menu

Hier kun je zien welke berichten Gewoon Pim als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Gazpacho - Soyuz (2018)

3,5
Ook op deze plaat is het weer op alle vlakken herkenbaar Gazpacho en dat betekent dat de schoonheid verborgen ligt in de details. Het geeft zichzelf alleen bloot als je besluit het album vaak genoeg te ervaren en te accepteren dat je het zolang nog niet begrijpt. En dan langzaam, stukje voor stukje, valt de plaat op zijn plek. Je gaat verbanden horen, de verhalen ontrafelen.

Soyuz staat vol met verhalen, onderling verbonden door het concept, maar op zichzelf staand in liedstructuur. We horen invloeden van Muse door in Hypomania (zelfs de titel voldoet aan de Muse-voorwaarden) en Emperor Bespoke had zo een samenwerking met Phideaux kunnen zijn. Ook de vleugjes niet-Westerse muziek zijn terug te vinden, zoals de Tibetaanse sferen in het nummer Sky Burial. Maar alles op zijn Gazpacho's, met veel ruimte voor sferische piano en viool. Met uitstekende baspartijen, vaak stuwend maar ook krachtig wanneer ervoor gekozen wordt juist niet te spelen. Dat doen alle instrumenten. Ook wanneer ze niet spelen zijn ze onderdeel van de muziek.

Mijn recensie op Nieuweplaat:
Gazpacho - Soyuz - nieuweplaat.nl

Grouper - Grid of Points (2018)

3,5
Wanneer de nacht valt en je naar buiten staart, met alleen het zachte getik van regen op de ruiten, kan men zomaar in een lucide droom vallen. Lange, uitgerekte gedachteflarden overheersen. Ieder subtiel verschil is hoorbaar. Je mompelt wat op een hese toon, nauwelijks met enige substantie. Er is niemand, er is niks. Slechts jij en je gedachten. Dat is Grouper. Dat is Grid of Points.

Met een lengte van slechts 21 minuten is de onderdompeling in dit melancholische bad maar van korte duur. Het is als een scène in een droevige arthouse film. Grouper - die in het dagelijks leven de naam Liz Harris draagt - neemt je voor even bij de hand, geeft een kijkje in een andere werkelijkheid, en laat je dan weer wegnemen. De laatste 30 seconden van deze plaat symboliseren die terugkeer, wanneer de piano wegsterft en er plots het geluid van een stoomtrein te horen is. Die trein brengt je weg naar het nu, terug naar je plaats voor het raam en het zicht op de donkere nacht.

De rest van mijn recensie op Nieuweplaat:
[http://www.nieuweplaat.nl/album/grouper-grid-of-points/]