menu

The Beatles - Magical Mystery Tour (1967)

mijn stem
4,19 (1010)
1010 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: Parlophone

  1. Magical Mystery Tour (2:51)
  2. The Fool on the Hill (3:00)
  3. Flying (2:16)
  4. Blue Jay Way (3:56)
  5. Your Mother Should Know (2:29)
  6. I Am the Walrus (4:37)
  7. Hello Goodbye (3:31)
  8. Strawberry Fields Forever (4:10)
  9. Penny Lane (3:03)
  10. Baby You're a Rich Man (3:03)
  11. All You Need Is Love (3:48)
totale tijdsduur: 36:44
zoeken in:
avatar van lebowski
4,5
Als je deze The Best Of had genoemd had ook iedereen het geloofd, wat een aaneenschakeling van hoogtepunten. Een hoogvlakte derhalve, met die heerlijke psychedelische sfeer die op Sgt. Pepper's was ingezet. En de afdaling wordt precies op tijd ingezet, met het wat mij betreft zwakste nummer, All you need is love. Alsof de luisteraar na het nodige zuurstofgebrek door hoger sferen bewust door de band weer met beide voeten op aarde wordt gezet. Geniaal. 4,5*

avatar van aERodynamIC
4,0
Lang geleden in het tijdperk der LP's kende ik iemand die liefhebber was van The Beatles. Ik heb dan ook een paar kopietjes op tape die ongetwijfeld van hem afkomen. Nu heb ik al een hele tijd geen cassette-deck meer dus die bandjes liggen wat te verstoffen.
Gelukkig is het anno nu niet zo heel erg moeilijk om ze snel op andere wijze boven water te toveren. Dat heb ik onlangs dus met 2 albums gedaan en die kunnen dus eindelijk wel een waardering krijgen.
Heel snel kwam bij beluistering alles weer boven drijven (bij de bekende hits was dat uiteraard niet nodig).
En opeens wist ik weer dat ik dit album toen net even wat leuker vond. Ik zeg bewust net even, want een halfje verschil is nu ook weer niet zo heel erg groots.
Maar als ik zeg 'toen' wil dat dan ook 'nu' zeggen? Daar kan ik dus volmondig ja op zeggen.
De hits zijn bekend en vind ik prima te horen, maar toen ik Flying weer hoorde wist ik dat het juist dit soort kleine momentjes zijn die dit album tot net even favorieter maakte en maakt, ondanks dat dat minder voor de hand ligt.
Bij Blue Jay Way had ik dat nog sterker en dit album bevat ook mijn favoriete Beatles-nummer I Am the Walrus (en voeg daar mijn andere Beatles-top 10 song Strawberry Fields Forever aan toe). Dan is het vrij duidelijk en laat mijn geheugen me minder in de steek dan ik aanvankelijk dacht. Toch nu pas de beoordeling en dat in de vorm van een dikke 4* (het is dat 4,25* niet kan).

avatar van musicfriek
4,0
Voor mij het favoriete Beatles-album. Hier staan echt voortreffelijke songs op, ik noem een Penny Lane (favoriet hier), The Fool on the Hill en het geweldige Strawberry Fields natuurlijk. Alleen van het laatste nummer word ik niet echt warm, maar dat zal komen omdat ik er nu bepaalde associaties mee heb Halfje omhoog met dit mooie werkstuk.

avatar van Sandokan-veld
4,0
Zoals bekend was Paul McCartney in deze tijd de voornaamste motor van de Beatles. Lennon was vooral heel erg aan de lsd, terwijl Harrison het liefst naar India zou gaan om sitar te spelen en te mediteren. Dat laatste zou natuurlijk ook gebeuren, maar eerst werd besloten om, op McCartney's initiatief, een tv-film te gaan maken.

Ook voor de promotie, natuurlijk. Nu de Beatles niet meer tourden moesten er nieuwe manieren gevonden worden om Mohamed naar de berg te krijgen, en het relatief nieuwe medium televisie was het uitgelezen podium om de fans te bereiken zonder in de tourbus te hoeven stappen.

Eigenlijk hadden de Beatles nooit zelfstandig een film gemaakt, en het idee om gewoon met een groep mensen in een bus te stappen en lekker te gaan filmen, tekent de creatieve honger van McCartney. Maar misschien ook de richtingloosheid en zelfoverschatting van de band op dat moment. En natuurlijk was er de schaduw geworpen door de dood van manager Brian Epstein, die een paar weken voor de opnames op mysterieuze wijze overleed.

Enfin, zo gezegd, zo gedaan: de Beatlesfans uit die tijd hadden een flauwe kerstfilm en een dubbel-ep om van te genieten, en die laatste zijn later samengevoegd tot wat ik nu bespreek als het album Magical Mystery Tour, bestaande uit de liedjes uit de film en andere tracks die de Beatles rond de sessies voor Sgt Pepper's opnamen.

MMT hoeft niet persé te worden beschouwd als een groots Beatlesproject: veel mensen zijn er dol op, terwijl anderen weer beweren dat de band hier de weg kwijt was, en pas ten tijde van de witte dubbelaar (of nooit meer) op het goede spoor zou komen.

Aardig om in dat verband eens de titeltrack te bekijken: ontzettend aanstekelijke meezinger, maar ook puur theater: een nummer zonder echte ziel of betekenis. Dit is iets wat we vaker zien in de muziek van McCartney als hij niet voldoende wordt afgeremd of uitgedaagd.

De meeste andere tracks zijn gelukkig interessanter, iets wat ook komt doordat deze plaat, door een samenloop van omstandigheden, een soort verzamelbak is geworden van prachtige Beatlesnummers die niet op een lp terecht kwamen. De single Strawberry Fields Forever/ Penny Lane heeft bijvoorbeeld geen verdediging nodig, en ook Fool On The Hill en I Am The Walrus zijn, wat mij betreft, zelfs sterker dan sommige tracks op Sgt Pepper's.

McCartney kan zijn indrukwekkende muzikale spieren oefenen op de bedriegelijk simpele, maar o zo lekkere liedjes Hello, Goodbye en Your Mother Should Know. George Harrison pioniert verder in zijn eigen stijl met het aardige Blue Jay Way, en op Baby You're A Rich Man horen we een bandje dat lol durft te maken, al wordt het nummer enigszins ontsierd door Lennons (achteraf gezien) een beetje smakeloze sneer naar Epstein ('baby you're a rich fag jew') (Overigens werd het nummer opgenomen voor Epsteins dood).

De plaat eindigt met de Beatlesversie van het kastje van IKEA dat overal wel bij past, All You Need Is Love. Vaak gehaat door cultureel verantwoorde figuren, maar heus niet zo slecht, of in ieder geval, ik word er altijd wel vrolijk van. Het tekent wel de naïviteit waarmee de Beatles zich lieten meeslepen door de summer of love en dergelijke. Met die lieve speelsheid zou het snel voorbij zijn: de volgende lp van de band was niet voor niets een tegendraadse plaat met een volledig witte hoes.

Bij gebrek aan grote blunders is deze plaat mij toch wel dierbaar: door de kwaliteit van veel liedjes, maar ook als symbool voor de grappige, onschuldige Beatles en de onschuld van de jaren zestig in het algemeen. Iets wat toen al zijn beste tijd had gehad, en misschien wel nooit heeft bestaan.

In ieder geval hebben we er een leuke plaat aan over gehouden. Als ik 's avonds het journaal heb bekeken en me zorgen maak over de corruptie en bommen en andere nare toestanden overal, kan ik Magical Mystery Tour draaien, en me iets beter voelen. Ik beveel het warm aan, want hoewel we cynisch kunnen doen over alles, is een beetje positiviteit nooit weg.

Favoriete track: Strawberry Fields Forever

avatar van avdj
5,0
Een album dat niet helemaal in het bandrepertoire past. In Engeland werd er een gelijknamige (dubbel-)EP uitgebracht maar deze waren in Amerika uit de mode geraakt. Het gevolg was een soort verzamelaar: de Britse EP + 5 extra nummers.

En de 11 nummers bevatten wederom talloze klassiekers. Buiten de drie nr. 1 hits ben ik erg fan van "The Fool on the Hill", "I Am the Walrus" en het titelnummer. Maar eigenlijk vindt ik het totaalplaatje gewoon steengoed. Probleem is dat bij The Beatles alles onder een vergrootglas wordt gehouden. Natuurlijk is "Flying" geen "Penny Lane" En toch...ik wil de reacties weleens zien als Frank Zappa iets dergelijks had gemaakt. "Al You Need is Love" is tekstueel wat simplistisch maar was 1967 niet The Summer of Love? In dat opzicht kunnen we stellen dat The Beatles de tijdsgeest uitstekend hebben verwoord. Talloze jaargenoten hebben onder invloed van LSD muziek gemaakt die niet te begrijpen valt zonder zélf gebruik te maken van verdovende middelen. The Fab Four slagen er echter in ambitie en melodie wederom perfect te combineren.

Het is ook nog het eerste album zonder Brian Epstein en verrassend genoeg de afsluiting van hun korte psychedelische periode. Tijdens Boxing Day werd de film (in zwart-wit) door de BBC uitgevonden en The Beatles kregen hevige kritiek. Waarschijnlijk dat de matige film er mede voor verantwoordelijk is dat het album nooit opduikt in lijstjes.

Rationeel gezien is het wederom een steengoed album dat Sgt. Pepper... op sommige momenten zelfs overtreft. Iedere artiest die met iets dergelijks op de proppen komt zal overladen worden met lovende kritieken. Het zegt alles over de status van The Beatles dat deze in hun oeuvre nooit naar voren komt.

En zo kom ik 'gewoon' op 5*

avatar van Vortex
5,0
Vroeger, toen het internet nog niet bestond , dacht ik altijd dat dit een 'best of' album was. Dat zegt wel genoeg over de kwaliteit.

avatar van Ronald5150
2,5
Het zal wel vloeken in de kerk zijn, of de knuppel in het spreekwoordelijke hoenderhoek gooien, maar ik vind "Magical Mystery Tour" maar een wisselvallige plaat. Met name de eerste helft doet me weinig tot niets, en leidt soms zelfs tot irritaties, zoals op "Flying" en "Blue Jay Way". Vanaf "I Am the Walrus" vind ik het een stuk beter te pruimen. Er komen een aantal prachtige liedjes voorbij, maar waarom moet er nu telkens weer gekloot worden met psychedlische geluidseffecten. Het zal wel bij de tijdsgeest horen, maar ik erger me er kapot aan. Jammer, want de tweede helft van "Magical Mystery Tour" bevat in essentie prima liedjes. Sommige albums van The Beatles vind ik geweldig, andere vind ik wel aardig en sommige passen gewoon niet in mijn straatje. "Magical Mystery Tour" behoort tot die laatste categorie.

avatar van gukker
4,0
Deze plaat voelt een beetje als een samenraapsel aan tracks (want dat is het natuurlijk ook). Gevolg is dat enkele van de beste nummers die the Beatles ooit hebben gemaakt (I am the walrus, Strawberry Fields, Penny Lane, Magical Mystery Tour) worden afgewisseld door enkele van de zwakste tracks uit hun oeuvre (Flying, Blue Jay Way (What the fuck Harisson!) en ja, ook All You Need is Love vind ik verschrikkelijk!)

Dat een plaat met zoveel zwakke momenten toch op vier sterren uit kan komen bij mij komt omdat de sterke momenten van zo'n uitermate hoog niveau zijn dat ik simpelweg niet lager kán geven.

Verder vind ik het wel jammer dat de groep qua sound geen vernieuwing biedt ten opzichte van het Sgt. Peppers tijdperk. Met the White Album kwam het experiment gelukkig weer terug in de groep.

avatar van west
4,0
The Magical Mystery Tour is een niet geheel geslaagde poging om voort te borduren op het succes van Sgt. Pepper's. Het is een mixed bag aan liedjes geworden, waarbij het contrast tussen echt sterke nummers en minder werk soms wel erg groot is. Dit bevordert bovendien niet de samenhang, die juist wel te vinden is op Beatles albums uit het tweede deel van de,jaren 60.

Die (erg) goede / mooie nummers zijn de titelsong, vroeger the Fool on the Hill (inmiddels wat te veel gedraaid), I Am the Walrus, Strawberry Fields Forever en het fraaie Penny Lane. Kortom: een plaat met een paar sterke nummers maar ook met een paar fillers. Het gemiddelde hier vind ik dan ook verrassend hoog.

avatar van Obscure Thing
4,0
Wat is "Hello Goodbye" toch een ontzettend gedrocht. Na één minuut hangt dat nummer mij de keel al uit. Afgezien van dat nummer is dit toch wel een vrij geweldig album te noemen. De klassiekers zoals Penny Lane en Strawberry Fields Forever staan er natuurlijk op waardoor het voor mij al niet kapot kan. Er staan echter ook zeer onderschatte pareltjes op zoals "Blue Jay Way" en "Flying". Twee van mijn favorieten uit de psychedelische periode van The Beatles. Toch voelt dit minder als een album dan rest van de meesterwerken die de heren in hun studio jaren hebben gereleased. Zo vind ik sommige nummers niet goed bij elkaar passen. Het redelijk conventionele "Your Mother Should Know" steekt bijvoorbeeld nogal af met de rest. Het album heeft gewoon wat minder cohesie en lijkt meer een compilatie van losse singles.

avatar van lennert
2,5
Mmm... ik kan me voorstellen dat dit als soundtrack voor een film beter werkt, want ik vind het nu allemaal erg onsamenhangend overkomen. Op de vorige twee albums waardeerde ik de psychedelische tracks behoorlijk goed, maar hier zorgt het er vooral voor dat het album erg traag op gang komt en maar blijft kabbelen. Helemaal Blue Jay Way is een ongelooflijk zeikerig nummer. I Am The Walrus heeft het soort zanglijnen waar ik heel moeilijk naar kan luisteren. Niet zozeer hoe hij het zingt, maar hoe het effect klinkt. Snerpend en lelijk. En als tegen het einde de klassiekers voorbij komen, moet ik toch echt bevestigen dat Strawberry Fields, Penny Lane en All You Need Is Love voor mij altijd slijmerige popsongs zullen blijven. Alles bij elkaar word ik vooral heel erg sloom en duf van dit album en niet op een fijne trippy manier zoals bij de voorganger het geval was.

Voorlopige tussenlijst:
1.Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band
2. Revolver
3. Rubber Soul
4. Help!
5. A Hard Day's Night
6. Magical Mystery Tour
7. With The Beatles
8. Beatles For Sale
9. Please Please Me

avatar van RuudC
5,0
Oh wauw, dit is tamelijk briljant. Ik heb Magical Mystery Tour nooit een kans gegeven. Toen ik jaren geleden verknocht raakte aan Sgt. Pepper's LHCB, nam ik me wel voor om meer van The Beatles te checken. Ik kocht toen The White Album, maar daar ben ik nooit echt doorheen gekomen. Magical Mystery Tour zet de lijn voort van Sgt Peppers en is nóg psychedelischer. De titeltrack, The Fool On The Hill, Flying, ga zo maar door. Ideaal spul voor de psychonaut. I Am The Walrus is daarmee wel het hoogtepunt waar al die tracks op geweldige wijze naartoe werken. Ik mag deze geflipte fase van The Beatles heel erg. Kleurrijke muziek met bellen en toeters. De nummers van McCartney bouwen het fenomenaal af, al zitten er in Strawberry Fields Forever en All You Need Is Love ook van die knettergekke momenten. Gelukkig kijk ik bar weinig tv, dus geen Robert Ten Brink trauma hier. Dit album is gewaagder dan Sgt. Peppers en daarom, fuck it!, zet ik het gewoon op de eerste plaats. Geen zwak moment te vinden hier.

Tussenstand:
1. Magical Mystery Tour
2. Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band
3. Revolver
4. Rubber Soul
5. Help!
6. A Hard Day's Night
7. Please, Please Me
8. Beatles For Sale
9. With The Beatles

Gast
geplaatst: vandaag om 12:18 uur

geplaatst: vandaag om 12:18 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.