The Stone Roses - The Stone Roses (1989)

En wat te denken van the Happy Mondays, Primal Scream etc. In hetzelfde vaarwater. Die hele scene toen was vernieuwend, niet zozeer één specifieke band. Denk dat the Roses vooral een wat grotere relevantie toevertrouwd kregen omdat ze er al na twee albums de brui aan gaven.

Ook ontdekt in 1989, via de single She Bangs The Drums, wat een straight indie pop nummer is, los van de overige nummers die in een psychedelica saus zijn gegoten.

Voor mij is deze 'tijdeloos' gezien er amper 1 zwak nummer te vinden is, OK Elizabeth My Dear is een zeer korte hulde aan Simon & Garfunkel, en Shoot You Down is wel het minste nummer van het album.

Maar al van bij de intro van I Wanna Be Adored weet ik al waar we naartoe gaan, en waar het 48 minuten later zal stoppen... dus een 'classic'

Album dat geboekstaafd staat als een klassieker in de muziekgeschiedenis. Ik hoor een bij wijlen fijn album met leuke arrangementen en een aantal goede tot zeer goede songs (Made of Stone is het prijspaard). Echter het topalbum hoor ik hier vooralsnog niet in helaas. Ik ben wel benieuwd waarom nu net dit album er voor anderen zo bovenuit steekt.

Kende al een paar nummers van The Stone Roses, en vandaag besloten het album maar eens te luisteren. Mijn conclusie is dat dit een zeer goed album is met bijna geen missers, alleen Don't Stop en Fools Gold (in mindere mate) vallen uit de toon. Mijn favoriete liedjes zijn I Wanna Be Adored, She Bangs the Drums, Waterfall, Made of Stone en I Am the Resurrection (met een geweldige outro overigens). Ik geef 4,5 sterren.

Gewoon insane hoe letterlijk elk refrein, elke strofe, elke zanglijn, elk brugje, elk instrumentaal stuk, elke... gewoon zo retecatchy in elkaar zit. En dat in de vorm van een perfecte samensmelting tussen de eerste en tweede summer of love. Wat een tour de force blijft dit

Interessante video over het maken van dit album, met fragmenten uit een groter interview met producer John Leckie.