Ook op deze plaat is het weer op alle vlakken herkenbaar Gazpacho en dat betekent dat de schoonheid verborgen ligt in de details. Het geeft zichzelf alleen bloot als je besluit het album vaak genoeg te ervaren en te accepteren dat je het zolang nog niet begrijpt. En dan langzaam, stukje voor stukje, valt de plaat op zijn plek. Je gaat verbanden horen, de verhalen ontrafelen.
Soyuz staat vol met verhalen, onderling verbonden door het concept, maar op zichzelf staand in liedstructuur. We horen invloeden van Muse door in
Hypomania (zelfs de titel voldoet aan de Muse-voorwaarden) en
Emperor Bespoke had zo een samenwerking met Phideaux kunnen zijn. Ook de vleugjes niet-Westerse muziek zijn terug te vinden, zoals de Tibetaanse sferen in het nummer
Sky Burial. Maar alles op zijn Gazpacho's, met veel ruimte voor sferische piano en viool. Met uitstekende baspartijen, vaak stuwend maar ook krachtig wanneer ervoor gekozen wordt juist niet te spelen. Dat doen alle instrumenten. Ook wanneer ze niet spelen zijn ze onderdeel van de muziek.
Mijn recensie op Nieuweplaat:
Gazpacho - Soyuz - nieuweplaat.nl