menu

Opeth - In Cauda Venenum [English Version] (2019)

mijn stem
3,68 (128)
128 stemmen

Zweden
Rock
Label: Moderbolaget

  1. Garden of Earthly Delights (3:28)
  2. Dignity (6:35)
  3. Heart in Hand (8:29)
  4. Next of Kin (7:08)
  5. Lovelorn Crime (6:34)
  6. Charlatan (5:29)
  7. Universal Truth (7:29)
  8. The Garroter (6:45)
  9. Continuum (7:22)
  10. All Things Will Pass (8:33)
  11. The Mob * (4:36)
  12. Width of a Circle * (5:31)
  13. Freedom & Tyranny * (4:34)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 1:07:52 (1:22:33)
zoeken in:
Lachende derde
Sir Spamalot schreef:
...The Garotter vind ik verschrikkelijk...


Gewoon een kwestie van wat meer je jazzgehoor trainen. Hoe breder je appreciatie van diverse muziekstijlen, hoe meer je ook de verschillende muzikale schakeringen op een album als dit kunt waarderen.
Begin eens met iets van Miles Davis. Of iets van Lee Morgan. The Cooker is een topalbum bijvoorbeeld.
Vanuit een beperkt muzikaal perspectief - oogklepjes netjes op hun plaats - ontstijg je nimmer het waarderen van de verwachting. Het onverwachte, ongekende is niet verschrikkelijk. Jouw oren moeten nog wennen. Zo simpel is het.
?

avatar van Kronos
4,5
Ja Sir Spamalot, wat meer jazz beluisteren. Miles Davis bijvoorbeeld, waar je nog maar zo'n zestig albums van hebt beluisterd. Ik denk bij The Garroter aan het gitaargeluid van Pat Metheny. Maar 't is niet omdat er wat jazzinvloeden in het nummer zitten dat het geen saai nummer is. Ook niet zo geweldig is dat Åkerfeldt op de vier laatste albums heel vaak een zin in hetzelfde neergaande melodielijntje laat eindigen. Het weerspiegelt een beetje de neergaande lijn in stemgemiddeldes.

avatar van Edwynn
4,0
Persoonsanalyses van de koude grond. Altijd leuk.

avatar van THEMARSVOLTA
1,5
Ik vind het maar een saai album. Heel wat luisterbeurten achter de rug maar het blijft leuk als achtergrondmuziek. Elk album hoop ik weer op grunts, maar helaas.. Het is ook nergens spannend zoals een Ghost Reveries of een ietswat vergelijkbaar album: Damnation, het kabbelt maar wat voort. Een 1,5 voor de wat leuke ideeen zoals de eerste anderhalve minuut van Continuum, Dignity en de zweedse versie van het album.

Als ik t album luister heb ik zin om de oudere albums(voor Heritage) weer op te zetten of naar de nieuwste CoL of Tool te luisteren. Hopen dat het volgende album weer flink steviger wordt.

avatar van Ayreonfreak
Tussen mij en Opeth is de liefde nooit echt opgebloeid. En dat ligt volledig aan mij, want het bevat veel elementen die mij echt bekoren. Toch lukt het nooit echt met deze band. Dit album vind ik wederom wel lekker, maar ik heb nog nooit de neiging gehad een Opeth album spontaan op te zetten. Zo van; "he, effe een keer weer naar Opeth luitsteren!' Komt gewoon niet voor in mijn luistergedrag. En dat geldt dus ook voor deze cd. Net of het allemaal nét iets te doordacht is. Net of de benadering van de muziek naar de kunstzinnige kant uitvalt. maar goed, zal ongetwijfeld aan mij liggen.

Nietemin wil ik de liefhebbers uitnodigen eens te luisteren naar Crone - Godspeed (2018) - MusicMeter.nl te luisteren. Dikke kans dat je dat ook gaat waarderen, veel elementen in de muziek van beide bands overlappen elkaar..

avatar van Leptop
4,0
Het album is sterk gegroeid de afgelopen weken en blijft me boeien. Dat had ik niet verwacht op het eerste gehoor. Ik vind het muzikaal erg sterk met allerlei muziekstijlen in elkaar verweven. Vooral de refreinen zijn catchy. Stevig op zijn tijd, maar ook jazzy en proggy. Het heeft ook iets mystieks. Geen grunts nee, dat is vvt bij Opeth. Helemaal niet erg, deze band is lekker eigenwijs.

avatar van pos
4,0
pos
Vooral opvallend dat de Zweedse versie 0,39 punt hoger scoort. Die ook maar een keer opzetten dan.

avatar van namsaap
4,5
pos schreef:
Vooral opvallend dat de Zweedse versie 0,39 punt hoger scoort. Die ook maar een keer opzetten dan.


Ik denk dat dit te verklaren is doordat de Zweedse versie door veel luisteraars wordt genegeerd en vooral door liefhebbers van deze band wordt geluisterd en beoordeeld.

avatar van Kronos
4,5
namsaap schreef:
Ik denk dat dit te verklaren is doordat de Zweedse versie door veel luisteraars wordt genegeerd en vooral door liefhebbers van deze band wordt geluisterd en beoordeeld.

En daarbij zou de Zweedse versie ook zomaar beter kunnen zijn natuurlijk.

avatar van namsaap
4,5
Kronos schreef:
(quote)

En daarbij zou de Zweedse versie ook zomaar beter kunnen zijn natuurlijk.


En dat natuurlijk . Ik moet toegeven dat ik ook een lichte voorkeur voor de Zweedse versie heb.

avatar van Leptop
4,0
Ik heb geen voorkeur. Allebei goed. Wel is de Zweedse versie origineler. Dat zeker.

avatar van DargorDT
4,0
De Zweedse beter? Dat vind ik toch een beetje te ver gaan. Zouden dan alle Zweedse metalbands voortaan maar gewoon in het Zweeds moeten zingen? Zou dat werken?

Ik heb beide versies gehoord, maar de muziek is natuurlijk gewoon identiek. De Engelse versie voelt voor mij het meest vertrouwd, maar ik zou beide albums gewoon hetzelfde aantal sterren geven.

avatar van Kronos
4,5
Opeth is geen metalband op dit album. En van mening zijn dat de Zweedse versie van In Cauda Venenum beter is dan de Engelse zegt niets over wat alle Zweedse metalbands zouden moeten doen.

avatar van legian
DargorDT schreef:
De Zweedse beter? Dat vind ik toch een beetje te ver gaan. Zouden dan alle Zweedse metalbands voortaan maar gewoon in het Zweeds moeten zingen? Zou dat werken?

Als ze in het Zweeds beter zingen dan in het Engels zeker wel. En dat is hier ook het geval. In ieder geval voor mij. Qua muziek is het inderdaad hetzelfde, maar de Zweeds talige intermezzo's op de achtegrond passen beter bij de Zweedse zang dan bij de Engelse. En zo gaat de Zweedse versie veel meer leven terwijl de Engelse versie meer gaat storen.

Dat maakt een Engelse versie trouwens niet direct slecht. Doch zou ik hem hier zeker met en halve ster minder beoordelen. Puur en alleen vanwege de taal dus.

Echt een groeiplaat!
In het begin had ik wel wat moeite met dit album, en kwam het weinig gefocust over.
Maar dat is wellicht de charme van dit album... Een mooi palet aan muzikale stijlen.

Mijn voorkeur gaat uit naar de Zweedse versie overigens. Je kan écht horen dat de Engelse versie achteraf nog 'gemaakt' is. De Zweedse versie is het album zoals het bedoeld is, en dat hoor je duidelijk aan de 'flow' van de teksten.
Bij de Engelse versie lopen die gewoon niet lekker op de muziek.

4,0
Nyarlathotep schreef:
Echt een groeiplaat!
In het begin had ik wel wat moeite met dit album, en kwam het weinig gefocust over.
Maar dat is wellicht de charme van dit album... Een mooi palet aan muzikale stijlen.

Mijn voorkeur gaat uit naar de Zweedse versie overigens. Je kan écht horen dat de Engelse versie achteraf nog 'gemaakt' is. De Zweedse versie is het album zoals het bedoeld is, en dat hoor je duidelijk aan de 'flow' van de teksten.
Bij de Engelse versie lopen die gewoon niet lekker op de muziek.


Inderdaad een groeiplaat. Heb slechts de laatste 3 cd's van Opeth , maar deze laatste is wel heel goed. De jongens tonen hun technisch hoog speelniveau, maar ik hoor zeer fraaie melodielijnen en muzikaliteit. De heren mogen op deze weg blijven voort timmeren.

avatar van james_cameron
3,5
Echt heavy zal de band op plaat waarschijnlijk nooit meer klinken, maar ik moet zeggen dat ik hier wel iets mee kan. De retro rock op dit album klinkt in ieder geval organisch en verzorgd, met heel wat sterke songs. Het vorige album liet wat dat betreft al een stijgende lijn horen en die wordt hier netjes doorgetrokken. Sporadisch een kleine misser, maar overwegend een fraai album.

avatar van Edwynn
4,0
Nu ik de dubbelaar heb aangeschaft, wissel ik beide schijven regelmatig achter elkaar af. De Zweedse variant blijf ik leuker vinden. Dat heeft toch een andere uitstraling.
Elke keer dringen zich weer andere favorieten aan mij op. Nu is dat even de fraai uitgewerkte hekkensluiter. Toch weer een verrassende persoonlijke uitwerking van een aanvankelijk wat voorspelbare plaat.

avatar van Maarten0402
4,0
Toch een tandje hoger, maar nog steeds niet te evenaren met de Zweedse versie.

avatar van Rinus
4,0
Ik heb ook de dubbelaar met de Engelse en Zweedse versie. Welke vind ik mooier? Op dit moment gaat het gelijk op.

Terug naar het album. Zonder op elk nummer apart in te zoomen, dit is misschien wel de meest progressieve plaat van de band. Eigenlijk is de jas van het metal verleden ondertussen volledig verwisseld voor een prog jas, hetgeen Anathema ook gedaan heeft. Dit is echt een luisterplaat geworden. Er gebeurt veel en de nummers zitten heel intelligent inelkaar. Veel invloeden zijn te horen uit diverse muziekgenres (zelfs jazz) en dat maakt van het album een rijke luisterervaring. Uit mijn decennia lange muziekervaring betekent dat, dat dit soort albums toch weer regelmatig gedraaid blijven, hoe oud het ook wordt. Dus weer een erg fijne aanvulling op mijn Opeth collecrie.

avatar van RuudC
3,5
Ik geloof dat Lennert en ik dit album geluisterd hebben toen het ongeveer een maand uit was. Over het algemeen is de auto geen beste plek voor een luisterbeurt en daarom heb ik het thuis nog een paar keer gedraaid.

Hoewel het album een duidelijke verbetering is ten opzichte van Sorceress, ben ik nog niet helemaal tevreden. In Cauda Venenum bevat in elk geval de vertrouwde sfeer die doet denken aan Ghost Reveries. Het is meteen te horen dat je met Opeth te maken hebt. Zelfs dat had Sorceress niet eens. Er wordt bij vlagen weer heel behoorlijk gemusiceerd. Lovelorn Crime heeft een prachtige solo bijvoorbeeld, maar het album is te gefragmenteerd. Ideeën als los zand. De audio fragmenten uit films maken het eigenlijk alleen maar erger. Dat ook hier niet gegrunt wordt, vind ik niet eens een probleem. Ik blijf de echte songs missen. Geen enkele haalt de tien minuten en de wat langere tracks hebben niet de potentie. Akerfeldt's stem begint wat ieler te worden, dus langzamerhand begin ik te vrezen voor de houdbaarheidsdatum van deze band.


Eindstand:
1. Blackwater Park 5*
2. Damnation 5*
3. Deliverance 5*
4. Ghost Reveries 4,5*
5. Pale Communion 4,5*
6. Still Life 4,5*
7. My Arms, Your Hearse 4,5*
8. Orchid 4,5*
9. Watershed 4,5*
10. Morningrise 4*
11. In Cauda Venenum 3,5*
12. Heritage 3*
13. Sorceress 2,5*

avatar van Kronos
4,5
Ik begrijp nog altijd niet waarom de meesten naar deze Engelstalige versie grijpen. Of eigenlijk wel, want die is er juist bijgemaakt om het grote publiek te plezieren. Maar van mensen die naar Opeth luisteren zou je toch meer zin voor avontuur mogen verwachten.

avatar van Leptop
4,0
Je leest het RuudC, het mag wel wat avontuurlijker

avatar van RuudC
3,5
Haha, de plaat mag sowieso wel wat avontuurlijker zijn. Ik geef de Zweedse versie heus nog wel een kans overigens.

avatar van BoyOnHeavenHill
3,0
Dit is een band die precies in mijn straatje zou moeten passen, maar ook bij dit derde album dat ik van Opeth leer kennen gaat het niet goed komen tussen ons. Het is allemaal rijk, gevarieerd en vernuftig gearrangeerd, en Akerfeldt heeft een mooi uitgebreid vocabulaire in zijn beeldende teksten, maar op de een of andere manier pakken zijn melodieën me maar zelden en sleept de muziek me maar een heel enkele keer (Continuum) mee. Het helpt niet dat het timbre van zijn stem me niet ligt, maar zodra ik minpunten of dingen waar ik me aan stoor ga opnoemen ben ik bang dat ik alleen maar een stok zoek om de hond mee te slaan, want ik hoor wel dat de nummers goed in elkaar zitten en dat er veel aandacht aan de productie en de arrangementen is besteed. Het doet me gewoon weinig, en ik weet niet precies waar de kink in de kabel zit.

avatar van Leptop
4,0
Herkenbaar. Heb ik met Tool. Al wordt die relatie met de jaren wel beter. Kwestie van volhouden. Trouwens, zo kijkend wat je al hebt gehoord, probeer Blackwater Park of Ghost Reveries eens. Wel door de grunts heen luisteren .

avatar van Edwynn
4,0
Ja, ik lees weer dat het dan niet pakt. En pakkende liedjes met catchy hooks kom je dan ook niet zoveel tegen bij Opeth.

avatar van Kronos
4,5
Zeker herkenbaar. Soms is op papier een band helemaal je ding maar wil het muntje maar niet vallen. Ik had het ook met Tool en al enkele jaren de hoop opgegeven. Pas toen Fear Inoculum verscheen klikte het en ging ik heel hun oeuvre hoog waarderen.

Bij Opeth vind ik de zanglijnen ook niet altijd geslaagd. En hoe Akerfeldt zingt kan wel eens gaan tegensteken. Maar het geheel weet me meestal wel te overtuigen. Wat In Cauda Venenum betreft raad ik de Zweedse versie aan.

avatar van Leptop
4,0
Ik kan alle enigszins teleurgestelde fans toch echt aanraden dit album (S/E) weer eens uit de kast te trekken. Het is namelijk veeeel sterker dan in eerste instantie in het gehoor liggend. Ik heb het 2 maanden niet geluisterd en ben weer verrast door de diversiteit ervan.

4,0
Leptop schreef:
Ik kan alle enigszins teleurgestelde fans toch echt aanraden dit album (S/E) weer eens uit de kast te trekken. Het is namelijk veeeel sterker dan in eerste instantie in het gehoor liggend. Ik heb het 2 maanden niet geluisterd en ben weer verrast door de diversiteit ervan.

Helemaal mee eens. ... Ik begrijp die lage score niet. Ik heb de laatste 3 albums van Open en deze is toch wel de beste.

Gast
geplaatst: vandaag om 18:00 uur

geplaatst: vandaag om 18:00 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.