menu

Pink Floyd - The Final Cut (1983)

mijn stem
3,61 (640)
640 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Harvest

  1. The Post War Dream (3:03)
  2. Your Possible Pasts (4:22)
  3. One of the Few (1:22)
  4. When the Tigers Broke Free * (3:16)
  5. The Hero's Return (2:57)
  6. The Gunner's Dream (5:06)
  7. Paranoid Eyes (3:43)
  8. Get Your Filthy Hands Off My Desert (1:16)
  9. The Fletcher Memorial Home (4:12)
  10. Southampton Dock (2:08)
  11. The Final Cut (4:48)
  12. Not Now John (5:02)
  13. Two Suns in the Sunset (5:20)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 43:19 (46:35)
zoeken in:
avatar van Faalhaas
4,5
Hans Brouwer schreef:
(quote)
Het was maar een vraag. Altijd gedacht dat Roger en David vriendjes waren....

Nee je was bijdehand aan het doen.

avatar van Hans Brouwer
4,0
Faalhaas schreef:
Nee je was bijdehand aan het doen.
Ik bijdehand? "The Final Cut" is een goed te pruimen album van Pink Floyd. Het album beluisterend maakt mij niet duidelijk in wat voor gemoedstoestand Gilmour en Waters dit album opnamen...

avatar van De buurman
4,5
Er zijn zat interviews over. Er was weinig interactie. De heren buiten Waters om kwamen ook met niets, zo begreep ik eens. Gilmour speelt een paar goeie partijen, 3 x dezelfde solo, en dat was het dan. Oh ja, hij mocht een liedje zingen.
Toch een geweldige plaat vind ik. Hierna bestond de band niet meer, eigenlijk. Jammer, Gilmour had het prima gedaan als gitarist op The Pros And Cons en Amused To Death. Maar eerst wilde Waters niet meer, en toen wilde Gilmour niet meer. Klaar dan.

avatar van ricardo
4,5
Een album met gemengde gevoelens deze, en de laatste met de traditionele 4 Pink Floyd leden samen. Je houd van dit album of je vind het helemaal niets, een tussenweg is er vaak niet! Ik vind het persoonlijk een kippenvel album, een majestieus album, en een eerbetoon aan alle slachtoffers die de tweede wereldoorlog geeist heeft. Vaak draai ik hem niet niet, maar soms heb ik wel zin in deze, want het blijft gewoon een prachtplaat!

avatar van gaucho
4,0
Destijds ervoer ik dit album als een forse tegenvaller ten opzichte van de reeks voorafgaande PF-platen. Ik ben hem pas met terugwerkende kracht meer gaan waarderen, vooral omdat ik hem ook zie als een verkapte soloplaat van Waters. Diens officiële solodebuut The pros and coms of hitch-hiking klonk als een soort verlengstuk van dit album. Toch vind ik deze aanzienlijk beter, met name ook vanwege de thematiek en Waters' persoonlijke betrokkenheid daarbij. Ik mag de vergelijking eigenlijk niet maken, maar per saldo zou ik dit als zijn beste solo-album hebben ervaren wanneer hij daadwerkelijk onder de naam van Waters zou zijn uitgebracht. Maar dat is natuurlijk puur revisionisme, oftewel het herschrijven van de werkelijkheid.

3,5
AC1
Maar die gitaarsolo's en de sound van de gitaar op The Final Cut, zeg! Ik heb echt de indruk dat Gilmour anders speelt als Waters er bij is. Dat was ook de reden waarom ik aanvankelijk zo teleurgesteld was in zijn eerste solo LP. Zijn gitaarspel is daar veel gewoner, aardser. Er is geen enkel WTF moment. Maar goed, nu dat ik ouder ben kan ik het wel appreciëren.

avatar van bikkel2
4,0
De 1e soloplaat van Gilmour is wat meer bluesrock in het achterhoofd.
Net of Gilmour gewoon even behoefte had aan back to basic.
Op zijn 2e About Face is het juist weer bombastischer.
Maar mee eens, hij pakt hier geweldig uit.

avatar van musician
4,0
The Final Cut is inmiddels ouder (40 jaar) dan de periode die zat tussen WW2 en het verschijnen van The Final Cut (38 jaar).

Dat betekent, dat mensen van mijn leeftijd nu, in 1983 allemaal bewust de oorlog hadden meegemaakt en zich dus ook een voorstelling konden maken bij wat Pink Floyd aan (minimale) muziek en teksten van Roger Waters op de plaat hadden vastgelegd.

Het zou hetzelfde zijn als er nu een band een album over de Falkland oorlog (1982) zou maken. Een oorlog die de mensen van mijn generatie zichzelf ook nog heel goed kunnen herinneren. Net zo goed als het aanschaffen van The Final Cut in 1983.

Vanwege je leeftijd kom je op dergelijke sombere gedachten, het idioom van Waters werkt tegelijkertijd niet erg mee om het tij te keren. De hele computerloze wederopbouw van Nederland vanaf 1945 tot aan The Final Cut duurde korter dan de periode dat The Final Cut werd uitgebracht tot vandaag.

En toch heb ik het gevoel dat 1983 niet eens zo heel erg veel verschilt met 2023. Waters zingt al even over de Falkland oorlog, de poppetjes zijn veranderd maar het leven niet zozeer. Zijn teksten blijven akelig genoeg overeind. Alleen probeert Brezjnev niet meer Afghanistan in te nemen maar Putin wel Oekraïne. Begin nam Beiroet in, Netanyahu probeert het nu met de eliminatie van de Palestijnen.

Bang bang, boom boom. You're dead.

The Final Cut lijkt daarmee haast de juist gekozen titel. Veel beter zou het niet meer worden. Waters had gelijk.

avatar van pmac
4,0
ricardo schreef:
Een album met gemengde gevoelens deze, en de laatste met de traditionele 4 Pink Floyd leden samen. Je houd van dit album of je vind het helemaal niets, een tussenweg is er vaak niet! Ik vind het persoonlijk een kippenvel album, een majestieus album, en een eerbetoon aan alle slachtoffers die de tweede wereldoorlog geeist heeft. Vaak draai ik hem niet niet, maar soms heb ik wel zin in deze, want het blijft gewoon een prachtplaat!


Rick Wright was hier al drie jaar daarvoor ontslagen. Weliswaar deed hij nog mee met de Wall concerten maar officieel was hij toen geen PF member meer.

avatar van Niek
2,5
Ik vind The Wall al matig, net als Amused to Death dus had kunnen verwachten dat dit ook niet mijn kopje thee zou zijn. Dat voortdurend overdreven geëmotioneerde (tenminste, dat moet t zijn denk ik?) gezang, de te snelle wisselingen tussen hard en zacht en gewoonweg weinig boeiende melodieën of iets dergelijks maken hier een lange zit van. Die lelijke cover geeft ook t idee dat ze er zelf weinig moeite in hebben gestoken. Enfin, voor een euro in de kringloop kun je geen miskopen doen .

avatar van Faalhaas
4,5
Niek schreef:
Die lelijke cover geeft ook t idee dat ze er zelf weinig moeite in hebben gestoken.

Waters maakte die lelijke cover in samenwerking met zijn broer. Het bestaat uit de WOII badges van hun overleden vader, als eerbetoon aan een oorlogsslachtoffer die ze nooit gekend hebben. Ik vermoed dat dit wel met de nodige zorg en toewijding is samengesteld.

avatar van Running On Empty
4,0
Faalhaas schreef:
Ik vermoed dat dit wel met de nodige zorg en toewijding is samengesteld.

Ik vermoed dat Niek zelf ook weinig moeite en zorg in echte beluistering van deze plaat heeft gestoken gezien zijn commentaar over ‘wisselingen en melodieën’. Heeft geen idee denk ik, maar ieder zijn mening uiteraard.

avatar van Faalhaas
4,5
Running On Empty schreef:
(quote)

Ik vermoed dat Niek zelf ook weinig moeite en zorg in echte beluistering van deze plaat heeft gestoken gezien zijn commentaar over ‘wisselingen en melodieën’. Heeft geen idee denk ik, maar ieder zijn mening uiteraard.

Daar lijkt het inderdaad op. Ik moet bekennen dat ik dit album ook langere tijd als een mindere heb beschouwd. En daarom links liet liggen. Maar opeens viel het kwartje.

avatar van BlauweVla
4,5
Ik vind de hoes prachtig in al z'n simpelheid. Plaat zelf ook nog steeds formidabel.

avatar van vanwijk
4,5
BlauweVla schreef:
Ik vind de hoes prachtig in al z'n simpelheid. Plaat zelf ook nog steeds formidabel.

Hier sluit ik me graag bij aan, een album dat voor mij, past in het rijtje Atom Heart Mother, Meddle, Dark Side, Wish You Were Here en The Wall.
Maar ieder zijn ding. En inderdaad, als je dit niet pruimt pruim je Waters solo ook niet denk ik. Dit is toch, hoe je het ook wendt of keert, een Waters soloalbum onder de naam van Pink Floyd.

avatar van Niek
2,5
Faalhaas schreef:
(quote)

Waters maakte die lelijke cover in samenwerking met zijn broer. Het bestaat uit de WOII badges van hun overleden vader, als eerbetoon aan een oorlogsslachtoffer die ze nooit gekend hebben. Ik vermoed dat dit wel met de nodige zorg en toewijding is samengesteld.

Ah, interessant, dat wist ik niet. Dat lijkt me wel dan ja.
Running On Empty schreef:
(quote)

Ik vermoed dat Niek zelf ook weinig moeite en zorg in echte beluistering van deze plaat heeft gestoken gezien zijn commentaar over ‘wisselingen en melodieën’. Heeft geen idee denk ik, maar ieder zijn mening uiteraard.
Geen idee van wat ik mooi vind? Ik word er af en toe een beetje moe van dat als je probeert te omschrijven waarom iets je niet aanspreekt, wat al lastig zat is, je weer wordt weggezet als iemand die het niet snapt of iets dergelijks. Ik heb het album gekocht, geluisterd, was niet enthousiast en probeer zo goed mogelijk uit te leggen waarom. Dat zal ongetwijfeld een beetje kort door de bocht zijn maar ik ga niet een album dat ik niet mooi vind, nog twintig keer luisteren, zodat ik beter kan onderbouwen waarom ik het niet mooi vind. Is het je overigens opgevallen dat dit album bij meer mensen niet in de smaak valt? Die hebben allemaal geen idee? Als je iedereen zijn mening gunt (dat bedoel je denk ik met 'ieder zijn mening uiteraard'?), dan accepteer je dat iemand de melodielijnen die jij mooi vindt, niet mooi vindt, zonder diegene van gebrek aan verstand van zaken te betichten.

Edit: nu ik mijn eerste bericht teruglees, snap ik overigens ook wel dat het de suggestie wekt dat ik erg snel en lichtzinnig oordeel. Dat is dus niet mijn intentie. Ik wil dit graag mooi vinden, anders had ik m niet gekocht (ook al was het dan 1 euro ). Maar ik snap dat mijn bericht wat irritatie kan geven voor wie dit een heel mooie plaat vindt. Ik zal in het vervolg nog wat zorgvuldiger formuleren.

avatar van Faalhaas
4,5
Of doe het nog eens in de herkansing. Met de boodschap die Waters wilde overbrengen in je achterhoofd

avatar van Niek
2,5
Ik ga hem zeker nog eens luisteren hoor, maar verwacht eerlijk gezegd niet dat ik tot heel andere conclusies ga komen (anders had ik ook nog niet gestemd). The Wall en Amused to Death heb ik ook vaak zat opnieuw geprobeerd maar zeker laatste begon alleen maar meer te irriteren. Maargoed, ik sluit niks uit .

avatar van LucM
4,0
Destijds na verschijning was ik ook teleurgesteld in dit album maar die is nu gegroeid. Ik zal ze nog eens beluisteren.
Het is meer een verkapte solo-album van Roger Waters en de vergelijking met The Wall vind ik niet opgaan. The Wall is pretentieuzer, diverser en meer een groepsalbum (hoewel Roger Waters de meeste nummers schreef), The Final Cut is merkelijk soberder geproduceerd, veel meer een singer-songwritersalbum dan een progrockalbum.

avatar van Rainmachine
4,5
Ik heb een vreselijk zwak voor dit album, dat staat na vele jaren nog steeds overeind. Favoriete PF albums zijn Wish you Heren en Animals maar deze komt daarna al vrij snel om de hoek kijken. Dat heeft ook met het thema te maken en de geluidskwaliteit in de bijna theatrale stukken. The Fletcher Memorial Home bezorgt mij ook nu nog het nodige kippevel en met Not Now John gaat het volume weer even lekker voluit. Op dit album komen de persoonlijke frustraties van Waters goed naar boven drijven.

Het verlies van de vader van Roger Waters tijdens de Tweede Wereldoorlog veranderde de kijk op het leven van de oprichter van Pink Floyd permanent, ondanks het feit dat hij te jong was om directe herinneringen aan zijn vader te hebben. Waters was nog maar vijf maanden oud toen zijn vader in 1944 sneuvelde tijdens de Slag om Anzio. Het is wel een van de hoofdredenen waarom Waters zijn hele volwassen leven een obsessief anti-oorlogsstandpunt heeft aangenomen.

Het blijft verder een triest gegeven dat de mensheid schijnbaar maar niet kan leren van het verleden gezien het huidige oorlogsgebeuren in het Oostblok en het Midden Oosten. Dat staat ook weer garant voor jarenlange trauma's van de slachtoffers en daarmee is dit album ook weer helemaal aktueel.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:43 uur

geplaatst: vandaag om 12:43 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.