menu

Supertramp - Breakfast in America (1979)

mijn stem
3,95 (593)
593 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: A&M

  1. Gone Hollywood (5:19)
  2. The Logical Song (4:10)
  3. Goodbye Stranger (5:50)
  4. Breakfast in America (2:39)
  5. Oh Darling (4:02)
  6. Take the Long Way Home (5:08)
  7. Lord Is It Mine (4:09)
  8. Just Another Nervous Wreck (4:25)
  9. Casual Conversations (2:58)
  10. Child of Vision (7:28)
  11. The Logical Song [Live at Pavillon de Paris 1979] * (4:06)
  12. Goodbye Stranger [Live at Pavillon de Paris 1979] * (6:11)
  13. Breakfast in America [Live at Wembley 1979] * (3:05)
  14. Oh Darling [Live in Miami 1979] * (4:21)
  15. Take the Long Way Home [Live at Wembley 1979] * (4:48)
  16. Another Man's Woman [Live at Pavillon de Paris 1979] * (7:32)
  17. Even in the Quietest Moments [Live at Pavillon de Paris 1979] * (5:36)
  18. Rudy [Live at Wembley 1979] * (7:29)
  19. Downstream [Live at Pavillon de Paris 1979] * (3:29)
  20. Give a Little Bit [Live at Pavillon de Paris 1979] * (4:03)
  21. From Now On [Live at Wembley 1979] * (6:53)
  22. Child of Vision [Live at Pavillon de Paris 1979] * (7:32)
toon 12 bonustracks
totale tijdsduur: 46:08 (1:51:13)
zoeken in:
avatar van Twinpeaks
4,5
Prachtige uiteenzetting van de beleving van een album,Dazzler.

Ik lees altijd met veel plezier jouw stukken.

Keep Up The Good Work !!!

avatar van dazzler
5,0
Je vat het goed samen, Twinpeaks.

Niets meer dan de persoonlijke "beleving" van een album
en geen muziekwetenschappelijke blootleggen van de intenties van de artiest.

Zelfs al zit ik er hier en daar naast, het album doet met me wat het doet.

avatar van chevy93
4,5
dazzler schreef:
En met het ingetogen Casual Conversations legt het album zijn achilleshiel bloot.
Sommige nummers staan zowel muzikaal als tekstueel een beetje los van de rest van de plaat.
Gelukkig duurt het niet te lang, zodat het mag beschouwd worden als een korte adempauze.
Challenge accepted en je hebt een puik verhaaltje afgeleverd, dazzler, complimenten!

Ik wil nog wel wat zeggen over Casual Conversations. Een nummer dat inderdaad vrij los oogt en een soort adempauze, maar bij nadere beschouwing toch erg neigt naar de Famous Last Words...-praktijken.

You try to make me feel so small
Until there's nothing left at all
Why go on? Just hoping that we'll get along

There's no communication left between us
But is it me or you who's to blame?
There's nothing I can do, yes you're fading out of view
Don't know if I feel joy or pain


Destijds was de strijd dus al bezig tussen Hodgson en Davies. Een interessante strijd waar Davies nog niet van wist wat hij ervan moest denken. Dit nummer is echter het begin van het onontkomelijke einde. De titel van het nummer is des te pijnlijker, omdat ik vermoed dat Davies in de 'alledaagse conversaties' merkte dat er een breuk tussen hem en Hodgson aan het ontstaan was.

Aquila
chevy93 schreef:
Vooruit, het debuut met een volstrekt onbekende Richard Palmer.

De toen volstrekt onbekende Richard Palmer-James bedoel je (hopelijk). Palmer dook later op bij King Crimson en schreef gedurende de hoogtijdagen van die band (1973-1974) de teksten voor Fripp/Wetton c.s.

avatar van musician
5,0
dazzler schreef:
Je vat het goed samen, Twinpeaks.

Niets meer dan de persoonlijke "beleving" van een album
en geen muziekwetenschappelijke blootleggen van de intenties van de artiest.

Zelfs al zit ik er hier en daar naast, het album doet met me wat het doet.


Prima weergegeven ook, mooi stuk.
Vandag het album maar weer eens uit de kast!

avatar van dazzler
5,0
Die insteek van chevy ga ik toch nog eens naast de tekst leggen.

Had ik niet in de gaten dat Casual Conversations inderdaad
het doodbloeden van de relatie tussen Hodgson en Davies in het achterhoofd kan hebben.
Op zich misschien ook wel het gevolg van een uitgekeken geraken op elkaar door al dat touren.
Hebben we toch weer een link met sommige van de andere songs ...

Zo zie je maar weer: meesterwerken laten vele interpretaties toe.
Precies omwille van die vele invalshoeken worden ze op handen gedragen.

avatar van JJ&Joan
4,0
Dit is een bord vol lekkere "petit-fours".

3,5
JJ&Joan schreef:
Dit is een bord vol lekkere "petit-fours".

Dan is Crime of the Century een boord met KAVIAAR

avatar van paulmccuytney
3,5
Enkele weken voordat ik de heren van Supertramp in oktober 1979 live in de Ahoy zag optreden, heb ik dit album aangeschaft. De drie voorgaande albums had ik al, zodat ik tenminste nu goed beslagen ten ijs kwam. Spijt van mijn aankoop heb ik echter nooit gehad. Er staan namelijk enkele pareltjes op, zoals de hits Logical song en het titelnummer, maar ook Take the long way home, Child of vision en Gone Hollywood.
Toch vind ik het niet hun beste album, maar gemiddeld gezien is het van vrij hoogstaande kwaliteit. Het enige wat flauwere albumtrack vind ik Goodbye Stranger, maar dat is persoonlijk.

avatar van uffing
Goh, en dat vind ik toch het beste nummer van deze plaat.

avatar van adri1982
3,5
Ik vind dit nog wel een goed album op zich, maar minder goed dan 'Crime of the Century (de beste)' en 'Even in the quiest moment'.

avatar van adri1982
3,5
uffing schreef:
Goh, en dat vind ik toch het beste nummer van deze plaat.
Voor mij is Take the long way home de beste van het album

3,5
Ik heb heel de plaat weer eens in de auto gedraaid en kom er achter dat mijn waardering te laag was (2.5) ik geef een vol punt erbij, want er staan ook op dit album juweeltjes

avatar van bikkel2
4,5
Een wijs besluit

kistenkuif
Veel te laat van mij de pluim die ze toen eigenlijk ook al verdienden. Vreemde snuiters vond ik het, maar muzikaal van goeie snit en met heel eigen geluid. Zeg ik nu.

Fedde
Beter laat dan ... en: de wijsheid komt met de .... ja, er klinkt een zucht van verlichting in huize Fedde.
Kistenkuif, home at last !

kistenkuif
Ook weer niet overdrijven, geachte Fedde. Supertramp past bij mij in een rijtje van makkelijk beluisterbare bands uit die tijd met toch een knappe eigen sound zoals bijvoorbeeld ook Steely Dan en 10CC. (Thuiskomen bij bands van toen doe ik bij Little Feat en The Kinks).

WPE
Persoonlijk vind ik dit het beste album dat Supertramp gemaakt heeft. En dat heeft niets te maken met de verschillende hits die je op Breakfast tegen komt. Geweldig in een woord, ik draai het album nog regelmatig en blijf het echt heel goed vinden. Supertramp "in the prime of their creativity"...

Fedde
WPE schreef:
Persoonlijk vind ik dit het beste album dat Supertramp gemaakt heeft.

Dat vind ik ook, met de nadruk op persoonlijk, want hier is natuurlijk discussie over. Er is steevast een groep users die dan zegt: dat is Crime of the Century. Mij best, maar hierop staan de beste songs en is de productie stukken beter. Zo is dat.

avatar van DopeLemon
4,5
Geweldige plaat die je goed als geheel kunt luisteren, met goodbye strangers en zeker casual conversations als persoonlijke hoogtepunten.

avatar van GrafGantz
4,0
De serveerster is onlangs 95 jaar geworden, en 'is still going strong':

http://i.imgur.com/NQHbPx8.png

avatar van teus
4,5
GrafGantz schreef:
De serveerster is onlangs 95 jaar geworden, en 'is still going strong':

http://i.imgur.com/NQHbPx8.png

Voor 95 jaar is ze aardig goed opgedroogd
Trouwens wat mij betreft nog steeds een gaaf album,verveelt niet ondanks veel tracks hiervan best (te)veel airplay krijgen
Toch....het Crime Of The Century album blijft mijn favoriete Supertrampwerkstuk
Favoriete track van dit album, Take The Long Way Home

avatar van west
5,0
GrafGantz schreef:
De serveerster is onlangs 95 jaar geworden, en 'is still going strong':

Geweldig!

avatar van Wandelaar
5,0
Een album waarmee ik al bijna 38 jaar vergroeid ben. Het is dan ook niet nodig dit veel vaker dan eenmaal per jaar nog te draaien. De vijfsterrenstatus blijft voor mij onveranderd.

Nu dan toch mijn twee favoriete nummers aangevinkt. En dat zijn: Goodbye Stranger en Take the Long Way Home . Daarmee zeg ik niets ten nadele van de andere tracks. Want bijvoorbeeld Casual Conversations is het prettigst beluisterbare en Child of Vision het meest diepgravende stuk van de plaat. Ook prachtig dus.

Vroeger op elpee, nu op de uitstekende CD-remaster van 2010.

avatar van bikkel2
4,5
Een plaat vol hits, dus wat dat aangaat commercieel hun finest hour.
Inhaalrace, wat dat aangaat.
Een toch niet zozeer afwijkend Supertramp, maar in de toegankelijkheid een stapje voorwaarts.
Ik heb net even wat meer met het donkere Crime Of The Century.
Daar is de band vooral bezig het artistieke verhaal te benadrukken.
Maar kwalitatief kun je niet om dit album heen.

avatar van TEQUILA SUNRISE
4,5
Helemaal eens met bovenstaande van Michel, Crime Of The Century doet me net iets meer.
Dit album is een heerlijke luisterplaat, had het album als 15 -jarige al op vinyl in huis, vrij onlangs de remaster op CD gekocht en die klinkt als een klok

avatar van west
5,0
Ik heb vandaag de LP Picture Disc binnen gekregen. Die ziet er mooi uit zeg en klinkt ook nog eens goed.

avatar van Marco van Lochem
5,0
Het zesde album van de Engelse band Supertramp verscheen op 29 maart 1979. Waar het in 1974 verschenen “CRIME OF THE CENTURY” uitgroeide tot een artistiek hoogtepunt, was “BREAKFAST IN AMERICA” met een verkoop van meer dan 20 miljoen exemplaren, het commerciële hoogtepunt van het 5-tal. In 1977 had Supertramp zijn eerste internationale hit gescoord, toen de van “EVEN IN THE QUIETEST MOMENTS” getrokken single “GIVE A LITTLE BIT” in verschillende landen in de top 10 kwam. Met dat succes in het achterhoofd, ging de band medio 1978 de studio in en kwam er eind van dat jaar uit met 10 nieuwe tracks. Songwriters Rick Davies en Roger Hodgson waren er in geslaagd een prima album bij elkaar te pennen, waarbij de harmonie tussen de verschillende songs ervoor zorgde dat het album als een geheel klinkt. De meer commerciëlere, door Hodgson geschreven songs (lees: singles) “THE LOGICAL SONG”, “TAKE THE LONG WAY HOME” en het titelnummer verschenen in de diverse hitparades, terwijl dat ook gold voor het door Davies geschreven “GOODBYE STRANGER”. De overige 6 tracks zijn als album zijn ook geweldig, zoals de opener “GONE HOLLYWOOD”, waarbij Davies en Hodgson de lead zang delen, “OH DARLING”, waar het typische Supertramp keyboardsound te prominent te horen is en door Davies prachtig gezongen wordt en de schitterende ballade “LORD IS IT MINE”, dat door Hodgson gezongen wordt en die doet dat op een werkelijk prachtige wijze. “JUST ANOTHER NERVOUS WRECK” en “CASUAL CONVERSATIONS” zijn weer Rick Davies songs, de eerste uptempo en uitgroeit tot een lekkere Supertramp rocker en de tweede een klein lief liedje is. Het slotakkoord is voor “CHILD OF VISION”, waar opnieuw het Supertramp keyboard geluid het nummer draagt en in zeven en een halve minuut neemt de band je mee in een boeiende en beklemmende progressieve rocksong van ongekende klasse met een niet te vergeten saxofoonpartij van John Anthony Helliwell. “BREAKFAST IN AMERICA” zorgde voor de grote internationale doorbraak en daar heeft de band niet lang van genoten. Na de tournee van de opvolger “FAMOUS LAST WORDS…” stapte Roger Hodgson uit de band en was het grote succes verdwenen en zou ook niet meer terug komen. Optreden hebben beide partijen nog jarenlang gedaan, Hodgson komt zelfs regelmatig naar Nederland voor concerten, waarbij nog regelmatig veel songs van dit album gespeeld worden…superplaat!!

avatar van west
5,0
Marco van Lochem schreef:
Hodgson komt zelfs regelmatig naar Nederland voor concerten, waarbij nog regelmatig veel songs van dit album gespeeld worden…superplaat!!

Zoals eind juni in Carré, waar hij de halve plaat speelde: al zijn nummers natuurlijk. Hoogtepunten: Child of Vision en een langere versie van Breakfast in America.

avatar van bikkel2
4,5
Blijft een perfect stukje popmuziek wat hier gebracht wordt en beter werd het ook niet meer voor de band en Roger Hodgson solo.
Toegegeven; Brother Were You Bound is een hele waardige plaat, maar heeft niet de status van deze en Crime Of The Century.
Goed dat Hodgson nog memoreert aan dit album.
Ook bijna 40 jaar later is alles nog behoorlijk fris hierop.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:58 uur

geplaatst: vandaag om 16:58 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.