The Doors - L.A. Woman (1971)

Ik heb even gewacht en the 50th Anniversary met een klein deukje voor 40 euro thuis gestuurd gekregen. Deze reissue leek mij juist wel interessant vanwege het niet eerder uitgebrachte materiaal. En die L.A. Woman Sessions vallen nou niet bepaald tegen. Wat een geweldige muziek staat er op CD2 en CD3 en wat leuk om the Doors zo bezig te horen. Het boek wat erbij zit beslaat maar 16 pagina's, maar die zitten wel vol met fraaie foto's uit de opnamesessies en teksten van betrokkenen. De geremasterde LP klinkt uitstekend, dus mocht je deze box enigszins betaalbaar vinden: gelijk doen!

N.a.v dit topic beluisterde ik dit album.

Een paar losse nummers ken ik nog wel, maar de gehele plaat niet.
Riders on the Storm hoorde ik ooit eens volgens mij in de top2000. Ik heb het eigenlijk altijd een geweldig nummer gevonden. Maar er staat natuurlijk meer op deze plaat en met ene nummer (bv. Love Her Madly) kan ik meer dan met het ander. Zeg maar, de meer bluesy/funky/groovy nummers doen mij meer dan de nummers met de duidelijk snerpende gitaren. Samenvattend zijn er wel meer nummers die ik wel goed vind, dan nummers die ik niet zo goed vind. Met natuurlijk het eerder genoemde Riders on the Storm als prijsnummer.

Voor mij is dit album, samen met "The Doors" en "Strange Days", het beste wat ze hebben hebben gemaakt.
Heerlijke blues muziek, met sausje psychedelica.

Hoogtepunten van dit album zijn voor mij "LA Woman" en "Riders on the Storm".
"LA Woman" vind ik vooral lekker klinken als ik in de auto rijd.

Ja, dit is hoe ik The Doors graag hoor. Geen moeilijk pretentieus psychedelisch gedoe, maar gewoon spelen. Met de blues als basis komen The Doors wat mij betreft tot hun beste werk. Voorganger Morrison Hotel vond ik al een behoorlijke verrassing. Nu ik na lange tijd L.A. Woman weer eens luister moet ik zeggen dat ik dit ronduit geweldig vind. Met een stevig rockende basis kan ik de wat vreemdere nummers, zoals L'America en WASP, ook een stuk beter waarderen. En dan afsluiter Riders on the Storm. Wat een prachtig nummer is dat. Eindelijk slagen The Doors erin een epische afsluiter te componeren die van begin tot eind boeiend is.

The End en When the music is over zeggen hallo

Je vat het mooi samen GrafGantz.
Nu vind ik The End, afgezien van het spoken word gedeelte, nog wel goed. Maar When the Music’s Over vind ik een heel vervelend en zelfs ergerlijk nummer.

Gedaan....45.euro...ik heb nog eea te luisteren dit weekend, maar kan niet wachten.

Een tijdje geleden fietste ik van werklocatie terug naar huis via de Gordelweg Rotterdam en hoorde op afstand het nummer "L.A. Woman". Ik om mij heen kijken: was het een biker met een dikke Chopper die dit nummer echt hard aan het blazen was. Wel echt heel vet man. Toffe guy ook die na waven terug rockte met devil horns \m/.

In deze tijd met al die bullshit ben ik echt blij dat er nog dit soort guys zijn!

Briljante en tijdloze plaat!

Ik vind dit zelf een prima album, maar naar mijn mening kan dit album niet tippen aan de eerste twee albums die The Doors hebben gemaakt. Ik vind Jim altijd op zijn best wanneer hij uit zijn dak gaat, maar hier hoor ik dat te weinig. Mijn favoriet op dit album is het titelnummer (L.A. Woman). Uiteindelijk een magere vier sterren voor dit album.

Het terloopse ‘No eternal reward will forgive us now for wasting the dawn’ is het allermooiste

"us now" bedoelt u toch?

Yep. Aangepast

Riders on the storm is groots, maar verder maar een stomververvelende plaat , dit!

Geweldig album, en ik denk dat ik met deze plaat ook mijn reis door de discografie van The Doors ga afronden, aangezien de twee albums hierna zonder Morrison zijn, ze onwijs laag gescoord zijn en ik daar simpelweg niet de energie en zin aan heb om naar te luisteren, haha. Goed, L.A. Woman is een fantastische plaat, en voor mij een waardige afsluiter, en met deze plaat laat de band toch zien waarom ook ik fan van ze kan zijn. Want samen met Morrison Hotel en The Doors is dit toch echt wel mijn favoriete album te noemen, en ook niet zo gek dat daar dan de beste singles op staan. Voor mij klonk The Doors (zeker voor '70) soms wat oudbollig? En ik ben zeker geen fan van al hun platen, soms heb me zelfs weten te vervelen.

Maar, dit album weet toch wel de stempel te drukken waarom ik The Doors wél leuk vind. Überhaupt de onwijs leuke songs als Love Her Madly, L.A. Woman en Riders on the Storm zijn drie tracks die ik altijd kan blijven luisteren. Deze plaat is toch over het algemeen in mijn oren wel gewoon het bekendste. Hele leuke trip geweest, en ik denk dat The Doors nog niet van mij af zijn .