menu

Rolling Stones - Steel Wheels (1989)

mijn stem
3,42 (306)
306 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: CBS

  1. Sad Sad Sad (3:36)
  2. Mixed Emotions (4:39)
  3. Terrifying (4:54)
  4. Hold on to Your Hat (3:32)
  5. Hearts for Sale (4:41)
  6. Blinded by Love (4:37)
  7. Rock and a Hard Place (5:25)
  8. Can't Be Seen (4:10)
  9. Almost Hear You Sigh (4:37)
  10. Continental Drift (5:15)
  11. Break the Spell (3:07)
  12. Slipping Away (4:28)
totale tijdsduur: 53:01
zoeken in:
avatar van lennon
4,5
bikkel2 schreef:
Maar wat ik vooral mis is zijn echt goede songs .


Almost hear you sigh is voor mij al voldoende

avatar van musician
4,0
Ik blijf het ook nog steeds een aardig album vinden.

Toegegeven, het heeft 2, 3 zwakkere broeders maar over het algemeen rockt het prima. In dat kader is het jammer dat er nooit eens aandacht wordt besteed aan het geweldige, door Keith Richards gezongen, Can't be seen.

Het nummer is wel een eervolle vermelding in het Stones oeuvre waard.

avatar van bikkel2
2,5
Ik zweer toch echt bij Slipping Away . Het laatste nummer en ook gelijk het prijsnummer . Keith op zijn best .
Can't Be Seen valt bij mij onder '' lekker'' maar niet bijzonder .

Ik heb kennelijk meer met de wat gevoeligere Keithsongs . Slipping Away, You Got The Silver , Coming Down Again , Memory Motel ( waar hij samen met Jagger als vocalist te horen is .)

avatar van LucM
3,5
Almost Hear You Sigh is voor mij het prijsnummer van dit album maar Slipping Away vind ik ook één van de betere op dit album.
Steel Wheels vind ik songmatig wel een sterk album maar de klinische en wat steriele productie is wat mij betreft het minpunt.

5,0
Sad Sad Sad , knalt lekker de boxen uit. Prima rock nr!
Mixed Emotions, Had een grote hit moeten zijn vind ik. Een van de betere latere singles.
Terrifying , een erg onderschat Stones nr lekker sfeervol en jazzy soundje .
Hold On To Your Hat ,Dit is gewoon lekker raggen punk nr
Hearts For Sale , Fijne flow en een wat trager rock nr.
Blinded By Love, heerlijke jagger ballad.Veel gevoel.
Rock And A Hard Place, Lekkere keith riff goed gezongen, super rocker.
Can't Be Seen , Keith met een van zijn betere solo vocals.
Almost Hear You Sigh ,Mooiste Ballad van de Stones!
Continental Drift , Heerlijk nummer. Als peuter van 3 vond ik dit al geweldig en nu nog steeds. Break The Spell, Fijn nummer met een aparte sound.
Slipping Away , Van dit soort nummers krijg ik nooit genoeg., meesterlijke afsluiting van dit geweldige Album .

avatar van iggy
3,0
Het 3e album achter elkaar waar de stones niet echt kunnen overtuigen. Deze is uiteraard beter dan vies werk. Maar daar was ook niet veel voor nodig. Na al het gezeik binnen de stones waren de verwachtingen toch wel hoog gespannen omtrent stalen wielen. En deze verwachtingen komen er niet echt uit vind ik. Pas bij het 3e nummer gaan mijn stones oortjes zich voor het eerst spitsen. Lekker nummer. Nu kan ik me herinneren dat ik vooral opgelucht was dat de stenen niet de pijp aan maarten hadden gegeven. En wat nog belangrijker was de stones gingen op tournee. Op de een of andere manier was ik zo dom nee oerdom geweest om niet naar de 1982 tour te gaan. En dat was ook nog eens de laatste echte stones tournee. Daar waren de stones nog niet echt doordacht en ervaren met allerlei extra muzikanten/achtergrond zangers en zangeressen. Maar goed da's mijn eigen stomme fout geweest. Naar mijn idee was de '82 tour de laatste pure stones zonder al die extra fritsels en fratsels ook al was het een stadion tour.
Hold on your hat kom op zeg een opvullertje. En zo gaat stalen wielen maar verder en verder. Soms is het leuk rock and a hard place bijv. Maar verder kom ik toch echt niet. Het is allemaal aardig en ditmaal niet vervelend. Zoals op vies werk. Maar veel te weinig voor de stones.....alweer.

En 2,5 pingel is best wel streng maar bij de stones horen op de een of andere manier een bepaalde strengheid vind ik

avatar van vielip
4,0
Je laatste opmerking ben ik het niet mee eens. De Stones hebben in aantal juist meer 'aardige' platen gemaakt dan echt hele goede of hele slechte vind ik. De écht hele goede albums zijn op één hand te tellen. Daarom heb ik juist altijd zoiets van; als ze met een aardig album op de proppen komen mogen we al blij zijn. Komt misschien ook omdat ze er zoveel hebben gemaakt? En omdat ik de Stones een nogal overgewaardeerde band vind....(iets zegt me dat ik hier veel commentaar op ga krijgen )

avatar van bikkel2
2,5
In wat voor opzicht overgewaardeerd ? Technisch gezien is het niet overweldigend . Maar in hun lange historie hebben The Stones toch wel voor beroering gezorgd . In ieder geval altijd goed voor memorabele songs en uiteindelijk een aantal albums , waarvan er ( eerlijk is eerlijk ) er een stuk of zeven echt bovenuit steken . Live waren ze op hun best eind jaren 60 t/m 1973 .
Het werd live geraffineerder en gelikter vanaf dit album .
Steel Wheels is een come-back plaat die best wel wat aardige momentjes heeft , maar het is tevens pijnlijk duidelijk dat de gretigheid en originaliteit er niet echt meer is .

avatar van vielip
4,0
Overgewaardeerd (overschat mag ook) door met name het journaille. Zoals je zelf ook zegt hebben ze een album of zes á zeven die echt top zijn. En ze hebben absoluut voor beroering gezorgd alleen....is het allemaal werkelijk zó briljant en zó fantastisch als de media ons willen doen geloven? Persoonlijk denk ik van niet. Maar dat geldt overigens voor veel meer bands dan alleen de Stones.

avatar van bikkel2
2,5
Het eigen smoelwerk , iets wat anno nu steeds moeilijker wordt voor beginnende bands .
The Doors , Beatles , The Who , Pink Floyd (etc) en The Stones . Zet de radio aan en je hoort gelijk wie het zijn .
Je hoeft geen fan te zijn van bands cq artiesten , maar het snel herkennen ervan zegt wel iets .
Maar buiten dat hebben The Stones toch ook wel heel fraaie en memorabele dingen neergezet .
Wel te lang doorgegaan wat mij betreft .

avatar van iggy
3,0
Waarschijnlijk overgewaardeerd sinds undercover. Daarvoor hebben de stones inderdaad 7 platen gemaakt waar ik tot op de dag van vandaag met veel plezier naar luister. En altijd verglijk ik hun nieuwe platen met deze 7 oude. Want dat zijn voor mij de stones maatstaven. En zoals bikkel schrijft ze hebben natuurlijk een zeer herkenbaar geluid. En 4 van deze stones platen zijn wel regelrechte rock&roll klassiekers niet waar? Maar ook op een aantal mindere platen staan nummers die ik tot hun beste werk reken. Time waits for no one bijv. Bikkel heeft in dat opzicht ook weer gelijk vind ik.

Anderzijds vraag ik me ook wel eens af hoe het toch komt dat ze iedere tour maar weer stadions blijven vullen. De setlist staat sinds 1989 min of meer vast. Ik ben inmiddels afgehaakt als stones concert ganger. ik vind het helaas erg voorspelbaar geworden. Maar het feit blijft dat ze hun kunstje kunnen blijven doen. Inmiddels heeft iedereen de stones ooit wel een keer live gezien. Teminste als je dat wilt. Maar hun publiek blijft maar komen en komen. Waarom? Nostalgie?Of een hondstrouw publiek? Of beide maar wat is dat nu met de stones? Wie het weet mag het zeggen.
Dus ik kan wel vinden dat ze enigzins overschat worden vanaf undercover maar hun fanbase denkt daar met grote getale toch blijkbaar anders over. Dus wie ben ik?

Hoewel ik bridges to babylon een behoorlijk goede stenen plaat vind.

avatar van vielip
4,0
Dat ze stadions blijven vullen is dus voor een groot deel de macht van de media denk ik. Ze worden door alle media nog steeds gehyped, op een voetstuk geplaatst of hoe je het ook noemen wilt. Als de Stones een tour aankondigen slaat heel medialand op tilt. Mensen zijn daar over het algemeen erg gevoelig voor. Gevolg is dat de kaartjes weer over de toonbank vliegen. Al meen ik me te herinneren dat voor de laatste tour lang niet alles uitverkocht was. Goffertpark waren bijv. 'maar' 35.000 mensen terwijl daar toch 60.000 mensen inpassen.
Wat betreft de setlist wil ik even vermelden dat ze de laatste tournee's toch echt wel voor behoorlijk veel afwisseling zorgden. Kijk alleen maar eens naar de setlisten van de Four flicks dvd box en je ziet dat geen avond hetzelfde is.

avatar van iggy
3,0
Bij de four flicks klopt dat maar dan moest je wel aan de juiste kaartjes zien te komen. ik kreeg helaas geen kaartjes voor de ahoy show. Om maar te zwijgen over de vredenburg? meen ik. De laatste tour en ook de four licks stadion tour worden toch behoorlijk veel oude en vooral (oude)bekende nummers gespeeld. Vooral de laatste 8 nummers spelen ze al 35 jaar meen ik ha. Die laatste 45 minuten? stond ik wat bij de biertent bij wijze van spreken.

En over de macht van de media. Denk je echt dat daardoor de mensen iedere keer weer naar een stones concert gaan? Dat het helpt spreek ik zeker niet tegen.

avatar van vielip
4,0
Die macht heeft de media inderdaad ja. Daar ben ik heilig van overtuigd! Mensen zijn nou eenmaal kudde dieren en als men hoort dat de buurman naar de Stones gaat dan moet jij er toch zeker ook naartoe?! Ik merk het al op m'n werk. Collega's die echt nooit bij een concert komen of überhaupt het verschil niet horen tussen Jantje Smit en Metallica zijn wel bij de Stones, U2 of Coldplay geweest.

4,0
Buitengewoon fris album na het zwakke Dirty Work (1986) en Undercover (1983).

Je hoort het speelplezier en dat de spanningen tussen Mick en Keith grotendeels uit de lucht zijn.

Productie spreekt mij hier wel aan, ik vind het redelijk tijdloos. Gitaren zijn prettig gemixt en Jagger zingt voor zijn doen erg goed hier.

Favorieten zijn Sad Sad Sad, Slipping Away, Can't Be Seen, Almost Hear You Sigh en Rock And A Hard Place.

Minpunt van de Stones blijft de zang van Jagger. Wát een overgewaardeerde zanger. Het is uit te houden maar liefst hoor ik de Stones instrumentaal.

avatar van De buurman
3,5
Thijs78 schreef:
Minpunt van de Stones blijft de zang van Jagger. Wát een overgewaardeerde zanger.


Er is volgens mij niemand die hem om zijn technische zangkwaliteiten overwaardeert. 't Is geen Pavarotti. Maar dat hoeft ook helemaal niet. De overige bandleden zijn nou ook niet bepaald tovenaars op hun instrumenten. Maar zet ze bij elkaar en het klinkt als de Stones... rommelig maar toch goed. Fascinerend vind ik dat.

avatar van devel-hunt
2,0
Thijs78 schreef:
Minpunt van de Stones blijft de zang van Jagger. Wát een overgewaardeerde zanger. Het is uit te houden maar liefst hoor ik de Stones instrumentaal.

Toch is het héél lastig, zoniet onmogelijk, om van de Stones te houden, maar niet van de Stem van Mick Jagger. Zijn stem is zo bepalend voor het geluid, imago en gevoel van de groep. De Stones waren met een andere zanger de Stones niet geweest. Het zal net zo zijn als Queen zonder Freddy, U2 zonder Bono of REM zonder Michael Stipe.

avatar van frolunda
3,0
Redelijk goed album van the Stones,verder niks aan toe te voegen.

avatar van musiquenonstop
3,5
Prima album, met het prachtige Almost Hear You Sigh. Ben verder geen Stones kenner, maar was dit niet enkel een hit in nederland ?

Tja, The Stones zonder Jagger ??? Je mag mischien vinden dat het een slechte zanger is, of niet van zijn stem houden. Maar The Stones zonder Jagger is een mooie auto zonder motor.
Mijn inziens onlosmakelijk, en ik mag zijn stem graag horen, zijn energie en overgave laat de eventueel slechte noten naar de achtergrond verdwijnen.

avatar van LucM
3,5
De zang van Mick Jagger en het gitaargeluid van Keith Richards bepalen het geluid van Rolling Stones. Of je ervan houdt is een andere kwestie...

avatar van bikkel2
2,5
Jagger is Jagger en hij is duidelijk niet de beste zanger uit de rockwereld, maar wel de beste zanger voor The Stones.
Dat karakterstieke knauwende is typerend voor het geluid.
Overigens is Jagger best all-round, je kunt alle kanten met 'm op.
Van zweterige disco tot country en alles wat er tussen in zit.

avatar van LucM
3,5
Mick Jagger is niet de beste zanger maar wel een veelzijdige en passionele en zijn zang past perfect bij het gitaargeluid van Keith Richards. Het is die combinatie dat de gouden tandem voor Rolling Stones bepaalt.

avatar van bikkel2
2,5
Inderdaad, superherkenbaar.

avatar van De buurman
3,5
Doe er toch een halfje bij. Beetje het Some Girls van de jaren '80: een paar niet al te sterke nummers afgewisseld met (voor het eerst sinds tijden) ontzettende krakers. Sad Sad Sad en Mixed Emotions blijven lekkere nummers, Almost Hear You Sigh en Slipping Away mogen er ook zijn. Rock And A Hard Place is natuurlijk zo glad als een babykont, maar blijft mede door de productie een knaller. Net als Some Girls tien jaar eerder bezorgde Steel Wheels de band een nieuw elan.

avatar van Madjack71
3,5
..destijds hadden de Stones beter aan gedaan om met dit Steel Wheels ook direct hun afscheidstournee in te zetten. ...daarna was het vooral teren op oude roem en is er van een nieuw elan geen sprake meer geweest.

Cured
Vind het na TY het beste Stones album uit de 80's. Een 3-tal nummers hadden wel geschrapt mogen worden, een paar hadden een 'opknapbeurt' nodig gehad en dan hadden ze een goed album gescoord. Nu kom ik, evenals mijn 2 bovenbuurmannen, tot ruim voldoende.

avatar van little lion man
3,5
Prima, evenwichtig album. Geen grote uitschieters naar boven, nauwelijks uitschieters naar beneden. Naar boven afgerond kom ik op ****

avatar van devel-hunt
2,0
De buurman schreef:
Doe er toch een halfje bij. Beetje het Some Girls van de jaren '80


Echt niet. Some girls is een paar klasse beter.

Steel wheels is overgeproduceerd, klinkt blikkerig en weinig sprankelend. Spontaniteit en rauwe emoties hoor ik ook nergens, terwijl dat voor mij toch de Stones zijn.
Het werd toen wel gepresenteerd als een soort comeback van de Stones maar de sfeer in de band, vooral tussen Mick en Keith, was nog steeds om te snijden, het is niet voor niets dat Bill Wyman hierna de groep voorgoed heeft verlaten.

avatar van Dibbel
3,5
Ik vind het een redelijk comeback-album na 2 zwakkere broeders.
Dat overgeproduceerde en blikkerig klinkend vind ik nogal meevallen eigenlijk, ook al is het mede geproduceerd door Chris (Misplaced Childhood) Kimsey.
En ik heb toch echt geen high-end installatie.

Alleszins genietbare nummers zoals Sad, Sad, Sad, Mixed Emotions, Blinded By Love, Almost Hear You Sigh (mooie ballad), Slipping Away (vooruit dan, voor Keith) en Hearts For Sale.
De rest is wat minder, maar goed te doen.

En gewoon met 3 hitsingles en in 2 etappes bijna 1 jaar in de albumlijst en ook nog nummer 1 gehaald. Velen vonden het toch een comeback dan, lijkt me.
Laatste paar maanden nog een aantal malen opgehad, en met plezier.
Kom dus nog wel aan 3,5*.

avatar van musician
4,0
"Vooruit voor Keith" betekent natuurlijk Can't be seen !!

En dan vergeet je te vermelden als absolute topper Rock and a Hard place

Gast
geplaatst: vandaag om 17:13 uur

geplaatst: vandaag om 17:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.