menu

David Bowie - Hunky Dory (1971)

mijn stem
4,18 (946)
946 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: RCA

  1. Changes (3:33)
  2. Oh! You Pretty Things (3:12)
  3. Eight Line Poem (2:53)
  4. Life on Mars? (3:48)
  5. Kooks (2:49)
  6. Quicksand (5:03)
  7. Fill Your Heart (3:07)
  8. Andy Warhol (3:53)
  9. Song for Bob Dylan (4:12)
  10. Queen Bitch (3:13)
  11. The Bewlay Brothers (5:21)
  12. Bombers * (2:41)
  13. The Supermen [Alternate Version] * (2:43)
  14. Quicksand [Demo Version] * (4:46)
  15. The Bewlay Brothers [Alternate Mix] * (5:20)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 41:04 (56:34)
zoeken in:
avatar van orbit
5,0
Raar toch dat deze plaat pas in laatste instantie bij de liefhebbers terechtkomt. Dit is zo'n pure parel en zo oprecht Bowie, kan me niet voorstellen dat je hier met omwegen bij terechtkomt.

4,5
Wat een geweldige plaat is dit, mijn favorieten zijn Oh! You Pretty things, Life On Mars en Quicksand. Geen vijf sterren omdat enkele nummers, zoals Eight Line Poem me nu nog wat minder bekoren. Wat een verschil trouwens met het album dat hierna komt.

avatar van chevy93
4,0
orbit schreef:
Raar toch dat deze plaat pas in laatste instantie bij de liefhebbers terechtkomt. Dit is zo'n pure parel en zo oprecht Bowie, kan me niet voorstellen dat je hier met omwegen bij terechtkomt.
Zelf vond ik dit ook lange tijd veruit de minste van Bowie van de (zelfbenoemde) 'grote vier' - vijf als je "Heroes" meerekent. Inmiddels ben ik daar wel ruimschoots op teruggekomen.

Die lieflijke puurheid die vanuit dit album straalt is gewoon weergaloos.

avatar van lennon
3,5
orbit schreef:
Raar toch dat deze plaat pas in laatste instantie bij de liefhebbers terechtkomt. Dit is zo'n pure parel en zo oprecht Bowie, kan me niet voorstellen dat je hier met omwegen bij terechtkomt.


Uiteindelijk gaat het er niet om hoe. .. als je er maar bij uitkomt toch?

avatar van orbit
5,0
Da's waar, maar kennelijk kost deze meer geduld en moeite dan Ziggy bijvoorbeeld.. terwijl hij minstens zo goed is.

avatar van Lura
5,0
orbit schreef:
Da's waar, maar kennelijk kost deze meer geduld en moeite dan Ziggy bijvoorbeeld.. terwijl hij minstens zo goed is.


Beter!

avatar van Funky Bookie
4,5
Heerlijk album van Bowie.
Hij had zeer goede muzikanten om zich heen verzameld en hij kan zelf uiteraard ook wel wat.

Favo's zijn niet echt verrassend: Changes, Oh You Pretty Things en Life On Mars

avatar van orbit
5,0
Bizar hoeveel plaatsen tussen deze en Ziggy bestaan, terwijl deze echt beter is, op alle fronten. Bewlay Bros is alléén al een Bowie document waarop de Dylans en Youngs van deze wereld jaloers moeten zijn. Wat een exit van een perfecte plaat.

avatar van orbit
5,0
Nog steeds niet hoger in de top250? Wansmakelijke zwijnen.

Cured
Ha...., tippekul midnight' Orbit opmerking.

avatar van Tony
5,0
Voel me niet aangesproken, maar hij ligt er bijna uit, zie ik net. Dat verdient de beste van Bowie toch niet?

buizen
Inderdaad een heel goed album.
Een rustpunt, als je het vergelijkt met de hedendaagse 'muzikale' hectiek.
Het openingsnummer neigt al direct naar 5 sterren.
Ook Fill Your Heart is erg mooi.
De elpee en vooral de periode waarin je het zoveel hoorde en de herinneringen eraan zijn onvergetelijk.
4,5 sterren. Voorlopig dan.

Cured
Deze Bowie is niet zo mijn ding, maar wel goed. Het zou in de Top 250 moeten staan, net als wel andere classics (bijv. een For Your Pleasure).

edit: hij staat erin, al is het kantje boord

avatar van Sanderzzz
4,5
Interessant. Master of Puppets heeft zijn gitaarloopje van het nummer Andy Warhol.

avatar van Sanderzzz
4,5
Is het zijn beste? Kan best zijn, maar er zijn nog veel albums te gaan van deze heerlijke zanger.

Het vorige album vond ik al top maar met deze zet Bowie nog een klein stapje verder richting topmateriaal. Hunky Dory is de pianoplaat met hier en daar Lou Reed en Bob Dylan invloeden.
De productie is geweldig. Elk lied klinkt duidelijk en magistraal en qua stem is er niets op aan te merken.

Net alweer begint en endigt Bowie met twee topnummers. Changes kende ik al langer en is gewoon een lekker catchy deuntje waar ik niet stil kan blijven zitten. Het eindnummer is rustig, episch en kon van mij gerust een stuk langer duren.
Het tweede nummer staat ook telkens op zijn best-of albums en hoewel het aanvankelijk wat knullig klinkt is het refrein gewoon magistraal met al die verschillende toonhoogtes door elkaar. Eight Line Poem borduurt mooi verder op het vorige nummer met heerlijk piano- en gitaarwerk.

Hierna komt zijn naar mijn mening zijn beste nummer ooit geschreven. Life On Mars? is een prachtig stukje muziekgeschiedenis. Ik weet niet welk instrument (het lijkt op een fluit) wordt ingezet tijdens de tweede strofe maar als dat instrument de hoogte in gaat krijg ik steeds kippenvel... En dan die gitaar en strijkers erbij ach wat heerlijk

Kooks is een prettig nummertje en Quicksand is een mooi vervolg op Life On Mars? Het is heerlijk om nummers te ontdekken die het nooit halen op een best-of plaat want quicksand mag er zeker bij. Fill Your Heart is alweer een leuke intermezzo, ik hou van het gitaarloopje in Andy Warhol en het lied voor Bob Dylan is een lekkere rocker.
Tot slot nog even Queen Bitch vermelden, een nummer dat ook lekker rockt met een geweldige riff.

Hunky Dory stelt over de gehele lijn nooit teleur. Dit gepaard met klassiekers als Changes, Oh You Pretty Things, Life On Mars, Quicksand, Queen Bitch en The Bewlay Brothers is het zeker zijn vijf sterren meer dan waard.

5*

Ziegler
Het is niet z'n beste, maar in de periode tot Young Americans wel. Daarna gaat Bowie alle kanten op en produceert de ene na de ander topper.

avatar van Sanderzzz
4,5
Ik neem aan dat je van Stationtostation tot en met scary monsters bedoelt

Ziegler
Eigenlijk vanaf Young Americans tot en met Scary Monsters. Bowie op op z'n best. Het is in deze periode dat hij grenzen verlegd. Zeker als je bedenkt dat hij eigenlijk mainstream was. Hij maakte gewoon hits en haalde de hitlijsten. Blijft bijzonder.

Robertus
orbit schreef:
Nog steeds niet hoger in de top250? Wansmakelijke zwijnen.


Ik ben wel een zwijn, maar heb geen wansmaak. Zojuist gestemd met heel mijn hart en ziel. 5,0. Review volgt nog.

Robertus
Een zwijn is trouwens één van de meest intelligente diersoorten.

ohmusica
Gisteren in een discussie bij 'Pauw' attent gemaakt op dit album (door Jett Rebel n.b. die aan tafel zat, samen met ene andere paradijsvogel Ad Visser) reeds lang niet meer door mij in zijn geheel beluistert - hoe kan dat toch? . Het ging natuurlijk over de ophanden zijnde tentoonstelling over Bowie rond zijn 70e verjaardag in het Groninger museum. Zij gingen ook iets doen daar om heen. Dit 'soort' weten de mythe rond Bowie goed in leven te houden en dat is prima het hoort erbij. De levende legende werkt trouwens nog steeds met redelijk tot veel succes aan interessante projecten... Zie dat Adele maart eens doen over pakweg 45 jaar in het jaar 2060? We wachten rustig af, althans wie het mag meemaken.
Over het album kan ik kort zijn, het is goed, het is inspirerend en nog altijd spannend. De hoes heeft me trouwens ook altijd al nog het meeste aangesproken, in combinatie met de titel, roept het een heimelijk verlangen op naar de mystiek van het onbekende. Alleen daarom al een vijf waard.
Als alles meezit kan je het album in 2060 op weg naar Mars beluisteren inclusief exclusief.

Robertus
Haha ja! Dat was een mooi stukje TV toch...Jett Rebel kwam weer eens moeilijk uit zijn woorden en Ad Visser des te meer. Paradijsvogel jazeker, maar hij kan toch wel mooi vertellen. Ook dat oude stukje dat hij in het Nederlands tegen Bowie zit te zwetsen en dan vraagt: "Heb je het verstaan?" en dat Bowie doodleuk zegt: "Jazeker!"

Toen kondigde Rebel Life On Mars aan en ik dacht: "Oh nee, dat haalt hij echt niet, die hoge noten". Nou, ik moet toch zeggen dat het goed meeviel, hij heeft geen stem van het kaliber Bowie, maar hij zong wel uit zijn tenen en zat helemaal in het nummer. Respect!

avatar van Sanderzzz
4,5
Jett Rebel Life On Mars Pauw PAUW 04 12 2015 - YouTube

Hier. Geweldige blik van de vrouw op 1.34 achter hem.

avatar van lennon
3,5
Hieronder is mijn recensie te zien zoals ik 'm geplaatst heb op http://leosbloghuis.blogspot.nl/

Bowie met overdreven geel haar op de hoes. Een opvallend tafereel. De hoes oogt als een schilderij van een paar eeuwen terug, en trekt steeds mijn aandacht. In deze dagen zouden we zeggen dat er nogal weinig pixels in zitten, en het wat Blurry is Mooie hoes!

1.Changes (3:33)
Een positief klinkent nummer maakt de opener een warm welkom. Dat is fijn een plaat instappen. Ik kan me voorstellen dat Bowie hier over zijn eigen transformatie zingt. Zowel muzikaal als over zijn identiteit? Erg sterke opener. De jazzy versie op David Bowie - Ziggy Stardust: The Motion Picture (1983) vind ik waar mogelijk nog beter. Het past erg mooi in dat nummer.

2.Oh! You Pretty Things (3:12)
Bowie onder begleiding van een piano. Dat begint wat saai, maar zodra het refrein begint is dat gevoel voorbij! Mooi, Bowie die hoog zingt, en het wederom vrolijke gevoel in de song. Het doet wat Beatlesk aan, maar dat is niet erg.

3.Eight Line Poem (2:53)
De overgang naar dit nummer is vloeiend, en als je het album niet kent lijkt het of je nog naar hetzelfde nummer luistert, alleen is de vrolijkheid ingeruild voor een serieuze noot. Mooi ingetogen nummer.

4.Life on Mars? (3:48)
De prijsknaller op dit album. Wat een verschrikkelijke mooie melodie heeft dit nummer. De opbouw van de song naar het refrein is werkelijk indrukwekkend. Mooi met dat orkest erbij. De drums doen met denken aan een Lennon song. Dat komt door de echo's in de drums. Voor mij persoonlijk één van zijn beste nummers.

5.Kooks (2:49)
Een nummer geschreven voor Bowie jr. Het schijnt geïnspireerd te zijn door Neil Young, maar ik hoor veel meer Beatles in dit nummer. Een vrolijk deuntje, geen hoogvlieger.

6.Quicksand (5:03)
Aan het begin van dit nummer balanceert Bowie op het randje qua vocalen. Het wordt net op tijd recht getrokken. De begleiding op akoestische gitaar is mooi, maar voor mij wordt het nummer pas echt interessant bij het tweede couplet als de piano erbij komt, en vervolgens de rest van de instrumenten. Mooie klassieke inslag op dit nummer. Ik blijf wel een beetje moeite houden met de zang van Bowie op dit nummer.

7.Fill Your Heart (3:07)
Dit nummer opent als een musical nummer. Een vrolijke piano en een blij orkest. Weer doet het Beatlesk aan hierdoor. Vocaal ben ik toch meer een liefhebber van een Bowie die iets lager zingt. Dat blijkt wel, omdat ik het op dit nummer weer net kantje boord vind. Zeker als hij "free" hoog inzet. Het kan net, maar mooi vind ik het niet. Dit nummer doet me niet zo heel veel.

8.Andy Warhol (3:53)
Het begin laat Bowie horen in de studio, hij probeert blijkbaar uit te leggen hoe de naar Warhol wordt uitgesproken. Een beetje vaag begin, maar als het eigenlijke nummer start zit ik er meteen lekker in. Mooie akoestische begeleiding, het doet wat Flamengo achtig aan op het eind. Mooi! Een respectvol eerbetoon aan een held van Bowie (en voor velen)

9.Song for Bob Dylan (4:12)
Dit nummer lijkt in eerste opzicht een eerbetoon aan Dylan, maar ik begreep dat dat het niet helemaal is. Het is meer een soort statement aan de wereld dat Bowie er nu is, en dat Rock 'n Roll terug is. Het is me niet duidelijk of hij dan toch een Dylan liefhebber is, want hij zingt soms wel als de man, en de song lijkt toch ook bewondering uit te spreken. Het doet er ook niet toe, het nummer is een genot om naar te luisteren.

10.Queen Bitch (3:13)
Eindelijk eens een rockerig elektrisch gitaar geluid. Bowie klinkt als Lou Reed. Dit nummer is het enige nummer wat me doet denken aan de Bowie van de voorganger David Bowie - The Man Who Sold the World (1970). Iets ontoegankelijker dan de rest. Dit nummer vind ik dan ook een vreemde eend in de bijt, voor wat betreft deze plaat.

11.The Bewlay Brothers (5:21)
De afsluiter is een ballad. Wederom is de akoestische gitaar leidend in de song. Het nadeel van het vele gebruik van dit instrument op deze manier is dat het wat eentonig gaat klinken. Maar dat is vooral bij de intros, want de nummers onderscheiden zich gaandeweg met het vorderen van de tijd vanzelf. Zo ook dit nummer. Het einde van het nummer is een typisch Bowie einde.. vreemd, met grappige effecten in een stem. Bowie zingt het erg mooi. en houdt mijn aandacht vast tot aan het einde van dit nummer, wat het een waardige afsluiter maakt.

Voor een Bowie plaat is dit een erg toegankelijk, en makkelijk album. Het ligt goed in het gehoor, en de composities zijn veelal vrolijk. Dit laatste zorgt toch bij veel nummers een link met the Beatles. Dat zal ook vast de tijdgeest zijn. Ik was nog niet geboren toen dit album uitkwam, dus dat is puur een gevoel wat ik mee krijg. Ik vind dit zeker geen slecht Bowie album (Ik heb op dit album af en toe nog wat moeite met zijn vocalen terwijl ik erg van zijn stemgeluid hou), maar zie het meer als een opmars van wat al zeer snel zal volgen, zijn Ziggy periode komt eraan, en dat was een zeer mooie belofte. 3,5 ster voor dit album.

Robertus
Hmmm. Ik heb altijd de neiging gehad dit album juist als iets beter te zien dan Ziggy. Niet dat het veel verschilt, 4,5 t.o.v. 5, maar toch. Ik ga puur om mijn gevoel af en heb het idee dat Hunky Dory op de één of andere manier wat persoonlijker is en nog net iets meer lagen in de composities bevat. Hunky Dory was voor mij een groeiplaat; Ziggy geenszins, die ging er meteen in als koek. Ook de barokke pianopartijen van Rick Wakeman zorgen voor net dat beetje meer op Hunky.

avatar van lennon
3,5
Ii vind ziggy vooral muzikaal gezien interessanter dan Hunky Dory.. mooi die verschillen in smaak!

Robertus
Ziggy heeft als geheel wel iets meer eenheid en is iets minder eclectisch. Vooral de B-kant vanaf Hang On To Yourself tot en met Rock 'n Roll Suicide is ongeëvenaard strak en rockt als de pest. Ach, ja, we hebben het nu gewoon eigenlijk over twee meesterwerken.

avatar van orbit
5,0
Deze is gewoon meer ingehouden en knalt als het moet. Ziggy is gelijk al het knal en smijtwerk, maar wel uiterst vakkundig gedaan natuurlijk. Beide meesterwerken inderdaad, maar Hunky Dory gaat veel meer in je systeem zitten na verloop van tijd. Deze is net wat beter, maar het scheelt niet veel.

Robertus
Vijf sterren albums vind ik het lastigste om te beschrijven/recenseren, omdat het zo in je DNA zit dat het moeilijker is om er wat afstand van te nemen. En soms ook omdat collega-users al stukken hebben geschreven waar ik volledig achter sta en waarvan ik zoiets heb van: Wat heb IK hier als sterveling nog aan te voegen?

Ook de deelvraag: Welke is beter, deze of Ziggy Stardust, is hierboven al behandeld. Het is een kwestie van smaak en bij slaat de balans net even om naar Hunky Dory. Chronologisch klopt het natuurlijk niet wat ik zeg, maar voor mijn gevoel is Hunky Dory een soort Ziggy, maar dan met nét nog iets meer. Wat dan dan zoal zou zijn:

1. Heel concreet: Rick Wakeman. De pianopartijen zijn op het hele album om van te smullen! Echt jammer dat hij voor Ziggy het veld moest ruimen voor Ronson, die vooral uitblinkt op gitaar.

2. Meer variatie en diepgang in het songmateriaal. Zie een Bewley Brothers, Quicksand, maar ook een mokerslag als Life On Mars. Dat zijn geen songs, maar epossen. Queen Bitch lijkt dan een voorstudie op Ziggy (niet zozeer een terugpakken naar The Man Who Sold The World) en rockt al meteen de pan uit!

3. DIt album heeft zo'n doorleefd en authentiek gevoel dat je maar heel zelden tegenkomt. Wel één van het dartelende soort, van echt in het leven staan. Bij Low (eveneens vijf sterren bij mij) is dat ook zo, maar dan het tegenovergestelde gevoel: Apathie en depressie. (Neemt niet weg dat ook Hunky Dory haar melancholieke momenten heeft)

4. Lastig punt, maar Hunky straalt ook iets uit van: Dit is de echte Bowie. De laatste althans voordat hij zich met heel veel passie op zijn personages ging storten...

avatar van Sanderzzz
4,5
Mooi gezegd Hunky Dory blijft mijn favoriet ... Alhoewel Station To Station ook dicht in de buurt komt.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:32 uur

geplaatst: vandaag om 13:32 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.