menu

George Harrison - All Things Must Pass (1970)

mijn stem
4,16 (488)
488 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: Apple

  1. I'd Have You Anytime (2:57)
  2. My Sweet Lord (4:37)
  3. Wah-Wah (5:35)
  4. Isn't It a Pity (7:08)
  5. What Is Life (4:22)
  6. If Not for You (3:29)
  7. Behind That Locked Door (3:05)
  8. Let It Down (4:57)
  9. Run of the Mill (2:51)
  10. I Live for You * (3:36)
  11. Beware of Darkness * (3:20)
  12. Let It Down * (3:55)
  13. What Is Life * (4:22)
  14. My Sweet Lord (2000) * (4:58)
  15. Beware of Darkness (3:48)
  16. Apple Scruffs (3:04)
  17. Ballad of Sir Frankie Crisp (Let It Roll) (3:46)
  18. Awaiting on You All (2:45)
  19. All Things Must Pass (3:44)
  20. I Dig Love (4:54)
  21. Art of Dying (3:37)
  22. Isn't It a Pity [Version Two] (4:45)
  23. Hear Me Lord (5:48)
  24. Out of the Blue (11:13)
  25. It's Johnny's Birthday (0:49)
  26. Plug Me In (3:18)
  27. I Remember Jeep (8:05)
  28. Thanks for the Pepperoni (5:32)
toon 5 bonustracks
totale tijdsduur: 1:44:09 (2:04:20)
zoeken in:
Stijn_Slayer
Het valt wel mee. Bij sommige zinnen denk ik ook 'het leuke effect werkt niet, en inhoudelijk staat er niet veel zinnigs', maar om het nou onbegrijpelijk te noemen?

Maar wat ik me wel afvraag is waarom je nou weer een zin als ''Dit heeft trouwens niets te maken met dat hij slecht zou zijn, dat zou wat paradoxaal over komen'' opneemt in je bericht als je drie zinnen eerder nog aangeeft dat het geweldig is. Dan maak je er haast bewust een zootje van. Dat leest ook simpelweg niet prettig.

Ringo doet overigens gewoon mee op deze plaat (en er zijn wat geruchten dat John Lennon ook aanwezig is, maar hij speelt in ieder geval geen significante rol van betekenis)

avatar van devel-hunt
5,0
Stijn_Slayer schreef:

Ringo doet overigens gewoon mee op deze plaat (en er zijn wat geruchten dat John Lennon ook aanwezig is, maar hij speelt in ieder geval geen significante rol van betekenis)

John Lennon was in de studio ernaast op hetzelfde moment met de opnames bezig voor de lp John Lennon/Plastic Ono band. Waar Lennon op hetzelfde moment een sobere bezetting van drie begeleiders in de studio had, zat Harrison soms met 30 man in de studio.
Er zijn geluidsopnames waarin Lennon soms (voor de grap) de studio van Harrison binnen komt stormen, de vraag schreeuwend of het Gvd wat zachter kan, aangezien hij een fucking job een deur verder te doen heeft. Daarop volgt een uitzinnig lach salvo van Harrison en zijn muzikanten.

Ringo, die zowel op All Things must pass als op Plastic Ono band drumt glipt soms van de ene studio de andere in om op beide platen te kunnen drummen.

avatar van rkdev
4,5
Haha, mooi feitje devel-hunt

avatar van Dungeon
4,0
Illum heeft een aparte manier van vertellen. Ik vind er niets mis mee. Het meeste snap ik ook wel. Af en toe moet ik er wel om lachen. Bijvoorbeeld dat die stelt dat die het kort zou houden en dan met een epistel van hier tot Tokyo komt. Maar ach ieder zijn ding.

Stijn_Slayer
Veel muzikanten van de Plastic Ono Band deden ook mee met George Harrison.

avatar van devel-hunt
5,0
Stijn_Slayer schreef:
Veel muzikanten van de Plastic Ono Band deden ook mee met George Harrison.
Zoveel muzikanten waren dat niet. Billy Preston, Klaus Voorman, Ringo Starr en John Lennon was de bezetting op Plastic Ono band. drie van de vier muzikanten deden inderdaad mee op All Things must pass.
De soberheid van Plastic Ono band stond in een enorm contrast met de uitbundigheid van All things must pass.

Stijn_Slayer
Beetje halfvol-halfleeg. Als je buiten John Lennon/Plastic Ono Band om kijkt, zijn het er nog wel wat meer (want ik zei 'van', niet 'op').

avatar van IllumSphere
4,0
Ik heb al eerder de reacties gelezen die mijn bericht gekregen heeft, maar vandaag zal ik een poging nemen om op een volwassen manier te reageren. Ik heb de laatste drie dagen vooral nagedacht hoe ik dit het beste kan verwoorden zonder nog meer stront over me heen te krijgen. Dat is dan ook de reden waarom ik me even afzijdig hield op de site. Nu ben ik niet teleurgesteld in de kritiek die ik kreeg. Kritiek die me toch een zware slag in mijn gezicht gaf. Nee, ik ben eerder teleurgesteld in het feit dat die reacties eerder destructief waren dan constructief. Iets dat ik heel belangrijk vind in een degelijke communicatie. Ik wil jullie best geloven, maar ik zou het op prijs stellen dat jullie nog altijd de beleefdheidsvormen hanteren om mij het juiste pad te tonen die ik klaarblijkelijk over het hoofd heb gezien.

Als ik zo die reacties herlees, dan merk ik een vijandigheid op. Alsof ik ooit heb beweerd dat ik de beste schrijver ben of altijd de waarheid in pacht heb. Iets dat ik, tot zover ik weet, nog nooit beweerd heb. Ik heb in die drie dagen van bezinning de tijd genomen om die drie voornaamste reacties te analyseren. De tekst die ik heb gemaakt, heb ik diverse keren herlezen. En dat heb ik dan vergeleken met de berichten van die drie leden. Wat ik daar uit opmerk is dat men soms dingen letterlijk interpreteert. Het perfecte voorbeeld is het bericht van Bollieblauw die opmerkt dat ik heb gezegd dat ik na twee uren luisteren al niet meer weet of ik George heb horen zingen. Daarmee bedoel ik niet letterlijk dat ik het heb vergeten, maar maak ik meer duidelijk dat het gitaarwerk van George van een uitstekend muzikaal niveau is.

Bij mij is het algemeen geweten dat ik een aparte manier heb van dingen te bespreken. Ook heb ik altijd de neiging om wat met de zinnen te spelen. Maar zoals je ook kunt zien probeer ik me altijd wat in te dekken. In vrees dat mensen mij zullen aanvallen omdat ik een blasfemistische daad zou verrichten tegen de gevestigde klassiekers van Musicmeter. Iets dat in het verleden al meermaals is gebeurd. Maar ik ga er volledig mee akkoord dat dit er voor heeft gezorgd dat mijn teksten soms een warboel zijn.

Ik meen me trouwens een bericht te herinneren van een persoon die lachte met het feit dat ik me altijd moest verduidelijken. Dat bericht was absoluut niet als destructief te bestempelen, maar eerder als een grappige constatering. En daar kon ik ook mee lachen. Ik zal ook geen moderator roepen om die drie reacties te verwijderen. Fouten kunnen het best vermeden worden als ze zichtbaar blijven. Ik hoop dan ook dat jullie in het vervolg die destructiviteit achterwege laten. Jullie mogen kritiek hebben, dat heb ik ook, maar ik zou het appreciëren dat jullie nog altijd beleefd blijven en met een uitstekende mentaliteit die punten aankaarten bij mij. Het beschrijven van albums is nog altijd iets nieuws voor mij, dus moet ik nog van alles leren. Een constructief bericht helpt me daarbij.

Nu klinkt dit een beetje hypocriet, want ik heb in het verleden ook heel wat fouten gemaakt. Fouten die ik nog steeds moet aanhoren en dat vind ik ook heel jammer. Ik zou het normaal vinden moesten jullie dit doen als ik zou ontkennen dat ik iets fout heb gedaan. Maar ik heb me daar al meermaals voor geëxcuseerd. Iets dat ik ook zou appreciëren moesten jullie dat nu doen. Iets waarvoor ik vrees.

Tussen al die negativiteit die ik heb benadrukt in dit bericht, had ik bijna het positieve vergeten. Dungeon, bedankt voor jouw bericht. Het gaf me een hart onder de riem.

Stijn_Slayer
In mijn bericht zul je in ieder geval geen woord aantreffen dat als onbeleefd geldt. Het tweede stuk uit mijn bericht moet je op een verbaasde toon lezen (daar zit zelfs nog iets constructiefs in). Ik begrijp gewoon echt niet waarom je dat doet, omdat ik dat heel erg onlogisch vind.

Ben het wel met je eens dat de stukken van mijn voorgangers minder vriendelijk overkomen. Ik distantieer me daar niet voor niets van met 'het valt wel mee' en 'om het nou onbegrijpelijk te noemen?'.

avatar van Chronos85
3,0
@ IllumSphere, dit stuk (ik kan niet oordelen over je andere stukken, want daar kan ik me geen voorbeelden van herinneren) komt bij mij over als gemijmer. Iedereen is wel eens aan het mijmeren dus dat is prima, maar ik adviseer je om je gemijmer om te zetten in een min of meer gestructureerde tekst. Zorg voor een kop en een staart, ga na of er een logica zit in je alineaindeling en de opbouw van je betoog. Probeer het vooral voor jezelf en je lezer niet te moeilijk te maken. Ga er even voor zitten, sla het van mij part op in een wordbestand als je weinig tijd hebt en lees het nog een keer goed door voorafgaand aan het opsturen.

Ik geloof dat je absoluut goede, interessante en prikkelende ideeën hebt maar dat het niet altijd makkelijk op papier komt. Geen punt, maar dan moet je gewoon iets meer tijd nemen. Zeker op een 'serieuze' website als MuMe is het van belang dat je een coherent verhaal instuurt en dat je daarbij de stellingen die je poneert onderbouwt met argumenten. Controleer je feiten, want met de kenners van dit forum worden fouten meteen gecorrigeerd, wat zonde is als diezelfde feiten de pilaren zijn van je betoog.

Laat je vooral niet afschrikken door het negatieve commentaar van een aantal van mijn voorgangers, maar probeer wel de opbouwende kritiek wel serieus te nemen. Succes!

avatar van Bollieblauw
Ik zou het allemaal niet zo zwaar nemen, Illumsphere. Het is maar een muzieksite, niet de hemelpoort.

Je hebt alleen de neiging om heel lang van stof te zijn en je te hullen in semi-vaagheden. Ik weet niet of je dit doet om interessanter over te komen, of dat je gewoon zo schrijft, maar het stoort mij. Niet meer en niet minder.

Dit bedoelde ik met zemelen. Zeg gewoon wat je wil zeggen.

Mijn opmerkingen waren niet beledigend bedoeld. Als dat zo overkwam, dan zeg ik daarvoor hierbij sorry.

avatar van bertus99
4,5
Op dit album pakt George uit. Bevrijd van het loodzware gewicht van Lennon en McCartney maakt hij een uitbundig klinkend album dat nlogal werd overgeproduceerd door Spector. Gelukkig is de heruitgave wat gecorrigeerd zodat het minder bombastisch klinkt. En dan bloijken het toch echt goeie nummers. Ik heb Geaorge solo eigenlijk te lang genegeerd en ga dat nu goed maken.
De top vier vormen voor mij Isn't it a pity, Beware of Darkness, Art of Dying en de cover van Dylan's If not for you.
De hoge score hier op MUME is geheel terecht.

avatar van kaztor
Ik ben nu de remastered versie uit 2010 aan het branden op twee schijfjes, aangevuld met die bonus-nummertjes van de cd-uitgave op cd 2.
Dat is een High Resolution-remaster die twee jaar terug alleen via het internet en op lp is uitgegeven en op Steve Hoffman's forum wordt het beschouwd als dé definitieve digitale versie die de bestaande cd's in het stof laat bijten.
Dus zeker de moeite waard om te checken .

Mij benieuwen...

Hendrik68
Ik ken deze plaat nog niet. Wel een aantal nummers uiteraard. Wordt een van mijn nog vele platen die ik ooit nog eens moest horen. Een aantal users die ik redelijk hoog heb zitten waardeert dit album zeer hoog en dus wil ik weten of ik hun mening deel. Ik heb weinig (zeker ook niks tegen) The Beatles. McCartney en Lennon vond ik solo ook niet bijzonder. Gewoon leuk, af en toe een liedje op de radio, maar een heel album Beatles, Lennon of McCartney is teveel gevraagd. Van Harrison ken ik alleen de bekende songs als My Sweet Lord.

Er is een ander nummer dat ik zeer goed ken en dat is Bob Dylan's If not for you. Bertus noemt dat op dit album een van de hoogtepunten en er zijn er nog al een aantal die de versie van Harrison beter en soms zelfs veel beter vinden dan die van Dylan. Sorry maar als de versie van Harrison een van de hoogtepunten is van dit album dan heb ik er een hard hoofd in. Ik vind de versie van Dylan erg goed en de versie van Harrison verbleekt wat mij betreft totaal. Maar goed er staan 23 nummers op. Ik zal eens nader kennismaken met dit album, al gaat dat nog even duren.

Stijn_Slayer
Ik vind 'If Not For You' wel goed, maar ik reken het bij lange na niet tot de hoogtepunten. Mijn sterretjes gaan uit naar 'Wah-Wah', 'Apple Scruffs', 'Ballad of Sir Frankie', 'Art of Dying' en (vooral) 'Hear Me Lord'.

avatar van Bollieblauw
Prachtig lijstje, Stijn. Ballad of Sir Frankie Crisp is werkelijk subliem. Iemand een idee waar Wah-wah over gaat? Of had Georgie een nieuw pedaal voor zijn verjaardag gekregen? Van What is Life krijg ik trouwens ook nooit genoeg.

Stijn_Slayer
'Wah-Wah' is in zijn Beatlestijd geschreven en betekent hoofdpijn. Tijdens de Get Back sessies had Harrison er genoeg van, liep weg en schreef 'Wah-Wah'.

avatar van Bollieblauw
Bedankt! Weer wat geleerd vandaag. En met deze verklaring is het allemaal opeens heel erg logisch.

avatar van Rogyros
4,5
Een erg mooi album die toch inmiddels wel neigt naar 4,5 ster. Nummers als Beware of Darkness, Hear Me Lord, What is Life, Apple Scruffs, etc. blijven maar in mijn hoofd hangen.

Ik begrijp de samenstelling van de 2001 remaster niet zo. Bij het uitbrengen was het een triple plaat. De kanten vijf en zes waren de in mijn ogen bonusnummers. Voor mij is het album zelf tot en met het nummer Hear Me Lord. Wat daarna komt, zijn leuke jamsessies.

Maar waarom de 2001 remaster dan gekozen heeft voor twee cd-schijfjes, met op de eerste schijf de originele kant 1 en 2 + vijf bonustracks en op schijf twee kant 3 t/m 6, begrijp ik niet. Beter hadden ze ervoor kunnen kiezen om een cd t/m Hear Me Lord te laten lopen en de tweede cd te vullen met de jamsessies + de 2001 bonus tracks.

Ik vind het jammer, omdat die bonustracks me niet superveel boeien. Ik ben niet zo van de bonustracks. Nu zet ik schijf 1 stop na Run OF The Mill.
De oplossing heb ik overigens ook. Ik heb er een zelfgebrand cd'tje bijgedaan. Van I'd Have You Anytime t/m Here Me Lord.

avatar van woutorrmusic
4,5
Lieve Jezus, ik hoop echt dat ik dit album nog eens een keer op mooi vinyl tegenkom, ik zou God, die niet bestaat wat mij betreft, op mijn blote knieën bedanken. Tips zijn altijd welkom!

Prachtig album van George; volwassen en nuchter, het is natuurlijk ook een bijzonder verhaal, zijn leven. Net zoals dat van de andere Beatles overigens, maar dan vind ik dit de mooiste post-Beatles plaat.

avatar van devel-hunt
5,0
Volgens mij bestaat God wel, anders had all things must pass nooit bestaan. In Jezus geloof ik minder.

Deze is pas op vinyl verschenen en te koop
www.thebeatles.com/news/All_Things_Must_Pass_Vinyl_Box
Kost een paar centjes maar dan heb je wat.

APMP, zelf heb ik de originele persing uit 1970, maar die verkoop ik nooit. Soms wordt de driedubbel box aangeboden op marktplaats en dat soort sites.

avatar van Wickerman
4,5
Vinylarchief in Nijmegen heeft er meestal wel een paar in de winkel liggen. Daar heb ik de mijne ook vandaan. De box was niet meer in perfecte staat, maar de platen doen het goed en daar gaat het om.

avatar van pmac
4,0
Even een knuppel in het hoenderhok meiden; Ik vind het eerste serieuze solo album van Harrison te lang, bij momenten zelfs wat saai en vind de productie van Phil Spector zeker niet bij alle nummers even geslaagd. Naar mijn bescheiden mening had dit een fantastische enkele plaat kunnen worden die iedereen had weggeblazen. Als de nummers niet zo lang waren (er kan echt wel een minuutje af van Isn't it a Pity of My sweet lord) en de productie gewoon was gedaan door George Martin had je mooie compacte lp gehad met een Abbey Road achtige productie! Nu is het hele geluid bijna dichtgesmeerd. BIj de langzamere nummers klinkt dat nog goed maar bij de up temponummers neigt het naar een brei (I'd you had anytime). Teveel galm en te massale instrumentatie. Bovendien vind ik die derde lp met de Applejam maar een hoop gepiel die wel grappig is om een keertje te beluisteren maar ik heb hem daarna nooit meer opgezet. De bewijsdrift van Harrison richting zijn oude kameraden is te veel doorgeslagen. Overdaad schaadt.
Ik zeg ook te saai omdat de stem van Harrison wat eenvormig is. In ieder geval te eenvormig om vier plaatkanten te kunnen boeien. Beter had het geweest om een enkele lp te maken en de mindere nummers op te schuiven naar Living in a material world ofzo (er zouden nog een aantal platen van wisselende kwaliteit volgen). Niettemin staan er op de plaat prachtige iconische nummers die de ijstijd makkelijk gaan overleven en daarom 4 punten voor de sympatieke mystic meastro. Dat dan weer wel.

avatar van pmac
4,0
correctie; als voorbeeld van een up temponummers die verzuipen in het geluid bedoel ik bijvoorbeeld Awaiting on you all ipv Id have yoú anytime.Ik kan de geschiedenis niet veranderen maar als George mij gebeld zou hebben had ik het volgende voorgesteld;
-enkele plaat, geproduceerd door George Martin

kant 1;
All things must pass
Art of Dying
Its not for you
My sweet lord
Apple scruffs

kant 2;
Wah wah
Ballad of sir Fr.
Isn't it a pity
What is life
Beware of Darkness

dan had ik een 5 gegeven

avatar van devel-hunt
5,0
pmac schreef:
.Ik kan de geschiedenis niet veranderen maar als George mij gebeld zou hebben had ik het volgende voorgesteld;
-enkele plaat, geproduceerd door George Martin

George Had nooit op jouw voorstel ingegaan, want wat jij zal hebben voorgesteld, zal precies hetgene zijn geweest wat hij niet zal hebben gewild

George wilde juist niet meer met George Martin werken, de man die pas aan het eind van de rit zag wat voor talent hij eigenlijk was en zijn nummers toen pas dezelfde aandacht kregen als die van John en Paul. Spector daarintegen had die geschiedenis met Harrison niet en zag en behandelde hem gewoon als een groot artiest.
Bovendien had Harrison de creatieve behoefte flink uit te pakken, met een doos met drie lp's en een poster, wat in die jaren nooit was vertoond. na jarenlang nummers te hebben geschreven die niet goed genoeg waren bevonden door o.a. diezelfde Martin.
Het groote geluid, over de top, is toch wel een beetje een statement, Harrison kwam met zijn eerste solo plaat met een hele eigen stijl die eigenlijk helemaal niet aan The Beatles doet denken. Ik vind All Things perfect hoe deze is, het is veel en lang, maar dat is voor mij een pluspunt, netzoals dat grote geluid, bombast.
Desalnietemin vestigde George als eerst faam als solo artiest, scoorde als eerst een aantal wereldhits, My sweet lord/ Isn't it a pity en What is LIfe en is all tings must pass tot op de dag van vandaag verreweg de best verkochte solo plaat van een Beatle. Alleen in Amerika ging de plaat al 7 miljoen keer over de toonbank.

avatar van wilbur
3,5
Verkoopcijfers zijn niet altijd maatgevend voor creativiteit, dus dat argument is niet echt sterk!

avatar van devel-hunt
5,0
Dat is een leuke bijkomstigheid.
Hoe gemakkelijk de underdog zich losmaakt en zijn twee voormalige partners achter zich laat. Verkoopcijfers en creativiteit hoeft niet altijd hand in hand te gaan, maar het kan wel. All Things must pass haakt niet op een trent uit die tijd om te scoren, maar laat een bevrijde Harrison horen met heel veel spirituele energie.
Of een plaat sterk is of niet, daar moet iedereen zelf over oordelen.

Stijn_Slayer
Een plaat vol religieuze thema's had ook flink kunnen floppen i.p.v. een bestseller worden.
In dat opzicht is het nog wel gewaagd.

avatar van devel-hunt
5,0
Het maakte Harrison zelf niets uit of de plaat een succes zal worden of uberhaupt uitgebracht zal worden. Het ging erom dat hij kon doen wat hij wilde, wat er jarenlang in had gezeten maar binnen beperkingen van een band als The Beatles er niet uit kon komen.

Ook wat andere vonden maakte hem niets uit. Lennon bleef zelfs cynisch toen Harrison solo bezig was. Zoals hij over de hoes zei, "he looks like Leon Russel with astma" of 'he must be mad to bring out a tripple record". Of zoals Lennon in zijn grote Rolling Stone interview zei over APMP, het is aardige muziek hoor, maar ik zal het thuis nooit draaien. Allemaal geringschattende opmerkingen, maar het maakte de zelfverzekerde Harrison niet meer uit wat Lennon van hem en zijn muziek vond.

Stijn_Slayer
Inderdaad. Bovendien, als The Band, Bob Dylan, Eric Clapton, Stephen Stills en nog een lading topmuzikanten met je weglopen, zou ik de mening van John Lennon ook niet meer zo heel erg boeiend vinden.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:12 uur

geplaatst: vandaag om 10:12 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.