Keynes. Maar misschien komt dat ook omdat ik dat concert sowieso iets liever hoor/zie dan Montreal.
Montreal heeft een iets fijnere setlist, dat dan weer wel. En is prachtig opgepoetst op bluray want geschoten oo film, daar waar Queen on fire nu eenmaal slechts op video geschoten is.
Maar bij dat laatste optreden bespeur ik meer speelplezier en een veel betere chemie tussen band en publiek. Save me klinkt heerlijk, Freddie door de knieën dat eerste couplet zingend.
Uiteraard betreft het daar een Hot Space optreden en vinden dus veel nummers van dat album daar hun plek, die overigens live zoveel meer ballen kregen.
Maar goed, de band was live dan ook zeker een powerhouse en ware atrractie.

avatar van Cor
3,5
Cor
Queen goes pop. Ging ze eigenlijk best wel aardig af. Kleine 3,5***

avatar van CASINO BOOGIE2
4,0
Niet eens zo'n hele beroerde plaat. Waar op Jazz al meer richting de mainstream werd gewerkt was The Game nog een stap verder in die richting . Valt mij, na jaren het album eigenlijk genegeerd te hebben, reuze mee allemaal. Singles zijn sterk, Top 40 waardig. Wil een lans breken voor Comin Soon, vind ik echt een heerlijke track

Gast
geplaatst: vandaag om 10:24 uur

geplaatst: vandaag om 10:24 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.