Vaak uitgeroepen tot de "slechtste" van de band. Ik vind hem zo slecht nog niet.
Het mist de typische sfeer die de voorgangers the Doors en Strange days hadden, dat mystieke maar er staan toch zeker wel goede nummers op. (Vooral de dvd met de tv show, waar ze meerdere nummers van dit album spelen (ben even de naam kwijt) vind ik erg leuk om op te zetten.)
Waar ik in mijn andere post (strange days review) nog melde dat The Doors zowat de enige band is waar bij mij persoonlijk zowat alle nummers wel goed liggen, staan op deze plaat toch wel een paar nummers op die ik niet zo sterk vind .Do It, Easy ride.,Running blue...het mist de magie.Maar slecht, dat niet.
Daar tegenover vind ik het titelnummer geniaal , vooral het gedeelte waar de snelheid veranderd (catacombs, nurcery bones ,winter woman---etc. En dan los gaan aan het einde van dat stukje. Heerlijk)
Touch me is mijn vrouw haar Doors favoriet - maar niet zo zeer het mijne. Het nummer dan, begrijp me niet verkeerd
Tell all the people klinkt goed en vooral Wishful is ook weer zo'n prachtig nummer juist mede door de rokerige stem van Morrison. Anders dan mijn boven buurman beweerd deel ik zijn mening niet. Ik vind de stem van Morrison echt een van de betere in het muziek land. Lekker doorrookt, dan weer ingetogen en dan weer schreeuwende uithalen. Ik vind het heerlijk.
no offense WoNa.
Al met al niet het album wat ik als eerste uit de kast haal, maar als ik in de stemming ben voor een avondje the Doors beland die ergens op de avond toch op de speler.
3,5 sterren - the Doors blijven zelfs in een mindere plaat goed.