menu

Siouxsie and The Banshees - Juju (1981)

mijn stem
4,03 (287)
287 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Polydor

  1. Spellbound (3:15)
  2. Into the Light (4:13)
  3. Arabian Knights (3:06)
  4. Halloween (3:37)
  5. Monitor (5:33)
  6. Night Shift (6:03)
  7. Sin in My Heart (3:36)
  8. Head Cut (4:22)
  9. Voodoo Dolly (7:02)
  10. Spellbound [12" Mix] * (4:43)
  11. Arabian Knights [12" Vocoder Mix] * (3:09)
  12. Fireworks [Nigel Gray Version] * (4:15)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 40:47 (52:54)
zoeken in:
avatar van Premonition
4,0
Oh, de opmerking van Mjuman over de gitaarprobeersels van Ome Bob in vergelijking met John McGeoch. Maar je bent er vast wel mee eens dat Bob niet in de schaduw kan staan van wijlen McGeoch

avatar van orbit
4,5
Nee, maar Nonkel Bob heeft zijn eigen stiel, zoals je ook wel weet. Sommige gitaarstukken zijn klassiek van zijn hand. En daar heb je daar niet altijd de ultieme craft voor nodig. Maar ik ben ook groot fan van McGeoch, toch heeft hij van Siouxsie niet zo'n legendarische band kunnen maken als The Cure, dus kennelijk is er meer voor nodig

buizen
Siouxie was zeker voor het doen van de prille jaren '80 een magische vrouw, met haar ravenzwarte lange stekelige haar en die zware make-up en die duistere muziek.
Spellbound lijkt me een icoon in de New Wave. Het werd in de jeugdhonken en vage schuurtjes met geluidsinstallaties grijs gedraaid.


Ik zal gitaren en types (toen al 30 jaar oud) niet omschrijven, maar ik was met stomheid geslagen.
Jeetje, Mjuman. Dat klinkt niet goed.
Een steen in de maag. Iedere keer dat je er aan denkt. Bij mij zijn eens veel eerste elpees (sommige gesigneerd, helemaal meegenomen naar concert) bij een inbraak gestolen. Nooit weer terug gezien. Ik was er aan gehecht. K*tvolk dat zoiets (inbraak) doet: je raakt mensen diep in hun intimiteit en veiligheid.

avatar van dix
5,0
dix
orbit schreef:
... dus kennelijk is er meer voor nodig
Een flinke kritiekloze following ?

avatar van orbit
4,5
dix schreef:
(quote)
Een flinke kritiekloze following ?


Nee, betere nummers, betere tekstschrijver en betere componist, dan kun je best toe met een wat mindere gitarist

avatar van Mjuman
orbit schreef:
(quote)


Nee, betere nummers, betere tekstschrijver en betere componist, dan kun je best toe met een wat mindere gitarist


Jij dacht zeker, kom ik laat m'n zoon mijn post schrijven, kom ik vast wel mee weg, zwaar in de olie na de 1-0 vandaag van Ado tegen Feyenoord. Zoveel clichés in één zin Bor, je kunt veel beter, dus rood van Vader Abraham

avatar van dix
5,0
dix
orbit schreef:
Nee, betere nummers, betere tekstschrijver en betere componist, dan kun je best toe met een wat mindere gitarist

Dat was waarschijnlijk het hele idee achter Hyæna

avatar van Premonition
4,0
Dit is in deze discussie wel een aardig artikel inclusief twee aardige video's uit 1979.
John McKay vervangen is één ding, John McGeoch vervangen iets "completely different"

avatar van deric raven
4,0
Spellbound heeft hetzelfde dreigende wat A Forest van The Cure ook in zich heeft.
Een beetje dat beangstigende, benauwende, opgefokte gevoel.
Alsof Robert hier Susan bij de hand neemt en samen het bos proberen te ontvluchten.
Into The Light is het gevecht tegen geplaatste spiegels in datzelfde woud, waardoor nog niet de mogelijkheid bestaat om uit dit labyrint te ontsnappen.
Ik zal wel een berg van kritiek over mij heen krijgen, maar op dit album wordt de punkachtergrond definitief van zich af geschud.
The Cure brengt een nieuwe dimensie in het muzieklandschap, en hun invloeden zijn duidelijk hoorbaar.
Arabian Knights lijkt een reactie op Killing An Arab.
Misschien is John McGeoch een betere gitarist als Robert Smith, dat kan ik zo niet beoordelen, maar voor mij is het duidelijk dat hij wel degelijk naar Smiths spel heeft geluisterd.
Begrijpelijk dat Siouxsie & The Banshees vervolgens regelmatig de hulp van Smith vragen, en van zijn kant is het ook te snappen dat hij in deze periode op twee paarden aan het wedden is.
Beide bands staan op het punt om definitief groot te worden.
The Cure weet door te groeien naar een groter publiek.
Ik blijf beide bands waarderen en volgen, maar voor mij blijft Juju het album waarbij Siouxsie & The Banshees duidelijk beïnvloed is door The Cure, en niet andersom.

avatar van orbit
4,5
Ach, The Cure is niet voor niks de grotere band geworden van de twee. Een band waar menigeen het nog steeds over heeft itt S&TB, wat toch steeds meer een marginale rol is gaan spelen richting einde jaren 80. Misschien is het Suus haar snerpend stemgeluid, maar ik wijt het eerder aan een behoorlijk niveauverschil in songwritersschap, wat onze Mjummie ook beweert, de grootste verkapte RS hater hier op het forum Overigens konden Suus en Bob het prima vinden verder, dus deze discussie zal vooral op hun lachspieren werken.

avatar van Rudi S
4,5
Ah, fans van die gitaren, deze maand doe ik nog een Siouxsie greatest hits editie (nu draait daar Rammstein), dus alert blijven en vast warm draaien.
Muziek >> Muziekgames >> Greatest Hits of (Rammstein)

avatar van dix
5,0
dix
orbit schreef:
Ach, The Cure is niet voor niks de grotere band geworden van de twee...

Da's natuurlijk helemaal waar, maar wat moeten we met die constatering? De McDonalds zal vanavond ook wel weer vol zitten.

Cured
Ik kan wel horen waarom The Cure wel echt doorbraak en Siouxsie niet ; anderhalf pak minder, interessant waarschijnlijk voor de alternative post-punkers/wavies, maar meer in de marge.

avatar van Mjuman
dix schreef:
(quote)

Da's natuurlijk helemaal waar, maar wat moeten we met die constatering? De McDonalds zal vanavond ook wel weer vol zitten.


Leuk dat de klassieke Lemming-redenering - 200.000 lemmings can't be wrong - ook hier weer opduikt: commercieel succes dat wordt aangezien als norm en daarom naar analogie gelijk gesteld aan creatief succes.

Cured
Creatief ? Ja, maar op een indianendans ,dito gezang/gejoel en door de medicijnman die druggy op de gitaar speelt , gebrachte wijze. Sommigen vinden het feit dat het 'apart' klinkt (ik zou zeggen ...ietwat valserig) ook direct dan goed. Zo werkt het ook niet, maar ieder zijn ding.

avatar van devel-hunt
5,0
Feit is dat Robert smith al 23 jaar op oude vergane glorie teert en Siouxsie helemaal van het tapijt is verdwenen. Beide creatief helemaal opgedroogd als versteende stopverf.
Toen in de jaren 80 waren zowel de platen van The Cure en the Banshees behoorlijk vernieuwend en creatief op behoorlijk level, groots was het, waarom kiezen tussen twee kraténda's van toen?
JuJu blijft toch één van de meest duistere hekserij platen die muzikaal heel goed in elkaar zit, zeker in 1981 was zoiets nooit eerder gehoord, soms moet iets ook gezien worden in de tijd, historisch besef dus.

buizen
devel-hunt schreef:
... Beide creatief helemaal opgedroogd als versteende stopverf.
Toen in de jaren 80 waren zowel de platen van The Cure en the Banshees behoorlijk vernieuwend ...

..zeker in 1981 was zoiets nooit eerder gehoord, soms moet iets ook gezien worden in de tijd, historisch besef dus.


Helemaal mee eens. Kan erg meespelen in de waardering.

avatar van Mjuman
Een legendarische opname, Rockpalast - Siouxsie met John M.

Siouxsie And The Banshees - Rockpalast 1981 (Full Concert) - YouTube

Even zoeken via Nocturne (live tour) voor songs met Robert S. Er zijn ook volop opnames van The BBC

buizen
Mjuman schreef:
Een legendarische opname, Rockpalast - Siouxsie met John M.



Een geweldige opname idd.
Siouxsie ooit eens live gezien in de Jaap Edenhal, mid jaren tachtig. Heerlijk mysterieus sfeertje. Die eerste keren toen het allemaal gebeurde vallen niet meer te vatten 30 jaar later als je er toen niet bij was. De belevenis van een live-concert in een bepaalde periode van je leven valt niet te vergelijken met het luisteren naar een album van een band waar je voorheen nog niets van had gehoord.
4 sterren, i.v.m. Spellbound met name.

Mjuman schreef:
Een legendarische opname, Rockpalast - Siouxsie met John M.

Siouxsie And The Banshees - Rockpalast 1981 (Full Concert) - YouTube


Momenteel aan het beluisteren/bekijken. Zit eigenlijk superstrak allemaal, nodigt uit om hun oeuvre nog eens van onder het stof te halen.

avatar van Mjuman
Franck Maudit schreef:
(quote)


Momenteel aan het beluisteren/bekijken. Zit eigenlijk superstrak allemaal, nodigt uit om hun oeuvre nog eens van onder het stof te halen.


Blijkbaar val ik in herhalingen (al zijn de opmerkingen van anderen wel interessant):

Siouxsie & The Banshees - Nocturne (1983)

Ook de docu over John McGeogh die daar wordt genoemd is de moeite waard

avatar van adri1982
4,0
Een behoorlijk goed album is dit van Siouxsie Sioux en haar band. Hier een overzicht van de nummers op dit album.

De eerste twee nummers klinken al meteen pakkend. Spellbound en Into the Light het meest hangen bij mij, en ook is daarin hoorbaar, dat Florenche Welch en haar band The Machine, zich 30 jaar later door deze muziek hebben laten beïnvloeden. Arabian Knights is een wat duistere new-wave plaat, en Halloween (track 4) klinkt daarin tegen meer punk-achtig.
Monitor vind ik weer een van de betere nummers van dit album, en dat geldt ook voor het duistere Night Shift. Sin in My Heart had wel eens als single (nooit verschenen) zomaar redelijk succesvol kunnen zijn. De laatste twee nummers vind ik echter de minst goeden.

4,0*.

avatar van dazzler
5,0
JUJU (1981) 2CD deluxe edition repair shop

Merkwaardig dat de remaster uit 2006 geen rekening hield met de betrokken b-kantjes.
Ik deed dat wel in mijn topic (zie link hierboven) en maakte er zelfs twee schijfjes van.

avatar van Rainmachine
4,5
Heb deze week de Siouxsie collectie weer uit de kast getrokken en draai ze weer in chronologische volgorde voor de juiste sfeer. Wat een waanzinnig album blijft dit toch, klinkt ook nu nog steeds als een tierelier. Bij Monitor gaat de volumeknop even goed open, wat een lekker nummer is dat nog steeds. Dit is toch wel een 80's klassieker die in elke recht geaarde wave platenkast moet staan

avatar van Alicia
3,5
Rainmachine schreef:
Dit is toch wel een 80's klassieker die in elke recht geaarde wave platenkast moet staan


Dit houdt dus in dat ik geen recht geaarde waver ben, haha... want ik heb geen enkele plaat van Siouxsie in de kast (meer) staan.

Foei, Alicia toch!

Maar dat neemt zeker niet weg dat ik Siouxsie Sioux destijds absoluut geweldig als voorbeeld vond (make-up en haardracht enzo) en de band was erg leuk om aan het werk te zien. Maar wat de muziek betreft, is dit toch niet helemaal mijn kopje wave (meer). Enkele topsongs zoals Spellbound en Arabian Knights komen natuurlijk bijna als vanzelfsprekend in mijn luisterlijstjes op Spotify voor, maar een heel album? Neuh. Nu toch echt niet meer.

Edit: Deze vind ik nog wel aardig. Aha, misschien komt er toch nog wel eentje terug in Alicia's wave kast!

avatar van trebremmit
4,0
Night Shift is mijn favoriet op dit album en een van de beste nummers van hun.

avatar van AbleMable
4,0
Vind dit Siouxsies beste album. En itt veel platen uit die periode blijf ik dit een goed album vinden uit begin jaren 80. En Night Shift is ook bij mij favoriet samen met Monitor.

avatar van Mjuman
Constant hoog kwaliteitsniveau is het kenmerk van dit album, waar andere albums nog wel eens 1 of meerdere dipperds hebben - met Join Hands zelfs een hele plaatkant. Na '84 was de koek eigenlijk wel een beetje op en het album met covers is hier slechts 1-2 maal gedraaid.

Siouxsie & The Banshees - Nocturne (1983) - MusicMeter.nl is misschien dan ook wel als een mooie samenvatting/weergave daarvan te zien. Ik heb geen echte voorkeur, maar live staan Spellbound, Israel, Cascade, Happy House en Arabian Knights als een huis. Live was Siouxsie altijd een heel sterke band die de songs met verve en veel power (Budgie) bracht. Dat live album is met Robert Smith op solo guitar, maar als je zoekt, vind je live opnames met the late John McGeogh.

avatar van Rainmachine
4,5
Hier is een waanzinnig concert met John McGeogh. Ik heb vaak met verbazing zitten kijken hoe gemakkelijk hij staat te spelen, zeeerrrr fraai. Siouxsie and The Banshees - Live at Rockpalast 1981 - YouTube

Robert Smith vond ik destijds helemaal bij de Banshees passen qua stijl en looks, dat vond Siouxsie ook die hem maar wat graag vast in wilde lijven. Blijft een waanzinnig album dat live Nocturne, staat geen slecht nummer op. McGeogh was Siouxsie's favoriet en dat zal voor meer mensen gelden, maar Roberto deed het ook meer dan prima. Bijzondere man blijft dat ook...

avatar van Wickerman
4,5
Ik hoorde de cover van ‘Dear Prudence’ van deze band en was verkocht. Volgens MusicMeter was dit de hoogst beoordeelde plaat en ik moet zeggen dat deze verdomd fijn klinkt. Nu mijn vraag: wat luister ik hierna?

avatar van Hakuna
4,0
Potverdomme, dit is toch wel een vergeten meesterwerkje van de alternatieve wave en gothic muziek, dat ik dit nu pas ontdekt!! De fragmenten van slechts 30 seconden op muziekweb kunnen mij al meteen bekoren.

Meteen maar op discogs een oude Polydor CD uitgave gekocht voor slechts 11 euro. Zodra deze op de mat ploft en de speler ingaat kom ik hier op terug.

Nu alvast een score 4.

kleine man
Ook een wonderpareltje van Siouxsie en haar Banshees.

Warm en gevuld vergeleken met het kale Kaleidoscope (dat ik ook hoognodig weer moet beluisteren). Gedreven, gejaagd, en dan eindigend met het prachtige Voodoo Dolly.

Ja, meer kan ik er niet van zeggen, ik ben daar niet zo goed in. Maar dat dit een eeuwige topper voor me is, kan ik er nog net uit persen.

Gast
geplaatst: vandaag om 21:27 uur

geplaatst: vandaag om 21:27 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.