menu

Pink Floyd - The Piper at the Gates of Dawn (1967)

mijn stem
3,88 (920)
920 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Columbia

  1. Astronomy Domine (4:14)
  2. Lucifer Sam (3:07)
  3. Matilda Mother (3:09)
  4. Flaming (2:46)
  5. Pow R. Toc. H (4:26)
  6. Take Up Thy Stethoscope and Walk (3:06)
  7. Interstellar Overdrive (9:40)
  8. The Gnome (2:14)
  9. Chapter 24 (3:42)
  10. The Scarecrow (2:11)
  11. Bike (3:24)
  12. Arnold Layne * (2:58)
  13. Candy and a Currant Bun * (2:45)
  14. See Emily Play * (2:54)
  15. Apples and Oranges * (3:06)
  16. Paintbox * (3:46)
  17. Interstellar Overdrive [Take 2 - French Edit] * (5:16)
  18. Apples and Oranges [Stereo Version] * (3:11)
  19. Matilda Mother [Alternative Version] * (3:09)
  20. Interstellar Overdrive [Take 6] * (5:04)
toon 9 bonustracks
totale tijdsduur: 41:59 (1:14:08)
zoeken in:
avatar van barrett
5,0
Deze plaat zit vol met persoonlijke parels heb ik de indruk...

UnknownPleasure
ik vind flaming ook een van de mooiste nummers , samen met mathilda mother en the scarecrow zijn het mijn meest gedraaide nummers van pink floyd denk ik zo.

avatar van Thuurke
Zolang ze deze cd blijven uitbrengen met Bike als laatste nummer, blijft deze de slechtste PF plaat ever.

avatar van orbit
2,5
Bike is sowieso één van de slechtste nummer ever.

avatar van barrett
5,0
Je moet ook openstaan voor de muziek en de sfeer die Syd Barrett wil brengen. Het is allemaal doordrengt met Psycadelic geluiden en het schept gewoon het kindsgevoel terug, wat bij mij overheerst bij deze plaat.

Ravenous
orbit schreef:
Bike is sowieso één van de slechtste nummer ever.


Slecht, misschien wel, maar wel leuk.

avatar van Bulldozer
4,0
Bike is grappig in zijn eenvoud.

Stijn_Slayer
Ik vind 'Bike' wel het minste nummer van dit album, en het is ook niet heel erg sterk. Echter, zoals barrett al zei is dat kinderlijke erg leuk.

Social_Mask
Wat lezen mijn ogen nou? Bike, en slecht? Dat nummer definieert Syd Barrett in zijn meest eenvoudige vorm: dat van een kind. Een vrij, roekeloos, eigenzinning, creatief kind. Bike is Syd Barrett en Syd Barrett is Bike.

Het blijkt maar weer eens, schoonheid heeft een wreed lot - het wordt niet door allen opgemerkt.

avatar van orbit
2,5
Barrett had beter Crumb-achtige strips kunnen gaan tekenen, voor muziek leent deze kinderlijke onzin zich gewoon niet erg..

avatar van Gerards Dream
5,0
Wat is er nu zo specifiek tegen een nummer als Bike. Hadden niet alle liedjes (ik bedoel echt liedjes geen composities) aan het einde van de jaren zestig niet iets kinderlijks. Het maakt het daardoor des te leuker of boeiender om te zien waar het toe heeft geleidt. Als je Bike naast bijvoorbeeld The Wall houdt om wat te noemen, kan ik niets anders concluderen dat er wel wat gebeurd is op muzikaal niveau. Hetzelfde ongeveer toen ik voor het eerst met de Lego speelden. Eerst muurtjes die van ellende omvielen tot constructies die tegen een stootje konden. Zo zie ik ook deze eerste plaat van Pink Floyd. Een band die nog heerlijk aan het klooien was met geluid en daar een mooi document van achter hebben gelaten hoe het ooit was. Duidelijk een band die aan spellen was met geluid en dit tot een ware kunstvorm heeft verheven. Daar kan ik niets tegen hebben, dat maakt onderdeel uit van het leven. Een band die is blijven stilstaan in een ontwikkeling vind ik vele malen erger dan eentje die met iets vreemds uitkwam als debuut. Bij dit album krijg ik tenminste het gevoel of ik bij mijn grootouders in het fotoboek mag kijken hoe mijn ouders er destijds bij liepen terwijl de geur van warme chocolade en appeltaart mijn neus bereiken. Daar is na mijn idee nog steeds niets mis mee.

avatar van Erikk
Op zich heb je gelijk, maar als jij je van ellende in elkaar stortende lego-muur op brickshelf zou plaatsen, dan kreeg het vast ook geen vijf sterren, net zo min als dit werkje dat m.i. verdient. Dat er later betere teksten en muziek geschreven werd door de band, doet hier niet ter zake. De kinderlijke teksten van bijv. Bike zijn wat mij betreft geschikter voor een engelse K3, dan voor Pink Floyd.

Ik snap natuurlijk wel dat dit voor PF fans een mooi document is om te zien waar ze begonnen zijn, en hier zit dan ook voor mij een (groot) deel van de waarde van dit album in.

avatar van Omsk
3,5
Erikk schreef:

Ik snap natuurlijk wel dat dit voor PF fans een mooi document is om te zien waar ze begonnen zijn, en hier zit dan ook voor mij een (groot) deel van de waarde van dit album in.


Vind ik ook. Daarom vind ik het ook moeilijk om dit album een punt te geven, want tegelijk wil je natuurlijk ook ieder album zo onbevangen mogelijk beoordelen.

avatar van Gerards Dream
5,0
Dat is denk ik dan ook precies de reden dat bepaalde mensen aan dit album te hoge eisen stellen. Om dit met K3 te vergelijken gaat wat ver. Dan zou ik het liever in een breder verband willen trekken. Natuurlijk is dit maar een klien onderdeel van de muziek. Als je gaat kijken wat de klassieke muziek heeft voortgebracht, is dit inderdaad kinderspel, maar als je het tegen de lat houdt van orgiginaliteit scoort het hoog. Hier wordt iets nieuws uitgevonden wat los staat van welk genre dan ook, wel heeft het duidelijk sporen van wat er in die tijd speelde op muziekgebied. Dit is een album hoe dan ook, wat je eigenlijk los moet willen zien van het latere werk van Pink Floyd. Dit is geen Dark Side of the Moon, maar wel het begin tot. Rondom dit album kwamen meerdere platen uit die nu wellicht nu kinderlijk klinken, maar daar eigenlijk niet voor waren bedoeld. K3 daarentegen is dat wel, zonder daarbij aan een goede bedoeling te hoeven twijfelen. Hier is nog de spopntaniteit te horen die met de jaren minder is geworden, doordat zaken aan formats werden verbonden. Dit vergelijken met het latere werk van Pink Floyd is hetzelfde als de discusie van de peren met de appels.

avatar van Erikk
K3 was natuurlijk bedoeld als superlatief, he

avatar van orbit
2,5
Meer een soort van Urbanus, maar al even flauw..

avatar van ricardo
2,0
K3, Urbanus, wat een onzin en wat heeft het nu allemaal te maken met het debuutalbum van PF. Ik kan Gerards Dream erg goed volgen in zijn redenatie alleen spreekt hij zich wel iets tegen in het bovenstaande stuk. Hij vind dit vergelijken met later werk een vergelijking met appels en peren, terwijl hij eerder zegt dat deze plaat een goede opmaat was naar Dark Side en The Wall. Ik vind dit een plaat op zich, en helemaal geen opmaat naar later werk. Het heeft bij mij lang geduurt voor ik dit album een beetje kon waarderen, maar de sixtiessound spreekt mij inmiddels enorm aan. Eigenlijk een album op zich, voor mij begon de 'echte' Pink Floyd pas bij A Saucerful Of Secrets. Ik heb al vaker uitgelegd waarom ik dat vind.

avatar van orbit
2,5
Als je van die sixtiessound houdt, luister dan eens naar The Byrds.. een chronisch onderschatte band op dit forum en een stuk "volwassener" dan deze hippierijmelarij.

avatar van Gerards Dream
5,0
Wat vaak gebeurt binnen de muziek is een voorstudie, die dan een opmaat is voor iets wat komen gaat. Eerst wordt er gespeeld waar dan lessen uit worden getrokken. Zowel als op dit album als op Dark Side is het spelen met geluid de rode draad, alleen zit er door de tijd heen er wel een vershil in met wat voor zaken het is gemaakt. Hier een fietsbel en op Dark Side een echt instrument. Daar zit dus de opmaat. Als ik vroeger speelde met de Lego bijvoorbeeld en bouwde een huisje deed ik de steentjes recht op elkaar met als gevolg een zwake muur. Als ik ze daarentegen in een zeker verband op elkaar plaatste leverde dit een stevige muur op. Hetzelfde materiaal maar dan anders en beter gerangschikt. Arrangeren en betere instrument beheersing en dat leer je niet direct, daar is tijd voor nodig. In dat licht beschouw ik dit album dan ook als dik in orde, geen valse noot is te horen al is de context wat speels te noemen.

avatar van herman
4,5
orbit schreef:
Als je van die sixtiessound houdt, luister dan eens naar The Byrds.. een chronisch onderschatte band op dit forum en een stuk "volwassener" dan deze hippierijmelarij.

Ik heb een paar albums van The Byrds, maar vind daar nog niet zoveel aan. Schrijf anders eens een paar leuke stukken bij de platen die je goed vindt, dan kan ik mijn tanden er nog eens in zetten.

Erikk schreef:
Ik snap natuurlijk wel dat dit voor PF fans een mooi document is om te zien waar ze begonnen zijn, en hier zit dan ook voor mij een (groot) deel van de waarde van dit album in.

Voor mij staat dit document volledig op zichzelf. Ik hoor de eerste 2 albums van Pink Floyd liever dan hun latere werk.

avatar van orbit
2,5
herman schreef:
(quote)

Ik heb een paar albums van The Byrds, maar vind daar nog niet zoveel aan. Schrijf anders eens een paar leuke stukken bij de platen die je goed vindt, dan kan ik mijn tanden er nog eens in zetten.



Nouja, The Byrds is natuurlijk wel heel anders dan dit. Meer mainstream rock-georienteerd en met veel country-invloeden. Het kan best zijn dat dat je niet ligt. Bij de Notorious Byrd Bros heb ik al aangegeven wat ik er meesterlijk aan vind, voor 5th dimension geldt een beetje hetzelfde verhaal (misschien moet ik eens een a tot z recensie schrijven inderdaad). Maar ik zag dat ricardo er nog niet op heeft gestemd, dus het was eigenlijk vrnl. voor hem bedoelt, qua 60s sound dan ook vooral.
De nummers van de Byrds hebben een flow en een heerlijke dromerigheid die ik bij dit instabiele werkje van Pink Floyd totaal mis. Soms pakt een nummer me, het volgende nummer kan dan weer een volledige afknapper zijn. Leuk qua voordracht/experiment. Niet geslaagd als luistermuziek mijn inziens. Dan zet ik liever radio Bergeijk of mannen van de radio op, daar kan ik tenminste echt om lachen.

avatar van herman
4,5
Wat ik van The Byrds gehoord heb, vond ik wel aardig hoor, maar ik hoor er het speciale nog niet vanaf. Maar goed, wat niet is, kan nog komen. Het zou niet de eerste keer zijn dat een band me opeens wel weet te boeien. Notorious Byrd Bros heb ik dan juist weer niet geprobeerd.

Ik kan me je kritiek op dit album wel indenken; ik vond er zelf ook lange tijd niet zoveel aan. Maar opeens viel het kwartje (en ging ik van 2,5* naar 5*). De flow en dromerigheid waar jij het over hebt, hoor ik hier in ieder geval wel in.

avatar van barrett
5,0
Dit is zeker een uniek document waarin Syd Barrett toont wat voor een talent hij eigenlijk wel is/was. Als je breinen als Roger Waters en Richard Wright zodanig kunt beïnvloeden door jou bedoelingen en zo'n document kan afleveren die zoveel vrijheid creëerde voor de toekomst van de latere Pink Floyd, dan ben je een genie. Daardoor mijn appreciatie voor Syd Barrett.

Stijn_Slayer
Muzikaal is dit allemaal niet top. Syd was eigenlijk een waardeloze muzikant die soms niet eens de maat kon aanhouden. Maar de sfeer die deze plaat uitademt vind ik geweldig. Heel interessant en erg meeslepend.

Op Dark Side of the Moon is alles van A tot Z uitgedacht en verpakt in veilige composities, dat weet mijn aandacht daarentegen niet lang vast te houden.

VB1
Stijn_Slayer schreef:
Muzikaal is dit allemaal niet top. Syd was eigenlijk een waardeloze muzikant die soms niet eens de maat kon aanhouden. Maar de sfeer die deze plaat uitademt vind ik geweldig. Heel interessant en erg meeslepend.

Op Dark Side of the Moon is alles van A tot Z uitgedacht en verpakt in veilige composities, dat weet mijn aandacht daarentegen niet lang vast te houden.


Ik vind Syd Barrett verre van een waardeloze muzikant. Ik ga er vanuit dat je het over zijn techniek hebt, die inderdaad verre van perfect is, maar hij weet de liedjes wel spannend te maken, en dat is voor de meeste supergitaristen niet weg gelegd. Bij één gitaarboek dat ik heb staat hij bij de meest invloedrijke gitaristen, een rijtje met o.a. Zappa, Fripp, en nog meer virtuoze gasten.

VB1
En in de tijd ging het volgens mij ook niet om de 1000 noten in de minuut halen, maar eerder om vernieuwing,

avatar van barrett
5,0
Technisch is Syd zeker geen hoogvlieger maar als je ziet met welke beperktere techniek dat hij zo'n prachtige en spannende plaat kan maken dan moet je daar respect voor hebben. Syd is msh niet de technisch sterkste gitarist maar behoord toch bij de meeste inventiefste gitaristen.

avatar van ricardo
2,0
Sfeer daar gaat het bij mij vooral om, niet om het aantal gespeelde noten, of het moet Zappa zijn, dan weer wel haha. Ik heb lang moeten wennen voordat dit bij mij een beetje viel, maar ben er nu inmiddels wel aan gewend nu. De sixties heeft erg leuke muziek opgeleverd, als ik er maar voor in de stemming ben. Maar dat geld eigenlijk voor alle muziek. Deze plaat moet ik echt zin in hebben, maar draai hem nu toch wel regelmatig.

Social_Mask
Al die arme zielen met TDSOTM en WYWH in hun top10. Ze weten niet beter. Laten we het maar daar op houden.

Yann Samsa
Wat een vreemde stelling.
Even nadenken misschien, en tot de conclussie komen dat mensen met DSOTM of WYWH dat in hun top10 staan hebben omdat dat hen gewoon meer doet...

"Ze weten niet beter" => ??? omg ???
Heb deze al zovele malen beluisterd.
Hij is zeer sterk, en lekker chill.
Maar verkies nog altijd de emotie en vakmanschap boven deze psychedelic sound.
Ook vind ik de opvolger veel sterker door de donkere, epische sfeer...

Van niets beter weten?
Dat wil zeggen dat je ofwel er niet tegenkan dat mensen de wat bekendere verkiezen (Terwijl ze het gewoon liever horen...) of denkt dat er velen dit album niet kennen, wat niet het geval is...

Gast
geplaatst: vandaag om 14:17 uur

geplaatst: vandaag om 14:17 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.