menu

Hier kun je zien welke berichten Vineyard als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Andrew Combs - All These Dreams (2015)

4,0
Andrew Combs kent zijn klassiekers. Zo klinkt bijvoorbeeld Nothing to Lose als Everybody's Talkin' (Midnight Cowboy). De songs hebben een groot "dit heb ik toch eerder gehoord?" gehalte.
Een klassieke Countrypop sound die Combs zich eigen heeft gemaakt.
Dit album is een eerbetoon aan zijn muzikale helden, kopiëren is het ultieme compliment.

Bill Fay - Life Is People (2012)

4,5
Mooie comeback decennia nadat platen label Decca hem dumpte. Dankzij een aantal bekende fans uit de muziekwereld waaronder Jeff Tweedy (Wilco) en producer Joshua Henry die hem kende uit zijn vaders platenkast kwam Fay opnieuw in de belangstelling. Hij dacht zelf ge-delete te zijn maar werd tot zijn verbazing omarmd door een nieuwe generatie luisteraars.

Fay is gelukkig nooit gestopt met schrijven, Op Life is People (uitspraak van zijn vader) is te horen dat hij nog altijd verwonderd is over zijn bestaan en begaan met de wereld om hem heen.
Een spirituele natuurliefhebber die de opbrengsten van dit album aan het goede doel schonk.

Fay heeft helaas nooit concerten gegeven na de release van dit album, behalve 1 optreden bij Jools Holland. Le Guess Who? aan jullie het verzoek hem over te halen, succes!

Blaze Foley - Live at the Austin Outhouse (1999)

4,0
Blaze Foley (1949-1989) a.k.a. The Duct-Tape Messiah, was een excentrieke singer-songwriter, die een uiterst turbulent leven leidde. Hij heeft nooit commercieel succes gehad, wat vooral veroorzaakt werd door zijn tegendraadse gedrag en overmatig drankgebruik. Sommige songs zijn bij het grote publiek bekend geworden door covers van anderen, zoals 'If I Could Only Fly' (Merle Haggard). In 1989 werd hij vermoord. De songs 'Blaze's Blues' van Townes van Zandt en 'Drunken Angel' van Lucinda Williams gaan over hem.

Veel van Blaze Foley's opnames zijn zoek geraakt, mastertapes zijn gestolen, inbeslaggenomen en weggespoeld door overstromingen. Gelukkig hebben we 'Live at the Austin Outhouse' nog, één maand voor zijn dood opgenomen. In een Intieme sfeer zijn een aantal van zijn beste songs te horen, eerlijk en rauw, recht uit het hart. Een indrukwekkende nalatenschap.

Cam Penner - Sex & Politics (2016)

3,5
Binnenshuis mutsjes dragen is een symptoom van Siso (singer-songwriter syndroom), maar gelukkig kan Cam Penner nog steeds normaal zingen, en klinken zijn nummers niet allemaal hetzelfde. Deze bebaarde Canadese troubadour creëert samen met soulmate Jon Wood soundscapes waarin zijn lyrics floreren. Voortstampende grooves, ingetogen ballads, melodieus en aangrijpend, nieuw zijn de drones en elektronische ambient sounds. Er is helaas wel erg weinig seks & politiek te horen. Doe jezelf een plezier en ga Penner & Wood live zien, live komen de heren het best tot hun recht. Verhalenverteller Penner en muzikale wizard Wood, bedrijven magie op het podium.

Chris Stapleton - Traveller (2015)

5,0
Na het overlijden van zijn vader in 2013, besloot Stapleton tijdens een "soul searching" road trip, het roer om te gooien, en zichzelf opnieuw uit te vinden.
Na 15 jaar actief te zijn geweest als songwriter, en als frontman van Bluegrass band The Steeldivers en Southern Rock band The Jompson Brothers, maakte hij dit jaar zijn Country solo debuut.
Een album geproduceerd door top-producer Dave Cobb (Jason Isbell, Sturgill Simpson) .
Stapleton is een begenadigd songwriter, en soulvolle zanger (Tennessee Whiskey!), 1 van de beste Country albums van 2015. Daar gaan we nog veel van horen.

Dave Rawlings Machine - Nashville Obsolete (2015)

4,0
Sommige mensen kennen Dave Rawlings alleen van het argument met Ryan Adams (Ze hadden allebei gelijk). Dave Rawlings is net zoveel Gillian Welch als Gillian Welch zelf. Ze hebben altijd samen geschreven en performed. Songs in een kenmerkend rustig tempo, geen happy liefdesliedjes maar dark thema's. Tijdloze ouderwetse muziek.

Nog steeds geen Rawlings/Welch albums op vinyl. Te obsolete?

Drive-By Truckers - American Band (2016)

4,5
De songs op American Band gaan vooral over maatschappelijke kwesties: immigratie in het heden en verleden, racisme, mass shootings, depressie (Robin Williams' zelfmoord), hypocrisie en veranderde genderrollen, maar ook persoonlijke verhalen zoals in 'Sun Don't Shine' over Patterson Hood's levens veranderende gezinsverhuizing van Athens, Georgia naar Portland, Oregon.

Geen luchtige onderwerpen, maar teksten die doen nadenken over de wereld waarin wij leven.
Er is veel gebeurd na de release van dit album (Trump!), erg benieuwd naar hun volgende album.

Op 7 maart Drive-By Truckers Concert in Paradiso. Er zijn nog kaarten!

Eilen Jewell - Sundown Over Ghost Town (2015)

4,0
Sunday Over Ghost Town, is een een mix van diverse Roots muziekgenres, oftewel Americana. Jewell's kalme zangstem wordt begeleid door haar sublieme band, bestaande uit drummer en echtgenoot Jason Beek, bassist Johnny Sciascia en gitaarvirtuoos Jerry Glenn Miller.

De songs zijn door Jewell geschreven in de bergen van Idaho. Een ontspannen omgeving waar zij haar gedachten het best op papier kan zetten, dat heeft prachtige songs opgeleverd. Dit is haar 1e album na 2 ingrijpende gebeurtenissen in haar leven, na jarenlange heimwee is ze teruggekeerd naar haar geboortestad Boise, en de geboorte van dochter Mavis.

Julien Baker - Turn Out the Lights (2017)

4,0
Julian Baker trad dit jaar op tijdens het Sugar Mountain mini festival in de grote zaal van Paradiso.
Ik had nog nooit van haar gehoord, maar was meteen onder de indruk van haar zang, tekst beleving en Jeff Buckley-esque gitaarspel. Trieste liedjes waarmee ze haar emoties kan uiten en overbrengen, ze geeft de luisteraar toegang tot haar diepste zieleroerselen. Zo jong en al zoveel meegemaakt, hopelijk ziet de toekomst er wat rooskleuriger voor haar uit.

Lindi Ortega - Faded Gloryville (2015)

4,0
Verlegen Lindi transformeert op het podium in Country Wonder Woman, inclusief rode laarsjes.
Zelf noemt ze haar muziek Witches Brew. Laat je betoveren door haar muziek.

Faded gloryville is wederom een heerlijk album vol vrolijk klinkende smartlappen.
Deze dame is een beetje vreemd (ze spaart b.v. skeletten) maar kan wel lekker zingen,
ze klinkt een beetje als Dolly Parton die Johnny Cash songs zingt. Old school Outlaw Country.
Hoogtepunten Ashes en Bee Gees cover To Love Somebody. 16 februari Concert in Paradiso!

Pharis & Jason Romero - A Wanderer I'll Stay (2015)

4,0
De Romero's wonen afgelegen in Horsefly, British Columbia, omringd door natuurschoon.
Naast muzikanten zijn zij ook professionele instrumentenbouwers van unieke open back banjo's en resonatorgitaren (J. Romero Banjos Company), en geven muziekles.

A Wanderer I'll Stay werd thuis in Horsefly opgenomen in samenwerking met producer David Travis-Smith. Traditionele Folk muziek met een rijkdom aan klank en kleuren, aangename harmonieuze samenzang met melodieuze instrumentale begeleiding op de door hen zelfgemaakte instrumenten. Dit album is een aanrader voor liefhebbers van Old-Time music.

Richmond Fontaine - You Can't Go Back If There's Nothing to Go Back To (2016)

4,5
Hopelijk is Willy Vlautin gelukkiger dan de personages in zijn songs. Terugverlangen naar het verleden, verloren liefdes, de dagelijkse sleur willen doorbreken, escapisme. Voor velen herkenbaar. Muziek waar je melancholiek van wordt. Beelden oproepende verhalen, Cinematic Americana.

Helaas Richmond Fontaine stopt ermee, ze toeren voor de laatste keer door Europa. Liefhebbers van Vlautin's teksten wees niet getreurd, hij gaat door met The Delines en is een succesvol auteur.

Smooth Hound Smith - Smooth Hound Smith (2013)

4,5
Smooth Hound Smith is een foot stompin' Amerikaans Roots duo, bestaande uit multi-instrumentalist Zack Smith en Caitlin Doyle (voormalig The Dustbowl Revival zangeres).
Ze spelen een gevarieerde en unieke stijl van folky, garage-infused rhythm & blues.
Zack 'one-man-band' Smith is een uitstekend fingerpicking gitarist (zijn grote voorbeeld is Mississippi John Hurt), en speelt tevens mondharmonica, voetdrums en de banjo. Caitlin heeft een prachtige heldere stem, die perfect mengt met die van Smith. Een prima debuut album.

Hopelijk vliegen ze snel de oceaan over voor een Europese tournee.
15 januari 2016 is de release van hun 2e album, Sweet Tennessee Honey.

The Delines - Colfax (2014)

5,0
The Delines is een Portland band opgericht door Richmond Fontaine frontman Willy Vlautin.
Colfax beluisterd als een soundtrack behorende bij de schilderijen van Edward Hopper, zoals Nighthawks. De stem van Amy Boone, en de instrumenten, zoals de Rhodes piano en de pedal steel gitaar zorgen voor een sfeer die het best tot z'n recht komt in de stilte van de nacht. Treurige songs over tragische levens.

De songs zijn door Vlautin geschreven voor Amy Boone (The Damnations TX).
Vlautin werd verliefd op haar stem, toen zij als plaatsvervangster van haar zwangere zus met Richmond Fontaine op tournee was. Hij voelde zich bevrijd om te schrijven voor iemand die echt kan zingen, en geen rekening te hoeven houden met zijn eigen beperkte zangcapaciteiten.
Boone zingt de songs met groot inlevingsvermogen, ze weet de emoties van de karakters over te brengen naar de luisteraar. Ze klinkt triest maar toch hoopvol. Een heel mooi album.