menu

Roxy Music - Roxy Music (1972)

mijn stem
3,98 (436)
436 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Island

  1. Re-make/Re-model (5:14)
  2. Ladytron (4:26)
  3. If There Is Something (6:34)
  4. Virginia Plain * (2:58)
  5. 2 H.B. (4:30)
  6. The Bob (Medley) (5:48)
  7. Chance Meeting (3:08)
  8. Would You Believe (3:53)
  9. Sea Breezes (7:01)
  10. Bitters End (2:03)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 42:37 (45:35)
zoeken in:
avatar van bikkel2
5,0
Het is een groeier en zeker wat aan de zware kant Dirruk.
De opvolger For Your Pleasure heeft ook wel wat weirde momentjes, maar is wel toegankelijker.
Wat mij betreft t/m Siren allemaal topalbums.
Vanaf Manifesto is de band niet zo artrockerig meer en gaat de band veel meer mee met de waan van de dag.
Flesh & Blood vind ik eigenlijk de enige RM plaat die ik tegen vind vallen.

avatar van Dirruk
3,0
Muzikale gekkigheid heb ik over het algemeen weinig moeite mee. Maar het eerste wat me opviel was dat de croonachtige manier van zingen nog uitgevonden moest worden door Ferry. Dat maakte Avalon helemaal af voor mij. De zang stelt me voornamelijk teleur op dit album.

Dus, bikkel2, kan ik vóór 1982 nog rekenen op een croonende Bryan Ferry? Anders ben ik bang dat het niet goed gaat komen...

avatar van bikkel2
5,0


Ik ben bang dat Ferry her en der nog wel wat gaat croonen Dirruk
Ik moet wel zeggen dat de produktie van de opvolgers van dit debuut wel wat geraffineerder zijn.
Hier is het soms wat rauwer,( vind ik dan niet zo erg) maar het komt overall ( dus ook Ferry) wat subtieler uit de speakers.

Ik zou zeggen proberen. Echt hele toffe muziek ga je tegen komen.

avatar van jorro
4,0
Destijds was ik beslist geen liefhebber van Roxy Music. Alleen het live album Viva! stond in mijn platenkast. Een prachtig album waarmee de band volgens mij aantoont live beter te zijn (tot zijn recht te komen) dan in de studio. En dat (voor)oordeel heb ik nog steeds een beetje. Door de wat strakke productie wordt te veel van de emotie van de band de kop in gedrukt.
Maar er staan wel veel mooie tracks op dit debuut. If There Is Something en Chance Meeting zijn ook op dit album favoriet. Maar het gehele album scoort bij mij toch 4*.
Op 23 in de 100 greatest Albums of 1972 en momenteel op 17 in de best ever albums lijst over dat jaar.

avatar van Roxy6
5,0
Een Geweldig debuut album van de meest avantgardistische en vooruitstrevende Art-band die de UK heeft voortgebracht. Roxy Music brak door met de super single Virginia Plain (What's her name) dat nummer. stond niet op het oorspronkelijke album.

Remake-Remodel als opener van het album is direct een staalkaart van het kunnen van de band. Het begint met wat party geluiden waarna in alle hevigheid de muziek losbarst, een superswingend nummer waarin
alle leden de ruimte krijgen om even te soleren.

Ladytron als 2e song is van een totaal andere orde, dromerig en moody met een gastrol voor de castagnetten.

Belangrijkste song voor mij is If there is something, dit nummer maakt (samen met opener Out of the Blue) hun live album Viva Roxy Music tot een van de beste live-albums ever.
Er wordt naar een geweldige climax toegewerkt met een prachtige spannende finale (Shake your head girl, with your ponytail...).

Ook de kortere nummers als Change Meeting en Bitters End zijn van een verbluffende, tijdloze schoonheid.
Sea breezes is een rustig en lang intermezzo tussen al het moois wat geboden wordt.

Een aparte vermelding waard zijn de geweldige outfits, hairdo's en gadgets die de band - 5 leden waarvan ene aantal elkaar op de Kunstacademie heeft leren kennen- gebruikte op de foto's en in de clips.

Dit album is een droom debuut waarvan iedere band zou dromen! Het is zo origineel en bijzonder dat het na bijna 50 jaar nog staat als een huis!
Het was de eerste staalkaart van een oeuvre dat de tand des tijds zeker heeft doorstaan.

BRYAN FERRY, de grote man en groepsleider heeft ook na Roxy Music bewezen over een enorm talent te beschikken qua componeren en arrangeren, nog daargelaten het fantastische art-work voor al de Roxy Music en Solo-albums hoezen, die iedere keer weer grote klasse vertoonden.

Gaat dit horen en laat je betoveren....

avatar van R-DJ
5,0
Het voordeel van in de VS wonen, is dat je met enige regelmaat bevoorrecht bent met optredens die niet in Nederland plaatsvinden. Deze ochtend kaarten voor Roxy Music 50th Anniversary tour bemachtigd voor Chicago. Geweldig. Toch nog een keer Roxy Music live zien.
Meteen een reden om nog wat dieper in de klassiekers te duiken. For Your Pleasure had ik al helemaal te pakken. Nu nog wat meer het debuutalbum in.
Het begint te komen. Re-Make/Re-Model trapt af, en eigenlijk is dat de elevator pitch van Roxy Music stijl. Re-Make, Do the Strand, Street Life, The Thrill of it All, ze liggen allemaal in lijn qua uptempo, avontuur, avant garde, energie.
Ladytron en zeker If There Is Something grijpen me ook. Virgina Plain natuurlijk al bekend. De rest kost meer tijd.

avatar van aERodynamIC
4,0
Vandaag exact 50 jaar oud!

avatar van R-DJ
5,0
If There Is Something……. Wow

Wat een geweldig epic nummer. Live afgelopen maandag opende mijn ogen

avatar van RonaldjK
4,0
Mijn reis door (de muziek van vaders en moeders van) new wave begon bij het tweede album van Curved Air, het tweede nummer op mijn afspeellijst is Virginia Plain van Roxy Music. Een nummer dat ik eind 1977 leerde kennen, toen het terugkeerde in de hitlijsten en twee weken #24 stond in de Nationale Hitparade. Waarom het opnieuw op single verscheen weet ik niet, maar wél dat ik die "zeurzang" van Bryan Ferry bijzonder lekker vond. Is sindsdien een grote favoriet gebleven, dat is dan alweer bijna 47 jaar.

Afkomstig van het debuut val ik vooral voor de nummers die hinten op de latere new wave. De luide opener Re-make/Re-model is de eerste die meteen binnenkomt inclusief alle vreemdsoortige solootjes van de diverse groepsleden, waarvan met name de synthesizergeluiden van Brian Eno moeten worden vermeld. Ladytron heeft iets van dezelfde gekte, maar ingetogener.
Het was glamrock voor de kunstzinnigen, parallel aan de glamrock gericht op een tienerpubliek (Slade, The Sweet, Mud), muziek waarvoor ik nét te laat was maar waarvan in de tweede helft van de jaren '70 nog wel frequent hitsingles op de radio klonken.
Pseudo-countryrock in If There Is Something, waar ik minder mee kan. En dan die rare melodie en zang van Virginia Plain. Geeft Ferry hier zijn eigen draai aan de zangstijl van Bob Dylan? Ook bijzonder in dit nummer is de hobo, bespeeld door Andy MacKay. 2HB is weer rustiger, met heerlijk baswerk en zwoele sax.

Kant 2 begint met bezwerende geluiden van The Bob (Medley), dat zich laat luisteren als de samenvatting van een meeslepende speelfilm. En dat in nog geen zes minuten! Chance Meeting heeft de melancholie van Virginia Plain, maar dan ingetogen. In Sea Breezes klinkt tegenover een rustige basis tegendraads, scheurend gitaarspel, dat het nummer op aangename wijze ontregelt; je kunt warempel al een glimp van punk ontwaren. Ook mooi is het einde van dit nummer, waar Ferry met falsetstem, elektrische piano en hobo een sferisch slot neerzet, wat ik van decennia later ken van de groep Shearwater.
Met de doo-wop van Bitters End sluit het album arty af. Avontuurlijk is het zeker en ik kan me goed voorstellen dat zij die hiermee opgroeiden dit inmiddels in hun genen kunnen terugzien. Mijn reis vervolgt met Transformer van Lou Reed uit hetzelfde 1972.

avatar van potjandosie
4,5
mooie recensie RonaldjK. brengt veel herinneringen bij mij boven. vroeger grijs gedraaid dit 1e album van Roxy Music, evenals de opvolger "For Your Pleasure". ik was een puber van 15 toen dit album uitkwam en uiteraard los van de muziek ook onder de indruk van die prachtige klaphoes. er waren destijds mensen in mijn vriendenkring die helemaal plat gingen voor de palingsound van The Cats of de rocksound van CCR. Roxy Music was bepaald geen mainstream muziek en lang niet iedereen kon deze "moeilijke, rare" muziek waarderen. het staat me bij dat muziekjournalist wijlen Bert van de Kamp van OOR dit album bewierookte en er destijds bij het uitkomen van de LP een geweldige recensie over schreef. dit voor die tijd avontuurlijke en vooruitstrevende album groeide uit tot een klassieker.

avatar van gaucho
5,0
RonaldjK schreef:
Virginia Plain van Roxy Music. Een nummer dat ik eind 1977 leerde kennen, toen het terugkeerde in de hitlijsten en twee weken #24 stond in de Nationale Hitparade. Waarom het opnieuw op single verscheen weet ik niet, maar wél dat ik die "zeurzang" van Bryan Ferry bijzonder lekker vond. Is sindsdien een grote favoriet gebleven, dat is dan alweer bijna 47 jaar.

De reden voor die heruitgave weet ik nog wel: de single werd opnieuw uitgebracht naar aanleiding van het alleererste Greatest Hits-album van Roxy Music.
Ik zat toen ongeveer in hetzelfde stadium als jij: 1976 en vooral 1977 waren de jaren waarin ik me intensief ging verdiepen in popmuziek, en dan begin je natuurlijk altijd bij de hitlijsten. Ik kende Roxy Music van de single Love is the drug uit '76, en de twee grote solohits die Bryan Ferry in datzelfde jaar had (en twee kleinere in het voorjaar van '77).

Al die nummers spraken me aan, maar Virginia Plain fascineerde me meer dan dat het me meteen beviel. Dat was wel andere koek: geen compacte rocksong met een helder refrein, en een van de weinige songs waarbij de titel eenmalig voorkomt in de allerlaatste tekstregel. Fascinerend: de drive in het nummer, dat opmerkelijke instrumentale tussenstuk, dat vreemde intro dat langzaam aanzwelt waarna Ferry en de band meteen met de deur in huis vallen, en die onverwachte stop - het had wel iets, maar ik vond het een ongrijpbaar nummer.
Eigenlijk vond ik de B-kant van die single, Pyjamarama, beter; die was voor mijn tieneroortjes net iets gemakkelijker te doorgronden. Pas jaren later kwam ik er achter dat dit oorspronkelijk twee losse singles waren die niet op een album stonden. De eerste versie van dit debuut kwam zonder Virginia Plain; het nummer is later aan de meeste versies van het album toegevoegd.

Omdat ik langzaam maar zeker toch iets meer van de eerdere hitsingles meekreeg, maar vooral vanwege hun toegankelijke reünie-album Manifesto, kocht ik een jaar of twee later dat Greatest Hits-album. Daarmee begon mijn liefde voor Roxy Music pas echt; ik leerde die nummers waarderen en kwam er al snel achter dat de 'vroege' Roxy heel anders klonk dan de latere, die ik inmiddels ook was gaan omarmen.

Omdat er - ongelofelijk maar waar - op dat Greatest Hits-album verder geen nummers van dit debuut stonden, heb ik het lang genegeerd. Ik kocht successievelijk de eerdere albums in de omgekeerde chronologische volgorde, wat achteraf voor mijn ongeoefende oortjes misschien wel beter was. Maar het heeft dus tot rond 1990 geduurd voordat ik een tamelijk bekrast en grijsgedraaid tweedehands exemplaar uit de kringloopbakken viste (een latere uitgave, US-persing op het Polydor-label, weet ik nog). Om er achter te komen dat dit album qua (geslaagde) experimenteerdrift en pure muzikaliteit en inventiviteit misschien wel hun allerbeste plaat is.

Inderdaad niet bepaald alledaags, en de presentatie van de afzonderlijke groepsleden op de binnenhoes laat al meteen zien dat deze band niet gaat voor de grootste gemene deler. Met name de eerste drie nummers zijn meteen voltreffers, en ook Sea Breezes vind ik een absoluut hoogtepunt. Een album waarop de hoofdrollen mooi verdeeld zijn over de verschillende instrumentalisten, die ieder voor zich voldoende ruimte krijgen om te schitteren. En daar bovenop een zanger met een indringende persoonlijkheid, die alle stijlen leek aan te kunnen. Haast niet voor te stellen hoe verrassend en vernieuwend dit was in het muzikale landschap van 1972.

avatar van Roxy6
5,0
Ik weet nog wat een teleurstelling het was dat Virginia Plain niet op het debuutalbum stond dat mijn oudere broer direct na de release kocht.
De band kreeg in 1972 en 73 heel veel aandacht van vooral de Britse muziekpers (Melody Maker, Sounds en New Musical Expres) de Uncut- Q en Mojo mag. waren nog toekomstmuziek.

Persoonlijk vind ik For Your Pleasure, het tweede album van de groep nog beter. Met Amanda Lear poserend met een zwarte panter op de hoes, terwijl Ferry als chauffeur leunend op zijn portier toekijkt. De binnenhoes is nog steeds a piece of art naar mijn idee. De opening Do the Strand, was de eerste single die veel airplay kreeg, maar er staan meerdere geweldige nummers op, waaronder In Every Dreamhome A Heartache.

Eigenlijk zijn alle eerste vijf studioalbums in mijn oren subliem te noemen, op al die albums echt briljante songs. Allemaal met catchy hoezen (alhoewel bij het vierde album Country Life ik wel even een wegtrekkertje had door het gebrek aan allure, wat bij het vijfde album met Jerry Hall als Sirene liggend op de rotsen werd goedgemaakt.)

Na de eerste vijf studioalbums kwam nog Viva Roxy Music, een onovertroffen gaaf live album, waarna voor langere tijd het licht uit ging. Meerder Roxy adepten en followers waren in rouw bij het idee dat het gedaan was met de groep, totdat in 1979 Manifesto verscheen.

Die groep ging hiermee duidelijk een 'tweede' leven in. Nog wel herkenbaar door de composities van hoge kwaliteit, maar niet meer zo avontuurlijk als in de eerste fase.

Hun Zwanenzang (Avalon) was naar mij idee wel weer een absolute voltreffen een album dat nu nog prachtig klinkt op Deen goede installatie. In de decennia daarna is er veel hoop geweest op een revival van de groep, regelmatig kwamen er nieuwsberichten over de leden samen in de studio en ook werden er nog tours georganiseerd....Het grote moment zou dan p[laatsvinden begin deze eeuw rond 2001 -2003 toen alle leden weer samenwaken in de studio en zelfs Brian Eno nieuw materiaal had aangedragen, echter weer een dikke helaas... het kwam er -weer- niet van en Ferry heeft dat materiaal gebruikt voor zijn solo album Olympia.

Desondanks ben ik dankbaar voor hetgeen de groep de wereld heeft geschonken en ik ben er helemaal van overtuigd dat de groep met hun staalkaart aan sfeer en stijlen een groot voorbeeld en een grote inspiratiebron is geweest voor menig (meestal Britse) acts.

avatar van ABDrums
4,0
Dit is echt een gave plaat waar inderdaad - zoals reeds elders hier treffend geformuleerd - de grondbeginselen van enkele toonaangevende subgenres binnen de rockmuziek duidelijk te horen zijn. Het debuutalbum van Roxy Music is een plaat die bulkt van zelfvertrouwen, spelplezier en vernieuwingsdrang.

Gevoelsmatig lijkt Roxy Music muzikaal enerzijds te flirten met de bloeiende progressieve rockscene van die tijd en anderzijds met de aanpak van bekendere rockgroepen die echt zijn doorgebroken bij het grotere publiek. Niks lijkt te gek en het experiment wordt nergens geschuwd, hetgeen een zeer divers en kleurrijk album oplevert dat compositioneel zeer uiteenloopt, maar toch als eenheid weet te fungeren.

Er gebeurt veel en Roxy Music vliegt van hot naar her, maar voor de doorgewinterde en doorzettende luisteraar biedt deze plaat ontzettend veel muzikaal vuurwerk. Een meer dan puik debuut waar menig band jaloers op zou zijn, dat staat buiten kijf.

avatar van RonaldjK
4,0
potjandosie schreef:
het staat me bij dat muziekjournalist wijlen Bert van de Kamp van OOR dit album bewierookte en er destijds bij het uitkomen van de LP een geweldige recensie over schreef.


Met dank aan muziekvrind Edo: die recensie vind je inmiddels in de eind vorig jaar verschenen Recensiebijbel van Oor. Dit op p. 42.
Je hebt het goed onthouden: Bert van de Kamp! Koop dat boek eventueel en blader eerst naar die bladzijde met in het slot o.a. de zin "Een zeer oorspronkelijke plaat."

En wát een leuke/leerzame/informatierijke reacties allemaal, ik krijg zin in een tijdreis naar 1972...

avatar van Rudi S
5,0
Leuk en vaak verteld verhaal over Bert ( destijds mijn favoriete popjournalist).

Hier wordt dat Roxy verhaal nog eens verteld.

DPG Media Privacy Gate - bd.nl

avatar van RonaldjK
4,0
Het wordt steeds leuker, dank!!!

avatar van ABDrums
4,0
Hier is sprake van een generatiekloof lijkt me, want ik heb geen idee wie Bert van de Kamp is. Vergeef me deze kennishiaat, ik beroep me op het feit dat ik nog jong en onwetend ben. Maar als ik lees dat de beste man bladzijden vol heeft geschreven over Van Der Graaf Generator, één van mijn favoriete bands uit de jaren '70 die zwaar onderschat wordt en veel te weinig aandacht krijgt, dan schaam ik me toch dat ik niet weet wie de beste man is.

Daarom een vraagje voor de deskundigen alhier: staan er ook recensies van zijn hand in de Recensiebijbel van OOR over Van Der Graaf Generator?

avatar van Rudi S
5,0
ABDrums yep Godbluff een van Berts favoriete album, Bert vd Kamp heeft mijn aan ern eeuwige VDGG / Peter Hammill liefde geholpen.

Hier ern overzicht van alle recensies uit die recensiebijbel.
Oor Recensiebijbel : tussen hemel en aarde - 666 albums die ons leven kleurden (november 2023) Geselecteerde albums per recensent - muzieklijstjes.nl

On topic ,dit album staat er ook tussen

avatar van ABDrums
4,0
Rudi S schreef:
ABDrums yep Godbluff een van Berts favoriete album, Bert vd Kamp heeft mijn aan ern eeuwige VDGG / Peter Hammill liefde geholpen.

Hier ern overzicht van alle recensies uit die recensiebijbel.
Oor Recensiebijbel : tussen hemel en aarde - 666 albums die ons leven kleurden (november 2023) Geselecteerde albums per recensent - muzieklijstjes.nl

Mijn dank is groot! Hier ga ik eens rustig naar kijken.

avatar van Lura
5,0
potjandosie schreef:
Het staat me bij dat muziekjournalist wijlen Bert van de Kamp van OOR dit album bewierookte en er destijds bij het uitkomen van de LP een geweldige recensie over schreef. dit voor die tijd avontuurlijke en vooruitstrevende album groeide uit tot een klassieker.


Dat klopt helemaal, potjandosie, zie eventueel mijn recensie op mijn blog : Music that needs attention: Roxy Music - Roxy Music (jubileum editie) - musicthatneedsattention.blogspot.com

Trouwens nooit geweten dat Bryan Ferry in de jaren zestig een wielerfanaat was en lid van een wielervereniging was. In die tijd was Jacques Anquetil zijn grote wielerheld. Overigens was het iemand van die wielerclub, die Ferry vroeg om in te vallen als zanger in een bandje. Was dat niet gebeurd, dan had volgens Ferry Roxy Music nooit bestaan. En Roxy Music is trouwens vernoemd naar de bioscoop Roxy, in de plaats waar Ferry opgroeide.

avatar van gaucho
5,0
Lura schreef:
Trouwens nooit geweten dat Bryan Ferry in de jaren zestig een wielerfanaat was en lid van een wielervereniging was. In die tijd was Jacques Anquetil zijn grote wielerheld. Overigens was het iemand van die wielerclub, die Ferry vroeg om in te vallen als zanger in een bandje. Was dat niet gebeurd, dan had volgens Ferry Roxy Music nooit bestaan. En Roxy Music is trouwens vernoemd naar de bioscoop Roxy, in de plaats waar Ferry opgroeide.

Kijk, dat wist ik dus ook nog niet. Ik vind dat soort dingen altijd leuk om te lezen. Het zijn van die toevalligheden die je levensloop kunnen veranderen. We hebben het prachtige oeuvre van Roxy Music (en wellicht ook van Ferry solo, hoewel dat er misschien anders ook gekomen zou zijn) dus te danken aan een wielerconnectie...

avatar van RonaldjK
4,0
geplaatst:
...met vanmiddag de wielerklassieker Parijs - Roubaix is er meteen een connectie met het vorige bericht. Toch ben ik vanmiddag de tuin ingedoken om vanuit de schuur plaatjes te draaien. Je bent muziekfanaat of niet.

Deze Roxy Music kocht ik dan eindelijk afgelopen najaar in Nederlands noordelijkste platenzaak: Simply Listening in Ulrum.

Nee, dat is níet ver, Randstedelingen. Ook voor mij 2,5 uur rijden maar verleid je geliefde, zoek een b&b in de regio (ook bijvoorbeeld Zoutkamp en Kloosterburen zijn prachtig) en duik in het platenparadijsje van Ulrum.

Het is daar dat ik dit debuut van Roxy Music op vinyl kocht. De oorspronkelijke editie zonder Virginia Plain. Opnieuw genieten, waarbij mijn prijsnummer opener Re-make/Re-model is, dankzij zijn extravagante én stevige arrangement. (spellingscorrectie wil hiervan 'remdelen' maken ) En over het gehele album: wat een plaat! Ik schreef er al eerder over, maar met de klaphoes erbij was dat wel een extra berichtje waard.

Ik plukte in Ulrum nóg een plaat van Roxy Music uit de bak: liveplaat Viva! Wordt t.z.t. vervolgd.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:56 uur

geplaatst: vandaag om 08:56 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.