The Smile - Wall of Eyes (2024)

LP #3 in aantocht?

The Smile appear to be teasing a new album

Inmiddels nog meer namen van nummers bekend: Reddit - Dive into anything

En een preview van Zero Sum, die volgt waarschijnlijk morgen!
https://www.youtube.com/watch?v=TJ4lG5Szr50

Bedankt, maar je hebt 2x dezelfde link geplaatst

aangepast

Op Reddit is zojuist àlles bevestigd door een iets te snelle Bleep.com die alles al op z’n pagina had gezet.

The Smile - Cutouts - October 4th

Tracklist:

1. Foreign Spies
2. Instant Psalm
3. Zero Sum
4. Colours Fly
5. Eyes and Mouth
6. Don't Get Me Started
7. Tiptoe
8. The Slip
9. .
10. Bodies Laughing

Volgens een bron krijgen we 2 singles vandaag Foreign Spies / Zero Sum

Wow, nu al een nieuw album? Fijn nieuws, maar da's eerder dan verwacht. Al zie ik dat het album 'Cutouts' gaat heten, wat wijst op een B-kantjes album.

En hoe zou het ondertussen met Johnny zijn, is hij genezen?

Hoera !!

bodies laughing stond in 2006 al op een "workboard" van radiohead als ik me niet vergis.

Yeah!!! Het klopt…

https://youtu.be/TJ4lG5Szr50?si=myL5hBpVr173z8np
Zero Sum

The Smile - Cutouts - October 4th

Ja! en Foreign Spies
https://www.youtube.com/watch?v=UHkZ5YzJYvI

Volgens OOR:
Of nou ja, nieuw – de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de songs van Cutouts tegelijkertijd werden opgenomen met het materiaal van Wall Of Eyes en dus feitelijk een soort, eh, cutouts waren. Maar wees gerust: we hebben Cutouts inmiddels stiekem mogen horen en hij doet qua niveau en muzikale spanwijdte in níets onder voor de eerdere twee albums. Sterker nog, Cutouts...

Lijstjestijd komt eraan. Ik loop alle releases uit 2024 die ik aan mijn collectie heb toegevoegd nog eens langs om mijn oordeel op te frissen en te kijken of ze mogelijk in mijn top 20 een plaats krijgen.

The Smile is in mijn lijst met aankopen van 2024 een vreemde eend in de bijt. In de releaseluwte van de maand januari besloot ik dit album een kans te geven (het debuut is aan mij voorbij gegaan), waarbij de schijnbare willekeur in kwaliteit van de vinylpersingen me deed besluiten om de CD in huis te halen.

Wall Of Eyes is een interessant album, maar begint onderweldigend…… Het titelnummer kan me niet erg bekoren en ook het navolgende Teleharmonics weet me niet te grijpen. Vanaf Read The Room gaat het gelukkig een stuk beter en bij Under Our Pillows ben ik helemaal om. Wat een heerlijk nummer is dit! Hier kan menig progband een punt aan zuigen. Bij I Quit haak ik helaas weer even af, maar dan… Bending Hectic! Wat een prachtig opgebouwd nummer is dit, een van de hoogtepunten van dit jaar.

De wisselvalligheid van dit album maakt dat ik tot een krappe 3,5 sterren kom.

Score: 68/100

Namsaap's Top 20 van 2024 - MusicMeter.nl

Het kwartje moet bij mij nog wat verder vallen wellicht, het is ook nagenoeg onmogelijk om tijdens het luisteren niet het gehele oeuvre van Radiohead als standaard te stellen, natuurlijk.

3,5

Het debuut van the Smile, A Light for Attracting Attention, was voor mij een zeer aangename verrassing in 2022. Zoveel creativiteit en spelplezier in één plaat, dat had ik toch niet verwacht. the Smile is inmiddels meer dan een Radiohead spin-off. Het is een echte band geworden, eentje die net wat vrijer opereert dan Radiohead.

In 2024 niet één, maar twee opvolgers. Wall of Eyes was begin dit jaar de eerste. De lijn van A Light.. wordt hier doorgezet. Mooie melodielijnen die zich niet zo een, twee, drie laten doorgronden, inventieve jazzy percussie van Tom Skinner, origineel gitaar en synthwerk.

Wat bij Wall of Eyes vooral opvalt en dat de plaat wat meer ingetogen is dan het debuut. Ja, er staan uptempo nummers op ('Read the Room', 'Under Our Pillows'), maar het merendeel is meer melancholisch van aard. De thematiek is toch vooral wat van van Thom Yorke gewend zijn (en ook cryptisch).
Mijn favorieten hier zijn de opener 'Wall of Eyes' (doet erg Radiohead aan) en het emotionele 'Teleharmonic', wat een prachtnummer is dat zeg. Lijkt te gaan over het afscheid moeten nemen van een geliefde in de verwachting deze ooit weer ergens te ontmoeten.

Over the Smile wordt vaak gezegd dat het muziek voor het hoofd is, en niet het hart. Volgens mij kan dat prima samen gaan. The Smile weet mij hier regelmatig te raken, al was dat zeker niet meteen zo; het duurde een paar maanden om de plaat volledig te doorgronden.

'Read the Room' en 'Under Our Pillows' zijn prima, al klinken het wat meer als opgepoetste jam sessies. 'Friend of a Friend' is het meest radiovriendelijke nummer hier. Een wat positiever (naar Yorke begrippen) klinkende versie van 'Pyramid Song'. Toch een minder nummer op deze plaat wat mij betreft.

'Bending Hectic' is zeer indrukwekkend. Over een auto ongeluk in real time, waarin de hoofdpersoon in slowmotion zijn leven overpeinst. Met name Johnny Greenwood schittert op deze track, die op het eind, net als de auto in kwestie, volledig ontspoort op een manier die we van Thom en co lang niet meer hebben gehoord. Dat gezegd hebbende, het is geen 'Teleharmonic' die ik zo 10x achter elkaar kan horen.
'I Quit' en 'You Know Me' zijn de meest ingetogen nummers hier, met licht ontregelende muzikale achtergrond. Fijne liedjes wel.

Kortom, ook deze tweede van The Smile is een prachtplaat, zei het iets minder afwisselend en ook een tikje minder sterk dan het debuut.