menu

Angus & Julia Stone - Angus & Julia Stone (2014)

mijn stem
3,84 (407)
407 stemmen

Australiƫ
Folk / Rock
Label: EMI

  1. A Heartbreak (4:15)
  2. My Word for It (4:08)
  3. Grizzly Bear (4:08)
  4. Heart Beats Slow (4:35)
  5. Wherever You Are (3:41)
  6. Get Home (4:31)
  7. Death Defying Acts (5:13)
  8. Little Whiskey (3:35)
  9. From the Stalls (5:09)
  10. Other Things (2:58)
  11. Please You (5:40)
  12. Main Street (5:34)
  13. Crash and Burn (6:36)
  14. Do Without * (4:14)
  15. All This Love * (4:05)
  16. Roses * (3:29)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 1:00:03 (1:11:51)
zoeken in:
Broem schreef:
Ik vond Down THE Way ook geen makkelijk album maar werd wel meteen geraakt door bv Draw your Swords en THE Devil Tears. In mijn oren 2 top songs. Die mis ik op dit album. Te vlak.


Draw the swords dan ook maar eens geluisterd op YouTube. Gaap. Smaken verschillen, dat is duidelijk.

avatar van Leeds
4,5
Hedges schreef:
(quote)


Draw the swords dan ook maar eens geluisterd op YouTube. Gaap. Smaken verschillen, dat is duidelijk.


Is nochtans een topnummer. Los van de singles die op Down the Way staan is het toch een album waar ik veel tijd in heb gestoken om te beluisteren. In het begin vond ik het niet veel soeps, vaak irritant. Maar naar mate je de plaat beter kent komt alles helemaal los. Het is soms wat zoetsappig maar het geheel is toch geslaagd en gedurft. Dat niet iedereen hiervoor te vinden is begrijp ik. Maar dat is met ieder album zo, hoe goed ook!

avatar van Broem
3,5
Hedges schreef:
(quote)


Draw the swords dan ook maar eens geluisterd op YouTube. Gaap. Smaken verschillen, dat is duidelijk.


En dat is maar goed ook. Zou anders wel erg saai worden...luisteren naar en discussiëren over muziek. Draw your Sword(s)

avatar van Hans Brouwer
4,5
Woensdagavond reed ik in mijn Swift naar huis en op de radio hoorde ik het nummer "Grizzly Bear". Na afloop meldde de dienstdoende discjockey dat het de nieuwe single van Angus & Julia Stone betrof van het gelijknamige album. Inmiddels slingerde ik al gevaarlijk met mijn auto over de A12. Thuis heb ik mij geen moment bedacht en direct de cd "Angus & Julia Stone (2014)" besteld. Ik heb de cd inmiddels een paar keer beluisterd en ik blij verrast. Wat een heerlijk album. Eindelijk eens een nieuw album waar ik echt enthousiast van word. Ik waardeer dit album vooralsnog met 4,5****.

Ik heb gezien dat Angus en Julia meer albums hebben uitgebracht. Ik heb dus wat in te halen. Het vorige album "Down the Way" is inmiddels ook besteld.

avatar van Broem
3,5
Hans Brouwer schreef:

Ik heb gezien dat Angus en Julia meer albums hebben uitgebracht. Ik heb dus wat in te halen. Het vorige album "Down the Way" is inmiddels ook besteld.


Wat dan een waardering van 5* zou moeten opleveren. Is imo een stuk sterker als deze Angus & Julia Stone. Ik ben benieuwd.

avatar van Rogyros
3,5
Oké. Dus als ik je goed begrijp Broem, dan moet degene die dit een goed album vindt sowieso Down The Way beluisteren? Ga ik doen. Ik kan dit album namelijk best behoorlijk waarderen. En ik ken verder niets van dit duo.

Dank voor de tip! Ik plak overigens nog geen waardering aan dit album. Daar heb ik het te weinig voor geluisterd. Maar 3,5 tot 4 sterren is vast wel de categorie waar dit in zit.

avatar van Broem
3,5
Rogyros schreef:
Oké. Dus als ik je goed begrijp Broem, dan moet degene die dit een goed album vindt sowieso Down The Way beluisteren? Ga ik doen. Ik kan dit album namelijk best behoorlijk waarderen. En ik ken verder niets van dit duo.

Dank voor de tip! Ik plak overigens nog geen waardering aan dit album. Daar heb ik het te weinig voor geluisterd. Maar 3,5 tot 4 sterren is vast wel de categorie waar dit in zit.


Wat je wilt beluisteren moet je natuurlijk altijd zelf weten. Ik ken Angus & Julia al erg lang (de muziek weliswaar) en vind Down THE Way en A Book like This beduidend betere albums. Op beide albums staan een aantal uitschieters die erg goed zijn. Die mis ik op deze Angus & Julia. Veel luisterplezier.

avatar van IntoMusic
4,0
Vergeet de eerste 2 EP's ook niet . Ben het met Broem eens dat de eerste albums mijns inziens ook beter zijn, maar mogelijk is dit weer zo'n groeiertje.
Valt me wel op dat ik halverwege het album ietwat verveeld raak...

Linus Van Pelt
Ik sta bekend als iemand die graag zijn mening geeft over dingen die hij niet mag, zo ook de eerste twee Angus & Julia Stone platen. Mooie gemaakt maar nergens zelf een grijntje interesante hippie folk voor meisjes in bloemenjurken. Zo denk ik er nog steeds over, een nummer als Santa Monica Dream belichaamt gewoon vooral waarom ik muzikaal zo vervreemd ben van een groot gedeelte van mijn generatie. Het klinkt mooi maar het heeft het zelfde effect voor mij als staren naar een blanke muur voor 4 minuten, het bestaat maar meer doet het niet.

Vaak vervolgen gesprekken over de band dan met de volgende zin: 'Je houd gewoon niet van folkmuziek', ok nee. Ik ben gigantisch folk liefhebber in al zijn aspecten(psychedelische folk van Vasthi Bunyan tot de Engelse pracht en praal van Annie Briggs). Maar folk is een gevaarlijk genre dat snel op het niveau meisje met gitaar of/in koffiehuizen beland, waar de hedendaagse folk allemaal begon maar dat vooral een hoek is die niet bepaald bekend staat om haar diepgang vandaag de dag. Nee de eerste twee platen van Angus and Julia Stone waren niet aan mij besteed. Terwijl 'soort genoten' als Kings of Convenience prima in mijn straatje passen, smaak blijft een raar iets.

Waarom staat hier dan een 3,5*, toeval. Angus & Julia Stone's derde full lenght is een plaat waar ik normaal weinig aandacht aan zal geven maar via via kreeg ik A Heartbreak te horen. Een lam country-indie nummer zoals ze in de jaren 90 ook maakte, prima in mijn straatje en eigenlijk is heel de plaat zo. Ze spelen precies bijna dezelfde nummers als op de eerdere platen maar de toevoeging van electrische gitaren en backing band heel de plaat maakt het bijzonder aangenaam.

Jaren 70 country rock met flink wat jaren 90 indie-pop invloeden is de beste omschrijving ervoor, zoals ik al eerder zei lijkt Julia Stone's stem nogal veel op de 'siren van de jaren 90' Hope Sandoval maar dan meer in haar the Warm Inventions jaren dan in de mazzy star jaren. Het is voor mij nogal moeilijk om nummers uit elkaar te houden omdat ze erg veel op elkaar beginnen te lijken na een tijdje maar het katerige zonnige sfeertje van de plaat tegenover de kale folk van de eerste platen is een verademing.

Een erg fijne plaat die niet erg diep gaat maar net genoeg doet om de hele (behoorlijk lange) speelduur te boeien. Ik neem niks van me woorden terug over hun eerder werk maar als het zo blijft doorgaan kunnen ze zo in mijn 'bandjes die ik leuk vind' boek belanden.

avatar van Johnny Marr
4,0
Wat is 'A Heartbreak' een heerlijk relaxt nummertje zeg, met die mooie achtergrondvocalen ook. Voorlopig mijn favoriet op dit album.

4,0
Lekker album. Ben niet een echte kennen van dit duo, maar ben toch wel geraakt door dit werk. Vooral Crash and Burn trekt me aan als een magneet. Dit ondanks of juist dankzij het leentjebuur bij Neil Young spelen. Ik heb hierdoor Young's Zuma ook maar weer eens uit de kast gehaald. Mss is dat wel de charme. Her en der wat vertrouwde deuntjes (op)pikken en daar weer een eigen twist aangeven.

avatar van Hans Brouwer
4,5
Hans Brouwer schreef:
Ik heb gezien dat Angus en Julia meer albums hebben uitgebracht. Ik heb dus wat in te halen. Het vorige album "Down the Way" is inmiddels ook besteld.
Inmiddels heb ik de albums "Down the Way" en "A book like this" ook in huis. Tot nu toe heb ik geen voorkeur voor een bepaald album. Het nummer "Grizzly Bear" heeft een klein streepje voor op al dat andere moois, waarschijnlijk omdat "Grizzly Bear" mijn voorzichtige kennismaking met Angus en Julia betekende. Vooralsnog is het enkel en alleen muziek van dit duo dat uit de speakers van mijn stereo apparatuur in huis en in de auto komt.

avatar van HugovdBos
4,0
Het Australische duo Angus & Julia Stone brak in 2010 definitief door met hun tweede studioalbum Down the Way. De stemmen vullen elkaar perfect aan waardoor de chemie tussen de br0er en zus al snel duidelijk werd. Na een aantal korte uitstapjes voor solowerk keren ze met hun derde gelijknamige album terug naar het samenspelen als duo. De afgelopen tijd lieten ze al wat van hun nieuwe materiaal horen op onder andere het Best Kept Secret festival bij de Beekse Bergen. In een vol uur spelen ze de tracks die variëren in folk, akoestisch en rock.

De opener van een album met A Heartbreak moet een introductie vormen voor wat ons te wachten staat. En dat gebeurd ook zeker als we de zonnige klanken horen waarna de twee warme stemmen het muzikale genot doorvoeren. Simpel qua tekst maar oh zo sterk in melodieën en samenzang. Ze voeren deze opening door naar My Word For It waar de betoverende stem van Julia je vastklampt aan de bezongen teksten. Grizzly Bear zorgt voor een ontspannen gevoel, niks geen moeilijke muzikale snufjes maar simpelheid voert de boventoon in dit nummer. De kracht van de stemmen wordt in zowel de samenzang als de losstaande coupletten steeds beter duidelijk.

Yeah I seen you there
Looking all pretty when you brushed your hair
Yeah I like it when you smile
Won’t you stay with me just for a little while?


Heart Beats Slow, de eerste single van het album, komt binnen met de lome gitaarklanken ondersteund door een strakke baslijn. Een sterk kunstje voeren ze hier op door een combinatie van de teksten en het samenspel, melodieus en doordringend tegelijk. Julia mag opnieuw aan de bak op Wherever You Are, af en toe misschien net iets te soft voor hun spel. Maar toch weten de stemmen je keer op keer te betoveren. Met Get Home worden we dan iets meer de pop kant ingedrukt, overspoeld door het centrale thema van liefde en vriendschap. Dan wordt de wereld iets donkerder om ons heen en belanden we in zwaarder weer. De teksten worden grauwer maar zijn van ijzersterk niveau. De gitaren klinken zwaarder en zwellen op tijdens het nummer waardoor we meegezogen worden in het verhaal.

I will perform a death defying miracle
For someone with the chemicals to believe
I am brave, but I’ve gravely understated
I can’t save you from what you’ve taken and leave


Invloeden van de buitenwereld sijpelen ook door in de muziek van Angus & Julia wat duidelijk wordt op Little Whiskey. Het melodietje komt ons wel erg bekend voor en ook de stem van Angus lijkt hier volledig op in te spelen. Een leuk tussendoortje maar voor echte werk kunnen we ons toch meer vinden in From the Stalls. Zonnige klanken duwen ons terug naar het zomerse weer. Other Things is simpelheid in zijn puurste vorm, geen muzikale hoogstandjes of stof tot nadenken. Please You voert het niveau weer langzaam op door de muzikale draad die steeds breder wordt gedurende het nummer. Het vormt de opmars voor het indrukwekkende Mainstreet. Alles klopt aan dit nummer, de wat grauwe openingsklanken die de basis vormen voor de binnenkomst van Julia. Angus voegt zich op de perfecte plek toe om de teksten in kracht bij te zetten. Een sterk staaltje muzikale kunst waarin alles op zijn plek lijkt te vallen.

My heart is aching for love
I’ll never let you be sure
My bones are aching for you
You rode me on your bicycle down Main Street


Met Crash and Burn doen ze er zelfs nog een schepje bovenop en horen we gitaarsolo´s die Neil Young niet in vreemd in de oren zullen klinken. De pracht van het gitaarspel wordt in kracht bijgezet door de indrukwekkende teksten. Angus neemt de vocalen voor zijn rekening en laat zien dat het nummer hem perfect ligt. Een waardige afsluiter van dit derde album van het duo.

Angus & Julia vormen op hun derde een album een steker samenspel dan ooit tevoren. Het album bevat meer pareltjes dan zijn voorgangers en zelfs de zwakkere goden hoeven niet zomaar te worden afgeschreven. Ze tonen aan dat hun muzikale niveau gestegen is en ze steeds beter hun gevoelens naar tekst kunnen overbrengen. Met hun live reputatie zullen de nummers alleen nog maar overtuigender worden mogen we hopen.

4*

Afkomstig van Platendraaier.

avatar van bommel
3,0
Voor mij een tegenvaller.
Wellicht te veel verwacht na hun weergaloze "Down the Way"
Hoeveel sympathie ik ook voor dit duo heb, na talloze draaibeurten gebeurt er helemaal niets.
Langdradig
Jammer, hopelijk volgende keer beter

avatar van musician
4,5
Ik vind het een geweldig album. Op enigszins (zo lijkt het tenminste) nonchalante wijze worden er ijzersterke nummers gebracht. Het duo is een wonderbaarlijk goede combinatie. Mooie, aanlokkelijke stemmen.

Ik heb in jaren niet zo'n geweldige FM sound gehoord. De muziek is pure AOR en door wat foefjes klinkt het heel modern. In feite is dit natuurlijk al enige tijd geleden uitgevonden. Maar op deze wijze vind ik het helemaal niet erg dat zij een eigen plaats binnen het genre opeisen. Als het maar goed is en goed uitgevoerd: mijn zegen heeft het.

avatar van brain75
3,5
Ik heb het album een aantal weken geleden al eens op mijn portable audio speler gezet. Meestal luister ik er na als ik 's avonds lekker in bed lig: dan breken mijn kinderen tenminste niet in tijdens het luisteren. Het nadeel is dat ik na 5 of 6 nummers mijzelf erop betrap in slaap te vallen. Dus....je raad het al....ik kwam nooit verder dan nummer vijf of zes. Dat begon te irriteren: ik vond die nummers namelijk lekker klinken. Dus toch even ALLE nummers op een CD gebrand (jawel, ik heb een oude Volvo met een fabrieksradio....ik prijs mijzelf gelukkig dat er nog een cd-speler in zit).

Dus enthousiast de CD aangezet in de auto. En of de duivel ermee speelde: nummer zes was bijna klaar en ik kwam aan bij mijn kantoor. Verdorie zeg..... weer negen uur wachten op nummer zeven!
Op weg naar huis en nummer zeven begon....en.....waar was de magie gebleven van de eerste zes nummers? Nummer zeven deed mij weinig en eigenlijk bleef dat zo, met uitzondering van het bonusnummer Do Without, zo tot het einde van de CD.

Dit speelde zich af op maandag, dus ik besloot niet over een nacht ijs te gaan. Maar ook op dinsdag, woensdag en vandaag gebeurde het maar niet vanaf nummer zeven. Dus.....de eerste zes nummers vind ik lekker klinken. Zo rond de vier sterren gaat daar wel naartoe. De rest....tja.......3 sterren maximaal.

Het probleem is dat Julia klinkt als een Engelstalige variant op, wat ik noem, Franse kreunmeisjes. Serieus, als ze Frans had gezongen had ze zomaar Jane of Vanessa kunnen heten. Angus doet me in sommige nummers denken aan Tom Petty. De gedachte aan een combi van Franse kreunmeisjes met Tom Petty klinkt absurd, maar die eerste zes nummers klinkt het toch wel lekker. En daarna....zoals gezegd....is de magie weg en klinkt het misschien zo absurd als de samenzang tussen Tom en Vanessa eigenlijk zou moeten zijn.

avatar van Leeds
4,5
brain75 schreef:
Ik heb het album een aantal weken geleden al eens op mijn portable audio speler gezet. Meestal luister ik er na als ik 's avonds lekker in bed lig: dan breken mijn kinderen tenminste niet in tijdens het luisteren. Het nadeel is dat ik na 5 of 6 nummers mijzelf erop betrap in slaap te vallen. Dus....je raad het al....ik kwam nooit verder dan nummer vijf of zes. Dat begon te irriteren: ik vond die nummers namelijk lekker klinken. Dus toch even ALLE nummers op een CD gebrand (jawel, ik heb een oude Volvo met een fabrieksradio....ik prijs mijzelf gelukkig dat er nog een cd-speler in zit).

Dus enthousiast de CD aangezet in de auto. En of de duivel ermee speelde: nummer zes was bijna klaar en ik kwam aan bij mijn kantoor. Verdorie zeg..... weer negen uur wachten op nummer zeven!
Op weg naar huis en nummer zeven begon....en.....waar was de magie gebleven van de eerste zes nummers? Nummer zeven deed mij weinig en eigenlijk bleef dat zo, met uitzondering van het bonusnummer Do Without, zo tot het einde van de CD.

Dit speelde zich af op maandag, dus ik besloot niet over een nacht ijs te gaan. Maar ook op dinsdag, woensdag en vandaag gebeurde het maar niet vanaf nummer zeven. Dus.....de eerste zes nummers vind ik lekker klinken. Zo rond de vier sterren gaat daar wel naartoe. De rest....tja.......3 sterren maximaal.

Het probleem is dat Julia klinkt als een Engelstalige variant op, wat ik noem, Franse kreunmeisjes. Serieus, als ze Frans had gezongen had ze zomaar Jane of Vanessa kunnen heten. Angus doet me in sommige nummers denken aan Tom Petty. De gedachte aan een combi van Franse kreunmeisjes met Tom Petty klinkt absurd, maar die eerste zes nummers klinkt het toch wel lekker. En daarna....zoals gezegd....is de magie weg en klinkt het misschien zo absurd als de samenzang tussen Tom en Vanessa eigenlijk zou moeten zijn.


Death Defying Acts, Crah and Burn en vooral Main Street zijn fantastische nummers. Misschien een weekje laten rusten en nog een kans geven. You never know...

avatar van Zwaagje
4,0
bommel schreef:
Voor mij een tegenvaller.

Wellicht te veel verwacht na hun weergaloze "Down the Way"
Hoeveel sympathie ik ook voor dit duo heb, na talloze draaibeurten gebeurt er helemaal niets.
Langdradig
Jammer, hopelijk volgende keer beter


Geef het nog even de tijd. Deze plaat was voor mij in eerste instantie ook een tegevaller na het bloedstollend mooie vorige album. Deze plaat is daar niet mee te vergelijken, maar is voor mij een groeibriljantje gebleken. Inmiddels vind ik deze bijna net zo mooi. Na "50" luisterbeurten ontdek ik nog steeds iets nieuws en blijft de plaat groeien.

4,5
1e luisterbeurt, een aantal nummers al live gehoord bij Best Kept Secret, dat concert was een beetje te mellow. Deze valt me nog niet mee maar het is nog vroeg.... Broken .. van Angus knalde er meteen in, we zullen zien

avatar van chevy93
4,0
Waaaat? De opener veruit het populairst en Main Street, het enige nummer dat me echt wat deed, ergens in de middenmoot?

avatar van Gloeilamp
4,0
Ja zeg, ik had Main Street eigenlijk ook wel wat hoger verwacht. Dat vind ik samen met Crash & Burn de beste nummers van dit album.

avatar van Leeds
4,5
chevy93 schreef:
Waaaat? De opener veruit het populairst en Main Street, het enige nummer dat me echt wat deed, ergens in de middenmoot?


Een teken dat de meesten toch niet zo aandachtig aan het luisteren waren naar deze nieuwe plaat! Het gemiddelde voor die plaat is wat laag ook. Zeker in vergelijking met de voorhanger. Main Street is 1 van de allerbeste nummers uit heel hun oeuvre.

avatar van fabrice
5,0
Ik vind het zo'n geweldig album!
Hij staat bij ons op 'random play' met de eerste twee albums.
Heerlijke stem Julia Stone!

avatar van Madjack71
De vorige worp van Angus & Julia Stone Down the Way blijft maar 'groeien' bij mij en hangt tegen de volle mep aan. Het verkrijgen op Vinyl echter is een crime, want de prijzen zijn fors en aangezien de meeste transparant vinyl is, heb ik mijn twijfels bij de kwaliteit ervan. Dit album is tegen normale prijzen verkrijgbaar, maar weet mij -tot nu- nog niet echt te grijpen. Het klinkt wat vlotter, nonchalant geinstrumenteerd, maar wel met oog voor detail. Het begint goed en weet de aandacht vast te houden tot aan Get Home, daarna verslapt mijn aandacht en lijkt het allemaal wat voort te duren zonder dat het mij iets doet, i.i.g tot aan Main Street dan samen met Crash and Burn zorg draagt voor een mooie afsluiter. Voor nu ben ik nog niet overtuigd om het ook in huis te halen.

avatar van brain75
3,5
Leeds schreef:

Death Defying Acts, Crah and Burn en vooral Main Street zijn fantastische nummers. Misschien een weekje laten rusten en nog een kans geven. You never know...


Ik heb je advies ten harte genomen: ik waardeer het altijd als iemand de moeite neemt te attenderen op de schoonheid van muziek die ik zelf nog niet had gehoord. Het heeft me, door nummers een tweede kans te geven, vaak nog mooie muziek opgeleverd.

Crash and Burn is inderdaad een lekker nummer, Main Street weet bij mij nog niet de juiste snaar te raken.

Ik zie dat madjack boven mij dezelfde ervaring heeft: tussen nummer 7 en de laatste 2 nummers kabbelt het maar voort: die nummers zijn echt geen blijvertjes. Door alle positieve verwijzingen naar hun eerste album ga ik nu wel even kijken of ik die kan krijgen.

avatar van HugovdBos
4,0
brain75 schreef:

Crash and Burn is inderdaad een lekker nummer, Main Street weet bij mij nog niet de juiste snaar te raken.


Goed om te horen dat je dit nummer nu meer waardeert, vind ik zelf namelijk ook één van de hoogtepunten van het album. Main Street vergt misschien wat luisterbeurten maar raakt mij door de zang van Julia en de grauwe klanken door het nummer heen.

avatar van frankvankesteren
4,0
Buiten dat ik dit een erg fijn album vind, valt het me op dat het nummer All this love als bonustrack erop staat. Vind het kwalitatief niet 1 van de betere nummers op dit album maar het heeft toch wel 'hitpotentie' aangezien het even makkelijk wegluistert als pak em beet Heart Beats Slow.

Afgelopen weken dit album grijsgedraaid en bij mij blijven er nadat de wolken enigzins zijn opgetrokken toch een aantal parels over: aan de ene kant de 'objectieve' parel Death Defying Acts waarin de soms toch wat zeurderig klinkende Julia (al vond ik dat op haar solo-album ontzettend meevallen) een echt meesterwerk afzet. Het lijkt wel een iets arrogantere ipv zweverige Julia en ik vind het mooi. Een stuk meer creativiteit en ineens besef ik dat ondanks dat ik Angus de betere zanger van het stel vind, hij toch verantwoordelijk is voor de wat meer veilige nummers.

Mijn persoonlijke favoriet is From the Stalls. Wat? Ja, ik hoor niemand hier over dit nummer, maar als het gaat over welk nummer de meeste emotie oproept dan ga ik toch voor deze. Wederom een uitstekend zingende Julia, maar ook in duet doen ze het erg goed.

Al met al blijven er iets minder klassenummers over (ik vergelijk een Crash and Burn toch al snel met bijv. Yellow Brick Road en dan wint de laatste toch overtuigend) en wat meer aanstekelijke liedjes. In ieder geval goed te doen, en ik zet het bijv. graag op als mijn vrienden langskomen. In November ga ik ze samen zien in de HMH, ben benieuwd!

PS: Other Things is overigens wel echt een enorme vuller. Wat zonde!

avatar van John Self
4,5
Mijn eerste kennismaking met het duo.Ik moet zeggen dat die niet tegenvalt. Julia's stem is kinderlijk en soms vals maar ze komt er mee weg. Ze weet het tot iets positiefs te maken. Angus stem in combinatie met de soms rockende nummers doen me denken aan Kings of Leon. Ik ga maar eens op zoeken naar hun andere albums.

4,5
Na een paar x geluisterd tijdens het sporten en fietsen heb ik de lp vandaag op vinyl gescoord omdat ik nu zeker weet dat ik deze lp wil hebben.
Groeiplaatje, grijpende teksten, simpele en mooie instrumentatie. De opener is magistraal vind ik, beetje een rauw randje, altijd goed. Vooral de Angus gezongen songs zijn mooi. ZIt me te bedenken waar Julia's stem op lijkt bij Death Defying.
De lp is veel beter dan het concert op Best Kept Secret dat vrij vlak was, zal ook wel met het zonnetje te maken hebben.

avatar van Cor
3,5
Cor
Ben er al nooit zo kapot van geweest, van dit duo. Gedegen, dat is toch vooral het woord dat bij me opkomt. Maar het kabbelt ook allemaal wat voort en wordt nergens echt spannend. Vind het ook niet onderscheidend genoeg: de nummers ten opzichte van elkaar niet en het duo ten opzichte ven de muziekbranche ook niet. Maar gelukkig zijn er veel luisteraars die hier erg van genieten. Het is geen straf om te beluisteren, maar dat is het dan ook wel.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:45 uur

geplaatst: vandaag om 02:45 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.