menu

D'Angelo and the Vanguard - Black Messiah (2014)

mijn stem
3,98 (312)
312 stemmen

Verenigde Staten
Soul / Funk
Label: RCA

  1. Ain't That Easy (4:49)
  2. 1000 Deaths (5:49)
  3. The Charade (3:20)
  4. Sugah Daddy (5:02)
  5. Really Love (5:44)
  6. Back to the Future [Part I] (5:22)
  7. Till It's Done (Tutu) (3:51)
  8. Prayer (4:32)
  9. Betray My Heart (5:55)
  10. The Door (3:08)
  11. Back to the Future [Part II] (2:24)
  12. Another Life (5:58)
totale tijdsduur: 55:54
zoeken in:
avatar van SemdeJong
Punten geven is altijd lastig maar ik vind het opvallend dat nieuw uitgebrachte platen binnen een mum van tijd een gemiddelde kunnen halen wat in de buurt komt van platen welke in de top 250 staan.

Dit album heeft een gemiddelde van 3,91 en dat is best hoog. Het is niet onaangenaam om naar deze plaat te luisteren en zeker de Funk stukken spreken mij wel aan maar voor mij is er niet veel nieuws onder de zon. Naar mijn mening heeft de artiest goed naar de platen van Prins geluisterd.

avatar van Reijersen
4,5
En Prince heeft op zijn beurt goed naar Sly & the Family Stone geluisterd. Wanneer houden die vergelijkingen eens op en wordt dit als een D'Angelo plaat benaderd?

Ziegler
Ik snap de irritatie, maar daar waar ik bij het luisteren naar Prince zelden of nooit aan Sly denk, denk ik bij dit album van D'Angelo doorlopen "hé, dit klinkt als . . . . . (Sorry) Prince".

avatar van SemdeJong
Buiten irritatie of niet mag een ieder toch zijn mening hebben? Buiten dat ik de plaat niet af kraak heb ik mij ook onthouden van het geven van een stem omdat ik de plaat nog een paar luisterbeurten gun.

avatar van Slowgaze
4,0
Jawel, iedereen mag een mening hebben, behalve bloggers.

avatar van Reijersen
4,5
Ik ding ook niets aan een mening. Ga lekker je gang. Dat was ook mijn bedoeling niet.
Het is gewoon de vergelijking en hokjes stoppen. Ik geef d'angelo liever zijn eigen ruimte.

avatar van SemdeJong
Zie het maar als een compliment als je in het hokje van Prince mag zitten.

avatar van Reijersen
4,5
SemdeJong schreef:
Zie het maar als een compliment als je in het hokje van Prince mag zitten.


Zo kan je het ook zien natuurlijk

Lukk0
Pfoe, Black Messiah begint me meer en meer te grijpen. Hij heeft er nu acht rondjes opzitten, en ik begin steeds meer te voelen voor die achteloze manier waarop D'Angelo de woorden aan elkaar plakt en uit elkaar trekt. De bas, drums, gitaar en keyboards weven een tapijt waarover D zijn visie op de wereld geeft. Klinkt heftig, en behalve Really Love is er weinig vrolijkheid te bekennen. De funk en soul houden het evenwel voor het gevoel redelijk luchtig, en dus zijn er aardig wat beluisteringen nodig om de kern van de plaat te vinden. Ik ben in ieder geval erg onder de indruk, en blij dat D toch nog een dergelijke comeback heeft kunnen maken.

avatar van Niek
4,5
Net een paar dagen binnen. Pas twee keer kunnen luisteren, maar kan al wel zeggen dat meneer niet tegenvalt. Iets toegankelijker dan Voodoo zonder daar een slapper aftreksel van te worden. Ik heb al een paar pareltjes gespot en wordt wederom bevestigd in het feit dat de man echt een weergaloze stem heeft. Niets minder geworden in de afgelopen 15 jaar. Wat een baas.

avatar van west
4,5
Ik had 'm even niet gedraaid, ook omdat ik op het vinyl zat te wachten. Maar dat bleek (weer eens) uitgesteld. Voordeel: het album slaat nu weer in als een bom en bam: ik zet dit meesterwerk op 5,0*.

avatar van krabat
In de Nieuwe Revu van een aantal weken geleden werd dit album finaal met de grond gelijk gemaakt. Vaak kan ik me wel vinden met de (muziek)commentaren die in dit blad gegeven worden. Ik schrok dan ook toen ik de score op dit medium zag

Maar goed, dit is een forum dus ik ga eerst zelf maar eens luisteren. Zal binnenkort een beoordeling geven.

avatar van west
4,5
Een dag na zijn sublieme concert in TivoliVredenburg dan eindelijk het verzendbericht van de - schijnbaar 180 grams - LP. Net als met het concert gisteravond: je moet even wachten, maar dan heb je ook wat...

avatar van Norrage
4,5
Toch wel verbaasd over de langzaam zakkende beoordeling hier. Misschien gewoon een genre dat niet voor iedereen is weggelegd, mara de grootsheid van deze artiest zorgt er wel voor dat iedereen op hem stemt.

avatar van west
4,5
Musicmeter is helaas niet heel soul / funk vriendelijk. Gelukkig zijn er toch ook hier heel wat liefhebbers.

avatar van Funky Bookie
4,5
Mede door de reclame van west het album aangeschaft en iniddels heel vaak beluisterd.
Black Messiah is een stuk rauwer en funkier dan Voodoo en dat bevalt mij uitstekend. Een glansrol op dit album, naast D. zelf, voor Pino Palladino.
Vooral het eerste deel is ijzersterk en 5* waardig. Daarna wordt het echter iets minder, zonder slecht te worden.
Uiteindelijk heb ik me ook laten verleiden om een kaartje te kopen voor Tivoli/Vredenburg en daar heb ik geen spijt van gehad. Net als de vaak genoemde Prince heeft ook D. goed naar James Brown gekeken en leidde hij The Vanguard op strakke en energieke wijze door de show.
Uiteindelijk ben ik dus wat laat met het ontdekken van D'Angelo, maar beter laat dan nooit.

avatar van west
4,5
Leuk dat je het album zo waardeert Funky Bookie en geweldig dat je daardoor naar die waanzinnige show in TivoliVredenburg bent geweest!

avatar van Minneapolis
4,5
Vinden jullie die wat snellere live versie van Sugah daddy (bij gebrek aan andere filmpjes hier eentje uit 2012, maar volgens mij redelijk vergelijkbaar met van de week) niet veel en veel beter klinken dan op de plaat? Hetzelfde geldt voor een nummer als "Prayer".

Begrijp me niet verkeerd, ik vind "Black Messiah" erg goed, hoewel de plaat wel moest groeien bij me, maar soms is het me te vlak vergeleken met de live versies.
Laat ik het zo zeggen: het concert heeft mijn waardering voor de nummers wel een flinke boost gegeven.

Funky Bookie: Geweldig concert he? Ik heb het idee dat ik nu een concert heb meegemaakt waarvoor ik altijd te laat geboren leek te zijn. JB was in da house. Als D' Angelo nog kon dansen ook was het helemaal legendarisch geweest.
Maar los van vergelijkingen (en daar ontkom je echt niet aan als je bepaalde nummers live ziet) hij heeft ook duidelijk zijn eigen stijl en geluid, en dat maakt het ook zo goed.

avatar van vinylbeleving
5,0
Ik luister Black Messiah nu op vinyl. De plaat is volledig anoloog opgenomen en klinkt op vinyl nog beter, je hoort werkelijk elk detail! Nieuwe favoriet is Really Love. Dat subtiele drumwerk, die strijkers en natuurlijk de falset van D'angelo die haast met zichzelf in duet lijkt te gaan. Alles klopt aan die track ( maar dat kan je eigenlijk zeggen over het hele album).
Daarnaast was het een genot om de man live in paradiso te zien. Wat een concert, echt een heerlijk groovend funk feest van grote klasse. Misschien wel het beste concert dat ik in tien jaar zag. D'angelo, wat een held!

avatar van west
4,5
Minneapolis schreef:
Vinden jullie die wat snellere live versie van Sugah daddy niet veel en veel beter klinken dan op de plaat? Hetzelfde geldt voor een nummer als "Prayer".

Geweldig concert he? Ik heb het idee dat ik nu een concert heb meegemaakt waarvoor ik altijd te laat geboren leek te zijn. JB was in da house. Als D' Angelo nog kon dansen ook was het helemaal legendarisch geweest.
Maar los van vergelijkingen (en daar ontkom je echt niet aan als je bepaalde nummers live ziet) hij heeft ook duidelijk zijn eigen stijl en geluid, en dat maakt het ook zo goed.


Die live versies waren allemaal nog wat sneller en funkier. En daardoor nog wat beter dan de albumversies. Wij dachten niet alleen aan JB, maar vooral aan Prince. Die heb ik veel gezien en dit was te vergelijken met Prince op zijn best en dan ook nog in een relatief kleine zaal. Fantastisch!
Alleen dan inderdaad wel op zijn eigen manier, met zijn eigen stijl en zijn eigen bas, gespeeld door die geweldenaar van een Pino.

Dim
D'Angelo was voor mij geen onbekende naam, omdat ik in de jaren '90 goed oplette - maar de muziek wel. Vorig jaar zag ik zijn naam wel voorbijkomen op diverse sites, maar ik besteedde er eigenlijk geen aandacht aan; ook niet toen zijn album lovend werd ontvangen.

Uiteindelijk ben ik nieuwsgierig geworden door de - wederom - lovende recensies van de concerten die hij enkele dagen geleden gaf. Ik las woorden als "legendarisch" en "fenomeen" en ik dacht aanvankelijk dat dat schromelijk overdreven was; nadat ik me wat meer had verdiept in zijn carrière bleek dat wel mee te vallen.

Hoe dan ook, meer dan genoeg reden om het album op te zetten via Spotify en ondertussen de meningen hier te lezen. Tsja, misschien wat later moeten doen. Want ik kom de naam Prince zó vaak tegen dat ik er niet overheen kan lezen, en laat dat nu net dé artiest zijn waar ik wérkelijk een afkeer van heb. Dus geheel onbevooroordeeld luisteren was er al niet meer bij.

Nou, een fijn luisteruurtje was het niet. Dat hoge stemmetje; daar kan ik dus werkelijk niet tegen. En de muziek: héél af en toe heeft hij een fijn ritme te pakken (Betray Heart en in mindere mate Another Life kunnen ermee door), maar voor het grootste deel komt het mij voor als ongeïnspireerd gepingel en een vrij willekeurige inzet van instrumenten. Een nogal pijnlijke kwalificatie wellicht voor een plaat waar 14 jaar op is gewacht.

Groeiplaat? Nou, krimpen kan niet echt meer, dus wie weet. Maar het is niet een term die ik vaak bezig; het komt bij mij vrij zelden voor dat ik een plaat ineens veel hoger aansla dan in het begin; andersom ook niet trouwens. Ik bedenk me wél vaak genoeg dat ik een album nog één of meerdere keren wil horen om tot een gedegen oordeel te komen. Schijnt bij deze plaat ook wel zo te werken, als ik de reacties lees. Nou, de wil is er niet, dus ik houd het bij deze ene keer, voorlopig. Liever niet stemmen dan nog zo'n jammeruurtje (al dan niet met spatie).

avatar van Minneapolis
4,5
Dim: het is ook geen makkelijke plaat, en het is zeker geen "laptop speakers plaat".
Luister bij wijze van experiment eens "1000 Deaths" een paar keer achter elkaar met een aardig volume op een echt goede set/ hoofdtelefoon. Misschien herken je dan wat meer muzikale diepgang die voor het hele album geldt. Bij mij moest het kwartje vallen in elk geval.
Wat vind je van "Ain't that easy"?

Ik kan je ook aanraden om wat live materiaal te Youtuben, mits je wel wat bij funk en soul voelt.

Dim
Minneapolis: Ik heb aardige speakers, maar het was een goede tip; 1000 Deaths via de hoofdtelefoon luisteren. Er zit veel in dat nummer zeg. Overigens vond ik dat nummer, wonderlijk genoeg, bij de eerste luisterbeurt ook al best meevallen.

Ain't That Easy heb ik nog eens een herbeluistering gegund. De vocalen vind ik echt niet mooi, maar de muziek is wel weer mooi gelaagd en redelijk ritmisch.

Tsja, en "of ik wat bij funk en soul voel"? Ik zeg niet meteen nee, maar het zijn toch genres met wie ik een moeilijke verstandhouding heb, maar ik ben open-minded genoeg om dingen te proberen. Meer funk dan soul, overigens. Het album van Mark Ronson bijvoorbeeld vind ik, hoe gelikt ook, prima te pruimen; had ik van tevoren ook niet zien aankomen.

avatar van namsaap
4,0
Zonder MuMe zou dit album waarschijnlijk geruisloos aan mij voorbij zijn gegaan. Niet bepaald een genre waar ik veel naar luister. Maar aangezien dit album hier zo is bejubeld wilde ik toch met eigen oren horen waarom veel mensen dit album zo goed vinden.

Na diverse luisterbeurten via Spotify ben ik helemaal om. Wat een geweldige plaat, wat een geluid, wat een details! Vandaag op vinyl binnengehaald.

Norrage schreef:
Toch wel verbaasd over de langzaam zakkende beoordeling hier. Misschien gewoon een genre dat niet voor iedereen is weggelegd, mara de grootsheid van deze artiest zorgt er wel voor dat iedereen op hem stemt.


210 stemmen is niet overdreven veel, het is nog niet zo karig als bij Doom, Drone of Stoner, maar met ruim 45 duizend gebruikers kunnen we moeilijk zeggen dat 210 stemmen iedereen is.

avatar van BabaGanoesj
3,5
Ik vind Back to the future (part 1) toch wel een meestertrack.

avatar van Cor
4,0
Cor
Eens in de zoveel tijd komt er een plaat uit die zo in 'De Zwarte Lijst' kan en die me aanspreekt en pakt. Ik ben niet zo'n enorme kenner van de r&b, soul, funk, etc. Zeker platen die crossover-achtige kenmerken hebben en los komen te zweven van genres, zoals 'Sign O' The Times' of 'Speakerboxx/The Love Below', vind ik interessant. Janelle Monae kan het ook. D'Angelo kende ik nog niet (sorry Voodoo-adepten), maar alle buzz rondom deze plaat trok de aandacht. En het is de moeite waard: broeierig, duister, maar ook smooth. Ik kan er wel wat mee en ga 'Voodoo' toch ook maar eens opsporen.

avatar van vinylbeleving
5,0
Cor schreef:
D'Angelo kende ik nog niet (sorry Voodoo-adepten), maar alle buzz rondom deze plaat trok de aandacht. En het is de moeite waard: broeierig, duister, maar ook smooth. Ik kan er wel wat mee en ga 'Voodoo' toch ook maar eens opsporen.


Voodoo is toch wel een behoorlijk andere plaat. Op Black Messiah staan wat meer afgeronde liedjes. Weliswaar steengoed, maar toch van een ander kaliber dan Voodoo. De liedjes op Voodoo zijn eigenlijk meer lang uitgesponnen en vreemd gemixte (slow) funkjams. Wellicht vraagt het meer tijd om die plaat echt te voelen en op waarde te schatten. Bij mij viel het kwartje laat ( plaat heeft eerst 10 jaar stof gevangen ).
Nu is Voodoo een van mijn favoriete albums aller tijden, een totaal uniek document. Ik ben dan ook benieuwd of je de plaat al beluisterd hebt, en wat je er van vind.

avatar van Johnny Marr
4,0
Tikkeltje overschat. De eerste 4 nummers springen er toch echt wel uit. 95/100 op metacritic is echt absurd.

avatar van Minneapolis
4,5
Johnny Marr schreef:
Tikkeltje overschat. De eerste 4 nummers springen er toch echt wel uit. 95/100 op metacritic is echt absurd.

Ieder z'n eigen bevindingen, maar ik vind het ook zeker te sterk en bijzonder voor een "zeventje" (3,5 ster).

Gast
geplaatst: vandaag om 14:43 uur

geplaatst: vandaag om 14:43 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.