menu

The Slow Show - Lust and Learn (2019)

mijn stem
4,03 (222)
222 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: [PIAS]

  1. Amend (3:03)
  2. Eye to Eye (4:50)
  3. Low (4:49)
  4. Hard to Hide (3:38)
  5. St. Louis (3:53)
  6. Loser's Game (4:06)
  7. Breath:Air (1:43)
  8. The Fall (3:39)
  9. Vagabond (3:52)
  10. Sharp Scratch (3:52)
  11. Exit Wounds (3:47)
  12. Places You Go (5:03)
totale tijdsduur: 46:15
zoeken in:
avatar van Wilko_64
5,0
De eerste twee albums waren prachtig. De stilte in de muziek (waar hebben we dat meer gehoord?) Dit album overtreft weer de eerste twee. Recent heb ik ze in een akoestische setup gezien bij de instore bij Sounds in Venlo. Aardige gasten en album laten signeren. I oktober ga ik ze live zien in de Muziekgieterij in maastricht.

avatar van Sparks
4,0
Prachtige afsluiter ook! Daardoor zet ik hem de hele tijd weer opnieuw aan.

Hoedijk
Drie prachtige albums (en heel verschillend ook) die in één week uitkomen en die nu de top van de rotatielijst beheersen, waarbij gezegd dat je Tool en bovengenoemd album niet zomaar opzet. Lust and Learn vind ik een heerlijk melancholisch album waar je even rustig voor moet gaan zitten. Ik ben benieuwd hoe dat live gaat klinken.

avatar van jrn
jrn
repelstefan schreef:
De opener is prachtig en ik dacht dit wordt mijn ontdekking van het jaar. Maar met de zang erbij vind ik het toch wat minder. Het klinkt een beetje vreemd erin gemixt. Misschien valt het kwartje nog.


Van de drie albums is deze verreweg het slechtst gemixt/gemastered. De stem schuurt veel te veel, op de vorige platen was dir veel beter in balans. Het luistert niet prettig.

Hmm, doet me denken aan The National, hoewel ik beide bands eigenlijk niet zo goed ken. Eens een kans geven, klinkt erg mooi.

avatar van Raggie
4,5
Dit album staat al een poosje op repeat. De eerste 5 tracks zijn erg mooi en de laatste ook!

avatar van repelstefan
jrn schreef:
(quote)

Van de drie albums is deze verreweg het slechtst gemixt/gemastered. De stem schuurt veel te veel, op de vorige platen was dir veel beter in balans. Het luistert niet prettig.

En het went ook nog eens niet. Maar de opener blijft mooi

avatar van chevy93
4,0
Tip: kaartjes voor vanavond (Tivoli Utrecht) staan voor €10-15 op Ticketswap.

avatar van Tubanti
Concert in de Grote Zaal van TivoliVredenburg viel zwaar tegen. The Slow Show leverde half werk: heel veel muziek kwam steeds gewoon van een bandje. Heel jammer. Zo anders dan het magische optreden in Ekko, een paar jaar geleden.

avatar van niels78
4,0
Tubanti schreef:
Concert in de Grote Zaal van TivoliVredenburg viel zwaar tegen. The Slow Show leverde half werk: heel veel muziek kwam steeds gewoon van een bandje. Heel jammer. Zo anders dan het magische optreden in Ekko, een paar jaar geleden.

Heb eens gelezen dat dit hun grote wens is. Touren met een heel gezelschap, zodat alles live ten gehoren wordt gebracht. Ik begreep dat het er om economische redenen nog niet van gekomen is.
Zou 100% een ticket bemachtigen indien het zover is!
Wel een aardig album hoor. Eerste 5 nummers zijn helemaal top!

avatar van Minneapolis
Prachtige hoes, erg mooie opener en op zich mooie muziek, maar ik kan echt niet van die zang genieten. Sterker nog, na een paar nummer gaat het me irriteren.

avatar van frolunda
3,0
Muziek waar ik echt voor in de stemming moet zijn en op zo'n gure,donkere zondagmiddag in november wil dat nog wel lukken.Door de erg indringende stem van zanger Rob Goodwin heb ik meestal aan een goed half uur wel genoeg maar ik kan niet ontkennen dat er dan intussen al een aantal erg sterke nummers voorbij gekomen zijn.
Dit derde album van het uit Manchester afkomstige Slow show ligt muzikaal redelijk in het verlengde van zijn twee voorgangers maar één of andere manier bevallen het debuut en deze,Lust and Learn me het best.Al zou dat ook heel goed aan het moment kunnen liggen.
Een andere bijzonderheid is dat ik meestal geen liefhebber ben van allerlei gasten op een album maar in het geval van deze Slow show geeft dat juist wat lucht.Zo vind ik Hard to hide met een bijdrage van Kesha Ellis één van de sterkste nummers van het album.Andere hoogtepunten voor mij zijn the Fall,sharp scratch en Exit wounds maar in zijn geheel genomen is de plaat erg consistent.
Lust and Learn is een donker,sober en soms wat zwaarmoedig,eigenzinnig popalbum geworden dat je misschien beter in wat geringe doses tot je kunt nemen.....en dan is het soms best tot erg goed.

avatar van chevy93
4,0
Een teleurstellend concert, maar ik geniet nog altijd van dit album. Sterker nog, het is misschien wel hun mooiste. De tijd zal het leren.

avatar van bikkel2
4,0
Eindelijk eens aan een eerste luisterbeurt gewaagd. Vertrouwde sound.
Voor een eerlijk oordeel, moet ie nog wel even een paar keer voorbij komen.

avatar van bikkel2
4,0
3e plaat van The Slow Show en ook hier teleurstellen ze niet.
De orchestrale melancholie is weer volop aanwezig.
Hier en daar iets frivoler, iets meer tempo en de damescoirtjes die soms opduiken is geen verkeerde toevoeging.
Voor het eerst merk ik wel dat het mij allemaal wat minder verrast en dat ik soms merk dat het fijn kabbelt, maar niet altijd kan rekenen op volledige focus.
Wellicht komt het uiteindelijk ook door zanger Rob Goodwin, die ik volstrekt uniek vond op vooral het debuut en de verdienstelijke opvolger, maar mij nu een plaat lang niet helemaal meer kan boeien.
Daarmee wil ik absoluut niet beweren dat het teleurstelt als geheel. Het is een genietbaar album met wederom een typerende herfstsfeer, maar mijn gevoel geeft wel aan dat ik het misschien zo zachtjes aan wel gehoord heb.
Mits ze in de toekomst een meer drastischere verandering in de sound gaan aan brengen.

avatar van thetinderstick
3,5
Ik kan me wel vinden in wat bikkel2 hierboven zegt. Het is zonder meer weer een mooie plaat, mooie arrangementen, mooie toevoeging van vrouwenzang, iets verfijnder nog dan de voorgangers. Maar echt verassen doen ze hier niet, en het kabbelt wel een beetje voort, vooral de tweede helft van het album. Ik heb de plaat een paar maanden in huis, maar echt bij de strot grijpen doet het mij niet. De kwaliteit van de nummers is heel consistent, maar echte hoogtepunten mis ik een beetje. Desondanks zijn 'Eye to Eye', 'Low', 'Hard to Hide' en 'Losers Game' wel erg mooi. En de trompetsolo in 'Vagabond' mag ook niet onvermeld blijven. Fijne plaat dus, maar de sound heb ik zo langzamerhand wel gehoord.

4,5
Deze is na een nieuwe luisterbeurt mijn favoriete album van 2019 geworden en voor mij vol hoogtepunten

avatar van Mausie
4,0
Mausie (crew)
dihansse schreef:
Deze is na een nieuwe luisterbeurt mijn favoriete album van 2019 geworden en voor mij vol hoogtepunten


Was een slecht jaar dan...

4,5
Mausie schreef:
(quote)


Was een slecht jaar dan...

Sorry was vergeten mijn score aan te passen: het was een heel goed jaar

4,5
dihansse schreef:
(quote)

Sorry was vergeten mijn score aan te passen: het was een heel goed jaar

Maar inderdaad een teken hoe het album groeide bij iedere beluistering

avatar van Shelter
4,5
Mooi album zeg!
Zijn stem zoekt de wat hogere noten op dit keer en de achtergrond arrangementen zijn wat bombastischer....klinkt allemaal erg goed!
4.5*

avatar van harm1985
De soundscapes en melodieën zijn prachtig, de zang overtuigt nog niet echt.

avatar van deric raven
4,5
Als de jonge van oorsprong Vlaamse producer Frederik ‘t Kindt ervaring opdoet in de Manchester Blueprint Studio ontmoet hij daar Rob Goodwin. De twee besluiten in 2010 hun samenwerking voort te zetten in The Slow Show. Met gitarist Joel Byrne-McCullough, bassist James Longden en drummer Chris Hough voltooien ze het sfeervolle White Water, wat vijf jaar later verschijnt. Al erg snel volgt daarna Dream Darling waarmee ze de sound nog meer naar eigen hand weten te zetten. De twee kernleden knutselen 18 maanden lang aan Lust and Learn. Door de naamsbekendheid die ze hebben opgebouwd zijn de verwachtingen hoog gespannen.

De toon wordt direct gezet met het grimmige instrumentale atmosferische Amend, welke categorisch zowat in de ambient house te plaatsen valt. Het vormt een prima voorbode voor wat zal volgen. Klassiek geschoolde pianoklanken weerspiegelen het muzikale landschap waarmee de basis gelegd wordt voor het nieuwe sobere melancholische hoofdstuk van The Slow Show. Na de ritmische omschakeling komt romanticus Rob Goodwin voor het eerst zelf aan het woord in Eye to Eye. Zijn stemgeluid is nog net zo gebroken en donker als voorheen, en het voelt vertrouwd, als een ontmoeting met een verre vriend, die onverwachts passeert om zijn pijnlijke verhaal te vertellen. De geleefdheid doet bijna jazzy aan, een oude geest gevangen in een jong lichaam.

Ondanks dat de instrumentatie zich niet eens zo zwaar laat inprenten, en zelfs met enige luchtigheid laat leiden, blijft het neerslachtige karakter van de zanger bepalende. Nog meer ligt het accent op de elektronische arrangementen waar de bandleden hun passie in het spel kunnen leggen. Zoals het gitaarspel van Joel Byrne-McCullough vanuit het niks lijkt op te bouwen om vervolgens alle registers open te gooien in Eye To Eye. Hier laat hij zich voor het eerst op de voorgrond horen. Prachtig hoe hij zich weet te bedwingen om op het juiste moment zijn intrede te doen.

Alsof er een stukje gewenning in de weg heeft gezeten, verdwijnen de aarzelingen in de zangpartijen van Low. Rob Goodwin ademt een zelfverzekerdheid uit waar je u tegen zegt. Met hemelse klanken van een kerkelijk koor wordt een universeel einde gecreëerd. Wanneer de hulp ingeroepen wordt van gastvocalist Kesha Ellis ontstaat er in Hard to Hide een meer toegankelijke song. De stemmen passen mooi bij elkaar, met het iets wat hese hoge geluid van de zangeres in een prachtige onderschikkende rol tegenover de diepere hoofdzang.

Doordat bij dit soort tracks de spirituele top wordt opgezocht is het onmogelijk om hier de hele tijd op dit niveau te functioneren. Gelukkig maar, de meer geaarde songs komen ook goed binnen. Het stukken toegankelijker St. Louise wil hierdoor bijna heidens klinken. Na de klassieke harpsnaren en sederende blazers in Loser’s Game is het tijd voor het moment van bezinning. Dit wordt versterkt in het woordeloze Breath Air.

Met dromerige orkestratie werkt Goodwin zich vervolgens ook in het tweede gedeelte door zijn persoonlijke kwellingen heen. Bij het gemoedelijke The Fall ligt het accent op de vrouwelijke tweede stem die als een liefkozende echtgenote invalt. Het trompetgeschal laat in Vagebond wat van de Britse roots terug horen in een verder voornamelijk Amerikaans klinkend geheel.

Na het klein gehouden met zonnestralen opwekkende juweeltje Sharp Scratch zijn daar de hedendaagse indie Americana invloeden in Exit Wounds. Door zich voorzichtig steeds verder van de donkere fragiliteit te distantiëren ontstaat er een opbloeiende sound met een adembenemende open benadering. Met het punctueel uitgewerkte tweestemmige Places You Go sluit The Slow Show hun derde weergaloze goede plaat Lust and Learn af, en voldoet de hiermee ruimschoots aan de gehoopte verwachtingen.

The Slow Show - Lust and Learn | Alternative | Written in Music - writteninmusic.com

avatar van Monsieur'
5,0
Ik was in het begin erg bang voor een herhaling van zetten. White Water was de doorbraak, Dream Darling mag als tweede album in het verlengde zijn maar iedereen voelde dat de Slow Show na 5 jaar ook moest gaan ontwikkelen. Dat is gelukt zonder het traditionele geluid te verliezen. Nog steeds is het melancholisch, klassiek en breekbaar, maar je merkt ook een ander sausje (Amend, Hard To Hide, Breath:Air)
Alhoewel White Water & Dream Darling voor mij meer als een geheel voelde, bevat Lust & Learn absoluut de sterkste nummers die ze in hun catalogus hebben. Eye To Eye, Low, Hard To Hide, Vagabond, Places You Go. Meestal ben ik van de lange uitgesponnen commentaren, maar hierboven wordt al perfect omschreven hoe mooi deze plaat is. Kan weer niet wachten op een volgende plaat.

avatar van CHIEP
CHIEP (crew)
Weet iemand hier wie het refrein van "St. Louis" zingt?

avatar van blur8
5,0
@ CHIEP Op St. Louis zingt Kesha Ellis mee.
Dit is de live registratie St. Louis live At Royal Exchange ,Manchester ( dec. 2018 )

avatar van CHIEP
CHIEP (crew)
Aha, vreemd dat ze dan enkel bij "Hard To Hide" wordt vermeld.
Bedankt!

avatar van coldwarkids
4,5
Op de innersleeve van het vinyl staat ze vermeld. Ze doet een rijtje nummers mee op de plaat CHIEP

avatar van Monsieur'
5,0
Ik denk dat dit hem is... de beste van de Slow Show. Zijn naganger heet niet voor niets stilleven, hier ademt alles tot in perfecte balans. Ieder stiksel in het klanktapijt klopt op deze plaat. Dit is het Slow Show universum in optima forma. Teentjes in het water bij White Water, dromen van een mooie carrière op Dream Darling en hier de vruchten plukken en leren van al het voorgaande. Petje af.

chevy93 schreef:
Een teleurstellend concert, maar ik geniet nog altijd van dit album. Sterker nog, het is misschien wel hun mooiste. De tijd zal het leren.

Ik zag ze pas deze week een eerste keer in zaal. Ooit gezien op bks 2016 maar dat is wat lang geleden om er iets zinnigs over te zeggen.

Er is, vrees ik, niets veranderd. Koren en violen en/of blazers(?) op tape. Een cello was wel aanwezig. Nu snap ik dat door budgetredenen niet alles kan. Maar je kan dit ook anders oplossen, gewoon hele partijen op tape en soms niet kunnen onderscheiden wat "echt" is en wat niet..Resultaat is iets klinisch.Er zit live zoveel meer in. Viel me live ook op dat het een stuk bombastischer klonk dan op plaat. Dat verraste me,ik hou meer van de intieme kant van deze band.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:50 uur

geplaatst: vandaag om 12:50 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.