menu

Dream Theater - Awake (1994)

mijn stem
3,98 (380)
380 stemmen

Verenigde Staten
Metal / Rock
Label: Atlantic

  1. 6:00 (5:31)
  2. Caught in a Web (5:28)
  3. Innocence Faded (5:43)
  4. Erotomania (6:45)
  5. Voices (9:53)
  6. The Silent Man (3:48)
  7. The Mirror (6:45)
  8. Lie (6:34)
  9. Lifting Shadows Off a Dream (6:05)
  10. Scarred (11:00)
  11. Space-Dye Vest (7:29)
totale tijdsduur: 1:15:01
zoeken in:
avatar van gigage
4,0
Het lijkt hier vandaag wel prog-zondag en zo heb ik Awake ook maar weer eens afgestoft. Wat me nu weer opvalt is dat Ome James het album een pittig randje probeert mee te geven door best "aggressief"de openingnummers aan te grijpen. Alleen heeft Portnoy het nog niet door en heeft zijn drumgeluid op de toto stand staan. Zo komt James vandaag over als een beetje een roepende in de woestijn. De impact van weleer is natuurlijk ook al lang het raam uit. Die doorloopjes of toonladders bij Caught in a web bijvoorbeeld, tja, dat is allang niet meer zo speciaal. Ik hoor toch liever een vette solo zoals op Innocence Fading. En naarmate het album vordert vordert ook het niveau en word je toch weer meegezogen met deze prog metal.

Van Lie (geweldig nummer) heb ik ook ooit de (first ever UK-)single gekocht. Daar staat het prachtige To Live Forever als unreleased track op. Had op dit album niet misstaan, maar ja, die was al vol. haha
Mijn andere tags zijn The Mirror en natuurlijk Space Dye Vest

avatar van BoyOnHeavenHill
3,0
gigage schreef:
het prachtige To Live Forever als unreleased track
Whoah, dat kende ik nog niet. Even opgezocht, inderdaad prachtig, inclusief magnifieke gitaarsolo, dank voor de tip gigage !

avatar van Rick53
5,0
Nog maar even een paar keer geluisterd afgelopen dagen.. Wat een schijf!
Scarred zit zo fantastisch in elkaar. De heavy riff met de passende solo. Portnoy bewijst maar weer dat het geen Mangini hoeft te zijn. Dit leeft vele malen meer. Energie spat er echt vanaf!
5*

avatar van Leptop
4,5
Scarred is ook zo'n beetje mijn all time favourite van Dream Theater. Pure passie van een stel jonge honden.

avatar van Broem
4,5
Ik heb de versie met daarop de lost single "Eve" wat een zeldzaam mooi DT nummer is. Instrumentaal maar met de kenmerkende stijl. Heerlijk. Blijkbaar alleen maar op single uitgebracht omdat het Awake niet heeft gehaald. Zonde.

avatar van AstroRocker
4,5
Mee eens Broem, dit is een erg fraai instrumentaaltje!

avatar van crosskip
4,0
BoyOnHeavenHill schreef:
(quote)
Whoah, dat kende ik nog niet. Even opgezocht, inderdaad prachtig, inclusief magnifieke gitaarsolo, dank voor de tip gigage !

Check vooral ook deze live-uitvoering met aan het einde echt een geweldige solo van Petrucci. Wat kon die man fenomenaal spelen vroeger, dit blaast al zijn huidige werk toch met gemak omver.

avatar van FrodoK
4,0
Die is inderdaad fantastisch, om je vingers bij af te likken.

avatar van gigage
4,0
Wow, geweldig

avatar van FrodoK
4,0
Je hoort nog hun gretigheid, enthousiasme en frivoliteit. Is er na Awake wel langzaam afgegaan...

avatar van Broem
4,5
FrodoK schreef:
Je hoort nog hun gretigheid, enthousiasme en frivoliteit. Is er na Awake wel langzaam afgegaan...


Voor mij moest hun masterpiece nog komen...Metropolis Topper uit de DT discografie.

avatar van Leptop
4,5
Daar verschillen de meningen over ....

avatar van Broem
4,5
Leptop schreef:
Daar verschillen de meningen over ....


En daar is niks mee. Beide prachtige DT albums die ik nog vaak luister.


avatar van The_CrY
4,5
Awake is eigenlijk gewoon een echte klassieker in het genre van stevigere prog. Hier is het nog geen Petrucci-en-Portnoy-ego show, hoewel ik dat ook goed kan hebben, maar echt een band met nummers die van A tot Z kloppen. Het iconische drumintro van '6:00', de zachte gitaren van 'The Silent Man', de prachtige piano op 'Space-Dye Vest', of gewoon de stem van James LaBrie, die hier nog wel weet te raken. Ik zit te twijfelen tussen een 4,5 en een 5, maar in beide gevallen is de boodschap volgens mij wel duidelijk; Awake is de moeite wel waard. Even die vieze smaak van The Astonishing en de self-titled wegspoelen met dit meesterwerkje.

avatar van meneer
5,0
Vandaag een aantal keren naar het nummer ‘A Change of Seasons’ geluisterd van het gelijknamige album. Nummer wat, volgens mij, in het verlengde ligt van dit album. Dus deze ook maar weer eens opgezet en ik geniet met volle teugen. Wat een kracht, een beheersing en uitstraling heeft het album. Toen ik ooit het album aanschafte moest ik het echt vaak draaien om te doorgronden. Dat was niet moeilijk met de sterke opening van ‘6:00’. En de stilte na “...Mary Jane” meteen gevolgd door de introdrill van ‘Caught in a Web’. Smullen ! Daarna kwam er zoveel op mij af wat ik ook echt wilde beleven maar dat ging zo snel, zoveel en ook een heftige intense beleving. Nog altijd probeer ik bij ‘The Mirror’ de verschillende stijlen te doorgronden maar dat besef komt nooit omdat ik steeds meegesleept wordt naar het Dream Theater Walhalla en ik daar alleen nog maar voluit kan genieten.

Uiteindelijk blijft dit mijn favoriete DT album en daar heeft ‘Space-Dye Vest’ ook mee te maken. Een klasssiek begin groeiende tot een klassiek nummer wat ik zelf beschouw als een afscheidscadeau van Kevin Moore. De piano in het nummer is de rode draad en er zit zoveel gevoel in het gehele nummer. Toch ergens ook een anomalie in het geconstrueerde geweldige geweld van het gehele album.

Ik geef niet vaak punten op MuMe maar deze gaat al 24 jaar met mij mee, dus de volle mep ! 5 sterren

Misterfool
Het beste album van Dream Theater. Een plaat boordevol interessante melodieën die, in tegenstelling tot andere werk van deze metalband, worden gebracht met een zekere terughoudendheid. Zo'n nummer als Scarred had bijvoorbeeld makkelijk uitgebouwd kunnen worden tot een 20 minuten lange epiek. Nu heeft het nummer echter een passievolle slagkracht die steeds overtuigd.

5,0
Inderonschrijf ten volle jouw oordeel Misterfool, alleen mis ik je totale 5.0 score

avatar van gigage
4,0
Broem schreef:
Ik heb de versie met daarop de lost single "Eve" wat een zeldzaam mooi DT nummer is. Instrumentaal maar met de kenmerkende stijl. Heerlijk. Blijkbaar alleen maar op single uitgebracht omdat het Awake niet heeft gehaald. Zonde.

Op de eoa manier heb ik alle singles van DT op een HDD staan waaronder ook Eve. Hoewel mooi gespeeld maakt het toch niet zo'n impact als de rest van het album. Maar bedankt voor de tip. Leuk zoekertje Keep m coming.

Misterfool
Neal Peart schreef:
Inderonschrijf ten volle jouw oordeel Misterfool, alleen mis ik je totale 5.0 score


Bij deze dan, dit album verdient ook eigenlijk wel de volle mep.
Klassiekertje!

avatar van milesdavisjr
4,0
Een prima plaatje en wat mij betreft de beste schijf uit het oeuvre van Dream Theater. De productie is verzorgd en composities zijn af. De heren vorm(d)en wellicht het beste wat de progressieve metal destijds te bieden had. Wat mij echter altijd een beetje tegen heeft gestaan is het etaleren van het vakmanschap en het ten toon spreiden van het muzikale 'kunnen'. Dat het talent alom aanwezig is moge bekend zijn maar het doorvoeren en uitsmeren van de vele tempowisselingen, instrumentale exercities, riffs en solo's en dat vaak allemaal in 1 song weet mij nooit de volle lengte te boeien.
Hoewel 6:00, Caught in a Web, Silent Man en Lie prachtige nummers zijn en mij inpakken heb ik dat bij de overige songs wat minder, want te lang en teveel muzikale krachtpatserij. Het materiaal was en is echter over de hele linie sterk genoeg om het plaatje nog steeds af en toe af te stoffen. Alle overige platen van Dream Theater ten spijt, deze worp blijft voor mij de beste.

4,0
Dream Theater - Awake

Erg sterk album van Dream Theater. Best een lange speelduur, maar het verveelt nergens. 6:00 begint wat vreemd met die stem aan het begin en het eind, maar zet wel de toon voor de rest van het album. Ik kan de zang van LaBrie hier goed waarderen en instrumentaal is het ook van hoog niveau.
Caught in a Web, Erotomania en Lie zijn ook heel erg sterk, Innocence Faded, The Silent Man en Lifting Shadows Off a Dream wat minder. Die nummers zijn denk ik wel nodig, want 75 minuten van hoog tempo gaat waarschijnlijk ook vervelen.
Voices hoort wel bij mijn favorieten, net als The Mirror en Scarred. op Space-Dye Vest laten ze zien hoe je een rustig nummer sterk en boeiend kunt houden, dit nummer hoort dus ook bij mijn favorieten.
De meeste nummers vind ik dus erg sterk, een paar zwakkere broeders maar dat mag de pret niet drukken.

4,5*

avatar van Metal-D78
4,5
yep, absoluut de beste van Dream Theater. Los van de mooie composities, de virtuositeit van het spel val ik als een blok voor het fantastische kraakheldere geluid. Beter heeft Dream Theater nooit meer geklonken. En ondanks dat Kevin Moore nergens credits krijgt voor zijn invloed op dat geluid schat ik in dat hij daarin toch een best stevige vinger in de pap heeft gehad.

avatar van vielip
4,5
Ja dit album klinkt werkelijk fantastisch! Helemaal mee eens. Wat Moore betreft; ik heb geen idee hoe of wat. Heb me daar nooit zo in verdiept. Maar je zou zomaar eens in de goede richting kunnen zitten met je vermoedens.

5,0
ook voor mij hun beste album. Kevin Moore was wel de toetsenist en schreef het openingsnummer. Verder zou ik niet weten hoe groot zijn invloed geweest is.

avatar van FrodoK
4,0
De afsluiter is volledig van zijn hand.

avatar van meneer
5,0
Neal Peart schreef:
Verder zou ik niet weten hoe groot zijn invloed geweest is.

Stukje info uit Kevin Moore - Wikipedia - nl.m.wikipedia.org

Kort voor het uitbrengen van Awake gaf Moore aan uit de band te stappen. Hij wilde zich meer richten op zijn eigen muziek. Hij had hiermee al een stap gemaakt met het nummer "Space Dye Vest", het afsluitende nummer van Awake dat qua stijl afwijkt van andere Dream Theaternummers. De band heeft later verklaard dat als ze hadden geweten dat Moore uit de band zou stappen, het nummer niet op het album was gekomen. Hoewel hij meerdere malen voor gastoptredens is gevraagd door Dream Theater, heeft hij alleen in april 2007 nog een keer opgetreden met de band. Het optreden vond plaats in Turkije.

En uit Awake (Dream Theater) - Wikipedia - nl.m.wikipedia.org

Bij het afronden van de opnamen verklaarde Kevin Moore de band te gaan verlaten. Dit was volgens gitarist John Petrucci onverwacht. Vervolgens werd Moore uitgesloten van de resterende werkzaamheden, zoals het mixen, en komt hij ook niet voor in de videoclips.

Hij was er vanaf het begin af aan bij en volgens mij waren ze niet echt blij dat hij weg is gegaan.

avatar van Casartelli
4,5
Casartelli (moderator)
Neal Peart schreef:
ook voor mij hun beste album. Kevin Moore was wel de toetsenist en schreef het openingsnummer. Verder zou ik niet weten hoe groot zijn invloed geweest is.
Nouja, er zit wel een sfeer in de toetsen die er hierna niet meer in zat en die op de latere Fates Warning- en OSI-albums wel zat.

avatar van Metal-D78
4,5
Denk dat dat het idd is. Het feit dat Rudess vooral heel erg meegaat in het gepriegel van Portnoy en Petrucci maakte Dream Theater vooral erg vermoeiend. Daar waar gas werd teruggenomen (SDOIT) werd het al een stuk fijner. Moore was volgens mij meer van de sfeer dan van het gefreubel.

avatar van Hans Brouwer
meneer schreef:
Ik geef niet vaak punten op MuMe maar deze gaat al 24 jaar met mij mee, dus de volle mep ! 5 sterren
meneer, dankzij uw welgemeend advies maak ik vandaag kennis met "Awake". Ik draai het album nu voor de tweede keer en ik ben totaal overdonderd. Wat een album! Mijn commentaar en stem volgt op een later tijdstip. Maar meneer, mijn dankbetuiging in uw richting is oneindig groot...

Gast
geplaatst: vandaag om 01:36 uur

geplaatst: vandaag om 01:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.