menu

Blur - The Magic Whip (2015)

mijn stem
3,67 (303)
303 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: Parlophone

  1. Lonesome Street (4:23)
  2. New World Towers (4:02)
  3. Go Out (4:40)
  4. Ice Cream Man (3:23)
  5. Thought I Was a Spaceman (6:16)
  6. I Broadcast (2:52)
  7. My Terracotta Heart (4:05)
  8. There Are Too Many of Us (4:26)
  9. Ghost Ship (4:59)
  10. Pyongyang (5:38)
  11. Ong Ong (3:06)
  12. Mirrorball (3:37)
  13. Y'All Doomed * (3:40)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 51:27 (55:07)
zoeken in:
avatar van bikkel2
4,0
Wordt na elke draaibeurt beter lijkt het wel.
De afwisselendheid is een sterk punt. Hou ik van.

4,0
Inderdaad als je het eigenlijk niet meer verwacht, want ja Damon Albarn is altijd druk, is er opeens een nieuwe Blur. Een prima album dat inmiddels al heel wat draaibeurten heeft gehad. En vervelen gaat het ook niet snel. Blur kan anno 2015 nog moeiteloos mee.

avatar van herman
3,5
Was wat huiverig na dat geen enkele single me echt wist te pakken. Ik vraag me serieus af of Blur ooit wel eens een mindere single dan Go Out heeft uitgebracht. Maar het hele album klinkt toch zeker niet verkeerd. Lekker landerige sfeer zoals we die kennen van Albarn's projecten. Vooral het middenstuk vind ik erg sterk, met Thought I Was a Spaceman als prachtig hoogtepunt van de plaat.

avatar van Arrie
Ah, misschien toch maar eens proberen dan. Hier namelijk hetzelfde: geen enkele single heeft me weten te pakken. Terwijl ik normaal zo van de muziek van Damon Albarn hou...

avatar van Cor
4,0
Cor
Popplaat +. Net wat meer klasse, finesse en varieteit dan een doorsnee album. Soms lekker rockend, dan weer spacey, dan weer leunend op Gorillaz-beats. Nice! Don't go out, Blur!

avatar van sjoerd148
4,0
HugovdBos schreef:
De dictatuur van Noord-Korea doet zijn intrede in Pyongyang. We horen de regeringstrein voortredeneren, terwijl de mensen onder druk worden gezet. De grauwe en donkere tonen vormen een wereld waarbinnen niemand veilig lijkt te zijn. De lichten doven en de stad lijkt zich in het duister te hullen. De grote pleinen met daarop de beelden van de leiders volgen je overal. In een achtervolging probeer je te ontsnappen, maar je wordt in de gaten gehouden. Damon heeft de treurnis in zijn stem te pakken, waarbij de rest van de band de grimmige sfeer neerzet.

Mooie beschrijving van een werkelijk prachtig nummer inderdaad .... om stil van te worden.
Dat Blur al lang geen britpop meer maakt bewijzen ze maar weer met dit zeer afwisselende album.
Genieten momenteel

avatar van bikkel2
4,0
Mooiste nummer van het album imo. Kippevel !

avatar van lennon
4,5
Ik doe er een halfje bij, op naar de volel score..

Met elke draaibeurt wordt dit plaatje mooier! Het borduurt wel voort op Albarn's solo plaat, maar dat is nou juist wat ik zo mooi vind.....

There Are Too Many of Us wat een verslavend goed nummer.... zelfde geldt voor Thought I Was a Spaceman


Absoluut tot nu toe de beste plaat van 2015... wat mij betreft...

avatar van Wickerman
4,0
Verassing van het jaar. Blur maakt met deze plaat een relevante plaat die niet onder doet voor hun beste werk. Hier en daar hoor ik uiteraard Damon's solo album en ook knipoogjes naar voorgaand werk. Het klinkt ook verfrissend, introvert en melancholisch, met hier en daar wat snellere momenten. De snellere nummers maakten in eerste instantie vele indruk, de rustigere doen er wat langer over om in het hoofd te nestelen. Opener 'Lonesome Street' is fantastisch. Graham Cocons zangpartij tussendoor is heerlijk Beatlesque!

Plaat van het jaar? Zo ziet het er wel naar uit.

avatar van nelnontwisa
Fantastische plaat vind ik dit. Snap de (relatief) lage waardering dan ook niet. Is al meer gezegd, maar deze plaat wordt echt beter met elke luisterbeurt. Net als het solodebuut van Albarn vorig jaar, gaat ook nog niet vervelen.

avatar van bikkel2
4,0
De soloplaat van Albarn vind ik net even wat specialer. Dat boeit ( op het juiste moment v/d dag en juiste gemoedstoestand) als geheel helemaal.
Hier hoor ik wel een aantal mindere stukken, maar die ziijn in de minderheid.
Een heel goede comeback.
Jammer dat Blur niet naar Nederland komt.
Albarn gaat als het goed is weer met Gorillaz aan de slag........en dat is ook iets om naar uit te kijken.

3,0
Afwisselende selectie nummers met Ice Cream Man (fantastisch!!), There are too many of us als toppers maar evenzeer vervelend uitpakkende missers (Pyongyang, Go out). Meest onverwachte was dan nog wel het reggae achtige Ghost Ship. Vind dat er wel voor ieder wat wils op staat.

avatar van Slowgaze
4,5
'Pyongyang' een misser, serieus? Dat vind ik echt een van de albumhoogtepunten.

avatar van bikkel2
4,0
Pyongyang een misser ?? : Prachtig nummer juist.

Ong Ong kan ik mij wel voorstellen overigens trouwens.......beetje niemendallerig, maar ook wel weer lekker.

3,0
Vond het met bijna 6 min. wat te lang aanslepen + de wat chaotisch klinkende achtergrondmuziek viel me wat tegen. Muzikaal gaat het een beetje alle kanten en nergens op.

avatar van bikkel2
4,0
Ik vind het qua sfeer enorm mooi verpakt.
Kippevel in de melodielijnen.

Jou mening en dat kan en mag.

avatar van west
4,5
Eindelijk dan toch beluisterd en wat een aangename verrassing. Wat een lage waardering eigenlijk.
Voor de vinyl liefhebbers: de LP is in de aanbieding bij amazon.co.uk voor 11.76 pond.

avatar van zaaf
4,0
west schreef:
Eindelijk dan toch beluisterd en wat een aangename verrassing. Wat een lage waardering eigenlijk.
Voor de vinyl liefhebbers: de LP is in de aanbieding bij amazon.co.uk voor 11.76 pond.
heel goed west, wat heb je toch een exquise smaak

avatar van west
4,5
zaaf schreef:
(quote)
heel goed west, wat heb je toch een exquise smaak

Die van jou mag er ook zeker zijn!

avatar van lennon
4,5
west schreef:
Eindelijk dan toch beluisterd en wat een aangename verrassing. Wat een lage waardering eigenlijk.


tijd voor de volgende stap dan: Damon Albarn - Everyday Robots (2014)
minstens net zo mooi.

avatar van west
4,5
lennon schreef:
(quote)


tijd voor de volgende stap dan: Damon Albarn - Everyday Robots (2014)
minstens net zo mooi.

Ja die heb ik vorig jaar wel beluisterd, maar toen viel het kwartje nog niet echt. Geef 'm binnenkort nog een keer een kans.

avatar van Mjuman
west schreef:
(quote)

Ja die heb ik vorig jaar wel beluisterd, maar toen viel het kwartje nog niet echt. Geef 'm binnenkort nog een keer een kans.


Vrees anders the Stones: when the whip comes down

avatar van west
4,5
Over goede muziek gesproken. Ik was er in 2003 bij in ons 'statsie' in Vredenburg.

avatar van west
4,5
Wie had dat ooit a long time geleden gedacht? Een plaat van Blur als één van mijn favorieten van het jaar. En dat voor een (voormalig) Oasis fan. Nu zijn er ook wel redenen voor. Van alle solo projecten ken ik natuurlijk the Gorillaz het beste en die hoor ik gelukkig regelmatig - soms wat meer, soms wat minder - ook terug. Zeker op bijvoorbeeld zo'n geweldig nummer als Go Out. Even wat tekeningetjes erbij en .... Wat een ijzersterke gitaar wordt daar op gespeeld. Die gitaar van Graham Coxon is trouwens over het hele album erg goed. En natuurlijk de (gort-) droge zang van Damon Albarn.

Er staan veel mooie tot geweldige liedjes op deze plaat. Geen één nummer vind ik minder. Favorieten zijn naast Go Out, opener Lonesome Street, het droge Ice Cream Man, het spooky Thought I Was A Spaceman, het mooie My Terracotta Heart, het ware There Are Too Many of Us en het confronterende Pyongyang. Het waanzinnig mooie artwork van de dubbel LP lijkt hierop aan te sluiten, inclusief OBI en kijk vooral eens in de spiegel achterop. Dat kan nooit kwaad, lijkt Blur ons mee te willen geven.

avatar van Funky Bookie
3,0
Ook beluisterd, maar het viel mij eigenlijk een beetje tegen.
Ik vind het "oude" Blur geluid het beste en dit iets te elektronisch overkomen. Misschien groeit het nog, maar nu ben ik nog niet enthousiast.

avatar van nelnontwisa
ondertussen alweer bijna een jaar oud, maar luister deze nog regelmatig. staat geen enkel slecht nummer op wat mij betreft, en met pareltjes als thought i was a spaceman , pyongyang en toch ook ghost ship vind ik dit een van de beste platen van 2015 en ook een van de sterkere platen van blur.
als gorillaz dan dit jaar ook nog een album uitbrengen is er een flinke kans dat in zowel 2014 (everyday robots) als 2015 als 2016 mijn lijstjes gedomineerd worden door mr. albarn.

avatar van lennon
4,5
nelnontwisa schreef:
ondertussen alweer bijna een jaar oud, maar luister deze nog regelmatig. staat geen enkel slecht nummer op wat mij betreft,


Helemaal eens. Maar ik mis je 5 sterren???

avatar van popstranger
3,5
Vreemd genoeg vind ik de populairste track hier net een van de mindere; Lonesome Street is Blur by numbers maar dan een zwakker broertje van hun andere 'hits' en komt me iets teveel over als de verplichte single. Geef mij dan maar de nummers die iets meer van het geijkte pad afwijken zoals Pyongyang, Thought I Was A Spaceman en Ice Cream Man. Het zijn imo de nummers die meer aansluiten ook bij Albarns recentste solo album en dus iets meer representatief zijn voor waar ze nu voor staan.

avatar van bikkel2
4,0
Ik was er erg opgetogen over toen en het is een prima plaat waar de afwisseling sterk is.
Echter is bij nader beluistering niet alles even raak. Ik verlaag een halfje naar 4.
Dat is deze comeback wel waard.

avatar van Manfield
4,0
Met "Lonesome Street" , "Thought I Was a Spacemen", "My Terracotta Heart", "There are Too Many of Us" en "Pyongyang" wist Blur mij aardig te verrassen, zo'n 3,5 jaar geleden. Een project , wellicht meer aansluitend aan de paden die Damon Albarn solo was ingeslagen t.o.v. het oudere blur geluid. Meer elektronisch, dat zeker.
Dit album is lekker afwisselend, soms melancholisch dan weer energiek. Het knappe is dat er niet teveel wordt blijven hangen in het verleden, maar dat de toekomst fier tegemoet wordt gegaan. Ik kan Damon Albarn niet altijd meer volgen, maar waardeer zeker zijn muzikale zoektocht naar een eigentijds geluid en dito invloeden.

avatar van ZERO
4,0
Nadat ik van Blur jarenlang enkel de best of in bezit had, heb ik op vrij korte tijd bijna hun volledige oeuvre ontdekt. Dat heeft me echt aangenaam verrast. Hoewel ik de singles zeker goed vind, mis je met zo'n best of toch voor een deel de veelzijdigheid die Blur als band kenmerkt en ook de evolutie die het geluid van de band heeft doorgemaakt krijg je eigenlijk nauwelijks mee.

Ik denk ook dat het geluid dat Blur op latere albums laat horen me net wat beter bevalt dan de echte britpop die op de eerste albums nog te horen was.

De commentaren dat dit album meer zou weg hebben van het solomateriaal of de nevenprojecten van Damon Albarn vind ik eigenlijk ook een beetje vreemd, want wat mij betreft is dit eigenlijk best wel een logisch vervolg op de richting die de band insloeg vanaf Blur / 13 / Think Tank. Het geheel klinkt misschien wel nog iets meer mellow, de iets hardere uitschieters zijn er wat uit.

Het voordeel hier is naar mijn gevoel dat het album daardoor ook constanter is dan 13 en Think Tank. Zo goed als alle nummers zouden van mij een sterretje kunnen krijgen, afhankelijk van het moment. Maar als ik toch moet kiezen:

Favorieten: Pyongyang, Ong Ong, Lonesome Street

4*

Gast
geplaatst: vandaag om 18:02 uur

geplaatst: vandaag om 18:02 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.