Steven Wilson - The Harmony Codex (2023)

Hij is sinds The Raven meer aandacht aan zijn zang gaan besteden en sindsdien ligt daar veel meer focus op dan vroeger het geval was (zal waarschijnlijk ook wel meespelen waarom voor mij zijn eerste 2 solo platen de beste blijven). Hij is nooit een sterke zanger geweest, maar heeft zijn zang altijd ten doel weten te stellen in de muziek. En met zijn laatste twee solo albums krijg ik het idee dat hij het andersom wil doen. Waardoor alleen maar meer opvalt hoe zwak hij als zanger eigenlijk is.

Interessant, hij is zeker niet de beste zanger, maar ik moet toch zeggen dat ik behoorlijk aangenaam verrast was over zijn zang tijdens de shows van Porcupine Tree dit jaar en vorig jaar.

En waar ie het dan toch doet is het wel meteen tenenkrommend… die man heeft zo’n goed oor voor wat wel of niet kan, maar als het aankomt op zijn stem doet ie het toch.

Zo lang hij met zijn stem gewoon binnen de lijntjes blijft kleuren is het prima. Het is in dat opzicht niet per se een slechte zanger. Hij heeft gewoon geen mooie stem als hij in de wat hogere regionen zit. Sowieso niet echt een bijzondere stem verder. Wat mij vooral stoort is dat hij tijdens zijn To the Bone tour nog een beetje grapte over de nummers waarin hij wat hoger zingt. Het was dan een leuk of grappig uitstapje. Blijkbaar werd dat niet hard genoeg afgestraft, want sindsdien is het alleen maar erger geworden. Ik stoor me mateloos aan dat zogenaamde kunstzinnige geneuzel wat hem helemaal niet past. Huur daar dan gewoon een goede gastmuzikant voor in. Connecties en geld zat (inmiddels) daarvoor.

Gevoelsmatig zeg ik dat er een grote verandering is gekomen nadat hij zijn nieuwe huidige relatie kreeg en zeker sinds hij getrouwd is in 2019. Het zoekt ook veel meer de media op sindsdien, deelt meer over zn leven en ik heb het idee dat hij nog wat voller is geworden over zichzelf

Komt meteen bij mij de vraag op wie je dan wel een goede zanger/zangeres zou vinden voor zijn nummers op bv het vorige (of dit) album ? Wie heeft die stem die de nummers, volgens jou, zou vervolmaken ?

meneer
Over dit album kan ik nog weinig zeggen, maar voor de vorige twee albums: Bruce Soord (die ligt voor mijn gevoel het dichtst bij Steven zelf, maar dan met meer gevoel), Jonas Renkse, Mariusz Duda, Jan Henrik Ohme (niet echt voor TFB dan, daar matcht hij niet met de sound voor mij), Loïc Rossetti (heeft op de recente The Ocean plaat laten horen ook best gevarieerd te kunnen zijn), Einar Solberg (die kan het hoge tenminste wel goed doen), Ross Jennings, Ninet Tayeb (die liet op TtB al een mooi geluid horen wat prima past bij die stijl), Daniel Tompkins of een Mikael Akerfeld.

Los van de kwaliteiten van zijn stem, zou ik zijn albums toch echt heel anders gaan beleven als SW zelf niet zou zingen. Een stem is nu eenmaal onderdeel van het geheel. En op voorhand ook niet perse betere albums opleveren.

Herkenbare opmerking van ABDrums. T/m HCE heb ik me nooit gestoord aan zijn stem. Toen kwam die kopstem, iets wat bij een Thom Yorke, Matthew Bellamy of Jeff Buckley veel beter veel beter uit de verf komt/kwam. Toen ben onbewust meer op zijn stem gaan letten, wat tot irritatie leidde. En de drang om een kort hitgevoelig nummer (Permanating) te schrijven. Ik snap de uitdaging, maar daarin zit m.i. niet zijn kwaliteit. Met Impossible Tightrope lijkt het erop dat hij terug is daar waarin hij uitblinkt. Maar met nieuwe accenten. Ben benieuwd hoe straks het album als geheel klinkt.

Een mooie opsomming legian die je daar noemt. Je zou er bijna een koor van maken voor Wilson. Ik zelf heb dan idd Ninet Tayeb in gedachten. Maar, zoals Leptop al schrijft, zijn stem hoort echt bij vele nummers. Zijn kopstem is ook niet mijn ding. Ik heb nog niet helemaal zijn biografie uit maar wie weet komt daar nog een verklaring. En misschien vindt zijn vrouw het heel mooi. Toch is de stem, de zang, soms heel bepalend voor een album. Dat zal, vermoed ik, hier ook zo zijn.

Ik sluit me aan bij Thom1990 als hij zegt dat zijn stem bij de laatste Porcupine Tree concerten een aangename verrassing was. Zowel in Amsterdam als in Weert.
Moet zeggen dat me eigenlijk nooit heb gestoord aan zijn stem, past bij de muziek die hij maakt. Ik vind hem op Grace For Drowning prachtig zingen, net als op Raven.
Dat hij op To The Bone en het (wat mij betreft onvolprezen) The Future Bites poppiër klinkt pas, zeker bij TFB, bij de muziek. Lekker laten doen, wat mij betreft is een andere zanger overbodig.

Er is geen ander die zo goed “dududu daidaidai” kan kwelen als SW

*hoort instantly de intro van Grace for Drowning*

Dat is natuurlijk ook vooral omdat we dat gewend zijn na al die jaren. Nou zou ik zijn zang bij veel van zijn eerdere werk ook niet vervangen. Want daar stoort het mij niet en ligt de nadruk veel minder op de zang. Dat wil niet zeggen dat hij toen wel sterk was. In de deluxe uitgave van In Absentia wordt daar ook iets over geschreven, weet niet meer precies maar volgens mij wisten ze allemaal zelf toen ook dat hij niet zo sterk was. Maar dat het beter paste dan nog een aparte zanger erbij nemen. Maar dat zou ik nog eens moeten nazoeken.


Ik heb het even teruggezocht, maar The Pin Drop was voor mij het kantelpunt qua zang. En sindsdien is het alleen maar erger geworden merk ik. En dat gaat samen met zijn ontwikkeling richting meer pop gevoelige muziek/ proberen een groter publiek aan te spreken en inderdaad ook zijn relatie. Wat de achterliggende reden voor zijn huidige zangstijl is zal me eigenlijk een worst wezen, het klinkt wat mij betreft gewoon niet. Bij bijvoorbeeld Einar Solberg was ik ook niet zo weg van zijn vergrote aandacht op de hogere regionen. Maar die weet dat tenminste nog wel goed te brengen en is daarin ook gegroeid als je de albums zo luister. En dat laatste mis ik eigenlijk bij Wilson, dat klonk in 2013 niet en nu in 2023 nog steeds niet. De lovende woorden over het recente PT concert kan ik dan qua zang in ieder geval ook niet herkennen.

Dat laatste ben ik met je eens, maar de zang kan een album ook echt onluisterbaar maken. En als ik dat kijk naar TFB is dat voor mij wel een grote reden waarom ik dat album niet trek (naast de wat mij betreft inspiratieloze muziek). En aangezien hij dit ook op de recente PT plaat heeft toegepast zie ik in dat opzicht weinig hoop voor dit album. Maar goed, Impossible Tightrope klinkt wel weer interessant dus wie weet kan ik hier nog leuk verrast worden.

Heel wat discussie over Steven zijn zangkwaliteiten.
Maar zijn stem bepaald wel mede de sound en karakter van zijn platen.
Zijn bijvoorbeeld Neil Young , Dylan, Mark knopfler dé beste zangers . Ja ? Nee ? In ieder geval geven ze allemaal een unieke sound aan hun repertoire.

Of Steven Wilson vanuit technisch oogpunt een goede zanger is, wellicht. Hij kan best bij je in het pulletje vallen. In mijn beleving is het een uitermate zwakke zanger; geen power, weinig variatie, kleurloos en niet toonvast. Nee, zijn muziek zit altijd wel redelijk in elkaar maar als de beste man zijn mond open doet haak ik af. Dat heeft puur te maken met smaak, van de voorbeelden die je aanhaalt heb ik ook geen platen in huis. Zeker Young en Dylan kan ik niet pruimen maar ik snap dat er genoeg liefhebbers zijn die daar geen moeite mee hebben.

Na meerdere keren luisteren lijkt IT in mijn beleving zo van een Steve Hillage album afgeplukt. (En ja, die kon ook niet zingen…)

Het probleem zit hem een beetje in dat hij te graag zijn vocale grenzen wil verleggen. Vanaf TTB heel evident. Een compleet couplet in kopstem (personal shopper, same asylum) daar is zijn kopstem écht niet goed en mooi genoeg voor. Toch vind ik hem op vele albums een adequate zanger. En de opmerking hierboven dat hij niet toonvast zou zijn klopt simpelweg niet. Steven zingt niet altijd even mooi, maar nooit (op misschien wat live dingen uit de begin periode na) vals. Hij is trefzeker qua tonatie. Maar even terug naar het nieuwe album: het duet met Ninet verschijnt maandagavond/nacht 00:00. Benieuwd!

Vanochtend op de fiets, onderweg naar mijn werk, geluisterd naar Rock Bottom met een herkenbare inbreng van Ninet Tayeb. Mooi nummer waar ze heerlijk mag (en kan) uithalen met haar schurende stem. Een nummer met een duidelijk Wilson stempel welke zo heerlijk de lucht in kan gaan met gitaar, stem en sfeer.

Toen het nummer klaar was ging het, in mijn playlist, over in Impossible Tightrope en dat had een soort bepaalde naaldloosheid alsof de nummers bij elkaar horen (alhoewel het op het album zelf niet in die volgorde gaat) maar toen daarna Economies of Scale als derde nummer verder ging merkte ik weer die overgang naar een herkenbare sfeer. Het zijn nu nog maar drie nummers maar ze horen, in mijn beleving, echt wel bij elkaar. En ik vind het prettig luisteren. Het maakt mij zeer nieuwsgierig naar het geheel.

Rock Bottom is van de singles wel de fijnste om te horen. Ligt erg dicht bij To the Bone, luistert makkelijk weg zonder een echte indruk achter te laten. Het nummer klinkt erg warm en weet, mede dankzij Ninet Tayeb ook uit de klinische stijl van Wilson te stappen. En Wilson zingt hier ook weer eens normaal en niet zo op de voorgrond, dat is ook erg fijn. Impossible Tightrope gaat inderdaad vrijwel vloeiend over, maar hoe meer ik dat nummer hoor hoe minder sterk ik hem vindt eigenlijk. Het doet me wat denken aan Luminol, maar dan met een TFB sausje er overheen (en mocht het nog niet duidelijk zijn daar ben ik geen fan van). Economies of Scale ga ik zo langzamerhand richting de 'insta-skip' lijst sturen.


Grappig, ik hoor juist drie heel verschillende nummers die voor mijn gevoel vrijwel geen aansluiting hebben met elkaar. Het komt op mij nu meer over als soort verzameling van de verschillende stijlen die hij in zijn oeuvre heeft, dan een geheel.

Maar goed, ik ga proberen op te houden tot de plaat echt uit is.

Rock Bottom

Een zekerheidje voor Wilson, Rock Bottom met Ninet Tayeb.
Mooi aangezet.
Het laat allemaal een betere indruk achter dan het vorige album.

Van drie eerste nummers word ik nog niet erg enthousiast. Ja, het is weer wat anders dan het voorgaande solo werk. Alsof al dat werk door een blender is gehaald. Maar ik mis nog nummers die een blijvende indruk achterlaten. En bij de titel "Rock Bottom" moet ik toch altijd weer aan Robert Wyatt denken. Update: na beluistering op mijn stereo (Deezer, HiFi) komen de drie nummers een stuk beter tot hun recht.

Nou, voor mij wordt het na herhaalde beluistering steeds duidelijker dat het wel goed gaat komen met dit nieuwe album !

Mooi dat de samenwerking met Ninet Tayeb is voortgezet; wat een heerlijke stem heeft die toch en wat past die goed bij de composities en stem van SW zelf. Helaas heb ik haar nog nooit live meegemaakt, want ze liet het tot 2 keer toe afweten bij m'n laatste SW concerten (afgezien van PT uiteraard), maar wellicht de aankomende tour meer succes.

Heb zo'n voorgevoel dat het titelnummer wel 's een klapper kan gaan worden...

Rock Bottom klinkt wel echt geweldig! Ik begin toch vertrouwen te krijgen in dit album langzamerhand.

Ook hier de 3 vrijgegeven nummers geluisterd en positief. Top dat hij weer een nummer met Ninet Tayeb heeft opgenomen. Klinkt heerlijk. Album om naar uit te kijken.

Off-topic

... Waar ik trouwens enorm naar uitkijk! Er is nog niks aangekondigd dacht ik? Laatste solo tour dateert ook alweer van 2018-2019 met To The Bone, aangezien de Future Bites tour 2x in het water is gevallen.

Laatste show was op 2 maart 2019 in Oekraïne, voor de curiezeneuzen: Steven Wilson Concert Setlist at International Center of Culture and Arts, Kyiv on March 2, 2019 | setlist.fm

Nog nooit zoveel tijd tussen 2 tours geweest sinds hij solo is gegaan:

2019: 43 shows
2018: 131 shows
2017: 6 shows
2016: 77 shows
2015: 81 shows
2013: 79 shows
2012: 27 shows
2011: 20 shows

Mag hopen dat hij niet alsnog TFB in zn nieuwe show gaat proppen. Althans niet dat hij de helft van zn show ermee gaat vullen.

Persoonlijk zou ik dat juist wel graag live horen maar smaken verschillen .

2 nummertjes max ik vind het een redelijk album met een paar goede nummers. Maar ik heb wel meer zin in wat Grace for Drowning eerlijk gezegd.

Zo dat zou eens feest zijn zeg, blijft toch een van mij favorieten. Maar het zal wel niet zo zijn gok ik. Ik laat de komende tour denk ik ook maar voorbij gaan (zal me zwager vast teleurstellen ), of hij moet echt een zacht prijsje voor de tickets vragen. Maar dat zal ook wel niet.