Beach House - Bloom (2012)

oftewel is het verschil niet zo groot maar is het verrassingseffect weg en ook de liefde. ik heb dat jammergenoeg wel vaker bij artiesten waar ik ooit lyrisch over was.

Grappig. Want Teen Dream heeft bij mij nooit aan kunnen slaan. En Bloom wel. In de vinylbak kwam ik Bloom tegen. Kende toen alleen Myth eigenlijk. De verkoper noemde het één van de beste platen van het jaar. Meegenomen en na een paar weken moet ik de verkoper gelijk geven. Sowieso top 3 in mijn jaarlijst.

Sindskort ook weer Teen Dream geprobeerd. Ik kan hem beter waarderen dan voorheen, maar beter dan Bloom gaat die voor mij nooit worden.

irene live (paradiso 19-11-12)

Heb hen vorig weekend in Keulen aan het werk gezien. Heerlijk gewoon.

Ongelooflijk, wat was dat een vet concert! Sindsdien staat de plaat weer op repeat, wat een heerlijke sound hebben ze toch. Ik verhoog m met een halfje.

Wat een heerlijkheid dit album

Zoals zovelen leerde ik Beach House kennen dankzij de plaat Teen Dream. Dit jaar verscheen opvolger Bloom en in het begin ervaarde ik dit album als vrij taai. Veel nummers wilden nog niet echt landen in mijn hoofd en ik had ook het gevoel dat veel nummers op elkaar leken. Misschien was het allemaal wel wat minder pakkend dan Teen Dream dat sowieso wat beter te behappen valt.

Vaak werkt het om zo'n plaat een tijdje te negeren en het vervolgens een herkansing te gunnen. De herkansing werkte wonderlijk genoeg wel en zo kan ik concluderen dat Bloom een betere plaat is dan Teen Dream, al gaat het hier om details. Teen Dream is vrij recht voor zijn raap terwijl veel nummers van Bloom gewoon net wat slimmer in elkaar zitten; daardoor moet je wat meer moeite voor doen om het te begrijpen, maar het is het meer dan waard!

De nummers waar ik het meest van geniet zijn opener Myth - vooral als de gitaarpartij binnenvalt - en het heerlijk golvende On The Sea.

Dat hidden track Wherever You Go zo irritant verstopt zit na Irene is dan weer een beetje jammer.

New Year, wat een genot dat nummer zeg.

Aangeschaft om en op basis van alleen Myth, wat ik een prachtnummer vond en vind. De rest gaat nu echter nog volledig aan me voorbij. Voorlopig weer de laatste keer dat ik een impulsaankoop doe, vrees ik. Wat een saaiheid, zeg. Ik wijd er nog wel een hoop luisterbeurten aan, maar voorlopig ben ik redelijk teleurgesteld. 3* als middelen tussen Myth en saai.

Alhoewel ik het een miserabel slecht album vind, toch mijn verbaasde complimenten dat het 3es is geworden in de top 100 van afgelopen jaar. Smaken verschillen..

Het twee jaar geleden verschenen "Teen dream" heb ik destijds grijsgedraaid en vind ik nog altijd een schitterend droompopalbum. Ik keek dan ook reikhalzend uit naar opvolger "Bloom". De plaat wist me echter niet gelijk te overtuigen en in eerste instantie had ik de plaat ter zijde geschoven omdat ik het "meer van hetzelfde" vond. Maar toen ik het album wat later toch weer eens opzette, begon het kwartje toch te vallen. Want wat de vorige plaat zo goed maakte, is op "Bloom" ook ruimschoots aanwezig: hemelse zang van Victoria Legrand, schitterende composities, harmonieuze refreinen. Kortom, droompop in optima forma! Inmiddels heeft deze cd er hier ook alweer een fors aantal draaibeurten opzitten en geniet ik er met volle teugen van. Met name Troublemaker, Wild en de fraaie afsluiter Irene springen er voor mij uit.

ondertussen 'bloom' al opgewaardeerd. de melodie in 'new year': ojaaa

eens. Myth, New Year en Wishes zijn mooie nummers maar het slaapverwekkende geneurie en dromerige gitaargeluid zijn niet mijn ding.

16 juli in Tivoli

Wat is het toch heerlijk wegdromen op de muziek van Beach House. Die dromerige sfeer is echt fantastisch.

Dit album nu eindelijk aangeschaft. Maar ja, wat wil je als dit voor mij beste album van 2012 voor slechts € 8,00 te koop lag in de 2e hands CD bak bij Concerto in Amsterdam. Toch wel blij dat mensen dit album achteraf een miskoop vinden en van de hand doen. Ik wil hem wel voor dat zachte prijsje. , want ja € 18,49 voor een nieuwe CD vind ik nog steeds veel te duur.

Wat is 18,49 dan ook voor een kut prijs
Dat ding moet 14,99 kosten Dat betekent in dit geval dat er 7,20 winst op wordt(dan is de btw er al af) gemaakt en dat zijn geen prijzen meer van deze tijd... Afijn, mooie aankoop; prachtplaat

Je hoeft niet bij de sponsors van MuMe te kopen hoor
Dit album kost al tijden €7,99 incl. verzending op cdwow.nl

Ik ben er bij!

Ik heb Beach House leren kennen via een CD genaamd 'DreamPop' bij het tijdschrift Mojo en 1 vande internet-radiozender van SomaFM.

Vind het specifieke geluid dat deze 2 produceren erg mooi en kocht later ook het album Devotion.
En pas dit voorjaar het album Bloom nu eindelijk gekocht. Het was het wachten waard.
Ik kijk niet zo nauw of deze nu net een tikkie beter/mooier/minder/anders is dan de vorige ofzo.
De muziek is prima, doet mij een beetje denken aan 80's synthpop met een psychedelica twist.
Een prima melancholische dromerige galmende sfeer.

Hmmmaar... ik heb wat Live werk gezien op YT en ik ben van mening dat het zomaar kan zijn dat het stemgeluid van zangeres Victoria Legrand bij enkele concerten (afhankelijk van sfeer / soort podia) op een gegeven moment een beetje vermoeiend en/of vervelend gaat klinken.
Op album kan alles prima zijn maar Live is toch anders, zie o.a. Lana Del Rey of London Grammar.

Ik heb Beach House twee jaar terug in Paradiso gezien en het was geweldig concert. Live absoluut de moeite waard

Briljante live-act, je wordt er door de perfecte sfeerzetting in meegesleurd, althans ik wel de afgelopen 6 jaar.

En wie beoordeelt nu live-kwaliteiten op basis van Youtube filmpjes? Zelfs als je een band een paar jaar niet gezien hebt kan er een hoop veranderd zijn, The war on drugs was een 3 a 4 jaar geleden ook nog een karige live-band, zie wat er nu staat.

Ik zag ze vorig jaar in Tivoli en dat concert werd grotendeels verpest door het extreem harde volume. Ik heb van die gele dingen in mn oor moeten proppen om gehoorbeschadiging te voorkomen. Het klonk overigens wel goed. De zang was ook prima!

"Irene" is heel mooi, "Wherever You Go" net zo goed, maar weet iemand waar die vijf minuten stilte op slaat?

Op niets.

Gevalletje hidden track. Dan zit er zo'n stilte tussen. Was vroeger misschien interessant. Maar nu (bijna) iedereen digitaal luistert is het niet echt geheim meer

Dat Irene bij de statistieken niet gewoon keihard bovenaan staat...
Heb ze dinsdag live gezien en het was met Irene als afsluiter één van de beste concertafsluiters die ik ooit heb mogen meemaken. Wat een intensiteit.

Die kut-hidden track hé

Zonder die hidden track zou ik Irene waarschijnlijk 2x zo vaak hebben afgespeeld. Nu kap ik Bloom vaak al On the Sea af omdat ik geen zin in die stilte of dat ik handmatig door moet spoelen.

Willen jullie geloven dat ik mezelf ooit had wijsgemaakt dat Beach House 'niets voor mij' was? De laatste weken ben ik van het tegendeel overtuigd geraakt. Men is nu eenmaal nooit te oud om het licht te zien!

Het is aangenaam vertoeven op de dromerige wolken die Beach House voor ons spint. Zeg nu zelf, even kunnen ontsnappen aan het aardse is als heilzame opium voor de ziel. Bloom brengt deze opium in diverse gedaanten tot ons.

Myth is de knieval voor een immer onaantasbaar verleden, ook al zijn we een product van wat ooit was. The Hours nodigt ons uit tot duiken in de waterlanders van die ene. Wishes kijk reikhalzend uit naar de ultieme bevrediging...

Tot u spreekt een bekeerling. Hopelijk is het nog niet te laat om tot de orde der strandhuizers toe te treden.