menu

Arctic Monkeys - Suck It and See (2011)

mijn stem
3,70 (720)
720 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Domino

  1. She's Thunderstorms (3:55)
  2. Black Treacle (3:35)
  3. Brick by Brick (2:59)
  4. The Hellcat Spangled Shalalala (3:00)
  5. Don't Sit Down 'Cause I've Moved Your Chair (3:04)
  6. Library Pictures (2:22)
  7. All My Own Stunts (3:52)

    met Josh Homme

  8. Reckless Serenade (2:43)
  9. Piledriver Waltz (3:24)
  10. Love Is a Laserquest (3:12)
  11. Suck It and See (3:46)
  12. That's Where You're Wrong (4:17)
  13. The Blond-O-Sonic Shimmer Trap * (3:25)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 40:09 (43:34)
zoeken in:
5,0
RvS_009 schreef:
Ik vind de laatste 3 tracks ook de 3 slechtste. Ze lijken best op elkaar en brengen nergens echt spanning.

Dit album opent redelijk. De eerste twee songs hebben wat van elkaar weg, maar maken wel direct duidelijk dat de arctic monkeys weer een andere weg zijn opgegaan. Het zijn goed in het gehoor liggende nummers. Niks mis mee, maar missen helaas wel een beetje de spanning.
Bij Brick By Brick lijkt die spanning wel te komen doordat de gitaren wat krachtiger klinken. Maar helaas blijft dit nummer te oppervlakkig om echt speciaal te worden. Echter is de solo wel zeer oke. Vanaf dat moment gaat het album de goede kant op. The hellcat is een lekker aanstekelijk nummer en de lalalala's doen het goed, maar het is echter een voorbereiding op wat komen gaat.
Je komt nu bij de drie beste nummers van het album. De gitaren op Don't sit down zijn heerlijk en de 'uitbarsting' op het refrein klopt en klinkt erg lekker. Library Pictures is het beste nummer van de plaat. Even waan je je weer terug naar 2006. De heerlijke drums op het begin en dan de gitaren die me echt weer laten bewegen. Het heeft zeker wat weg van het eerste album, maar toch past het perfect op deze plaat. Ook de overgang naar all my own stunts klinkt erg lekker, het gepraat en dan die korte "test" van de gitaar. De eerste 20 seconden zijn ook de beste van dit nummer. Voor de rest blijft het een lekker nummer.

Daarna gaat de rust er weer wat in. Met een aanstekelijk basloopje wordt Reckless Serenade ingezet. Het toepasselijke rustmoment op het goede moment en door de goede zang valt dit nummer best goed. Om vervolgens over te gaan naar Piledriver Waltz. Weer een mooi voorbeeld van een nummer dat in "de nieuwe stijl" is, maar me toch wel aansteekt. Het is gewoon een beetje wennen. Maar dat was Humbug ook.

Hierna gaat het echter mis met de plaat. In plaats dat de plaat nog een lekkere uitschieter bevat, of nog iets speciaals wordt gedaan gaat de band weer terug naar nummer 1, 2 en 4. En herhaalt het truckje nog eens. Op zich niks mis mee, maar wel als het te rustig wordt. Ik hoor bijna geen verschil tussen de nummers, en het kabbelt mij allemaal wat te makkelijk voort. Zeer jammerlijk einde voor toch best een tof album.

Een topper zal dit album nooit worden, maar slecht is het ook zeker niet. Alhoewel met Library Pictures weer een juweeltje is afgeleverd. Echter had ik op meer juweeltjes gehoopt, zoals op hun eerdere albums. 3,5*
Dit is nu net wat ik ervan vond als ik het album een 3-tal keer gehoord had. Doe jezelf een plezier en luister er nog een een vijftal keer naar en je zal het al veel beter vinden.

avatar van stoepkrijt
3,5
RvS_009 schreef:
Ik vind de laatste 3 tracks ook de 3 slechtste. Ze lijken best op elkaar en brengen nergens echt spanning.

Dat ben ik niet met je eens. In welk opzicht lijken ze dan op elkaar?

Love Is A Laserquest is een rustig, dromerig liefdesliedje wat vrij onopvallend voorbijkruipt, maar Suck It and See is toch heel wat anders. Veel energierijker en veel vrolijker. Vanaf het begin merk je al dat er veel meer pit in zit. That's Where You're Wrong heeft dat ook. In dat opzicht lijken die laatste 2 nummers wat op elkaar, maar dan nog vind ik dat het allebei vlotte, makkelijk in het gehoor liggende nummers zijn die zich makkelijk van elkaar weten te onderscheiden door de melodielijnen.

Je merkt vast wel dat dit niet mijn minst favoriete nummers zijn

ThereThere
Volwassen geluid met flarden Richard Hawley (niet zo vreemd, want bewonderd door A Turner)! Mooi en evenwichtig album geworden, waar zelfs "brick by brick" -aanvankelijk een vervelend nr- het prima op doet.

Roelant
tgc_9012 schreef:
Dit is nu net wat ik ervan vond als ik het album een 3-tal keer gehoord had. Doe jezelf een plezier en luister er nog een een vijftal keer naar en je zal het al veel beter vinden.


Ik ken het! Vooral met Love is a laserquest heb ik het nu na een keer of 20 luisteren nog steeds. Denk ik aan de titel dan krijg ik nog steeds niets in mijn hoofd. Maar Suck it and See ben ik zeker positiever gaan waarderen en That's Where You're Wrong is voor mij een van de betere platen van dit album!

UnknownPleasure
De mensen die zeggen dat dit album steeds beter wordt hebben in mijn ogen helemaal gelijk. Dit komt omdat het album een vrij vlakke kwaliteitslijn heeft, plus er zitten niet echt uitschieters tussen ( ook nummers individueel blijven vrij vlak).

Zo lijkt het allemaal vrij saai te zijn, maar de nogal vlakke lijn is toch best hoog; Het zijn allemaal nummers van kwaliteit.
Ik denk ook dat ik in het begin teleurgesteld was, omdat ik het altijd heel op prijs stel als een band iets totaal anders doet dan wat ze daarvoor hebben gedaan, of in perspectief met de muziekwereld en het moet me uiteraard ook raken. Er zit veel potentie in de groep maar het is me allemaal iets te netjes, ze mogen wel wat meer gedurfde en meer eigenzinnige muziek gaan maken wat mij betreft ; daar zijn ze immers bekend mee geworden, en hoe!

nicoot
De inspiratie voor de baslijn in Reckless Serenades is afkomstig van Evil van Interpol, neem ik aan?

5,0
Omdat je dit album echt een paar keer moet luisteren om het op je in te laten werken, heb ik het gevoel dat dit een zwaar ongewaardeerde plaat gaat worden....

Maar ik vind het werkelijk een meesterwerk!!!!!!! Wat een geniale plaat!!!!!
Superlatieven schieten te kort......

avatar van hallo!
4,0
nicoot schreef:
De inspiratie voor de baslijn in Reckless Serenades is afkomstig van Evil van Interpol, neem ik aan?

Ik moet ook altijd aan dat nummer denken bij het begin van Reckless Serenade.

Volg ze al van het begin en ik vind dat deze mannen uit Sheffield blijven groeien. Songs zijn veel afgewerkter enzo. echt goei album! Veel beter vooruitgang dan bv bloc party deed met hun vreselijke derde plaat

avatar van Marsvin
5,0
De eerste seconden van TWYW doen me denken aan het liedje van de serie 'Friends'.

avatar van Zoute Popcorn
Marsvin schreef:
De eerste seconden van TWYW doen me denken aan het liedje van de serie 'Friends'.
Ergens hoor ik wel een overeenkomst ja

avatar van Sandow
2,5
edwin_oberje schreef:
Omdat je dit album echt een paar keer moet luisteren om het op je in te laten werken, heb ik het gevoel dat dit een zwaar ongewaardeerde plaat gaat worden....

Maar ik vind het werkelijk een meesterwerk!!!!!!! Wat een geniale plaat!!!!!
Superlatieven schieten te kort......


Ach ja, dat is natuurlijk subjectief. Bij mij blijft deze plaat ook na de zoveelste keer bedroevend saai, op enkele uitschieters na. Ik vind dat de bas ook dikwijls heel lelijk klinkt, hoewel de baslijnen dikwijls nog het leukste aan de hele song zijn.

nicoot
Er zijn niet veel indie/alternative rockbandjes die tegenwoordig nog vier albums na elkaar maken met een stemgemiddelde dat (hier dan toch) hoger ligt dan 3,80/3,90. Alleen daarvoor al mijn respect. Ik ben ze na Favourite Worst Nightmare (mijn favoriete plaat van hen) wat uit het oog verloren. Humbug wel nog gekocht, maar niet zo vaak beluisterd en zelfs nooit op het einde geraakt (muzieksmaak is sindsdien wat opgeschoven naar nieuwe horizonten). Maar FWN blijf ik een absolute topplaat vinden. Elke song daarop is er knal op. Ongetwijfeld ga ik deze hier ook weer aanschaffen en beluisteren onder het motto "headphones on, world off". Ook al kan je alles streamen op hun site. Ik heb graag complete verzamelingen

avatar van The Eraser
Allemaal oerdegelijke songs, maar geen enkele keer verbazen de Arctic Monkeys mij hier. Teveel nummers blijven in midtempo steken. Volgens mij kunnen de aapjes zoveel meer dan dit, ik hoop dat ze op hun volgende plaat wat meer lef tonen want talent hebben ze zeker genoeg. Dat bewijst ook mijn score van een 4. Ondanks mijn kritiek staat er geen enkele slechte song op het album.

avatar van midnight boom
3,5
Suck it and See, een toepasselijke titel als je de inhoud van het 4de Arctic Monkeys album beluisterd. Na een woestijnrock plaat komen de vier jongens met een album dat vol staat met rustige luisterliedjes en een paar Rockers. Een nieuwe Arctic Monkeys stijl dus. Een zomerse en melodieuzere dan voorheen.

Het album opent net iets te sloom met She Tunderstorm's. Waar 'The view from the afternoon', 'Brianstorm' en 'My Propeller' er lekker in gingen, gaat She Tunderstorm's er wat moeizaam in. Ook Black Treale gaat op hetzelfde tempo door (hoewel dit wel een mooi popliedje is). Maar vanaf Brick by Brick komt de plaat helemaal los. De catchy single blijft heel fijn. Dan komt het beste popliedje van het album: 'The hellcat Spangled shalalala'. Heel fijn zomers liedje met een catchy refrein dat het goed gaat doen op festivals. Maar dan lijken er opeens drie verdwaalde Humbug-liedjes staan er op Suck it and See: Library Pictures en tweede single Don't Sit Down (Cause I've moved your chair) & All my own stunts. Dit zijn in mijn ogen ook de hoogtepunten van Suck it and See. De 'Josh Homme Sfeer' klinkt nog goed door en dit is heel plezierig.
Dan zakt Suck it and See erg in. We krijgen vijf rustige luisterliedjes waarvan er drie aardig en de twee matig zijn. De Arcitc Monkeys versie van Piledriver Waltz is veel minder goed dan de intieme van Alex Turner (Submarine). Love is a laserquest is nietszeggend en That's Where you're wrong is niet een spetterende afsuiter. Wel moet ik zeggen dat de nummers groeien, naarmate je ze meer hoort. Na een luisterbeurt of tien ben ik ze beter gaan waarderen. Maar ze blijven niet geweldig. Zeker niet voor de mensen die de fantastische Alex Turner soundtrack 'Submarine' hebben gehoort.

Wat ik erg knap en goed aan de Monkeys vind is dat ze zich steeds blijven vernieuwen. Dit maakt elk Arctic Monkeys album weer een belevenis. Het kwartet blijft niet in een soort stijl hangen en dat pleit in hun voordeel.

Suck it and See is geen slecht album, maar ook zeker niet het beste Arctic Monkeys album. Sterker nog het minste Arcitc Monkeys album. Maar ja... we hebben natuurlijk wel te maken met Alex Turner en de Arctic Monkeys, op dit slechtste album van de monkeys staan genoeg zeer genietbare momenten, en die maken het toch een goed album.

van: http://daanmuziek.blogspot....

avatar van rien
3,0
Door Humbug en de solo EP van Alex Turner had ik echt behoorlijke verwachtingen van dit album. Maar helaas kon ik niet echt het gevoel en de kriebels terugvinden die ik voorgaande werk voelde.
Goede nummers hoor en er zullen vast een paar groeiers opstaan, maar niet veel blijft er steken. Het is mij iets te radiovriendelijk allemaal. Wel is het kwalitief in orde, maar ik had het niet erg gevonden als Josh Homme zich met de hele cd bemoeid had ipv alleen All my own stunts.

avatar van musicman13
5,0
nme geeft dit geweldige album een 9! Toch wel verdiend vind ik het album went gewoon erg.

avatar van AOVV
3,0
Mijn eerste indruk is dat het het album heel wat rustiger is, trager. Tekstueel moet ik het nog bekijken, want de teksten van Alex Turner vind ik altijd zeer de moeite. Ik hoor ook een zekere nostalgie in de liedjes, en dat zou op den duur wel kunnen zorgen voor een warme sfeer, die bovendien blijft hangen. 'Piledriver Waltz' hoor ik nu bijvoorbeeld voor de eerste keer, en dat vind ik meteen een geweldig nummer.

4,5
heerlijk album met fijne riffs en de geweldige stem van Alex Turner!

5,0
Het donkere humbug met het speelse FWN, samengevoegd met melodieën van the last shadow puppets, vormen samen een heel zomerse groeiplaat. De arctic monkeys zijn terug van nooit weggeweest. 4.5*
( Ik vindt 3.79* veel te weinnig voor dit album)

avatar van stef212
Bijna elk nummer is nu gevallen. Wat een heerlijk album! De opening is ook echt weergaloos met 'She's Thunderstorms' en het briljante 'Black Treacle'.
En even een bloemlezing uit de lyrics van 'The Hellcat Spangled Shalalala' (waarschijnlijk al eerder gepost, maar kom):

"I took the batteries out my mysticism and put 'em in my thinking cab"

Veel beter zal het toch niet meer worden, denk ik dan.

avatar van Bert Wasbeer
4,0
Voorlopig 3*. De melodielijnen zijn mooi en het songschrijverschap van Turner blijft verbazingwekkend knap. Het album is ook zeker niet slecht maar ik vind het wel heel erg degelijk. Mijn voorkeur gaat vooralsnog toch wel uit naar de jonge Turner die lekker afgaf op zijn leeftijdsgenootjes en zoveel mogelijk woorden in een zin probeerde te stoppen zonder adem te halen. Zodra hij nu gaat croonen/zingen en steeds afstandelijker en lyrischer schrijft vind ik het wel goed maar toch ook een stuk minder interessant. Zo'n nummer als suck it and see (of Piledriver waltz), die samenzang klinkt toch tenenkrommend braaf voor een jongen die 5 jaar terug nog afgaf op al die vampires om hem heen? Zo volwassen, zo beleefd, zeg maar. Ik kan al met al niet de enige zijn die liever de lijn van het voorgaande album verder uitgewerkt had gezien.

Kortom: dit album is mooi maar niet urgent en het had ook kunnen wachten tot Turners penopauze wat mij betreft.

avatar van Apieknar
Eerste luisterbeurt achter de rug en meteen een goeie indruk. Betere eerste indruk dan bij Humbug. Die vond ik nogal tegenvallen bij de eerste luisterbeurt. Ben benieuwd wat ik er van vind na meerdere luisterbeurten. Humbug was in ieder geval voor mij een groeier.

avatar van Lexicon Devil
Nu al lager dan Humbug. De nieuwigheidsstemmers daar zelfs nog bij opgetelt....
Belooft niet veel goed. Eigenlijk is het duidelijk dat ook deze band nooit meer beter wordt dan hun eerste plaat.

avatar van JVT
5,0
JVT
Lexicon Devil schreef:
Nu al lager dan Humbug. De nieuwigheidsstemmers daar zelfs nog bij opgetelt....
Belooft niet veel goed. Eigenlijk is het duidelijk dat ook deze band nooit meer beter wordt dan hun eerste plaat.


ze moeten gewoon nog eens een plaat maken in de stijl van hun debuut, weet zeker dat velen daar op zitten te wachten!!

avatar van My Addiction
3,5
Deze plaat vind ik zowat een mengeling tussen favourite worst nightmare, het pop/rock, en humbug, meer alternative/rock. Spreekt me meteen aan na de eerste luisterbeurt, en ik heb zin om hem nog eens op te zetten. Deze muziek is veel dynamischer, veel diverser, veel volwassener dan hun debuut en ik ben blij dat ze de stap gezet hebben en iets anders gedaan hebben. 4 CD's van hetzelfde zou een teleurstelling geweest zijn. Ook vind ik Alex Turner tekstueel erg verbeterd! Vaak prachtige zinnen om een idee voor te stellen. Bv. Reckless Serenade: 'Those twinkling vixens. With their shining spiral eyes. Their hypnosis goes unnoticed. When she's walking by.' Vrij vertaald: Die twinkelende feeksen met hun schitterende spiraalvormige ogen, hun hypnose blijft onopgemerkt wanneer zij voorbijwandelt. Prachtige zin om uit te drukken hoe knap een andere dame is tegenover de rest. Ook vaak heel poëtisch: 'When she laughs the heavens hum a stun gun lullaby.' Vrij vertaald: Wanneer ze lacht neuriet de hemel een verdovingsgeweer slaaplied.
Dit is een tekstuele evolutie die ik alleen maar kan toejuichen, prachtig!

Choo Choo
Hoe vaker ik dit album luister, hoe mooier ik hem ga vinden. Staat eigenlijk geen enkele misser op dit album. En nee, het is niet hetzelfde als hun eerste twee albums die voor mij echt in de buitencategorie vallen. Het is een andere stijl, maar wel een stijl die me ook bevalt, het heeft alleen iets meer tijd nodig.

Don't Sit Down... en Library Pictures zijn vooralsnog wel de uitschieters, waarschijnlijk omdat deze toch het meest in de buurt komen van de stijl van het eerdere werk.

De rest luistert ook heerlijk weg. Black Treacle, Piledriver Waltz en That's Where You're Wrong zijn stuk voor stuk prachtplaten.

avatar van Gründafjørdøhur
3,5
Ik hoorde vanmiddag op de radio dat deze plaat maar moeilijk in de Amerikaanse schappen verschijnen. Dat de titel een probleem is daar

avatar van blur8
4,5
In de afspeelijst van m'n Ipod heb ik kleine wijziging gemaakt in de track-volgorde met grote gevolgen.
Nr 4 en 9 heb ik omgedraaid. The Hellcat & Piledriver Waltz van plaats gewisseld dus.
Het gevolg is een opwaardering van het gehele album, waarin veel meer dynamiek komt..
Brick by Brick & Hellcat en Piledriver & Reckless hebben een gelijke klankkleur.
Door ze uit elkaar te halen komt er meer afwisseling in het album.
Door met Piledriver gas terug te nemen, vóór Don't Sit Down & Library Pictures,
knallen die 2 songs er strakker in.
The Hellcat naar achter in het album, maakt dat daar meer pit in komt.
De laatste 3 songs vallen daardoor ook meer op z'n plaats.

avatar van Gründafjørdøhur
3,5
Lexicon Devil schreef:
Nu al lager dan Humbug. De nieuwigheidsstemmers daar zelfs nog bij opgetelt....
Belooft niet veel goed. Eigenlijk is het duidelijk dat ook deze band nooit meer beter wordt dan hun eerste plaat.


Volgens mij begon Humbug destijds nog veel lager

Gast
geplaatst: vandaag om 21:36 uur

geplaatst: vandaag om 21:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.