menu

Black Sabbath - Headless Cross (1989)

mijn stem
3,76 (135)
135 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Metal
Label: I.R.S.

  1. Gates of Hell (1:06)
  2. Headless Cross (6:29)
  3. Devil & Daughter (4:44)
  4. When Death Calls (6:55)
  5. Kill in the Spirit World (5:11)
  6. Call of the Wild (5:19)
  7. Black Moon (4:06)
  8. Nightwing (6:34)
  9. Cloak & Dagger * (4:37)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 40:24 (45:01)
zoeken in:
avatar van Metal-D78
3,5
waarschijnlijk is ergens in je zin het woordje 'niet' weggevallen...

avatar van Edwynn
4,5
Klopt, my bad. Je begreep wel snel wat ik bedoelde.

Ozric Spacefolk
Niet alleen Martin tilt deze plaat omhoog, maar ook het stevige en harde drumwerk van Cozy Powell... (Devil & Daughter en het intro van When Death Calls....)

Keyboardpartijen zijn new-agerig, en verwaarloosbaar, de bas is alleen interessant op Nightwing...

Qua riffs en (puntige) solo's zit ook Iommi op het goede spoor...

avatar van Sir Spamalot
4,0
Wat een gruwelijk mooie break in nummer vier, When Death Calls, de muren beginnen hier weer te daveren en mijn hoed af natuurlijk voor Meester Cozy Powell. Fantastisch album! Deze staat ook op mijn lijst om op het duivelse vinyl te pakken te krijgen .

avatar van pos
5,0
pos
Dit is voor mij de beste Black Sabbath plaat. Toen ik When death calls in de platenzaak hoorde was ik echt helemaal om. Briljante song met een geweldig refrein en solo. Tijdloos met verder topsongs als nightwing en black moon. Volle mep. Echt veel beter kan muziek niet worden.

avatar van AstroRocker
4,5
Geweldig Sabbath album! Het album opend met een zwaar sinister intro (The Gates Of Hell) gevolgd door de eerste mokerslagen van Powell op het nummer Headless Cross. Geeft meteen het visite kaartje voor het hele album. Heerlijk!
Verder zijn alle songs op dit album erg sterk, maar het eerder genoemde The Gates of Hell/Headles Cross en When Death Calls zijn wel van zeer eenzame klasse.
4.5*

avatar van iggy
Astro ik heb toch een vraag. Het is duidelijk dat je nu in je Sabbath periode zit. Maar draai je de cd's dan ook daadwerkelijk? Of ken je ze zo goed dat dat niet meer noodzakelijk is?

avatar van AstroRocker
4,5
hahaha, ik ben nu met een Sabbatical bezig haha. Zonder gekheid: ik ken deze albums erg goed en heb ze in het verleden veel gedraait. Voor een aantal platen hoef ik ze dan ook niet meer te draaien, maar doe dat toch om er weer "in te komen". Dus ja, ik draai ze nog een keer als ik iets schrijf. Ik probeer een beetje per band de cd's te waarderen dus straks zit ik in een Deep Purple, Rainbow of Frans Bauer periode. Maar dan een vraag aan jou: is dat bezwaarlijk dan?

Ps: morgen TYR draaien, mijn favo onder de Tony martin albums....

avatar van iggy
Bezwaarlijk zou ik dat uiteraard niet wilen noemen. Maar aan de andere kant krijg je nergens na sabbath cd 5 of 7 de kak van iommy en kornuiten? Ik ben gewoon nieuwsgierig meschien wel te?

avatar van AstroRocker
4,5
Valt wel mee, ik doe er niet meer dan 2 of 3 per dag en dan alleen op mijn vrije dagen. Vaak ben ik tijdens het draaien van cd's dan op de pc bezig met andere zaken...

avatar van iggy
Dan wens ik je veel plezier met je Sabbatical bezigheid ha. Ik zal er ook maar eens een uit de kast halen ha.

avatar van Edwynn
4,5
Headless Cross i nog altijd mijn favoriete Sabbath. En ik doe het klassieke spul en het spul met Dio noks tekort want die mag ik ook erg graag in de speler stoppen. Jammer dat Tony Martin het liove allemaal niet kan waarmaken. Opnamen van de begeleidende tour laten zien en horen dat Martin bij het titelnummer de hoge gilletjes van de band laat komen. Volgens mijn criteria ben je dan artistiek gezien een behoorlijke sneuneus.

avatar van AstroRocker
4,5
Ok Edwynn, dat wist ik niet. Ik heb Sabbath in 1995 tijdens de Forbidden tour gezien in Central studio's in Utrecht. Ik herinner mij er niet zo heel veel meer van dan alleen dat ik daar voornamelijk voor Iommi en Powell was. Wat een tegenvaller, Cozy Powell was opgestapt en toen het doek over het drumstel werd weggetrokken stond er... Bobby Rondinelli... ook niet verkeerd, maar toch jammer.
Volgens mij gaven ze daar een goed optreden.

sugartummy
of powell was toen niet meer zo goed, of hij wist zijn stijl mooi aan de muziek aan te passen. voor sabbath klonk cozy toch veel beter? nou vind ik martin een aardige dio-clown, oeps, dio-clone. de bas klinkt nergens door, maar iommi is weer goed. gelukkig maar.

Ozric Spacefolk
Het drumspel en de productie waren allebei in handen van Powell, dus hij wist precies wat hij aan het doen was.

Martin vind ik 100 x beter dan Dio.

De bassist is een sessionspeler dus geen officieel lid. Overigens klinken de baspartijen in Headless Cross, When Death Calls en Devil & Daughter maar ook verder op de plaat prima door.
Misschien je basvolume van je iPod bijstellen.
Luister bijvoorbeeld eens naar Nightwing. Nog nooit heeft een Sabbath nummer zo'n lekker-baswerk gehad.

En gelukkig speelt Iommi mee, inderdaad.

avatar van vielip
4,0
Is Martin echt een Dio-clone??

avatar van Edwynn
4,5
Nee joh. Er zijn wel wat overeenkomsten. Martin is zonder meer beïnvloed door iemand als Dio. Maar kloon, nee. Hij gebruikt ook andere invloeden. Denk bijvoorbeeld aan de hoge uithalen. Dat deed Dio nooit.

avatar van vielip
4,0
Nee precies! Ik zie en hoor, op een paar kleine dingen na wellicht, ook totaal geen gelijkenissen.

avatar van frolunda
3,5
Ik ben zeker geen Sabbath kenner maar deze cd kan me toch wel bekoren.Vooral het titelnummer en When death calls vind ik erg goed.Verder vallen me de sterke zang (waarvan ik eerst dacht dat het gewoon Dio was),het uitstekende drumwerk en het goede gitaarspel op.Het enige minpuntje vind ik de soms hele hoge uithalen van Martin,daar hou ik niet zo van.

avatar van Deranged
5,0
Je kan zeggen wat je wil maar dat eerste nummer met de veelbelovende titel is nog eens wat je noemt een toevoeging. Ik heb met het zweet tussen de bilnaad zitten wachten op wat er ging komen en toen begon het tweede nummer.

Volgende keer een iets hoger volume proberen misschien

avatar van west
3,5
Persoonlijk vind ik de zang van Tony Martin net wat minder dan die van Dio, hoewel de stemmen enigszins wel op elkaar lijken. Op dit wat donkerder album dan voorganger the Eternal Idol springen er voor mij vier songs uit, die echt goed zijn. De titelsong & When Death Calls zijn geweldig en ook Devil and Daughter & Nightwing mogen er ook zijn. De rest van de songs vind ik (net) wat minder. De gitaren van Iommi blijven om van te smullen. Opvallend goed zijn ook de drums. De hoge uithalen van Martin kunnen mij ook niet altijd bekoren. Toch een heel aardig album.

4,5
Het beestachtige drumwerk van Cozy Powell en de fantatische zang stuwt dit album naar grote hoogte. Prima opvolger van Eternal Idol. Een beetje duistere opening(gates of Hell) gevolgd door de topper Headless Cross.
Enne Tommy Iommi is ook weer heerlijk en nadrukkelijk bezig

avatar van Deranged
5,0
Ook een moddervet album dus. Wederom superruig riffwerk met dikke ballen in de bovenste regionen. Goed te horen op Devil & Daughter bijvoorbeeld. En natuurlijk weer die Tony Martin zang die ik meer en meer ben gaan waarderen.

En die bereikt hier dus een redelijk hoogtepunt in de vorm van Nightwing. Zodra hij het eerste zinnetje begint te declameren word je gelijk gegrepen door de sublieme wijze waarop hij hier zijn ruwe randje weet te doseren.

Neem daarbij de al even innemende en ijzingwekkende tekst over een gevaarlijke gast die al vliegend door de nacht tript en je hebt een prachtige afsluiter voor dit wederom uitermate sterke album.

avatar van Deranged
5,0
Met een nummer als When Death Calls er ook nog bij kan je hier toch enkel nog maar eens een halfje bij doen, lijkt mij.

avatar van Deranged
5,0
Deze en Cross Purposes dus toch maar eens van vijf sterretjes voorzien.

Dit heeft toch werkelijk alles dat je van een heavy rock 'n' roll plaat zou kunnen wensen.

?

Niet dan.

Nog altijd immer verslingerd aan de Tony Martin platen die bij mij zelfs voor een ware Sabbath revival hebben weten te zorgen die tot op heden lekker aan blijft houden, en dat is mooi.

Jarenlang maar amper naar om willen kijken maar je weet wat ze zeggen, wie wat bewaart die heeft wat.

En dan heb je dus ook wel wat.

Moest allemaal even bezinken maar uiteindelijk is eigenlijk elk nummer hier een winner gebleken, eentje om te blijven. Zelfs bonustrack Cloak and Dagger is knalhard.

En dan heb je hier ook nog eens de teksten die er waarlijk onbeschaamd voor gaan en meerdere keer zomaar den Duvel voluit bij naam benoemen. Levert soms vrij melige momenten op, maar een zinnetje als 'fear of the flames means that Heaven is closer' vind ik toch wel erg sterk zelfs.

Ik geloof daar ook in, snapte.

avatar van AstroRocker
4,5
Jammer dat je geen 5,5 kunt geven Deranged, je hebt dit album dus verhoogd van 4,0 via 4,5 naar 5,0! Terecht trouwens. Het hele euvre met Tony Martin is erg sterk....

avatar van Deranged
5,0
Zo is het wel een beetje gegaan inderdaad. Volgens mij met Cross Purposes ongeveer hetzelfde. Zoals ik al zei moest het allemaal even bezinken. Bij dit album was het eerst vooral Devil and Daughter die bleef hangen en dan vooral dat tweede riffje dat je hoort dat mijn aandacht trok. Later begonnen ook nummers als When Death Calls, Nightwing en meest recentelijk ook heel erg het titelnummer in te dalen.

En zo begint het album eigenlijk alleen al met een reeks nummers waar ik momenteel nog steeds op vrijwel dagelijkse basis onverzadigbaar in sta.

Zijn stuk voor stuk weergaloze platen inderdaad, je gaat soms bijna twijfelen of dit niet misschien gewoon de beste periode was. Nee dat ook weer niet, denk dat de geslaagde flirts met meer progressieve elementen op een album als Sabotage nog steeds tot het hoogtepunt behoren.

Hoe dan ook denk ik wel dat Iommi's beste riffs echt van deze albums komen. Zeker op de eerste Sabbath platen hoor je dat hij afgezien van zijn revolutionaire mokerslag op het nummer Black Sabbath nog behoorlijk zoekende was.

Op een plaat als deze hoor je pas echt hoe hij inmiddels zijn badass gromgeluid tot in het uiterste heeft geperfectioneerd.

Haast onuitsprekelijk magistrale vocalen en zo ongeveer de gevaarlijkste gitaar die je ooit zal horen, dat is wat deze platen zijn. En dat is waar ik deze dagen maar geen genoeg van kan krijgen.

avatar van AstroRocker
4,5
Ha, wat mij betreft is Sabotage het beste Sabbath album met Ozzy. Onderling vergelijken met Dio, Gillan en Martin era albums is wat lastiger vind ik. Wellicht ken je ze al, maar de Iommi solo albums zijn ook erg gaaf, vooral de DEP Sessions en Fused. Ook daar weer geweldige rifpartijen van de meester!

avatar van Deranged
5,0
Sabotage is ook altijd zonder al te veel twijfel mijn favoriet geweest. Heerlijk eigenzinnig sfeertje hangt daar. Het avontuurlijke van die plaat ontstijgt toch wel met redelijk gemak al het andere. Bovendien is er nog steeds geen enkel Sabbath nummer wat voor mij kan tippen aan The Thrill of It All.

Deze latere platen zijn meer een soort van voortzetting van het wat er op het nummer Black Sabbath gebeurde en omarmen datgene waarvoor deze band ooit zelf als grondlegger fungeerde, terwijl ze op platen als Sabotage eigenlijk nog steeds probeerden zichzelf opnieuw uit te vinden.

In dit geval dus met uitmuntend resultaat.

En zeker ken ik ook die solo platen, met hoogdravende graagte dompel ik mij inmiddels meer dan gewillig onder in elke kleine uitspatting van deze man zijn meesterschap.

En ook een groot fan van Glenn Hughes uiteraard.

avatar van namsaap
4,0
Vandaag de vinylversie opgedoken bij de platenboer. Mocht gewoon niet ontbreken in mijn collectie. Geweldige en zeer ondergewaardeerde plaat van Sabbath. Tony Martin in Optima Forma. Ook de riffs op dit album zijn van uitzonderlijke klasse. Toppers: When Death Calls en het titelnummer.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:24 uur

geplaatst: vandaag om 09:24 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.