menu

Neil Young - Tonight's the Night (1975)

mijn stem
4,09 (515)
515 stemmen

Canada
Rock
Label: Reprise

  1. Tonight's the Night (4:42)
  2. Speakin' Out (4:57)
  3. World on a String (2:25)
  4. Borrowed Tune (3:26)
  5. Come On Baby Let's Go Downtown (3:36)
  6. Mellow My Mind (3:11)
  7. Roll Another Number (For the Road) (3:04)
  8. Albuquerque (4:02)
  9. New Mama (2:13)
  10. Lookout Joe (3:55)
  11. Tired Eyes (4:34)
  12. Tonight's the Night Part II (4:54)
totale tijdsduur: 44:59
zoeken in:
avatar van RoyDeSmet
Ok, ik hoorde het laatst in een BBC Four documentaire.
"Hotel California - LA, from The Byrds to The Eagles"

Stijn_Slayer
Rogyros schreef:
Hoe zong Neil op die Tonight's the Night Tours eigenlijk?


Iets beter dan tijdens de Time Fades Away tour, iets minder dan in 1976. Qua timbre zit hij erg dicht tegen Massey Hall aan, maar hij zingt wel ietsjes lager en minder zuiver. Dus voor Neil begrippen zingt hij wel goed.

avatar van Rogyros
2,5
Dus niet zo slecht als op het album zelf? Op Massey Hall zong hij overigens zeer goed imo.

avatar van harm1985
5,0
Dit album is eigenlijk zonder oefenen opgenomen, de band kende de nummers maar half. Ze dachten dat de oefensessies opnames waren... niet dus. Live ging het met name tegen het eind een stuk beter omdat ze het materiaal inmiddels door en door kenden.

Stijn_Slayer
Rogyros schreef:
Dus niet zo slecht als op het album zelf? Op Massey Hall zong hij overigens zeer goed imo.


Niet zo erg als op 'Mellow My Mind' of 'Tired Eyes', hooguit bij vlagen (ik ken ook niet alle shows van die tours) dat er wat schorheid of valsheid hoorbaar is, maar dat is geen unicum bij Neil Young. Het titelnummer wordt wat mij betreft wel wat beter gezongen (dat is misschien een indicatie).

avatar van Rogyros
2,5
Ja, Mellow My Mind doet mij echt pijn aan de oren.
Ik ben eigenlijk wel geïnteresseerd in een live optreden waar dit album grotendeels langskomt. Want ik heb me de muziek op deze plaat helemaal geen moeite. Integendeel, maar de zang is me op dit album te erg om het te kunnen waarderen.

Ulfat-e-Zulmat
Sandokan-veld schreef:
Zo'n plaat waarvan je bijna zou denken: misschien is het maar beter voor andere mensen, als ze deze plaat niet begrijpen. Maar ik vrees dat het onvermijdelijk is, in een mensenleven, om af en toe met dit soort gevoelens te worden geconfronteerd.

Beter kun je het niet verwoorden.

avatar van henk01
5,0
Hij speelde het titelnummer meestal twee keer op een avond. Dan riep hij 'here's a song you've heard before', publiek juichen, en dan werd 'Tonight's the Night' opnieuw ingezet. Hij heeft het twee keer zelfs drie keer gespeeld (en een versie van 35 minuten).



Hij heeft wel humor !

avatar van harm1985
5,0
Rogyros schreef:
Ja, Mellow My Mind doet mij echt pijn aan de oren.
Ik ben eigenlijk wel geïnteresseerd in een live optreden waar dit album grotendeels langskomt. Want ik heb me de muziek op deze plaat helemaal geen moeite. Integendeel, maar de zang is me op dit album te erg om het te kunnen waarderen.

Juist één van mijn favorieten. Barstool Blues van Zuma is ook zo heerlijk vals.

Ik heb al eerder eens gerept over de Simply Red versie van Mellow my Mind, daar gaan bij mij de haren op mijn rug van overeind staan.

avatar van henk01
5,0
Well, they say
that Santa Fe

Ik moet naar 5

avatar van pmac
4,5
Dit album is verslavend. De nummers blijven in je kop kleven. Ik kan me voorstellen dat de lp bij verschijning de nodige kritiek kreeg maar uiteindelijk werd het ook door de pers omarmd. En terecht 12 of beter 11 uitstekende songs opgenomen in een sfeer die zijn gelijke niet kent. Alsof je midden in de nacht in een cafe je verdriet zit te verdrinken. Het was ook nadrukkelijk de opzet van Neil Young om hiermee zijn ongemakkelijke gevoel weer te geven. Dat is gelukt zonder dat het pathetisch wordt.

avatar van pmac
4,5
ps een leuk detail is natuurlijk de poster en een nederlands artikel uit Oor die als bijlage bij de lp geleverd werd. Neil begreep niets van het artikel maar het beviel hem op de een of andere manier wel zodat hij dat toevoegde aan de lay out van de lp. En de hoesfoto is van Gijbert Hanekroot. Leuk toch?

avatar van AdrieMeijer
4,5
Ook leuk is dat het concert dat Constant Meijers beschreef op het inlegvel als bootleg is uitgebracht.
Ik weet nog dat ik destijds die Neil Young artikelen vrat, ik heb er een heleboel bewaard in mijn knipselmap, maar als ik ze nu teruglees denk ik: "Tjeesus, wat een quasi diepzinnig gepsychologiseer." Muziekkrant Oor had Neil op een goddelijk voetstuk geplaatst en Constant was de profeet.

avatar van Rudi S
5,0
Maar mooi was/is dat meereis verhaal van Constant Meijers wel , ondanks alle adoratie (samen in de bus Buddy Holly liedjes zingen) van de fan Meijers.
Hij trof Neil in een van zijn meest kwetsbare periode's.
Dit verhaal heeft later ook nog in een overzichtsboek van OOr (XXXjaar Oor) gestaan.
Bert vd Kamp had ook van die dingetjes met Hammill en Lou.

Stijn_Slayer
AdrieMeijer schreef:
Muziekkrant Oor had Neil op een goddelijk voetstuk geplaatst.


Misschien moeten ze hun oplagecijfers uit die tijd nog eens afzetten tegen de huidige cijfers.

avatar van Rudi S
5,0
Toen hadden wij nog geen MuMe waar veel sneller muzieknieuws etc opstond

avatar van Tony
5,0
Dat artikel uit 30 jaar Oor waar aan wordt gerefereert, dat ken ik nog. Ik heb die speciale editie verslonden, alle albums die erin besproken werden heb ik in ieder geval ooit gehoord, velen zelfs gekocht. Zo heb ik Todd Rundgren ontdekt, en VDGG. Neil Young, daar was ik al langer mee bekend, maar door het artikel ben ik extra achter de ditch trilogy aangegaan. Heb deze als eerste aangeschaft, kwam Time Fades Away op vinyl tegen op een platenbeurs en heb pas later On The Beach toegevoegd, toen 'ie eindelijk op CD werd uitgebracht. Het zijn 3 van mijn absoluut favoriete platen, ze kunnen alledrie wel op 1 in mijn Top 10, zo goed.

mcmaurice
Eigenlijk met After the Goldrush, die ik voor 1 euro op vinyl, kocht de beste plaat van Neil Young. Het is ook zijn donkerste en meest rauwe productie.

avatar van perrospicados
5,0
We hadden alleen maar OOR en,ok, Vinyl maar daar kon ik niet zoveel mee

avatar van Rudi S
5,0
Vinyl kon je toen gewoon op een draaitafel afspelen, of bedoel je het tijdschrift (new wave) vinyl

avatar van likeahurricane
3,5
Live in Amsterdam

Roll Another Number

avatar van Madjack71
Ik weet niet wat mij bezielde om in 1ste instantie dit album met 4* te beoordelen, maar achteraf vind ik dit eigenlijk een draak van een plaat. Vals, rommelig en ongeinspireerd. Het verhaal erachter kan intens zijn, maar dat maakt de muziek er niet beter op.

avatar van Droombolus
3,0
Ik kan er ook nog steeds niet warm of koud van worden en vind het eigenlijk wel typerend dat Come On Baby Let's Go Downtown altijd het eerste nummer is wat mij te binnen schiet bij deze LP.

avatar van dreambrotherjb
4,0
Wat is die "Albuquerque" toch een absoluut heerlijk nummer! Let vooral op de pianobegeleiding:)

avatar van Queen Bitch
4,0
ontroerend mooie plaat met stuk voor stuk prachtige nummers. samen met on the beach mijn favoriete plaat van neil. borrowed tune, mellow my mind, roll another number, lookout joe, tired eyes.. allemaal van die nummers die door merg en been gaan en je helemaal in een shock achterlaten. meestal draai ik deze plaat dan ook gewoon 2 keer achter elkaar omdat je na de eerste luister beurt toch eenmaal in de stemming ervoor bent en dan geen zin hebben in ineens een vrolijke plaat bijv. deze vind ik daardoor ook goed te combineren met on the beach. die plaat brengt me toch wel een beetje in de zelfde stemming. 5*

avatar van wilbur
5,0
Ik verheug me er nu al op dit album ooit via PONO te beluisteren.

avatar van Rudi S
5,0

avatar van AdrieMeijer
4,5
Ja! Mellow My Mind op de PONO-speler, kraaievals en rommelig maar wel lossless!

avatar van iggy
3,0
musician schreef:
Neil Young is één van de weinigen die wegkomt met, wat ik het dan altijd noem, albums die 'rammelen' aan alle kanten.

Of het nu gaat om productie, het gitaarspel of de zang, als er één iemand is die het altijd tot op zekere mate wordt vergeven, dan is het Young. Ook door mij.

Maar op een gegeven ogenblik kan het ook wel té zijn.
En dat vind ik echt spijtig, muzikaal is er verder weinig aan de hand met Tonight's the night, een paar nummers die ik wat minder vind, maar goed.
Maar ik heb weinig zin hier Neil Young te gaan zitten verdedigen omdat hij emotioneel was vanwege Whitten en dan ook nog eens zeggen dat ik die valse vocalen mooi vind.


Geheel eens met Musician. Neil speelt het klaar om prachtige nummers op zijn minst gedeeltelijk om zeep te helpen. En net als Musician kan ik er best tegen als Neil eens wat uit de bocht vliegt. Maar dit gaat mij met enige regelmaat te ver.

Normaal gesproken een 4 pingel plaat. Maar doordat afgrijselijk gekwaak kom ik niet verder dan 3 pingels

avatar van west
3,5
Ik heb hiervan de LP Tonight's The Night Acetate:
Neil Young - Tonight's The Night Acetate (Vinyl, LP) at Discogs

Er staat achterop: "Taken from the original acetate version with different running order and track listing." En: "The album was not released until 1975. Was this the way it was meant to be?"

Fraaie compleet witte vinyl bootleg, met dus 7 nummers van het (definitieve) album en 3 van On The Beach, wat later opgenomen werd, maar eerder uit kwam. Weet iemand hier nog iets meer van?

Gast
geplaatst: vandaag om 20:58 uur

geplaatst: vandaag om 20:58 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.