XTC - English Settlement (1982)

Is niet uit de cd speler te branden. Ik krijg steeds een beter gevoel bij dit album.

Masterpiece..... definitief. Omhoog naar het maximale dus.

Deze ook maar eens proberen dan: XTC - Black Sea (1980)

Absoluut..... Staat in bestelling bij de plaatselijke platenboer. Evenals Drums & Wires.

Skylarking heb ik nu ook. Bevalt ook uitstekend.

Mooi zo, dan is dat al geregeld... Drums & Wires is de volgende must have....

Het is wel een inhaalrace uiteindelijk, maar absoluut de moeite waard.

Ik wil nog gaan voor Go2 (lekker pril, dus meestal wel lekker) en in ieder geval Oranges & Lemons (daar kon ik al wat stukken van)
Apple Venus is dan weer helemaal blanco voor mij, maar het gemiddelde is hier erg hoog.

De geringe reacties om Mummer en The Big Express zijn niet om over naar huis te schrijven.

Zijn dit echt veel mindere albums ?

Mummer en Big Express ken ik niet zo goed, maar de nummers die ik ken zijn wel typisch XTC, al is het allemaal wat minder opgefokt dan de eerste platen....Oranges & Lemons is OK maar niet zo geniaal als English Settlemant en Black Sea.

Ik persoonlijk heb wel een zwak voor White Music, het debuut dus, nog een beetje arty punky maar erg lekker bij tijd en wijle... en een weirdo cover van Dylans' All Along The Watchtower...

Mummer bevat volgens mij met " love on a farmboy's wages " een van de mooiste XTC nummers.
YouTube - Xtc - Love On A Farm Boys Wages

@Bikkel2: veel hangt af van je eigen voorkeur tov muziek. Vanaf dit album ging XTC meer richting ('traditionele') pop. Hierop vind je minder gekte dan op de eerste 'wavistische' drie. Ik vind Go2 en Drums & Wires de beste en dit album is a close call.

No Thugs in Our House is bijv weer een 'gek nummer'en Jason and the Argonauts een prachtig tegendraads popnummer. Eigenlijk doe je het songwriterschap van Mr Partridge tekort als je niet alle albums minimaal verkent. The Big Express - al heb ik die in twee hoesformaten (ook rond) - is imo de zwakste broeder.

Bij sommige XTC-nummers besef je meteen waar Kaiser Chiefs de mosterd vandaan haalden

Tot nu toe ben ik louter positief. Het tegendraadse Jason And The Argonauts vind ik misschien wel het prijsnummer. Englisch Roundabout met de vreemde maatsoorten..... echt super.
Ik ben zelf drummer en dit is ritmisch sowieso een openbaring.
Geen gefreak, maar wel zeer functionele en frivole drum en baspartijen.

Ik sta voor veel open Mjuman. En vooral bands die niet een bepaald kunstje hanteren. Het liefst hoor ik albums die zo divers mogelijk zijn, maar wel de eigen indentiteit behouden.
Nou, dat heeft English Settlement absoluut in huis en dat zal niet de enige zijn.

Nogmaals, er staan weer wat cd's in bestelling. Ik kan niet wachten.

Kaiser Chiefs inderdaad. En wat dacht je van Franz Ferdinand ??

Tja, bij FF denk ik eerder aan Josef K - deze cd Josef K - Entomology (2006) bevat al hun werk en is een absolute aanrader (zeker via Amazon): korte, puntige songs, vaak voorbij voor je het in de gaten hebt.

Ik heb de lp (The Only Fun in Town) en da's een echt collectors item

Interessant. Ga ik eens proberen.

kort: als je vol lof blijft over de nog te beluisteren aankopen,
dan zou ik niet twijfelen aan deze twee albums: bevatten voldoende goeie songs.

lang: drummer verlaat de band na English Settlement en XTC gaat als trio door.
Mummer is zoeken naar een nieuw geluid: synths en drumcomputers doen hun intrede.
Niet alle songs zijn even sterk, maar bevat voldoende lekkers voor de fans.

The Big Express vind ik behoorlijk onderschat: nog meer elektronica, da's waar,
iets complexer weer, maar ik vind de songs over het algemeen sterker dan op Mummer.

In feite moet je gewoon voor al hun albums gaan: de liefde lijkt me intussen groot genoeg.

Absoluut Dazzler. Ik ga er voor. Thanx

Inmiddels Skylarking ook in bezit. Was op voorraad. Ook een heel mooi album.
Relaxter en Beatlesque, en voorteffelijk geproduceerd.

Tussen Mummer en The Big Express, die commercieel gezien
het succes van de periode Drums & Wires, Black Sea en English Settlement
niet konden doortrekken, onderging de groep een gedaanteverwisseling.

Ze profileerden zich als psychedelische alternatief.

En dat leidde tot de flower power sound op Skylarking.
Dat album gaf de groep een nieuwe status en fanbase in de States en Canada.
De twee albums die daarop volgden, bevatten echter geen hit-materiaal meer.

Om van de verstikkende deal met Virgin af te komen, maakte de band jarenlang
geen platen meer. Tot Apple Venus daar onder eigen voorwaarden verandering in bracht.

Tussen Mummer en The Big Express, die commercieel gezien
het succes van de periode Drums & Wires, Black Sea en English Settlement
niet konden doortrekken, onderging de groep een gedaanteverwisseling.

Ze profileerden zich als psychedelische alternatief.
The Dukes of Stratosphear - 25 O'Clock (1985)
The Dukes of Stratosphear - Psonic Psunspot (1987)

En dat leidde tot de flower power sound op Skylarking.
Dat album gaf de groep een nieuwe status en fanbase in de States en Canada.
De twee albums die daarop volgden, bevatten echter geen hit-materiaal meer.

Om van de verstikkende deal met Virgin af te komen, maakte de band jarenlang
geen platen meer. Tot Apple Venus daar onder eigen voorwaarden verandering in bracht.

Leuke weetjes. Interessant ook The Dukes Of Stratosphear. Ook maar eens naar uitkijken op ten duur.

De huidige stand van zaken is overigens dat er volgens Partridge geen samenwerking meer inzit met Moulding.
Hij staat wel weer op goede voet met Dave Gregory. Maar of dat tot een samenwerking komt is niet duidelijk.

In ieder geval nog genoeg te beluisteren aangaande de albums van XTC en het andere project.

Ondanks dat hij van mij 4* krijgt, is Mummer een van de mindere albums, hoewel hij met Moulding's Wonderland juist een van de beste XTC nummers bevat. The Big Express zojuist weer eens beluisterd en dat is echt een uitstekend album met prijsnummers als Wake Up, All You Pretty Girls en This World Over. Na English Settlement, Black Sea en Apple Venus vol. 1 een solide maar ondergewaarderde subtopper in hun oeuvre. De later toegevoegde bonusnummers voegen echter weinig toe en verstoren de balans een beetje.

Helemaal eens met Strangeways.


En dan vergeet je nog twee van mijn absolute albumtrack favorieten,
namelijk Seagulls Screaming Kiss Her Kiss Her en I Remember the Sun.

Hilarisch is de informatie uit het onlangs verschenen boek "Isle Of Noises: Conversations With Great British Songwriters", waarin Andy Partridge vertelt, dat hij het idee van, in mijn ogen geraffineerd in elkaar gezette, Senses Working Overtime gebaseerd heeft op Manfred Mann's 5-4-3-2-1. Volgens hem werd dit een hit omdat de tekst van het refrein zo zwakzinnig is, dat iedereen het direct kent. Dus, zo stelde hij, om een hit te maken moet ik ook zo'n idioot simpel refrein schrijven en kwam dus met 1-2-3-4-5. Vervolgens moest hij nog iets bedenken, dat met 5 te maken had: het werden de 5 zintuigen. Senses was XTC's grootste hit en daarmee is Andy's stelling over het maken van een hit toch wel bevestigd!

Partridge genius ! Zeer ondergewaardeerd deze man.

Inderdaad, bikkel2. Ik moet nog een paar albums opnieuw in huis halen om de collectie uit te breiden. Deze heb ik al vanaf '82 hier staan, samen met Black Sea en Mummer. Helaas zijn de eerste platen en The Big Express op lp ergens onderweg verloren geraakt. Ik heb een aantal lp's ooit eens weggedaan inclusief een paar van mijn favorieten vanwege die CD hype en daar heb ik natuurlijk nu reuze spijt van.

Kan me deze plaat nog goed herinneren, werd destijds binnengehaald als een meesterwerk.
In de platenshop waar ik toen werkte gauw de dubbele versie (engelse persing}voor mezelf gereserveerd.
In nederland kwam toen de enkele variant op de markt, was een verkoopsucces.

Nog steeds in huis op vinyl, zal hem binnenkort weer eens aan een luistersessie onderwerpen.

Ik vraag mij af of dit nog daadwerkelijk als een meesterwerk wordt gezien.
je komt 'm zelden tegen in album lijstjes van muziekcritici. Wat is dat waard, kun je je afvragen natuurlijk.
Heb zelf het idee dat XTC de status van net niet toegedeeld heeft gekregen.
Een betere plaat dan Englisch Settlement heeft de band daarna niet meer gemaakt.
Maar het meeste van hun latere werk is zeker nog wel de moeite waard.
Een plaat als Skylarking behoort imo zelfs tot hun fijnste werk.
Ok, van de Wave is weinig meer over, maar er is een alternatief gevonden.
Een band die ouder is geworden en haar voorbeelden en inspiratiebronnen niet langer verloochend ( Beatles en met een beetje goede wil Beach Boys)

Partridge blijft echter in veel gevallen zichzelf. Iemand die het moeilijk heeft met zichzelf. Niet meer het podium op durfde en knokkend met zijn inner demons. Een typisch britse cynisiche man met een kennelijk niet al te hoge dunk van de wereld om hem heen. Ik herken het wel een beetje als ik eerlijk ben.



Hij is alleen wat beheerster geworden en zeker minder neurotisch.

Terug naar Englisch Settlement. Een dubbelaar met veel flair en creatief een behoorlijke sprong voorwaarts.
Ik draai Go2, Drums & Wires en Black Sea misschien net even meer, maar Englisch Settlement is zo'n plaat die wat meer vergt van de luisteraar.
Het schiet alle kanten op. Invloeden uit de worldmusic, ska en synthpop ( fly on the wall.) Maar de bezieling en de muzikaliteit is voorbeeldig. En wat een briliante musici eigenlijk. Wie Jason And The Argonauts hoort zal dit zeker beamen.
louter goede tot sterke songs. Een zekerheidje ondertussen in mijn top 10.

XTC........Net wel.

Heb de plaat weer uit de platenkast gepakt, heerlijke plaat gooi er een halfje bij, als je de vinyluitvoering hoort weet je ook weer waarom vinyl superieur is aan een cd.

Ik had in de jaren 80 de gewoonte om recensies uit te knippen en bij de plaat te bewaren, bij deze viel er ook een vergeeld vodje uit, volgens oor was deze plaat een geschenk uit de hemel(voor wat het waard is)toch leuk om weer eens te lezen.

Halfje verhoogt. Ik vind dit hun beste album, waar geen zwak nummer op staat. Zeer lekker in het gehoor liggende songs. Pluim voor XTC!!

Op vinyl....na jaren weer volledig beluisterd. Prima dubbelaar. De originaliteit van Go2 en Drums & Wires ontbreekt weliswaar maar wat een sterke songs.

Vandaag voor het eerst wat van het album gehoord, ongeveer de helft. Klinkt wel goed.

De andere helft is ook goed kortom dit is van A tot Z een topalbum

Natuurlijk eens met Neal. Hoop dat het kwartje valt voor adri.
Plaat uit zijn geboortejaar.
Maakt het nog specialer.

Gotye scoorde een paar jaar geleden een gigantische hit met Somebody That I Used to Know, en eigenlijk lijkt dat muzikaal gezien erg veel op Senses Working Overtime van XTC.
Runaways; waarmee English Settlement opent, heeft ook het Gotye sfeertje.
En dan kom je al heel snel weer bij de kern van XTC.
XTC is een band welke zonder problemen hitsingles uit zijn mouw kan schudden.
Het ene moment klinken ze als The Police en dan weer als The Beatles.
Hun nummers zijn eigenlijk altijd zeer herkenbaar, maar om de een of andere reden lukt het ze niet om definitief door te breken naar het grote publiek.
Vaak heb ik; zoals al eerder vermeld bij Drums and Wires, het idee dat ze op zoek zijn naar de perfecte popsong, maar steeds meer komt het gevoel naar boven dat ze juist angstig waren om echt groot te worden.
Liever de anonimiteit dan het grote succes.