Getypt in
de album top 100 van...:
Lang was Surfer Rosa mijn favoriete Pixies-plaat, maar uiteindelijk ben ik toch gevallen voor de allemansvriend Doolittle, vooral omdat ik vind dat een net iets meer shiny productie ze beter staat dan het rauwe Albini-geluid van dat debuut. Maar was betekent shiny in dit verband, Black Francis/Frank Black staat nog steeds te gillen als een speenvarken terwijl Joey Santiago een gitaarsolo bestaand uit één snerpende noot uit zijn instrument martelt. Als je dit aan 100 mensen op straat lopen rennen er 98 gillend weg, vind één het goed en de laatste wil een sigaret bietsen.
Debaser en Monkey Gone to Heaven zijn natuurlijk de onverwoestbare klassiekers, en mijn favoriete Pixies-nummer ooit staat helemaal aan het einde: Gouge Away. Tussen de rest veel heerlijke pakkende weirdness, zowel muzikaal als tekstueel, met een enorme (There Goes My) gun-factor en hoog verslavingsgehalte, nog steeds.
Aangekruist als favoriet:
1. Gouge Away
2. Wave Of Mutilation
3. Monkey Gone to Heaven