menu

Depeche Mode - Violator (1990)

mijn stem
4,09 (884)
884 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Electronic
Label: Mute

  1. World in My Eyes (4:26)
  2. Sweetest Perfection (4:43)
  3. Personal Jesus (4:56)
  4. Halo (4:30)
  5. Waiting for the Night (6:07)
  6. Enjoy the Silence (6:12)
  7. Policy of Truth (4:55)
  8. Blue Dress (5:41)
  9. Clean (5:32)
  10. Enjoy the Silence [Single Version] * (4:17)
  11. Enjoy the Silence [Ecstatic Dub] * (5:54)
  12. Enjoy the Silence [Ecstatic Dub - Edit] * (5:45)
  13. Sibeling [Single Version] * (3:13)
  14. Enjoy the Silence [Bass Line] * (7:42)
  15. Enjoy the Silence [Harmonium] * (2:42)
  16. Enjoy the Silence [Ricki Tik Tik Mix] * (5:28)
  17. Memphisto [Single Version] * (4:01)
toon 8 bonustracks
totale tijdsduur: 47:02 (1:26:04)
zoeken in:
avatar van Jan Wessels
5,0
Ik heb nog wat oude Oor's uit de jaren '80 liggen. Achteraf is het wel glimlachen om de interviews met de toen nog jonge jochies van the Cure, U2 et cetera. Veel Sturm und Drang gepaard aan soms wel heel veel (overmatig) zelfvertrouwen. Ook de foto's waarop iedereen meestal nogal moeilijk kijkt zijn mooie tijdsdocumenten.
Oor was indertijd inderdaad niet echt een fan van Depeche Mode. Wat me niet weerhield om Violator aan te schaffen na dat ik Personal Jesus en vooral Enjoy the Silence had gehoord. Oor was toen toch wel veel gericht op vooral Amerikaanse muziek. Neil Young bijvoorbeeld. En als ik toen ergens een hekel aan had..

avatar van pureshores
Heb Clean de laatste dagen weer veel op repeat, doordringend zwaarmoedig nummer maar wel ontzettend sterke eindtrack. Album klinkt ook weinig gedateerd merk ik weer

avatar van west
4,5
Sinds kort uit op geremasterd 180 gram Vinyl en het gaat snel. Zag dat er online soms nog aan te komen was. Ben benieuwd hoe dit geweldige album zo klinkt.

avatar van lennon
5,0
west schreef:
Sinds kort uit op geremasterd 180 gram Vinyl en het gaat snel. Zag dat er online soms nog aan te komen was. Ben benieuwd hoe dit geweldige album zo klinkt.


Gisteren toevallig aangeschaft, net als Faith and devotion en Masses, kan ik bevestigen dat deze ook erg mooi is uitgevoerd en erg goed klinkt!

Voor dat geld kan je of een oude persing aanschaffen, of deze nieuwe.. Ik weet t wel

avatar van west
4,5
Ik kreeg 'm straks binnen en hij klinkt wel errug lekker zeg!!! Inderdaad:
Waaaaaaaaanzinnige remaster voor vinyl en pressing on 180 gram. Eén van de beste 'stukjes' geluidskwaliteit die ik heb.

avatar van haythijs
De vinyl uitvoering ken ik niet, ikzelf heb de sacd uitvoering van een jaartje of 10(?) terug. In 5.1 klinkt deze mastering ook heerlijk. Prachtig album!

avatar van Niek
Duidelijk niet mijn ding. Die stem vind ik eindeloos saai en die typische instrumentatie kan me ook totaal niet raken. Waiting for the Night was de enige track die indruk raakte.

Robertus
Een aantal maanden geleden heb ik in de uitverkoopbakken goedkoop een aantal DM-albums aangeschaft, te weten:

A Broken Frame
Some Great Reward
Black Celebration
Violator
Songs Of Faith And Devotion

Ben nu bezig met een inhaalslag van deze door mij jarenlang jammerlijk onderschatte en onderbelichte band. Aangezien ik een groot liefhebber ben van bands als The Cure, The Stranglers, Kraftwerk, Joy Divsion, (vroege) Simple Minds en veel andere New Wave acts alsmede synthpop (Tears For Fears, OMD), kan je dit inderdaad een hiaat noemen dat nu opgevuld wordt. En ik kan nu al zeggen dat het voor een muziekliefhebber een heerlijk gevoel is om een band te ontdekken die wel heel snel in je straatje valt, zoals bij deze Britse formatie. Ik ben begonnen met Black Celebration, waarover ik in het bijbehorende topic reeds een lofzang heb gehouden..
Nu de beurt aan Violator (volgorde moest eigenlijk willekeurig, maar een beetje inlezen op MUME heeft me toch snel naar deze laten grijpen).

En ja, ik ben hooked en min of meer omvergeblazen. Wat een sound ten eerste! Ik heb de originele versie op CD, geen remaster, maar dit klinkt werkelijk geweldig. Uit de tijd dat dynamiek nog geen vies woord was en de loudness war nog moest beginnen. Een volle en tegelijkertijd ook transparante productie waar ieder geluidje te horen is en moeiteloos in het geheel past, dat is ten eerste al een grote kunst. Dank aan Flood en Wilder!

Dan de inhoud: World In My Eyes leidt dit album prachtig binnen en is voor mij meteen een klassieker. Overigens kende ik dit nummer van The Cure, een wat obscure opname die uiteindelijk terecht is gekomen op hun verzamelaar van B-kanten en rarties Join The Dots. Geen overdienstelijke cover van Robert Smith, maar het origineel is echt smullen en voelt toch als The Real Thing. Robert Smith DOET hier een bariton, David Gahan IS een bariton, dat is het belangrijkste verschil. Zijn fantastische stem past perfect bij het opzwepende erotisch getinte sfeertje, zet het rode sfeerlicht alvast maar aan!

Opzwepend is ook het sleutelwoord bij Personal Jesus, wat een ritme, wat een drive! Heerlijk nummer, maar nog zeker niet het beste wat dit album te bieden heeft. Wat dit album namelijk ook zo goed maakt, is de opbouw. Elk volgend nummer lijkt het vorige te overtreffen en ook dat vind ik reuzeknap. De climax voor mij ligt namelijk bij de opeenvolgende tracks Enjoy The Silence en Policy Of Truth. Die twee songs achter elkaar is een ware traktatie voor elke muziekliefhebber, vooral ook omdat die songs lekker uitgesponnen zijn en een prachtige spanningsboog hebben. Zo lijkt na de aanval op je genotssensoren Enjoy The Silence (met ook nog dat enigszins vervreemdende en gedurfde coda), de beginnende beat van Policy Of Truth een beetje lullig, totdat die geweldig lick invalt ergens rond de twintig seconden die uiteindelijk de rode draad van dit nummer vormt.

De vergelijking met Black Celebration dient zich hier wel op, want ook dat album heeft voor mij een duidelijke climax met A Question Of Time, Stripped en Here Is The House achter elkaar.

Sweetest Perfection en Blue Dress vind ik de enige iets mindere nummers qua impact, maar zouden op een ander album van een of ander nieuw onbeduidend eighties soundalike bandje klassiekers zijn. De boog kan nu eenmaal niet altijd gespannen zijn, je moet af en toe ook ademhalen....

Ik denk dat ik duidelijk geweest ben en dat het verder niet nodig is om elke song een uitgebreide beschrijving te geven. Dit is een dijk van een album op de grens van absolute perfectie dat iedere oprechte muziekliefhebber in zijn of haar kast moet hebben staan. Ook wint hij nipt van het eveneens prachtige Black Celebration, puur op grond van het gebrek aan missers (BS heeft helaas met Sometimes en Word Full Of Nothing wat niemendalletjes, maar dat is persoonlijk).

Ik geef voorlopig een 4,5. Dit kan nog oplopen naar 5, want het enige wat ik nog niet echt onder de loep heb genomen bij DM dat zijn de lyrics. De muziek is simpelweg zo goed dat de teksten mijn nogal eens ontgaan. Behalve dan bij Clean (ingrijpende afsluiter) en World In My Eyes, respecievelijk drugs en seks.... Daarnaast heb ik nog andere albums van deze band te gaan.

Ik feliciteer mijzelf met deze ontdekking. Amen.


avatar van vigil
5,0
Goed verhaal Robertus! Altijd goed als er weer eens iemand een favoriet van je ontdekt, mijn favoriet van de band is Songs of. Over naar adem happen gesproken, nog duisterder en spannender in mijn oren.

Ook een net rijtje favoriete bands noem je op, dat je OMD noemt vergeeft je fanschap van Joy Division ruimschoots dus ga zo door Ik hoop dat je elke DM plaat zo op deze wijze gaat recenseren

Robertus
Ik hoop dat je elke DM plaat zo op deze wijze gaat recenseren


Thanks Vigil!

Dat is mijn missie. Ik ben die andere albums nu ook aan het beluisteren met als doel ook daarover te schrijven op dit forum. Tot binnenkort dus met een volgend hoofdstuk!

avatar van Castle
4,5
Hele goede recencie Robertus. Zoals Vigil al aangeeft, geniet ook van songs of ... Heel andere sfeer en geluid maar in het hart ook zo mooi, volwassener

avatar van lennon
5,0
Mooi dat je ze alsnog ontdekt! Mooie reis wordt dat.. temper je verwachtingen bij de 1e 2 albums wel een beetje nadat je deze 2 top platen al hebt gehad... die 2 stammen nog uit de huppel periode van de band. Als zijn het geen slechte platen.. wel anders. .

Robertus
Voorlopig ontbreekt Music For The Masses fysiek nog in mijn collectie. Ik heb zo'n voorgevoel dat die voor mij ook wel eens heel goed kon uitvallen, aangezien die tussen de twee topplaten BC en V inzit, maar dat hoeft niet zo te zijn natuurlijk..
Naar Construction Time Again ben ik ook erg benieuwd, het eerste album met Wilder aan boord als ik me niet vergis.

A Broken Frame ben ik nu al een beetje aan het beluisteren en is inderdaad helemaal andere koek. Eerste indruk is vooralsnog niet slecht...wordt vervolgd!

"Songs Of" ken ik overigens niet, is dat een live-album?

avatar van deric raven
4,5
Songs Of Faith And Devotion niet.
Songs Of Faith And Devotion Live wel.
Toch vind ik 101 als live album een stuk sterker.
Music For The Masses zal je waarschijnlijk wel bevallen, persoonlijk vind ik deze het beste.
101 is trouwens afgeleid van de tour die vervolgde op dat album.

avatar van lennon
5,0
Songs of faith is voor mij misschien wel het allerbeste wat ze ooit gemaakt hebben. Lekkere donkere periode met een fantastische tournee!

avatar van deric raven
4,5
Die tour heb ik ook gezien.
Er werd toen nog voor Alan Wilder gezongen. Hij was toen jarig.

Robertus
Ach, complete spraakverwarring van mijn kant. Songs Of Faith And Devotion wordt hier bedoeld..Die staat uiteraard nog op mijn menu! Condemnation en Walking In My Shoes klinken alvast episch, maar alles op zijn tijd..

avatar van orbit
4,5
Gek gevoel dat ik die alweer 22 jaar ken en dat die cd onderhand tot op de draad versleten is, maar die moet je zeker aanschaffen en doe dan gelijk Ultra er maar bij! Het beste van DM heb je nog niet gehad..

avatar van Johnny Marr
5,0
Bonustrack Dangerous is echt een aanrader. Jammer dat die het album niet heeft gehaald.
En volgens mijn boek '1001 albums you must hear before you die' zingt Martin Gore de lead vocals op 'Sweetest Perfection' en 'Blue Dress'. Iemand enig idee of dit klopt? Ik hoor het namelijk niet echt, het was me eigenlijk nog nooit opgevallen.

avatar van lennon
5,0
Dat klopt inderdaad.

Dave en Martin verschillen toch best van stem, maar toen ik net met FM begon haalde ik het verschil er soms ook niet uit.

avatar van Johnny Marr
5,0
Bij Blue Dress hoor ik het nu ook, maar bij Sweetest Perfection is het toch haast onhoorbaar?
Eenzelfde soort iets heb ik bij het album 'War' van U2. Daar zingt The Edge 'Seconds' in, maar je zou toch ook zweren dat het Bono is.

avatar van herman
4,0
Reint schreef:
Ik was dan ook verrast toen ik in een interview met Johnny Marr hem Depeche Mode hoorde noemen als beste band van de jaren 80 (samen met The Smiths en New Order en...?), en ik later las dat Violator en Songs of Faith and Devotion zijn goedkeuring hebben.

Een paar maanden terug heeft hij nog een cover van I Feel You als single uitgebracht, dus hij is wel echt fan ja. Leuke versie trouwens wel, al voegt het niet veel toe aan het origineel.

avatar van dazzler
5,0
Depeche Mode heeft dan ook iets wat de meeste synth-pop bands niet hebben.
Namelijk een roots vibe waardoor je blues, rock en gospel hoort binnensijpelen in hun songs.

Personal Jesus en I Feel You zijn twee songs waarop je DM door modderige wateren hoort ploeteren.

Op zo'n momenten moet een OMD-fan als ik deemoedig mijn meerdere in Depeche Mode erkennen.

avatar van Frenz
En zo zie een groot verschil (als versche fan van DM) tussen Violator en de latere DM, SOFAD en Ultra bezitten meer emotie, meer passie. Violator doet me nog teveel denken aan de poppy DM

Het verschil tussen Enjoy The Silence en I Feel For You vind ik wat dat betreft een goed voorbeeld van de wereld van verschil die ik hoor.

Maar dit alles neemt niet weg dat ik Depeche Mode herijkt heb en ze in het bakje 'approved' terecht gekomen zijn.

avatar van zaaf
4,5
Ik heb gehoord dat ze dat uitgebreid zijn gaan vieren!

avatar van Frenz
Aardig, maar ik verwacht minimaal een persoonlijk bedankje

Frenz? Really, did he approve us? The one and only Frenz?

avatar van orbit
4,5
With his lousy top10?

avatar van BoyOnHeavenHill
4,5
Stephen Thomas Erlewine in de papieren versie van de All Music Guide (tweede editie, 1997): "for the most part Violator is a dull, tedious drag." Toch nog 3 sterren vanwege de incidentele "catchy hooks", met name op de singles. Daarentegen de eerste en laatste zinsnedes van de huidige on-line-recensie van AMG, door Ned Raggett: "In a word, stunning. [...] astounding heights indeed." Vijf sterren. Natuurlijk, zoveel hoofden zoveel zinnen, en er zit ook bijna twintig jaar tussen, een periode die aanleiding kan hebben gegeven tot een kritische herwaardering enzovoorts, maar dit is toch wel een schrijnend verschil.
        Persoonlijk kan ik niet te lang naar Depeche Mode luisteren, daarvoor gaat de stem van Dave Gahan me te gauw tegenstaan, maar muziek, teksten, arrangementen en sfeer op deze plaat zijn zó sterk dat ik Violator toch wel als noodzakelijk in mijn collectie voel. Een perfecte combinatie van synthesizers, drumcomputers en echte (of in ieder geval als echt klinkende) instrumenten, veel prachtige achtergrondgeluidjes die "texture" brengen (vooral in het ontroerende Waiting for the night), de zeer unieke tweede stem van Martin Gore, teksten die altijd wat te melden hebben, en bovenal geen enkele missers bij de negen ijzersterke nummers, dat levert samen een absolute topplaat op. De band als geheel is niet mijn kopje thee, maar dit album is wel boven alle kritiek verheven.

avatar van TEQUILA SUNRISE
4,5
Vanavond weer eens herbeluisterd.
Meesterlijk album, enkel Sweetest Perfection vind ik een wat mindere song, vandaar geen volle mep.

Gast
geplaatst: vandaag om 04:06 uur

geplaatst: vandaag om 04:06 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.