menu

Limp Bizkit - Chocolate Starfish and the Hot Dog Flavored Water (2000)

mijn stem
2,91 (533)
533 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Metal
Label: Interscope

  1. Intro (1:18)
  2. Hot Dog (3:50)
  3. My Generation (3:40)
  4. Full Nelson (4:07)
  5. My Way (4:33)
  6. Rollin' (Air Raid Vehicle) (3:33)
  7. Livin' It Up (4:24)
  8. The One (5:43)
  9. Getcha Groove On (4:29)

    met Xzibit

  10. Take a Look Around (5:20)
  11. It'll Be OK (5:06)
  12. Boiler (7:00)
  13. Hold On (5:47)

    met Scott Weiland

  14. Rollin' (Urban Assault Vehicle) (6:23)

    met DMX, Redman en Method Man

  15. Outro (9:49)

    met Les Claypool

  16. Crushed * (3:23)
  17. Faith * (2:27)
  18. Counterfeit * (5:10)
  19. Snake in Your Face * (4:10)
  20. Back o'da Bus * (1:18)
  21. It's Like That Y'all * (4:31)

    met Run-D.M.C.

  22. Counterfeit [Lethal Dose Mix] * (3:15)
toon 7 bonustracks
totale tijdsduur: 1:15:02 (1:39:16)
zoeken in:
avatar van kaztor
0,5
Germ schreef:
Als dertienjarige prikte ik hier al door heen. Echt een heel slecht album waarop de succesformule die op de voorganger werd uitgevonden zielloos wordt uitgemolken.


Op Significant Other werkte de formule metal met hiphopinvloeden nog aanstekelijk met een goede balans tussen commercie en lekker gebeuk. Na SO hadden ze hun sound kunnen verfijnen of andere invloeden buiten hiphop erin kunnen verwerken, maar alles op dit album is zo doorzichtig commercieel, zo on-oprecht, zo gericht op hersenloos meegeschreeuw en, bovenal, zo oerdom dat het elke vorm van nuance ontbeert.
Als het zo moet zet ik eigenlijk liever Frans Bauer op. Dat doet me dan echt veel meer.
Dat Les Claypool, of all people, z'n goede naam hieraan wilt slijten kan ik eigenlijk niet geloven.

avatar van Saldek
4,0
Na het fraaie 'Results May Vary' heb ik deze dan maar eens ingewilligd. En shit, het wordt alleen beter en beter! Vooral als je bedenkt dat ik ben begonnen met 'Results', welke hier als slechtst beoordeeld wordt. Dan deze waarvan de lof ook karig is heb ik nog een rijtje te gaan die alle veel hoger worden beoordeeld hier! Kan dus geen miskopen doen met Limp Bizkit! lol
Ik weet niet of het iets herkauwds is of niet, maar ik vind 'Hot Dog' wel verdraaide veel op een nummer van Nine Inch Nails lijken. Bewust? Ik denk het, NIN wordt zelfs in andere context in het nummer genoemd. Het gaat dan vooral om het refrein waarvan de opbouw en tonatie erg gelijkend zijn. En dan de tekst:
- You wanna fuck me like an animal
You like to burn me on the inside
You like to think that i'm the perfect drug (song NIN)
Just know that nothing you do will bring you closer to me...................

Nu NIN:
- I wanna fuck you like an animal
I wanna feel you from the inside
I wanna fuck you like an animal!
You bring me closer to God...............

Alleen is die van Limp wat zwaarder, terwijl Trent er een dosis electronica tegenaan heeft gegooid. Hoe dan ook, het viel me gewoon op, en ik vind het leuk met de verwijzing naar NIN in de song dat het op een ode lijkt.
Dit album......ik vind 'm vet, echt vet. Als 'ie alleen nét ff iets minder zou gaan 'fucken' was het nog net even wat leuker geweest. Maar een vier wil ik het zeker geven.

avatar van Ronald5150
2,0
Tja Limp Bizkit. Ik ben geen grote liefhebber van dit genre, maar ik vind dat Fred Durst beter af is met gitarist Wes Borland dan zonder. Op "Choclate Starfish and the Hotdog Flavored Water" (hoe verzin je het?) zijn ze nog samen. Soms klinkt het allemaal best lekker en is het een fijne cross-over van rock, hip-hop en elektronica. Maar toch is het allemaal teveel over de top. Fred Durst wil iets te veel de bad boy uithangen, en dan kom je er wat mij betreft echt niet mee als je 46 keer 'Fuck' zegt in een nummer. Heel stoer, maar totaal niet overtuigend. Dit geldt eigenlijk voor de hele plaat.

avatar van Metalhead88
4,0
Ik vrees dat deze plaat mij nooit meer gaat loslaten. Dit album was voor mij anno 2000/2001 één groot energiek feestje. En iedere keer dat ik hem opzet (zo'n 2 keer per jaar), is dat het weer. Ik weet niet wat het is, maar dit album heeft iets dat mij enorm bevalt. Dit is één van die albums waarbij ik niet de behoefte voel om het te beoordelen op sfeer, of thematiek, of techniek, of productie, of live-prestaties, of wat dan ook. Nee, dit album is in mij genesteld als een virus, en het gaat waarschijnlijk nooit meer weg. Overigens heb ik dat gevoel ook met andere albums van LB. Bij deze toch wel het meest denk ik.

avatar van adri1982
4,0
Nogal een laag gemiddelde voor zo'n vette rockalbum. Er staan gewoon heel veel mooie nummers op, waaronder 'Rollin' en 'My way'. Ook de song met Scott Weiland 'Hold on' vind ik een van de betere nummers.

avatar van Johnny Marr
3,0
Jeugdsentiment. Kwalitatief niet hoogstaand maar gwn muziek waar je af en toe naar teruggrijpt, soms heb ik gwn nood aan wat Limp Bizkit. Liever zij dan Linkin Park, toch?

3*

Johnny Marr schreef:
Jeugdsentiment. Kwalitatief niet hoogstaand maar gwn muziek waar je af en toe naar teruggrijpt, soms heb ik gwn nood aan wat Limp Bizkit. Liever zij dan Linkin Park, toch?

3*


Precies dit.

avatar van JVT
4,0
JVT
Jaren geleden dat ik dit beluisterd heb, vroeger als jong manneke heb ik dit grijs gedraaid.
Maar Limp bizkit heeft echt een Bom van een optreden gegeven op pukkelpop. Nog eens in de moshpit gestaan zoals vroeger, schoenen kwijt, nat van het zweet, heerlijk;
Alles kon ik nog mee blèren van vroeger. Album vandaag weer een paar keer beluisterd, en vind het eigenlijk best vet

avatar van El Stepperiño
3,5
Dit album is het eerste hele album dat ik ooit gekocht heb van 1 artiest (hoewel natuurlijk een paar gastartiesten ook te horen zijn). Je kunt het wel raden: dit heb ik grijs grijzer grijst gedraaid zoals ik dat nu nooit meer zal doen met een album, al is het alleen maar omdat ik het niet kapot wil draaien en er veel makkelijker aan muziek te komen is tegenwoordig. Laat onverlet dat ik hier met volle teugen van heb genoten, inderdaad ook een rood Yankeespetje wilde hebben en zelfs posters en alles aan de muur had hangen. Limp Bizkit is wat dat betreft mijn eerste rockmuziekliefde, en hoewel ik daarna allerlei andere stromingen ben gaan volgen is dit altijd nog puur jeugd-, of zeg maar gerust pubersentiment!

5,0
Wat grappig dat de meningen zo verdeeld zijn. Ik klik op de artist page met de verwachting dat dit één van hun best beoordeelde albums zou zijn, ook vanwege het feit dat er van dit album maar liefst 5 fantastische singles werden uitgebracht. Onder andere Take A Look Around en Boiler met die leipe videoclip. Nu zo veel jaren verder blijf ik dit een heerlijk en tijdloos album vinden. Kan me ook niet storen aan het gefuck. Legendarisch nu-metal album.

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Ik meen dat dit destijds onder Cross-Over werd geplaatst als een mix van Hip Hop en Metal.

Alleen enorm irritant die enorme pause(s) aan het eind, ik voelde me destijds wel genept.

Maar volgens mij dan ook weer één van de eersten die op deze manier een (nep?) hidden/bonus track wist toe te voegen aan hun album. Moest dan telkens een minuut op de skip knop drukken van de cd-speler.

Jarenlang niet begrepen waar de titel op sloeg... maar nu snap ik waarom de muziek doorgaat tot het gaatje...

Hun beste of tenminste meest complete album van de 5 die ik ken, zie dat ik op dit moment maar op twee daarvan gestemd heb.

Wes Borland was enige tijd muzikaal actief met Carré Kwong Callaway op de eerste releases van Queen Kwong

avatar van Weirdo Wizzy
2,0
Haha grijsgedraaid dit vroeger en eigenlijk best leuk om weer terug te luisteren. Iets minder dan zijn vorige vind ik want het werd hier wel erg puberaal en macho, maar toch blijft het lekker om soms nummers als Rollin' - en dan het liefst die remix - hard te draaien. 'Boiler' is nog steeds wel gewoon fantastisch trouwens. Dijk van een track.

avatar van adri1982
4,0
Afgelopen paar dagen dit album nog maar eens twee keer opgezet, nadat ik het kocht bij een Koningsmarkt in Rosmalen. Ik snap nog steeds al die negatieve kritiekgeschiedenis over Chocolate Starfish and the Hot Dog Flavoured Water niet. Het is met recht een classic album, mede omdat het een goede mix is van rock en rap, er nummers op staan met rakende teksten, zoals die vinden zijn op My Generation, My Way (or the Highway) en Boiler, en woede en agressie goed wordt verwoord. Verder blijf ik Rollin nog steeds leuk vinden, en blijft voor mij Hold On met de inmiddels overleden Stone Temple Pilots-zanger Scott Weiland het mooiste nummer van het album.

Mijn stem blijft 4,0*.

avatar van Forza
3,5
Prima cd met veel pakkende liedjes, maar het geheel was beter geweest zonder de laatste 3 nummers. Het gemiddelde van deze cd slaat trouwens nergens op.

avatar van The_CrY
3,5
Niet zo goed als de voorganger, maar nog steeds erg fijne nu-metal meets hiphop plaat. Naar het einde toe zwakt het album wat af, maar met 'Full Nelson' en 'Rollin' toch zeker een aantal hele fijne nummers.

avatar van Noere
2,0
Forza schreef:
Het gemiddelde van deze cd slaat trouwens nergens op.


Veel te hoog inderdaad.

Thekillers87327
Muziek die echt bij de titel en albumhoes past. Afgrijselijk slecht. Zero. Zero
Hoeft geen uitleg

avatar van Deranged
Ik vond Nookie destijds een grappige single en heb toen ook die plaat gekocht die ik best aardig vond. Tegen de tijd dat dit uitkwam was de liefde al wel weer over en vond ik de singles die ik sindsdien hoorde allen best wel ruk eigenlijk.

Later ook nog z'n porno tape ergens opgeduikeld die ook niet echt om over naar huis te schrijven was.

avatar van LucM
0,5
Wees gerust, Thekillers87327, ik was veel ouder toen die plaat uitkwam en vind die ook afgrijselijk slecht. Past inderdaad in die tijd. Zero, zero, zero!

Thekillers87327
LucM schreef:
Wees gerust, Thekillers87327, ik was veel ouder toen die plaat uitkwam en vind ook afgrijselijk slecht.

Gelukkig maar
Heeft niets met de tijd te maken dit idd, gewoon afgrijselijk

bennerd
Zeer fijn dat het zelfs twintig jaar na datum nog gemakkelijk haten blijft op deze plaat.

avatar van ASman
4,0
Ik heb dit album al in geen tijden meer beluisterd. Three Dollar Bill Y'All en Significant Other heb ik in de kast staan en van tijd tot stond mag ik ze graag eens draaien. Je moet natuurlijk in een specifieke mood zijn voor Limp Bizkit; het is muziek dat voor een bepaalde generatie als geen ander het sentiment kan opwekken van hoe je als zoekende tiener in het leven stond. Het is een sentiment waar velen lijken "uit te groeien", maar voor mij is het een sentiment als een ander. Ik heb er niets tegen.

Als Limp Bizkit in 2000 niet de grootste band op aarde was, dan stonden ze wel behoorlijk dicht bij dat podium. Het speelse en - je moet een kat een kat noemen - onvolwassen karakter van de muziek, die dan ook nog eens bij het genre "metal" werd ondergebracht, gecombineerd met hun enorme populariteit was buiten een cocktail voor succes natuurlijk ook eentje die een portie tegenkanting met zich zou meebrengen.

Van "delusions of grandeur" kan je Fred en co 20 jaar na datum niet (meer) beschuldigen.
"We were a moment in time and that moment has passed" aldus Fred over de band. De rest van de groep, waaronder Borland, lijken dat sentiment te beamen: Limp Bizkit is Limp Bizkit, dit is de stijl van de muziek die ze maken en iets anders ligt nu eenmaal buiten hun mogelijkheden. Zelfkennis is het begin van alle wijsheid.

Mijn sympathie heeft de band uiteindelijk wel.

avatar van Don Cappuccino
Limp Bizkit had promotietechnisch geluk met Fred Durst, maar hij is muzikaal toch wel een behoorlijke stoorzender. Ik heb het gevoel dat de band instrumentaal gezien nooit de erkenning heeft gekregen die het verdiende. De ritmesectie Sam Rivers/John Otto was een van de beste binnen nu-metal en Wes Borland was stiekem een behoorlijk innovatieve en onconventionele gitarist. Je moet daarvoor wel door de soms ronduit belachelijke teksten en zeurderige toon van Durst heen kunnen luisteren.

Thekillers87327
Don Cappuccino schreef:
Limp Bizkit had promotietechnisch geluk met Fred Durst, maar hij is muzikaal toch wel een behoorlijke stoorzender. Ik heb het gevoel dat de band instrumentaal gezien nooit de erkenning heeft gekregen die het verdiende. De ritmesectie Sam Rivers/John Otto was een van de beste binnen nu-metal en Wes Borland was stiekem een behoorlijk innovatieve en onconventionele gitarist. Je moet daarvoor wel door de soms ronduit belachelijke teksten en zeurderige toon van Durst heen kunnen luisteren.

Je laatste zin snap ik van geen kant. Dat is hetzelfde als zeggen: jan Smit maakt goede muziek! Je moet alleen even door de slechte nummers en cheesyheid heen kijken

avatar van Don Cappuccino
Thekillers87327 schreef:

Je laatste zin snap ik van geen kant. Dat is hetzelfde als zeggen: jan Smit maakt goede muziek! Je moet alleen even door de slechte nummers en cheesyheid heen kijken


Volgens mij snap je mij van geen kant, want dit is compleet niet wat ik schrijf.

Thekillers87327
Don Cappuccino schreef:
(quote)


Volgens mij snap je mij van geen kant, want dit is compleet niet wat ik schrijf.

Ik lees het in je laatste zinnen toch echt maargoed, interpretatie he !

avatar van Don Cappuccino
Thekillers87327 schreef:

Ik lees het in je laatste zinnen toch echt maargoed, interpretatie he !


Ja, zo kan ik het ook. Heeft niks met interpretatie te maken.

Zal het voor jou wel duidelijker maken: Limp Bizkit maakt instrumentaal gezien goede songs, maar Fred Durst is een stoorzender.

Thekillers87327
Don Cappuccino schreef:
(quote)


Ja, zo kan ik het ook. Heeft niks met interpretatie te maken.

Waarom reageer je nou zo aangevallen? Ik leg gewoon uit dat ik het zo hoor. Punt.
Instrumentaal is het ook heel simpel maar dat is een andere discussie

avatar van Don Cappuccino
Thekillers87327 schreef:


Instrumentaal is het ook heel simpel maar dat is een andere discussie


Nou, mijn interpretatie is dat Limp Bizkit absoluut niet makkelijk is om te spelen. Ik speel al 13 jaar drums en de partijen van John Otto zijn complex om goed te spelen. John Otto en Sam Rivers komen allebei uit jazzkringen. Dat is absoluut geen simpel werk.

avatar van ASman
4,0
Rivers en Otto begeleiden met Limp Bizkit geen jazz fusion, maar de ritmesectie die ze brengen is toch wel lekker strak. Borland is uiteraard ook geen Yngwie Malmsteen, maar doet gewoon wat hij het beste kan en dat is lekker in het gehoor klinkende riffs brengen. Een Wes Borland riff klinkt ook altijd als een Wes Borland riff; ik haal ze er meteen uit. Dat telt toch voor iets.

En Durst...tja...het is Durst. Ik begrijp natuurlijk dat vele muziekliefhebbers de man niet kunnen aanhoren, maar zonder zijn capriolen zou Limp Bizkit natuurlijk geen Limp Bizkit zijn. Een zekere eigenheid kan ik hem niet ontnemen.

Ondanks hun gebreken, kan je de band er niet van beschuldigen geen eigen sound te hebben. Ik hoor ze weleens afgedaan worden als een Rage Against The Machine kloon, maar dat vind ik nogal kort door de bocht. Bovendien weten ze hun sound ook te gieten in aanstekelijke songs en daar heb ik zo nu en dan wel eens meer zin in dan in oeverloos technisch gepriegel.

Of personen van een eerdere of latere generatie dan de generatie die met Limp Bizkit is opgegroeid iets met de sound van de band kunnen...dat is natuurlijk een andere discussie...
Over smaak valt natuurlijk niet te twisten en hetzelfde geldt voor enige nostalgische genegenheid jegens een bepaalde plaat/artiest.

4,5
vind juist de laatste 5 nummers de beste van de plaat. heb 4.5 sterren gegeven. Fred is Fred maar zijn band en in het bijzonder Wes Borland zijn uitstekende muzikanten, Borland bewijst het in zijn bij het grote publiek niet bekende Black Light Burns.
Luister al 20 jaar met veel plezier naar Hold on, ill be ok, boiler en Take a look around. De Rollins, break stuffs en my generations liggen me minder maar zorgden voor de nodige commercie destijds. Ik mis ze wel Limp Bizkit

avatar van VforVictor
3,5
Ja lekker album! Als pubertje (zoals vele hier) helemaal grijs gedraaid, waar ik SO nog de beste plaat van de heren vind is deze (bijna) net zo hard. Ik had het ook allemaal, NY petje, skate kleding noem t maar op! Voor diepgaande teksten kan je beter wat anders luisteren maar als je ff lekker ouderwets uit je plaat wilt gaan zet dan deze op. Toppertjes: Hot Dog, My Generation, Rollin', Boiler en natuurlijk Take A Look Around. Tis op deze plaat wel erg commercieel allemaal maar dat maakt niet zo veel uit, gewoon dit schijfje in je spelert douwen en gaan met die banaan!!

avatar van Robertoooooh
4,0
Ik heb eigenlijk helemaal niks met deze muziek, maar f*ckerdef*ck, wat zit dit muzikaal verdomd lekker in elkaar. De dynamiek die je in bijna alle songs aantreft is fantastisch en enorm aanstekelijk. De instumentalisten weten echt wel wat ze doen. Daar doet die rare Durst niets aan af. Stilzitten lukt echt niet, zegt opa…

Gast
geplaatst: vandaag om 03:17 uur

geplaatst: vandaag om 03:17 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.