ricardo schreef:
Met cd,s en lp,s ben je veel bewuster met muziek bezig vind ik, omdat je iets fysieks koopt waar muziek opstaat. En dan haal je het boekje eruit en dat ruikt dan zo lekker nieuw. Vanaf dat punt begint al het ritueel wat muziek zo mooi maakt. Je doet de cd in de la, of legt het vinyl op de draaitafel, en hoort de eerste klanken van een nieuw te ontdekken album, en al door het boekje bladerend beluister je zo een plaat af, zonder te skippen of ergens door afgeleid te worden, dat maakt het zo mooi. Geen spotify of andere muziek bestandjes, dat doet mij niets. Het beluisteren gaat dan ook vluchtig, bevalt het na 30 seconden niet, skip maar door, desnoods naar een ander album. Muziek is zodoende te makkelijk bereikbaar geworden, waardoor er niet meer echt de tijd word genomen om iets goed tot je te laten komen, en goed te ontdekken of het je echt bevalt of niet. Gelukkig is dit nog een album uit een tijd van ver voor de pc, en puurder kun je het bijna niet krijgen.
Wat hier staat is wel de spijker op zijn kop. Heel herkenbaar dit. Ik ben vermoedelijk wat jonger, maar ik herken het hele ritueel wel en dat je met je totale aandacht naar je nieuwe aanschaf luistert. Tegenwoordig Spotify ik er ook lustig op los, maar ik merk nogal eens bij mezelf hoe
vluchtig ik muziek tot me neem.
Als de financiën het weer eens toe laten begeef ik me ook maar weer eens naar stoffige tweedehands zaakjes om weer door de cd-rekken te struinen.